Επιστροφή στο Forum : Προσέγγιση προβλήτας με πανιά μόνο
Κουμπαρος
26-02-2008, 08:56
Καλημέρα,
Αν για κάποιο λόγο χαλάσει η μηχανή ιστιοπλοικού και αποφασίσετε να πάτε να δέσετε σε κάποια προβλήτα (εννοείται όπως όπως) χρησιμοποιώντας μόνο πανιά, δεδομένου ότι το σκάφος έχει in mast furling μαίστρα, άρα εύκολο να ξετυλίξει μόνο όσο χρειάζεται, ποιό από τα δύο πανιά (ή μήπως και τα 2;;) είναι σοφότερο να χρησιμοποιηθεί και γιατί;
Η γνώμη μου είναι μόνο μαΐστρα (αν και ευτυχώς μέχρι τώρα δεν έχει χρειαστεί να κάνω κάτι τέτοιο).
Μόνο τζένοα το ξεχνάς γιατί μόνο με τζένοα δεν μπορείς να ορτσάρεις (εκτός και αν είσαι σίγουρος ότι δεν θα σου χρειαστεί - δύσκολο).
Από την άλλη αν μπορείς να κινηθείς μόνο με μαϊστρα, γιατί να βάλεις και την τζένοα; Δεν χρειάζεσαι ταχύτητα, χρειάζεσαι όμως όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ευελιξία και ταχύτητα χειρισμών.
Καλημέρα,
Αν για κάποιο λόγο χαλάσει η μηχανή ιστιοπλοικού και αποφασίσετε να πάτε να δέσετε σε κάποια προβλήτα (εννοείται όπως όπως) χρησιμοποιώντας μόνο πανιά, δεδομένου ότι το σκάφος έχει in mast furling μαίστρα, άρα εύκολο να ξετυλίξει μόνο όσο χρειάζεται, ποιό από τα δύο πανιά (ή μήπως και τα 2;;) είναι σοφότερο να χρησιμοποιηθεί και γιατί;
ωραία ερώτηση και ακόμα ωραιότερη η πράξη (καλό είναι να γίνει σε ευνοϊκές συνθήκες για εξάσκηση).
Προφανώς πας για προδέτηση, καθώς δεν έχεις ανάποδα, και ρίχνεις άγκυρα από την πρύμνη. Το άμεσο ενδιαφέρον σου είναι να έχεις μια "μηχανή" πρόωσης (πανί στην συγκεκριμένη περίπτωση) για την οποία θα μπορείς να έχεις την καλύτερη δυνατή ρύθμιση.
Η μαίστρα δεν σε εξυπηρετεί ιδιαίτερα, γιατί δεν μπορείς να την ρυθμίσεις / κουμαντάρεις πέρα από τις 90 μοίρες, εξαιτίας των ξαρτιών / σταυρών. Ο μηχανισμός furling δεν σε βοηθάει ιδιαίτερα γιατί οι χειρισμοί του δεν είναι τόσο γρήγοροι (πρέπει να χειριστείς σκότα και furling - στα πρύμα το furling δεν είναι και πολύ συνεργάσιμο).
Μια μικρή genoa ή μια furling είναι πολύ καλύτερη. Ρυθμίζεις μόνο σκότα, αποδυναμώνεις τελείως ακόμα και στα πρύμα (την αφήνεις να παίζει μπροστά) ακόμα και να την φασκιώσει με ένα σχοινί ο πλωριός μπορεί στο τέλος. Για να ρυθμίσεις ταχύτητα έτσι ώστε να μην σκάσεις στο μώλο, θα χρειαστεί συνεχής ρύθμιση, δηλαδή πλήρης αποδυνάμωση (όλο λάσκα σκότα), λίγο πάρσιμο, αποδυνάμωση πάλι και πάει λέγοντας.
Φροντίζεις να έχεις ρίξει καλά και σωστά άγκυρα με αρκετό έκταμα για να έχεις τελικό σημείο στήριξης (δεν είναι εύκολο να βγείς και να ξαναρίξεις, είναι όμως εύκολο να προετοιμάσεις καλό έκταμα και να κάνεις βόλτες μέχρι να μπορείς να ρίξεις σωστά.
