Augustus [Philippines, President, Asian Princess, Ocean King, Great Sea]

[Ellinis]

Ξεφυλίζοντας ένα βιβλίο με υπερωκεάνεια, σκεφτόμουν πόσα από αυτά τα πλοία υπάρχουν ακόμη... Το QUEEN MARYως μουσείο στο Λος Αντζελες, το παροπλισμένο UNITED STATES, το ROTTERDAM ως ξενοδοχείο στο Ρότερνταν, το φορτηγοποστάλι GEORG BUCHNER ως ξενοδοχείο στο Rostock, το QUEEN ELIZABETH 2 σε αναμονή στο Ντουμπάι, το παροπλισμένο EMERALD στην Ελευσίνα και τα εν ενεργεία OCEANIC και SAGA RUBY αν και αυτά τα δυο ελάχιστα ταξίδεψαν ως υπερωκάνεια.
Και τότε θυμήθηκα και το άλλοτε AUGUSTUS της Italia Line, ξεχασμένο εδώ και τρεις δεκαετίες στην Απω Ανατολή. Και σκέφτηκα να του ανοίξω ένα θέμα...

Το πλοίο καθελκύσθηκε το Νοέμβριο του 1950 στα Cantieri Riuniti dell' Adriatico, Trieste, και έκανε το παρθενικό του ταξίδι στις 4 Μαρτίου 1952 από τη Γένοβα προς τη Νότια Αμερική.
Το 1957-60 το AUGUSTUS μεταφέρθηκε στη γραμμή του Βόρειου Ατλαντικού για να αντικαταστήσει το ANDREA DORIA που βυθίστηκε. Μετά την έλευση του LEONARDO DA VINCI επέστρεψε στη γραμμή της Νότιας Αμερικής όπου και παρέμεινε μέχρι το Γενάρη του 1976.

127177
Πηγή (http://www.photoship.co.uk) και με άλλες φωτογραφίες του

Τότε πουλήθηκε στην Great Shipping του Hong Kong και μετονομάστηκε GREAT SEA. Το πλοίο έμεινε ανακαινήστηκε αλλά έμεινε τελικά ανενεργό. Το παράξενο είναι πως όσο ήταν δεμένο παρέμεινε με πλήρες πλήρωμα που το διατηρούσε σε άψογη κατάσταση όπως δείχνει και η παρακάτω φωτογραφία του 1980.
127173
πηγή (http://www.flickr.com/photos/malawirail/with/4893565216/)

Μετά από λίγους μήνες μετονομάστηκε OCEAN KING και άλλαξε σινιάλα έχοντας περιέλθει στη Φιλιπινέζικη Ocean King Navigation (φωτο του 1981).

127172
πηγή (http://www.flickr.com/photos/malawirail/with/4893565216/)

Κάπου στις αρχές του 1983 κυκλοφόρησε η είδηση οτι το πλοίο πωλήθηκε για να γίνει πλωτό ξενοδοχείο σε ένα τουριστικό συγκρότημα στη Νότιο Κορέα.
Ωστόσο το 1983 μετονομάστηκε PHILIPPINES και για λίγο λειτούργησε ως κοιτώνας στη Μανίλα. Το 1985 περιήλε στη Philippine President Lines και αφού μετονομάστηκε PRESIDENT μπήκε σε ένα δρομολόγιο που δεν απέδωσε και έτσι βρέθηκε πάλι παροπλισμένο.
Το 1987 άλλαξε ιδιοκτήτες και μετονομάστηκε ASIAN PRINCESS (φωτο) και δέκα χρόνια αργότερα βρέθηκε στο Subic Bay στις Φιλιππίνες όπου υποτίθεται πως θα μετασκευαζόταν για κρουαζιέρες.

127174
Πηγή (http://www.flickr.com/photos/worlddiscoverer/3371258818/in/set-72157615656233852/) και με άλλες φωτογραφίες του

Τελικά το 1998-99 ανακαινήσθηκε και μετονομάστηκε MS PHILIPPINES για χρήση ως ξενοδοχείο και εστιατόριο στη Μανίλα. Το εστιατόριο άνοιξε τον Οκτώρη του 1999 αλλά το ξενοδοχείο που άνοιξε λίγο αργότερα σύντομα έκλεισε.


Το πλοίο παραμένει σχεδόν όπως ήταν όταν ναυπηγήθηκε. Το μόνο που βλέπω να έχει αλλάξει είναι η επέκταση ενός ντεκ προς τα πρύμα.

127178
πηγή (http://www.flickr.com/photos/worlddiscoverer/sets/72157615656233852/with/3371259194/) με φωτογραφίες και από το εσωτερικό του.

