Ελεάννα [Heleanna, LCT 475]

[pantelis2009]

Καλησπέρα σε όλους τους φίλους της παντόφλας. Ωραία δουλειά φίλε avvachrist. Στα Στύρα βρήκα ένα θησαυρό απο φωτο και απσπάσματα απο περιοδικά και εφημερίδες. Δεν προλάβαινα να τραβώ φωτο. Μέσα σε όλα ήταν και αυτό;) οπότε πρόσθεσετο στη συλλογή:p.

90190

[Nicholas Peppas]

Το πορθμειο ΕΛΕΑΝΝΑ (305 τοννων) το 1966 στην Πατρα.

Tο πορθμειο ειχε αγορασθει απο τον Ευθυμιαδη πριν τα μεγαλα πλοια και ηταν για την γραμμη Ριου−Αντιρριου αλλα (αργοτερα) και Ωρωπου−Λευκαντιου.

113709

Το ΕΛΕΑΝΝΑ στην λιστα πορθμειων που ηταν ενεργα το 1963 οπως αναφερονται στην Εγκυκλοπαιδεια Παπυρος−Λαρους του 1963

113710
113711

[Στέφανος]

η πρώτη επαφή του Ευθυμιάδη με την πλοιοκτησία ήταν στις παντόφλες του Ρίο. Μάλιστα η πρώτη "παντόφλα" [δεν θυμάμαι αν ήταν το Ελεάννα το πρώτο, νομίζω πώς ναι] ήταν πρώην βυθισμένο αποβατικό το οποίο ανέλκυσε, επισκεύασε και έριξε στην γραμμή.
Ομως οι λοιποί συνάδελφοί του θέλοντας να τον απομακρύνουν [ήταν και "ξένος"] του έκαναν διάφορα κόλπα.
ο Ευθυμιάδης τότε έκανε πολύ χαμηλούς ναύλους για τα φορτηγά [νομίζω πώς ήταν και βραδυνά δρομολόγια ή τέλος πάντων κάτι διαφορετικό στις ώρες σε σχέση με τα τότε ισχύοντα] και επικράτησε των ανταγωνιστών.

[T.S.S. APOLLON]

Φιλε Στεφανε το Ελεαννα ηταν το δευτερο πλοιο που απεκτησε ο Κ.Ευθυμιαδης το πρωτο ηταν το Μελινα

[T.S.S. APOLLON]

ΕΓ/ΟΓ Ελεαννα... μετα την επιτυχη πορεια του πρωτου πλοιου του Μελινα ο ανθρωπος με τις ρηξικελευθες ιδεες Κ.Ευθυμιαδης προχωρα το 1961 στην αγορα ενος ακομη αποβατικου πλοιου, προκειται για το LCT 475 του Βρετανικου πολεμικου ναυτικου το οποιο αφου το επισκευαζει το μετασκευαζει σε φερυ ανοιχτου τυπου (παντοφλα ) δρομολογωντας το και αυτο στην γραμμη του Ριου
115936
Αρχειο despo

[Ellinis]

Έτσι είναι φίλε tss. Το LCT-475 είχε ναυπηγηθεί το 1942 στο Camden της Νέας Υόρκης ως ένα από τα δεκάδες πλοία τύπου LCT mark 5.

Υπηρέτησε στην απόβαση της Νορμανδίας, απ'όπου και η παρακάτω φωτογραφία.

115938
πηγή (http://ww2db.com/image.php?image_id=3368).

¶λλες δυο φωτογραφίες του ως αποβατικό υπάρχουν εδώ (http://www.navsource.org/archives/10/18/180475.htm) μαζί με ένα σύντομο ιστορικό.

Όπως αναφέρεις το πλοίο πέρασε στη δεκαετία του '50 στο Βρετανικό Ναυτικό και από εκεί το πήρε ο Ευθυμιάδης.

[βαγγελις ροκκος]

Οταν το εφερε στην Ελλαδα πριν το μετασκευασει και το δρομολογησει στο Ριο, το εβαψε με ενα πρασινο ανοιχτο χρωμα του εδωσε το ονομα ΕΛΕΑΝΑ και το νοικιασε σε μια αμερικανικη εταιρεια που εκανε γεωτρησεις για πετρελαια στη Ζακυνθο για περιπου 6-8 αν θυμαμαι καλα μηνες.

[Espresso Venezia]

Το LCT-475 είχε ναυπηγηθεί το 1942 στο Camden της Νέας Υόρκης ως ένα από τα δεκάδες πλοία τύπου LCT mark 5.