Τώρα .... εάν σου έρχεται ακριβώς από το μώλο ο καιρός ... σκούρα τα πράγματα εάν δεν έχεις άλλη επιλογή.
Εάν έχεις dinghy με εξωλέμβια, έχεις και άλλη μια επιλογή "ρυμούλκησης" (και αυτή δοκίμασε τη στη μπουνάτσα για να έχεις άποψη). Δένεις στο πλάι το dinghy, πλώρα - πρύμα, σχετικά σφιχτά. Το δέσιμο στα πρύμα, επειδή θα πάρει το ζόρι της έλξης του σκάφους μπορείς να το κάνεις κατευθείαν επάνω στην εξωλέμβια. Βάζεις έναν χειριστή στο dinghy για ρύθμιση στροφών πρόσω και μόνο. Το σκάφος, μόλις αρχίσει να κινείται πρόσω, ακούει πολύ καλά στο τιμόνι του, οπότε κατευθύνεται σχετικά εύκολα, με την απαιτούμενη βέβαια προσοχή. Δεν θα σου συνιστούσα, αν και δεν είναι αδύνατον, κίνηση ανάποδα, είναι όμως εφικτή με καλή ιπποδύναμη στην εξωλέμβια και καλό πλωριό δέσιμο (ίσως επιπλέον sprint από την εξωλέμβια και πάλι).
Η γνώμη μου είναι μόνο μαΐστρα (αν και ευτυχώς μέχρι τώρα δεν έχει χρειαστεί να κάνω κάτι τέτοιο).
Μόνο τζένοα το ξεχνάς γιατί μόνο με τζένοα δεν μπορείς να ορτσάρεις (εκτός και αν είσαι σίγουρος ότι δεν θα σου χρειαστεί - δύσκολο).
Από την άλλη αν μπορείς να κινηθείς μόνο με μαϊστρα, γιατί να βάλεις και την τζένοα; Δεν χρειάζεσαι ταχύτητα, χρειάζεσαι όμως όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ευελιξία και ταχύτητα χειρισμών.
Μόνο κατάορτσα είναι χρήσιμη η μαίστρα (συγκριτικά), αλλά δεν θα συνιστούσα προδέτηση με τον καιρό κατάορτσα (πρέπει να είσαι απόλυτα σίγουρος για το σκάφος, τα όρτσα του και το πλήρωμα).
Και πάλι θα πρέπει να διαλέξεις πλευρά, να ρίξεις σωστά την άγκυρα και μετά να ανέβεις από την μία πλευρά τόσο ώστε να έχεις ικανοποιητική γωνία στην τελική προσέγγιση, δηλαδή κέντημα.
Σε κάθε άλλη περίπτωση η μαίστρα δεν μπορεί να αποδυναμώσει μόλις ο αέρας έρθει προς πλαγιοδρομία και πίσω, οπότε συνεχίζει να σε σπρώχνει και τέρμα λάσκα ..... εκεί πώς σταματάς ??? Δοκίμασέ το σε ασφαλές σημείο με τη μηχανή standby, για να καταλάβεις τι μπορεί να αντιμετωπίσεις.
Κουμπαρος
26-02-2008, 14:44
Jerry,
γιατί πρέπει να φουντάρεις ενώ προσπαθείς να προδέσεις; Η άγκυρα όταν πάς να προδετήσεις δεδομένου βέβαια πως μπορείς να ελέγξεις την ταχύτητα σου (ώστε όσο να 'τσουλάει΄το σκάφος) θα σε φρενάρει και θα σε δυσκολέψει. Άρα, αν την ρίχνεις απλά για να έχεις το σκάφος ασφαλισμένο αφού καταφέρεις να προδετήσεις ώστε να μην κοπανά στο μώλο τότε νομίζω πως πρώτος στόχος θα είναι να καταφέρεις να δέσεις χωρίς άγκυρα και μετά ίσως με την βοήθεια των σχοινιών ασφαλίσεις το σκάφος κάπου και κάπως καλύτερα.
Επίσης αν δεις πως τα καταφέρεις να πλαγιοδετήσεις υποθέτω πως και πάλι το ρίξιμο της άγκυρας δεν βοηθά σε τίποτα.