Πριν λίγα χρόνια είχαν ακουστεί κάποιες φήμες που το έφερναν πίσω στην Ιταλία για να γίνει μουσείο. Θα ήταν σίγουρα μια εξαιρετική κίνηση που όμως στην παρούσαν κρίση δεν βλέπω να γίνεται πραγματικότητα...

[Henry Casciaro]

Great thread Aris, she was indeed (she is still !) a handsome liner. There is an extensive report of her in the last issue of Sea Lines magazine (Ocean Liner Society) which I will try an upload at some stage as it is quite long, but it has some excellent photos of her interiors taken very recently by Chris Mason.

Here is a nice postcard of her in her hey day with Italian Line sailing out of my homeland !

Henry.

127187

[TSS QUEEN ANNA MARIA]

Dear Aris and Henry, I believe that the ship was/is a classic beauty and along with her twin Giulio Cesare were fine examples of Italian ship design of the 50's and forerunners of the Andrea Doria/Cristoforo Colombo duo.
Peter Knego created an extensive two-part story and tour presentation of the vessel with many nostalgic pictures from her Italian Line days here. Enjoy: http://maritimematters.com/2010/07/double-decked-mv-augustus-1951-part-one/

[TSS QUEEN ANNA MARIA]

Φωτογραφία του διαφημιστικού που ανακοινώνει το παρθενικό ταξίδι του Augustus από Γένοβα και Βαρκελώνη προς Βραζιλία και Αργεντινή στις 4 Μαρτίου 1952:

127500

Αναχώρηση του Augustus από την Νέα Υόρκη τον Μάρτιο του 1959 τότε που αντικαθιστούσε το άτυχο Andrea Doria διπλώνοντας το Cristoforo Colombo στην γραμμή της Νέας Υόρκης μέχρι να αντικατασταθεί τον επόμενο χρόνο από το νεότευκτο Leonardo Da Vinci:

127502

πηγή shipsnostalgia

[TSS QUEEN ANNA MARIA]

Ακόμα μία φωτογραφία του πανέμορφου καραβιού από την ίδια περίοδο, τον Ιούλιο του 1957 στην Νέα Υόρκη, που αντικαταστούσε το αδικοχαμένο Andrea Doria:
128279

πηγή shipsnostalgia

[τοξοτης]

Ερώτηση-απορία.

Εκτός της πρώτης φωτογραφίας του Ellinis (Augustus-04) σε όλες τις άλλες του ιδίου αλλά και των άλλων φίλων το πλοίο εμφανίζεται με 3 σειρές φινιστρίνια ( απο την αρχή της πλώρης) πλήν της πρώτης που είναι με 2 σειρές στην αρχή και μετά γίνονται τρείς. Βλέπω καλά ή είναι κάποια οπτική απάτη.

Ενδεικτικά βάζω τις πιό κάτω φωτογραφίες (η μία είναι αυτή του Ellinis

http://www.photoship.co.uk/JAlbum%20Ships/Old%20Ships%20An/slides/Augustus-08.html
http://www.photoship.co.uk/JAlbum%20Ships/Old%20Ships%20An/slides/Augustus-04.html

[TSS QUEEN ANNA MARIA]

Ερώτηση-απορία.

Εκτός της πρώτης φωτογραφίας του Ellinis (Augustus-04) σε όλες τις άλλες του ιδίου αλλά και των άλλων φίλων το πλοίο εμφανίζεται με 3 σειρές φινιστρίνια ( απο την αρχή της πλώρης) πλήν της πρώτης που είναι με 2 σειρές στην αρχή και μετά γίνονται τρείς. Βλέπω καλά ή είναι κάποια οπτική απάτη.

Ενδεικτικά βάζω τις πιό κάτω φωτογραφίες (η μία είναι αυτή του Ellinis

http://www.photoship.co.uk/JAlbum%20Ships/Old%20Ships%20An/slides/Augustus-08.html
http://www.photoship.co.uk/JAlbum%20Ships/Old%20Ships%20An/slides/Augustus-04.html



Απλά φίλε Τοξότη η φωτογραφία με τις 2 σειρές είναι ρετουσαρισμένη και κατά λάθος καλύφθηκε η κάτω σειρά.

[τοξοτης]

Απλά φίλε Τοξότη η φωτογραφία με τις 2 σειρές είναι ρετουσαρισμένη και κατά λάθος καλύφθηκε η κάτω σειρά.

ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ

[TSS QUEEN ANNA MARIA]

Είναι συνηθισμένο αγαπητέ Τοξότη σε πολλές επίσημες cartes postales ναυτιλιακών εταιριών όπου φαίνονται τα τρεξίματα της σκουριάς ή κτυπήματα της λαμαρίνας στα καράβια να ρετουσάρεται το χρώμα ώστε να μην φαίνονται τα σημάδια. Η πλώρη δε, λόγω των πολλών τρεξιμάτων από τις άγκυρες και τα όκια έχει συνήθως μόνιμα σημάδια και είναι το σημείο που ρετουσάρεται σχεδόν πάντα και πολλές φορές εκτός από τα φινιστρίνια καλύπτεται και το όνομα του πλοίου.
Να και ένα παράδειγμα ρετουσαρίσματος φωτογραφίας του ιδίου πλοίου που εξαφανίστηκαν τα φινιστρίνια και συμπληρώθηκαν...με το χέρι.
128395

πηγή φωτογραφίας ssmaritime

[TSS QUEEN ANNA MARIA]

Μία φωτογραφία τραβηγμένη πάνω στο Augustus στη μέση του Ατλαντικού όπου φαίνεται το παραδοσιακό κροσάριμα δύο πλοίων ιδίας εταιρίας, με το αδελφό του Giulio Cesare σε μηδαμινή απόσταση. Αυτή η ναυτική παράδοση της συνάντησης μεσοπέλαγα καραβιών της ίδιας εταιρίας τα οποία πλέουν σε αντίθετη κατεύθυνση με όλη τους την ταχύτητα σε απόσταση αναπνοής μεταξύ τους, την πλήρωσε ακριβά στην Ερυθρά θάλασσα το Oranje όταν από κακό συντονισμό συγκρούστηκε με το ομόσταυλό του Achille Lauro με αποτέλεσμα να χάσει μέρος της πλώρης του.


135127

πηγή Navi&Armatori

[Ellinis]

Φοβερή φωτογραφία... Όλος ο κόσμος έχει βγει στα καταστρώματα για να απολαύσει τη συνάντηση!

[TSS QUEEN ANNA MARIA]