Το ότι το ΕΛΕΑΝΝΑ ήταν πρώην πολεμικό Α/Β δεν αμφισβητείται. Είναι όμως βέβαιο πως ήταν το Αμερικάνικο LCT 475 τύπου Mk5 που δόθηκε αργότερα στην Βρετανία, ή μήπως πρόκειται για το LCT 475 τύπου Mk3 (http://www.uboat.net/allies/warships/ship/17983.html) που κατασκευάστηκε στη Βρετανία (Built by : Arrol (Meadowside, Scotland, U.K.), Ordered : 1942, Launched : 10 Mar 1944) ???

Πολύ δύσκολο οπωσδήποτε να είναι κάποιος βέβαιος, ωστόσο συγκλίνω προς την δεύτερη πιθανότητα, με μοναδικό στοιχείο να με οδηγεί εκεί το ότι τα LCT τύπου Mk5 ήταν μικρότερου μήκους (34,8m) από τα τύπου Mk3 (58,5m), και το ΕΛΕΑΝΝΑ στις φωτογραφίες που το έχω δει δεν μου δείχνει για τόσο μικρή παντόφλα. Ίσως μάλιστα αυτό το μικρό μήκος των Mk5 να ήταν η αιτία που (εξ όσων γνωρίζω) κανένα από αυτά δεν δούλεψε ως παντόφλα (επιβατηγό) στην χώρα μας, σε αντίθεση οπωσδήποτε με τα Mk3 και Mk4.

Γιώργος Γκιβίσης

[Ellinis]

Μια ωραία πόζα του ΕΛΕΑΝΝΑ που είναι προς πώληση στο e-bay.
181572

Να αναφέρουμε οτι το πλοίο νηολογήθηκε το 1961 στον Πειραιά (α/α 1950) και διεγράφη το 1981 λόγω πώλησης του σε Λιβανέζους.

[T.S.S. APOLLON]

Ομορφη πλωρια ποζα! Συλλεκτικη φωτογραφια!

[Nicholas Peppas]

Ελεαννα 1969, απο το Ebay.de

184657

[Espresso Venezia]

Σπουδαία φωτογραφία. Πίσω του μάλιστα διακρίνεται και ένα πρώην αποβατικό του Β.Π.Π. αλλά δεν μπορώ να διακρίνω το όνομα του.

[Nicholas Peppas]

Σπουδαία φωτογραφία. Πίσω του μάλιστα διακρίνεται και ένα πρώην αποβατικό του Β.Π.Π. αλλά δεν μπορώ να διακρίνω το όνομα του.

Λοιπον εχετε καλο ματι... Ειναι το πορθμειο ΘΗΡΕΣΙΑ Κ (νομιζω)...

184665184666

[Espresso Venezia]

Γουάου κ. Πέππα !!! Εκπληκτικό !!!

Ευχαριστώ μεν για τα καλά σας λόγια, αλλά δεν μου αξίζουν. Μιας και πράγματι είναι το ΘΗΡΕΣΙΑ Κ μόνο που αυτό δεν ήταν πρώην αποβατικό του Β.Π.Π. (το θέμα του στο φόρουμ εδώ (https://forum.nautilia.gr/showthread.php?170964-%C9%F9%DC%ED%ED%E7%F2-%C8%E7%F1%E5%F3%DF%E1-%CA-Ioannis-Thiresia-K-%C8%E7%F1%E5%F3%DF%E1-%CA-%C8%E7%F1%E5%F3%DF%E1-%CA-%C9%C9&highlight=%C8%C7%D1%C5%D3%C9%C1)). Λογικά λοιπόν η φωτό που παραθέσατε δεν είναι τραβηγμένη στο Ρίο ή Αντίρριο όπως αρχικά υπέθεσα, αλλά κατά πάσαν πιθανότητα στα Παλούκια της Σαλαμίνας !!!

[pantelis2009]

Είσαστε καταπληκτικοί και οι δύο.

[Espresso Venezia]

Μία πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη του κ. Νίκου Κουμπουρλή παρατέθηκε πριν από δύο χρόνια περίπου στο thebest.gr. O κ. Νίκος Κουμπουρλής είχε ξεκινήσει την ναυτική του σταδιοδρομία ως ναυτόπαις το 1946 στο θρυλικό ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΙΑΣΕΜΙΔΗΣ, ενώ αργότερα και επί πολλά χρόνια ήταν καπετάνιος στο ΕΛΕΑΝΝΑ, και αφηγείται αρκετές ενδιαφέρουσες περιπέτειες και μικρές ιστορίες από την Πάτρα και την γραμμή του Ρίου αλλά και από άλλα ταξίδια του.