Αν ο άνεμος είναι στεριανός τότε συμφωνώ πως την βάψαμε. Αν γίνει το 'κακό' πριν την είσοδο σε μαρίνα τότε φουντάρω μέχρι να ηρεμήσουν τα πράγματα και καλώ βοήθεια. Αν πρόλαβα και μπήκα στην μαρίνα και πάλι φουντάρω και προσεύχομαι να σταματήσει το σκάφος πριν το παρασύρει σε τίποτα βράχια.
Βασικά αυτό που με ανησυχεί είναι η περίπτωση που μπαίνεις σε μαρίνα και χάνεις την μηχανή σου επειδή κάποιο σχοινί κτλ πιάστηκε στην προπέλα και φυσικά σβήνει η μηχανή (....μου συνέβηκε την στιγμή που ήμουν έτοιμος να αναχωρήσω και πρόλαβα να πηδήξω στην προβλήτα με τον κάβο στο χέρι!!!).
Πάντως κάποια στιγμή θα πρέπει να κάνω αυτή την άσκηση, όχι βέβαια εντός μαρίνας αλλά σε κάποιο σημείο εκτός που μπορώ να δέσω και πάντα με την μηχανή αναμένη....
Ίσως θα έπρεπε να μας πεις για τι δέσιμο ενδιαφέρεσαι: προδέτηση/πρυμοδέτηση/πλαγιοδέτηση, με άγκυρα/με ρεμέντζο ;
Αυτό που είπα με τη μαΐστρα το έχω δει σε πλαγιοδέτηση και σε προδέτηση με ρεμέντζο.
Asterias
26-02-2008, 18:12
Πολύ ωραία ερ'ωτηση. Εγώ θα συμφωνούσα με τη μαϊστρα κυρίως για τα όρτσα, αν και εξαιρτάται πάντα από τις καιρικές συνθήκες. Αν πχ θα γίνει το όποιο δέσιμο σε ανοιχτή πλεύση θα ήταν καλύτερη η τζένοα λόγω ευκολία χηρισμού.
Για το δέσιμο, το καλύτερο σενάριο χωρίς φουντάρισμα, είναι η πλαγιοδέτηση, αν είσαι τυχερός και βρείς θέση. Αλλιώς και με τη πλώρη εγω θα προσπαθούσα σίγουρα και το φουντάρισμα αλλά και πάλι εξαρτάται από τις συνθήκες.
Πάντως προταιρεότητα για μένα θα ήταν η μαΐστρα και το φουντάρισμα, μετά ανάλογα και με τις σκέψεις του Αίολου και του Ποσειδώνα.
Για την πλαγιοδέτηση, συμφωνώ με τους προλαλήσαντες, δεν είναι όμως πάντα εφικτή και δεν εξασφαλίζει πάντα ασφαλή απόπλου.
Για την προδέτηση, σχεδόν πάντα χρειάζεσαι, όπως και στην πρυμνοδέτηση, άγκυρα. Δεν έχεις συνήθως που να στηριχτείς και φυσικά τα διπλανά σκάφη δεν είναι ποτέ ασφαλές και δεδομένο σημείο στήριξης. Η δυνατότητα δε απόπλου ανάγκης (δυνατόν και αυτό) απαιτεί άγκυρα. Δεν προτείνω σε κανέναν να παραλείψει την άγκυρα, δεν είναι δύσκολο το φουντάρισμα και σε ασφαλίζει ποικιλότροπα. Η δεύτερη άγκυρα η οποία συνήθως έχει αλυσίδα και σχοινί για έκταμα δεν σε φρενάρει (φτάνει να έχεις μακρύ σχοινί). Προσωπικά ακόμα και στην πλαγιοδέτηση έχω χρειαστεί άγκυρα για να φύγω με καιρό (και το να φύγεις συχνά σημαίνει να σώσεις το σκάφος).