Με την λήξη του ΒΆ Παγκοσμίου πολέμου ο άλλοτε ένδοξος επιβατηγός στόλος της Ιταλίας ήταν πλέον παρελθόν και τα μόνα υπερωκεάνια που σώθηκαν από τους βομβαρδισμούς των Συμμάχων ήταν τα Saturnia και Vulcania της γραμμής του Β. Ατλαντικού, όπως και τα Conte Grande και Conte Biancamano της γραμμής της Ν. Αμερικής. Η Ιταλική κυβέρνηση αναγνωρίζοντας την αναγκαιότητα δημιουργίας νέου στόλου, ενέκρινε μέσω του Κοινοβουλίου την γενναία επιδότηση για την ναυπήγηση και εκμετάλλευση νέων καραβιών που θα διέσχιζαν τον Ατλαντικό μεταφέροντας το εθνικό γόητρο της Ιταλίας στις χώρες της Βορείου και Νοτίου Αμερικής. Η Italia-Societa di Navigazione (Italian Line) προβλέποντας την έκρηξη της μετανάστευσης προς τις χώρες της Ν. Αμερικής έδωσε την εντολή το 1949 για την ναυπήγηση ενός διδύμου 27.000 τόνων. Το πρώτο, ξεκίνησε την ναυπηγησή του στα ναυπηγεία Cantieri Riuniti dellΆ Adriatico στο Monfalcone κοντά στην Τριέστη, και το δεύτερο στις εγκαταστάσεις San Marco του ιδίου ναυπηγείου στην Τριέστη. Το πρώτο καθελκύστηκε στις 18 Μαίου του 1950 με το όνομα Giulio Cesare, ενώ το δεύτερο στις 19 Νοεμβρίου του 1950 και βαφτίστηκε Augustus. Τα δύο καράβια αντιπροσώπευαν την αναγέννηση της Ιταλικής ναυπηγικής τέχνης και είχαν αεροδυναμικές σχεδιαστικές γραμμές για την εποχή τους με μοντέρνες μπίγες και άλμπουρο πάνω από την γέφυρα, μία μεγάλη τσιμινιέρα στο κέντρο, τρεις εξωτερικές πισίνες-μία για κάθε θέση, ήταν πλήρως κλιματιζόμενα και προσέφεραν ανέσεις και πολυτέλειες άγνωστες μέχρι τότε στους επιβάτες της Ν. Αμερικής. Το εκτόπισμά τους ήταν 27.090 τονους, 207 μέτρα μήκος, 27 μέτρα πλάτος, χωρητικότητα 1.180 επιβατών (178 ΑΆ θέσης, 288 ΒΆ θέσης και 714 Τουριστικής), δύο 12- κύλινδρες δηζελομηχανές Fiat 27.000 ίππων που κινούσαν δύο προπέλες με υπηρ. ταχύτητα 21 knots (max. 23,3). Στις 27 Οκτωβρίου του 1951 το Giulio Cesare ξεκίνησε το παρθενικό του ταξίδι με την λευκή φορεσιά της Italian Line για την γραμμή του νότου, από την Γένοβα προς το Μπουένος ¶ϊρες της Αργεντινής με ενδιάμεσο σταθμό στην Νάπολη, ενώ το Augustus ακολούθησε στις 4 Μαρτίου του 1952 από την Γένοβα με ενδιάμεσους σταθμούς τις Κάννες, την Νάπολη, την Βαρκελώνη, (αργότερα Λισαβώνα), Ρίο ντε Τζανέϊρο, Σάντος και τέλος, Μοντεβίδεο. Οι εσωτερικοί χώροι των καραβιών ήταν σχεδιασμένοι και διακοσμημένοι από την αφρόκρεμα των Ιταλών σχεδιαστών όπως οι Gustavo Pulitzer Finali, Nicolo Costanzi, Cervi, Frandoli, Moscherini, κ.α. και διέθεταν πολλούς μεγάλους χώρους με σαλόνια, μπαρ, εστιατόρια ξεχωριστά για κάθε θέση, κουρείο/κομμωτήριο, νοσοκομείο, καταστήματα δώρων, παιδικό σταθμό, εκκλησία, κλπ. Τον Ιούλιο του 1956 με την τραγική απώλεια του Andrea Doria το Giulio Cesare αποσπάστηκε επειγόντως από την γραμμή της Λατινικής Αμερικής και δρομολογήθηκε εκτάκτως στην γραμμή Γένοβας, Καννών, Νέας Υόρκης για να συμπληρώσει το Cristoforo Colombo, και αργότερα τον Φεβρουάριο του 1957 η γραμμή ενισχύθηκε και από το Augustus. Το 1960 το Giulio Cesare επέστρεψε στην αρχική γραμμή του ενώ το 1961 με την παράδοση του Leonardo da Vinci επέστρεψε και το Augustus. Το 1964 η Italian Line αποφάσισε να αναβαθμίσει ακόμα περισσότερο τα καράβια σε μία εκτεταμένη ανακαίνιση συγχωνεύοντας την ΒΆ θέση με την Τουριστική μετά από αναβάθμιση αρκετών καμπινών και κοινόχρηστων χώρων (νέα χωρητικότητα 180 ΑΆ θέση, 1.000 Τουριστική, με τις αναβαθμισμένες καμπίνες αναλόγως με την ζήτηση να πωλούνται και στις δύο κατηγορίες θέσεων) και την δημιουργία μεγάλου κινηματογράφου/αμφιθεάτρου σε πρώην σαλόνι της Α΄ θέσης. Η δεκαετία του 60 όμως ήταν η αρχή της επικράτησης του αεροπλάνου σαν κύριο μέσο μεταφοράς στις χώρες της Ν. Αμερικής και σύντομα οι κρατήσεις των δύο καραβιών έπαιρναν την κατιούσα. Τον Ιανουάριο του 1973 το Giulio Cesare παρουσίασε ζημιά μεγάλης έκτασης στο πηδάλιό του και επέστρεψε στην Νάπολη. Η δεινή κατάσταση των οικονομικών της Italian Line δεν επέτρεψε την επισκευή του και μετά από σύντομο παροπλισμό αποφασίστηκε η διάλυσή του στην La Spezia της Γένοβας. Το Augustus συνέχισε στη γραμμή αφού ενισχύθηκε από το Cristoforo Colombo το οποίο μεταφέρθηκε από την άλλη φθίνουσα γραμμή του Β. Ατλαντικού για να αντικαταστήσει το Giulio Cesare. Ήταν πλέον φανερό ότι η γραμμή δεν είχε μέλλον και τρία χρόνια μετά, τον Ιανουάριο του 1976 το Augustus παροπλίζεται στην Νάπολη και βγαίνει προς πώληση. Το 1977 το αγοράζει η εταιρία Great Shipping Investments Ltd με έδρα το Χονγκ Κονγκ και με το όνομα Great Sea οδηγείται στο Χονγκ Κονγκ όπου ανακαινίζεται μερικώς και φρεσκάρεται χωρίς όμως να μπει σε ενεργή υπηρεσία. Το 1978 έκανε ένα δρομολόγιο από το Χονγκ Κονγκ προς Kaohsiung στο Ταϊβάν και το Keelung αλλά με την επιστροφή του πάλι παροπλίστηκε. Το 1980 αγοράζεται από την εταιρία των Φιλιππίνων Ocean King Navigation Co. με έδρα την Μανίλα, βαφτίζεται Ocean King αλλά παραμένει παροπλισμένο στις Φιλιππίνες για τρία χρόνια ακόμα. Το 1983 μετονομάζεται σε Philippines και αποκτά για λίγο στατικό ρόλο πλωτού ξενοδοχείου. Τα επόμενα τέσσερα χρόνια μεταφέρεται στην εταιρία Philippines President Lines Inc. και αλλάζει διαδοχικά όνομα σε President και Asian Princess χωρίς όμως να ενεργοποιηθεί παραμένοντας παροπλισμένο μεταξύ Μανίλας, Subic Bay και άλλων λιμανιών των Φιλιππίνων. Το 1997 μεταφέρεται πάλι στο Subic Bay όπου αρχίζουν εργασίες ανακαίνισης και μετατροπής σε κρουαζιερόπλοιο οι οποίες όμως σταματούν λόγω οικονομικής αδυναμίας και το καράβι συνεχίζει τον παροπλισμό του. Το 1999 μετά από δεξαμενισμό και γενική ανακαίνιση στο Subic Bay μεταφέρεται στην Μανίλα αγορασμένο από την επιχείρηση του ξενοδοχείου Manila Floating Hotel & Restaurant όπου δένει στο λιμάνι αρχικά σαν πλωτό εστιατόριο. Στα εγκαίνια όπου παρευρίσκεται και ο Πρόεδρος των Φιλιππίνων βαφτίζεται πάλι M/S Philippines και το 2000 ανοίγει τις πόρτες του στο κοινό και σαν ξενοδοχείο αλλά μετά από λίγους μήνες λειτουργεί μόνο σαν εστιατόριο και χώρος εκδηλώσεων για γάμους και βγαίνει και πάλι προς πώληση με το υψηλό τίμημα 20 εκατομμυρίων δολαρίων ΗΠΑ. Οι φήμες το θέλουν να επιστρέφει στην Ιταλία σαν πλωτό ξενοδοχείο αλλά δυστυχώς δεν επαληθεύονται. Κανείς όμως δεν ενδιαφέρεται να αγοράσει ένα παλιό καράβι σε τέτοια τιμή με πολλές φθορές που δεν προσφέρεται ούτε για εκμετάλλευση σε κρουαζιέρα ούτε για στατικό ρόλο σαν πλωτό ξενοδοχείο, και οι μόνοι ενδιαφερόμενοι είναι οι διαλυτές οι οποίοι το αγοράζουν για ένα μικρό τίμημα. Τον Σεπτέμβριο του 2011 με το όνομα Philippine καταφθάνει ρυμουλκούμενο στην αμμουδιά της Alang στην Ινδία όπου και ξεκινά η διάλυσή του. Το Augustus ήταν το μακροβιότερο υπερωκεάνιο της μεταπολεμικής Ιταλίας και το τελευταίο που διαλύθηκε σε ηλικία 60 ετών.