Αξίζει πραγματικά να την διαβάσετε.


O καπετάν Νίκος είναι «ποτισμένος» με την αλμύρα της θάλασσας. Και τώρα που είναι στη στεριά, πάλι δίπλα της βρίσκεται. Θαλασσοδαρμένος για περίπου 40 χρόνια, γύρισε σε ωκεανούς πριν γίνει από τους πρώτους και νεότερους καπετάνιους φέρυ μποτ, του Ρίου- Αντιρρίου. «Κρατούσε» άλλωστε από οικογένεια που είχε δεσμούς με τη θάλασσα. Ο πατέρας του το 1930 είχε καΐκι και έκανε δρομολόγια από το Ρίο στο Αντίρριο.

Ο Νίκος Κουμπουρλής γεννήθηκε το 1932 στο Αντίρριο, όπου και μένει με τη σύζυγό του και τη μια του κόρη. Απόμαχος πια, με ένα σπουδαίο «απόσταγμα» ζωής , ανοίγει το «άλμπουμ» της ζωής του στο thebest.gr. Φιλόξενος, γενναιόδωρος και σοφός μας διηγείται την ενδιαφέρουσα ιστορία του.

Κύματα, λιμάνια, κίνδυνοι, όλα χωράνε στη θάλασσα «την οποία πρέπει να σέβεσαι, αλλά όχι να φοβάσαι», μας λέει. Η γνωριμία μαζί του τυχαία και φυσικά έγινε στους χώρους του Κεντρικού Λιμεναρχείου της Πάτρας. Άλλωστε λόγω της εμπειρίας του είναι ένα πολύτιμος σύμβουλος σε ζητήματα που έχουν να κάνουν με επιχειρήσεις εντοπισμού αγνοουμένων. Ο καπετάν Νίκος είναι ένας έμπειρος άνθρωπος της θάλασσας, λέει ο Κεντρικός Λιμενάρχης Πατρών Δημήτρης Κυριακουλόπουλος και προσθέτει: «Είναι ο τεχνικός μας σύμβουλος κατά κάποιον τρόπο». Τον συναντήσαμε στο Αντίρριο και το "ταξίδι" ξεκίνησε.

Της Ελευθερίας Μακρυγένη

Η αρχή

Τον Οκτώβριο του 1946 έρχεται το πρώτο φέρυ μποτ στο Ρίο-Αντίρριο και το καΐκι σταματά τα δρομολόγιο. Λίγο μετά ο καπετάν Νικόλας πιάνει δουλειά ως μούτσος. «Ήταν το ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΙΑΣΕΜΙΔΗΣ και έπαιρνε 8 αυτοκίνητα μέσα. Εκεί έμεινα 4 χρόνια και στη συνέχεια πήγα στο Πολεμικό Ναυτικό, να υπηρετήσω τη θητεία μου. Έκατσα 27 μήνες».

Από εκεί και μετά η πορεία του θα έβγαινε από το στενό του Ρίου - Αντιρρίου και από τα ελληνικά χωρικά ύδατα. Ο καπετάν Νικόλας πάει στο Newcastle της Αγγλίας. Ναυτολογείται σε πλοίο το 1954 και μαζεύει εμπειρία. Αφού δίνει εξετάσεις παίρνει το δίπλωμα του πλοιάρχου. Τον Ιανουάριο του 1963, στα 27 του, επιστρέφει στην πατρώα γη και γίνεται ο μικρότερος σε ηλικία καπετάνιος στο Ρίο-Αντίρριο, πιάνοντας το πηδάλιο του φέρυ μποτ ΕΛΕΑΝΝΑ. «Στο πρώτο μου δρομολόγιο είχε 8 μποφόρ», θυμάται.

Δεν ήταν όμως η μοναδική δυσκολία. Θα αναλάμβανε απαιτητική επιχείρηση επί χούντας. Του είχαν αναθέσει να μεταφέρει και να επιβιβάσει και να αποβιβάσει από πολεμικό πλοίο, άγημα του Ναυτικού, το οποίο έπαιρνε μέρος στις Γιορτές Εξόδου στην Ιερά Πόλη του Μεσολογγίου. Ο καιρός λυσσομανούσε και ο κίνδυνος πρόσκρουσης των δύο πλοίων ήταν μεγάλος. Οι χειρισμοί του έπρεπε να είναι επιδέξιοι. Και ήταν. Γι΄αυτό και του έδωσαν επίσημο ευχαριστήριο. «Υπήρχε πολύς καιρός, αλλά ήμουν υποχρεωμένος να το κάνω. Έφυγα από την Πάτρα, ήρθα άκρη - άκρη στο Ρίο και μετά πήγα πρίμα ως το Μεσολόγγι. Πήγα με το ένα πόδι στη φυλακή και με το άλλο στον Εισαγγελέα».