Επιμένω, η μαίστρα είναι επικίνδυνη σε αρκετά μεγάλο φάσμα γωνιών αέρα, η genoa σε κανένα, κάντε πρόβες για να δείτε τι σας βολεύει. Το τι έχουμε δει δεν με καλύπτει, τα περισσότερα από αυτά δεν είναι πάντα δόκιμα (και εγώ έχω δει να προσπαθούν μάταια να σταματήσουν το σκάφος με μαίστρα στα ξάρτια). Το ξαναλέω, κάντε εξάσκηση σε ομαλές συνθήκες, εκτός του προφανούς οφέλους είναι πολύ ενδιαφέρουσα και όμορφη ενασχόληση για ένα πλήρωμα. Άλλωστε δεν είναι δεδομένο πιο πανί θα έχουμε διαθέσιμο, πρέπει να γνωρίζουμε τα χούγια όλων των πανιών μας.
Αγαπητοί (συν)θαλασσοπόροι. Ο προβληματισμός για την προσέγγιση και το δέσιμο σε προβλήτα με μόνο μέσο πρόωσης τα πανιά έχει δυστυχώς θεωρητική αξία για τους εξής λόγους:
1) Τα σύγχρονα πλοία είναι πολύ μεγαλύτερα (και βαρύτερα) από τα παλαιότερα ιστιοπλοϊκά. Το δέσιμο με πανιά για σκάφος 20-28 πόδια είναι εφικτό, έστω και με ελαφριά ... καρδιακή προσβολή. Για όσα όμως είναι πάνω από 35 πόδια, καλύτερα να ζητήσετε εξωτερική βοήθεια.
2) Μέσα στα ελληνικά λιμάνια (και βεβαίως στις μαρίνες στο εξωτερικό), υπάρχει πρόβλημα ελιγμών προσέγγισης. Η πρόωση με το πανί χρειάζεται ευρύτατο θαλάσσιο χώρο. Θυμηθείτε πόσες φορές χρειαστήκατε να κάνετε μπρος-πίσω με τη μηχανή για να αποκτήσει το σκάφος σας το σωστό προσανατολισμό. Εγώ προσωπικά ήμουν τόσο ενθουσιαμένος πέρυσι με ένα 45άρι εφοδιασμένο με bow thruster, ώστε έπαιζα στρίβοντας με αυτό την πλώρη δεξιά-αριστερά ακόμη κιόταν δεν χρειαζόταν!
3) Για να γίνει ασφαλής πλαγιοδέτηση (μόνο με πανιά) χρειάζεται ελεύθερο μήκος μώλου γύρω στο τριπλάσιο από το μήκος του σκάφους, πράγμα απίθανο να συμβαίνει, τουλάχιστον το καλοκαίρι, στην ελληνική πραγματικότητα. Βεβαίως η προδέτηση αποτελεί την προτιμώμενη επιλογή, αλλά και η άγκυρα στις περιστάσεις αυτές ανάγκης χρειάζεται έμπειρο και ψύχραιμο πλήρωμα (ο καπετάνιος πρέπει να συγκεντρωθεί στην εκτίμηση των αποστάσεων και ταχυτήτων και στην άμεση διατύπωση οδηγιών για χειρισμούς).
4) Συνεκτιμώντας τα παραπάνω και συγκρίνοντας με εναλλακτικό φουντάρισμα αρόδο, μόνο αν ο σκίπερ είναι ... μαζοχιστής θα πλησιάσει το μώλο, ή αν η κατεύθυνση και η δύναμη του ανέμου ευνοούν την προσέγγιση ακόμη και χωρίς ... πανί. Θυμηθείτε πόσες φορές δέσατε (χρειαστήκατε μάλιστα επανειλημμένες απόπειρες) με πλάγιο άνεμο και υπολογίστε τις πιθανότητες νηνεμίας όταν την έχετε απόλυτα ανάγκη (δεν χρειάζεται φιλοσοφία: είναι μηδέν).
Ο μόνος λοιπόν χρήσιμος χειρισμός είναι να μπορείτε να φτάνετε απίκο και να σταματάτε σε τσαμαδούρα με μόνη βοήθεια το πανί, κάτι όπως οι ασκήσεις ‘άνθρωπος στη θάλασσα’ στις οποίες επιμένουν οι εκπαιδευτές στα μαθήματα της RYA. Ίσως κάτι περισσότερο ξέρουν αυτοί!