Το Augustus με την χαρακτηριστική λευκή φορεσιά του νοτίου Ατλαντικού

138300

Το Giulio Cesare

138301

Συνάντηση μεσοπέλαγα των δύο αδελφών με όλη την ταχύτητά τους
138303

Το Augustus σαν Great Sea πλέον παροπλισμένο στην ράδα του Χονγκ Κονγκ


138304

Σαν πλωτό εστιατόριο και ξενοδοχείο στο λιμάνι της Μανίλας
138306



Πηγή φωτογραφιών shipsnostalgia, Navi & Armatori

[TSS QUEEN ANNA MARIA]

Βρήκα δύο στενάχωρες φωτογραφίες του Augustus στην παραλία του Alang με το όνομα Philippine που απέκτησε για το τελευταίο του ταξίδι.


138383

138384

πηγή www.captainsvoyage-forum.com (http://www.captainsvoyage-forum.com)

[Rasa Sayang]

Stalwart of the South Atlantic:

Part 1:

197344 197345 197346 197347

[Rasa Sayang]

Part 2:

197348 197349 197350

[Joyrider]

Ενα πολύ ενδιαφέρον βίντεο που μου πέταξε το ΥΤ χτες και το παρακολούθησα, έχει μια πάρα πολύ καλή παρουσίαση του πλοίου όσο ήταν στη Μανίλα. Ελπίζω να σας αρέσει και να το απολαύσετε όπως και εγώ.


https://www.youtube.com/watch?v=a_wBVFlmY80