Το ατύχημα και τα φαντάσματα στο ΕΛΕΑΝΝΑ

«Έχω ζήσει μεγάλες περιπέτειες στη ζωή μου. Δυο φορές έχω γλιτώσει από βέβαιο θάνατο. Ένα βράδυ, το 1981, φεύγω από το Αντίρριο, δύο παρά τέταρτο. Και μου μπατάρει ένα φορτηγό με 22 τόνους σιτάρι, το οποίο πλακώνει δύο ΙΧ με ανθρώπους μέσα, τους οποίους τους σκεπάζει το σιτάρι. Είχαμε 5 φορτηγά και 2 ΙΧ. Είχαν βάλει τα αυτοκίνητα ανάμεσα στα φορτηγά. Πέφτω σε 9 σχεδόν μποφόρ και το φορτηγό ντελαπάρει. Ζητώ βοήθεια από το Λιμεναρχείο Πατρών μέσω του ασυρμάτου. Πιάνω στο λιμάνι της Πάτρας. Είχαν έρθει πυροσβεστικά και ασθενοφόρα. Ο τότε λιμενάρχης μου έδωσε θάρρος και μου είπε ότι συμβαίνουν αυτά. Ευτυχώς οι άνθρωποι βγήκαν σώοι. Όλοι κάναμε τον σταυρό μας.

Έχω ζήσει όμως και άλλο παράξενο περιστατικό. Γύρω στα 1967. Ένα βράδυ το πλήρωμα από το ΕΛΕΑΝΝΑ που έμενε μέσα στο πλοίο μου είπε ότι το φέρυ έχει φαντάσματα! Το είχα αράξει στον Άγιο Βασίλειο. Στη 1 τη νύχτα βρίσκω όλο το πλήρωμα στην πρύμνη με αναμμένα τα φώτα. Η θάλασσα ήταν λάδι, ούτε κύμα, ούτε τίποτα. Λέω, γιατί δεν κοιμάστε; Στις 6 το πρωί έχουμε δρομολόγιο. Δεν μπορούμε να κοιμηθούμε, υπάρχουν φαντάσματα μέσα στο πλοίο μου απαντούν. Νόμιζα ότι με κοροϊδεύουν. Κλείνουν το φως και μέσα στο μπαρ τα ποτήρια άρχισαν να χτυπούν μόνα τους. Μόλις ανάβαμε το φως σταματούσαν. Λέω βίρα τις άγκυρες. Πάμε στο Ρίο. Την άλλη μέρα πήγα σε παπά. Μου είπε ότι εκεί που έπεσε η πόρτα του πλοίου είχαν σφάξει δέκα αντάρτες και ο καταπέλτης έπεσε πάνω στο αίμα τους».

Ξεγέλασε τον θάνατο

«Μια φορά φορτώνουμε το καράβι και πάμε στη Λάρυμνα, στο Σούνιο. Έπρεπε να περάσουμε τον Κάβο Ντόρο. Ο καταπέλτης του καραβιού δεν έκλεινε καλά. Δεν πήγαινε κανένας επάνω να τον κλείσει. Με ένα σύρμα που μου δίνουν τον κλείνω.Με είχανε δεμένο με ένα σκοινί και δεν φαινόμουν. Η θάλασσα με σκέπαζε!

Άλλη φορά, όταν ήμουν στο εξωτερικό, μεταφέραμε σιτάρι από τη Ρωσία. Ο μουσαμάς σκίστηκε και πήρε νερά. Ο λοστρόμος τρέχει να βάλει ένα μαδέρι για το δέσει. Ένα κύμα όμως τον αρπάζει και τον βγάζει από το καράβι. Ευτυχώς ένα άλλο κύμα τον ξαναφέρνει στο πλοίο και καταφέρνει να πιαστεί από μια σωλήνα και γλίτωσε».

Και ο ίδιος όμως έχει βρεθεί σε κίνδυνο. «Πάλι σε επιστροφή από τη Ρωσία , μεταφέροντας σιτηρά, το καράβι πήρε κλίση σαράντα μοίρες. Βάλαμε σωσίβια να πέσουμε στη θάλασσα. Έρχονται τρία ελικόπτερα από την Ισπανία. Αλλά τελικά δεν πέσαμε στη θάλασσα και το σώσαμε».