Μια φορά που χρειάστηκε να μπω σε λιμάνι με τα πανιά, επέλεξα αυτήν την λύση: Μπήκα με την Τζένοα, και στο κέντρο του λιμανιού φουντάρισα την άγκυρα και έμεινα αρόδο. Μετά, με την ησυχία μου, αφού είδα και απόειδα ότι δεν μπορώ να βρω το πρόβλημα στην μηχανή, βγήκα με τον ντίνκυ και ζήτησα βοήθεια από έναν μηχανικό.
Γιατί να μην δέσεις τον ντίνκυ από πίσω, και να σπρώχνει το σκαφος?
Γιατί να μην δέσεις τον ντίνκυ από πίσω, και να σπρώχνει το σκαφος?
Γιατί το dinghy θα δυσκολεύεται να ισοροπήσει στην περίπτωση αυτή και χρειάζεται πολύ ικανούς χειρισμούς στη λαγουδέρα της εξωλέμβιας, συχνότατα αποτυχημένους, ενώ με το δέσιμο στην πλευρά πλώρα πρύμα η εξωλέμβια δίνει μόνο πρόωση ανενόχλητα, οπότε μπορείς να έχεις full power και άνεση χειρισμών. Δοκιμάστε το και θα διαπιστώσετε πόσο εύκολο είναι σε σχέση με εναλλακτικές μεθοδολογίες.
Κουμπαρος
09-06-2008, 13:13
Παιδιά έτσι ενημερωτικά για τι τινγκυ μιλάμε; Δηλαδή εμένα το 2μετρο τεντερακι μου με την 2,3hp μηχανούλα θα μπορούσε να σπρώξει (στην μπουνάτσα) ένα 36άρι σκάφος 6+ τόνων; Φοβάμαι απλά και να το δοκιμάσω έτσι για την περιέργεια!
Παιδιά έτσι ενημερωτικά για τι τινγκυ μιλάμε; Δηλαδή εμένα το 2μετρο τεντερακι μου με την 2,3hp μηχανούλα θα μπορούσε να σπρώξει (στην μπουνάτσα) ένα 36άρι σκάφος 6+ τόνων; Φοβάμαι απλά και να το δοκιμάσω έτσι για την περιέργεια!
Φίλε Κουμπάρε,
δοκίμασέ το σε μια βόλτα για μπάνιο, για να ξέρεις όταν θα το χρειαστείς. Δεν διακινδυνεύεις τίποτα, άλλωστε η μηχανή τραβάει ανάλογα με την ιπποδύναμή της, άρα το tenderάκι ζορίζεται λιγότερο. Δένεις το πρυμνιό σχοινί επάνω στην εξωλέμβια και ζορίζεις ελάχιστα το βαρκάκι. Τώρα σε πόσο χρόνο μπορούν να επιταχύνουν οι 6+ τόνοι, θα το διαπιστώσεις ώστε να έχεις τη γνώση αυτή διαθέσιμοι. Μήν ξεχνάς ότι 2,3 hp είναι το 10% της ισχύος που θα μπορούσε να έχει σαν κύρια μηχανή χωρίς τις τριβές βοηθητικών συστημάτων (ψύξη - alternator - κ.λ.π.), άξονα κ.λ.π.
synodigos
10-06-2008, 01:17
Στα μαθηματα δοκιμασα την πλαγιοδετηση με πανια.Ειχαμε μονο μαιστρα.Χρειαζεσαι αρκετα ατομα,χωρο και τυχη.Επιλεγεις να πλαγιοδετησεις σε μερος που το σκαφος οταν θα φτασει στον ντοκο να ορθοπλωρισει οσο ειναι δυνατον.Ετσι μπορεις να ελεγχεις την ταχυτητα σου.Αμεσως λασκα το μανταρι να πεσει το πανι και σαλτο εξω κανα 2 ατομα να κρατησουν το σκαφος.Τωρα κατα ποσο μπορεις να βρεις μερος σε ντοκο αρκετο και ανεμο να ειναι παραλληλος σε αυτον αλλο θεμα.
Γιατί το dinghy θα δυσκολεύεται να ισοροπήσει στην περίπτωση αυτή και χρειάζεται πολύ ικανούς χειρισμούς στη λαγουδέρα της εξωλέμβιας, συχνότατα αποτυχημένους, ενώ με το δέσιμο στην πλευρά πλώρα πρύμα η εξωλέμβια δίνει μόνο πρόωση ανενόχλητα, οπότε μπορείς να έχεις full power και άνεση χειρισμών. Δοκιμάστε το και θα διαπιστώσετε πόσο εύκολο είναι σε σχέση με εναλλακτικές μεθοδολογίες.
Θα το δοκιμάσω.
Θα επανέλθω μετά την δοκιμή... ;)
Στα μαθηματα δοκιμασα την πλαγιοδετηση με πανια.Ειχαμε μονο μαιστρα.Χρειαζεσαι αρκετα ατομα,χωρο και τυχη.Επιλεγεις να πλαγιοδετησεις σε μερος που το σκαφος οταν θα φτασει στον ντοκο να ορθοπλωρισει οσο ειναι δυνατον.Ετσι μπορεις να ελεγχεις την ταχυτητα σου.Αμεσως λασκα το μανταρι να πεσει το πανι και σαλτο εξω κανα 2 ατομα να κρατησουν το σκαφος.Τωρα κατα ποσο μπορεις να βρεις μερος σε ντοκο αρκετο και ανεμο να ειναι παραλληλος σε αυτον αλλο θεμα.
Φίλε synodigos
Δεν έχει σημασία, η εξάσκηση σε κάνει να αναγνωρίζεις τα χαρακτηριστικά του εφικτού και να οργανώνεις το αντίστοιχο πλάνο όταν θα χρειαστεί. Όσο περισσότερο εξασκείσαι τόσο λιγότερη τύχη χρειάζεσαι.
Εάν έχεις ορθοπλωρίσει καλά σε σταθερό άνεμο, το λάσκα μαντάρι μπορεί να γίνει πολύ αργότερα. αρκεί λάσκα σκότα και προσοχή στη μάτσα για κανένα κεφάλι.
Να λοιπόν που αυτό το καλοκαίρι μου έτυχε ακριβώς ότι συζητούσαμε. Έσπασε η βάση του alternator (ο τεντωτήρας συγκεκριμένα) και έσκασε επάνω στο φίλτρο λαδιού !!, το οποίο έσκισε και σε 1-1,5 λεπτό μέχρι να συνειδητοποιήσω στοιχειωδώς το πρόβλημα, άδειασε τα λάδια στο μηχανοστάσιο (και όχι μόνο).
Άρα μηχανή πάπαλα.
Ευτυχώς, φύσαγε, 25-30 knots γεμάτα, οπότε μαζέψαμε στοιχειωδώς τα λάδια, κλείσαμε το μηχανοστάσιο, καθαρίσαμε καλά το χώρο που θα κινούμαστε (μην σπάσουμε κανένα πόδι από πατινάζ στο λάδι), και βιράραμε ένα μικρό φλόκο, μαζί με τη μαίστρα (2η μούδα) που ήδη είχαμε. Η ρότα μας ήταν για Σύρο από Δονούσα και συνεχίσαμε με πολύ καλές ταχύτητες, όρτσα, αλλά χωρίς τακ.
Φτάσαμε Σύρο σούρουπο και ευτυχώς διαβασμένοι. Είχαμε μάθει ότι δυτικά από τις δεξαμενές των ναυπηγείων υπάρχει ένας ωραίος ντόκος που κόβει αρκετά αέρα αλλά κυρίως τη ρεστία και δίνει και πλευρά παράλληλη στο βοριά για προσέγγιση όρτσα. Κατεβάσαμε μέσα στο λιμάνι μαίστρα γιατί αλλιώς ταξιδεύαμε με "χίλια" και αφήσαμε την Νο 4, με την οποία καταφέραμε να ρυθμίζουμε την ταχύτητά μας τόσο καλά, που πιστεύω ότι με τη μηχανή θα τα καταφέρναμε χειρότερα (τρόπος του λέγειν). Η προσέγγιση με τον καιρό στην πλώρη ήταν πολύ ήπια και το δέσιμο χωρίς προβλήματα, αφού το σκάφος βρέθηκε ακινητοποιημένο στο μώλο, χωρίς πίεση και με άφθονο χρόνο για οποιοδήποτε δέσιμο, ακόμα και για πιθανά λάθη. Η αλήθεια είναι ότι μας περίμενε ένας άνθρωπος από τον όμιλο της Σύρου στο μώλο, αλλά η βοήθειά του ήταν σε αυτό το στάδιο κύρια ψυχολογική. Η βασική του πολύτιμη βοήθεια ήταν η πληροφόρηση για το ιδανικό σημείο που προσεγγίσαμε.