Το 1974 με την επιστράτευση λόγω της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο , επιτάχθηκε να πάει με το ΕΛΕΑΝΝΑ στο Βόλο και από εκεί στη Λέρο και στη Ρόδο, ώστε να μεταφερθούν όπλα και στρατιώτες. «Δεν είχα πλάνα για τη διαδρομή στη Λέρο και τη Ρόδο. Κινδύνευα στη Λέρο να με χτυπήσουν Τούρκοι από απέναντι. Βγάζω όμως τον μισό στρατό».

Ο καπετάν Νίκος λέει ότι πια δεν του λείπει η δουλειά στη θάλασσα, άλλωστε το σπίτι του είναι δίπλα σε αυτή. Είναι 50 χρόνια παντρεμένος και έχει δύο παιδιά , έναν γιο και μια κόρη, για τα οποία είναι υπερήφανος. «Γνώρισα καλούς ανθρώπους, μου με αγάπησαν και τους αγάπησα». Τα τελευταία χρόνια της επαγγελματικής του ζωής τα πέρασε στη γραμμή Πάτρα-Ιταλία. «Τη δουλειά μου την αγάπησα, αφού έμπλεξα τι να κάνω;. Τη θάλασσα τη σεβόμουν αλλά δεν τη φοβόμουν. Την έπαιζα στα δάχτυλα».

[Ellinis]

Απολαυστικές οι εξιστορήσεις του κ.Κουμπουρλή!

[pantelis2009]

Όντως αξίζει να τις διαβάσεις.

[pantelis2009]

Το Ελεάννα όπως ανέβηκε στο fb από την ομάδα Καράβια - ship (https://www.facebook.com/groups/1646620172032933/?hc_ref=ARQQbRkmrqjPTNQBbJZd8iKN5dlIlb5y70pfZ-XawTcTBFvLOZEoAV3kN-P2ekNmo08)

188623

[Nicholas Peppas]

Και μια ακομη φωτογραφια απο τις αρχες της καριερρας του ΕΛΕΑΝΝΑ για τον Espresso Venezia. Ειναι απο το Facebook σε σελιδα Ναυπλιου και χρονολογειται απο τον Μαιο 1966.


189398

[Espresso Venezia]

Όμορφη εικόνα, ευχαριστώ κ. Πέππα.

[Nicholas Peppas]

Μολις βρηκα και μια ακομη φωτογραφια απο το ταξιδι της ιδιας σχολης με πορθμειο Ριου-Αντιρριου. Μια και εναι μαζι με την αλλη, υποθετω οτι ειναι το ΕΛΕΑΝΝΑ
Μαιος 1966.

189441

[Espresso Venezia]

Όχι, σε αυτήν την φωτό δεν είναι το ΕΛΕΑΝΝΑ. Η παντόφλα που βλέπουμε έχει ρέλια στους πλαινούς διαδρόμους επιβίβασης, το ΕΛΕΑΝΝΑ δεν είχε (συγκρίνεται με παραπάνω φωτογραφίες).

[Nicholas Peppas]

Όχι, σε αυτήν την φωτό δεν είναι το ΕΛΕΑΝΝΑ. Η παντόφλα που βλέπουμε έχει ρέλια στους πλαινούς διαδρόμους επιβίβασης, το ΕΛΕΑΝΝΑ δεν είχε (συγκρίνεται με παραπάνω φωτογραφίες).

Ευχαριστω. Ποιο νομιζετε οτι ειναι;

[Espresso Venezia]

Δυσκολοτάτη η ερώτηση σας, όπως είμαι σίγουρος και εσείς το αντιλαμβάνεστε !!!

Βρισκόμαστε στο 1966, και στο Ρίο κυριαρχούν οι παντόφλες πρώην αποβατικά. Μπορούμε εύκολα να αποκλείσουμε κάποια πλοία, ας πούμε δεν είναι σίγουρα κάποιο εκ των Σ. ΙΑΣΕΜΙΔΗΣ, ΝΑΥΠΑΚΤΟΣ, ΑΓΙΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ, ΜΕΛΙΝΑ, ΠΟΛΥΞΕΝΗ Θ, ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ Κ. Αλλά και αυτές που απομένουν είναι πολλές. Πιθανότατα είναι κάποιο εκ των ΡΟΔΟΣ, ΕΥΒΟΙΚΟΣ, ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ, ΠΑΛΙΡΡΟΙΑ.

[Nicholas Peppas]

ΕΛΕΑΝΝΑ για τον Espresso Venezia απο το ΦΒ

194599

[Espresso Venezia]

Ευχαριστώ κ. Πέππα, όμορφη φωτογραφία.