Το μόνο πρόβλημα ήταν την επόμενη ημέρα το ολοήμερο καθάρισμα του σκάφους και της μηχανής από τα λάδια !! (πινέλα, διαλύτες, στουπιά, απορρυπαντικά, σφουγγάρια, δοχεία ..... ). Η επισκευή αποδείχθηκε αστεία μπροστά στο καθάρισμα.
Την αναφορά στο γεγονός έκανα, κύρια για να επισημάνω ότι όλα τα προβλήματα στη θάλασσα θέλουν ψύχραιμη αντιμετώπιση και μπορούν έτσι να έχουν αίσιο τέλος και γιατί όχι, να είναι ακόμα και διασκεδαστικά για το πλήρωμα, μέσα στην ατυχία τους.
Εμείς το δοκιμάσαμε 2 ή 3 φορες, αποκλειστικά με τζένοα, την οποια τυλίγαμε σιγά σιγά μεχρι να δεσουμε.
Φυσικά αυτό έγινε εντελώς για την πλάκα μας, αλλά σε δυσκολο μερος της μαρίνας και οπωσδηποτε εαν κατι στραβο τυχαινε, ξεραμε οτι ειχαμε και τη μηχανη.
Η ψυχολογία οπωσδηποτε αλλάζει εαν ξερεις οτι δεν εχεις εναλλακτική επιλογη και εαν αποτυχεις με την πρώτη, την εκατσες (κυριολεκτικά).
yorpapadopoulos
16-06-2010, 16:00
Παιδιά εμένα μου έχει συμβεί 2 φορές το σκηνικό αυτό και τις δύο με 3-4 μίλια αέρα. Τη πρώτη φορά στα Μουδανιά χρησιμοποίησα μόνο τζένοα με το σκεπτικό ότι είναι εύκολη στο χειρισμό σε τακ, είναι μικρότερη της μαΐστρας και την απενεργοποιείς αμέσως με ένα λύσιμο του φρένου. (Τη λύση της άγκυρας από πρίμα δεν τη σκέφτηκα για φρένο). Το αποτέλεσμα ήταν να μου βγει η πίστη μέχρι να μπορέσω κατ’ αρχήν να κουμαντάρω το σκάφος και έπειτα να δέσω. Το πιάσιμο του αέρα πλώρα καταστούσε το πηδάλιο πολύ νωχελικό και σε περιπτώσεις ανύπαρκτο. Για να μπορέσω να επαναφέρω τον έλεγχο χρειάστηκε να κάνω κάποιες ριψοκίνδυνες μεταβολές προς την πλευρά της παραλίας. Τελικά έδεσα πλάγια αλλά κουράστηκα και δε το ξανακάνω.
Η επόμενη φορά ήταν στο λιμανάκι της Νέας Φώκαιας - πιάστηκε ένα σχοινάκι στη προπέλα και δε μου άναβε τη μηχανή. Ήταν νύχτα και είναι επικίνδυνο λιμάνι. Πριν μπεις έχει στο κέντρο ένα μεγάλο σκόπελο. Αυτή τη φορά μούδαρα τη μαΐστρα και κατέβασα τελείως τη τζένοα. Πολύ καλύτερος έλεγχος αλλά για να έχω γρήγορη απελευθέρωση του πανιού από τον αέρα κρατούσα τη μούδα με το ένα χέρι και με το άλλο το πηδάλιο. Στο μέρος που ήθελα άφησα το πανί να καταρρεύσει και λάσκαρα εντελώς Τη σκότα της μάτσας.
Αν μου ξανασυμβεί θα δουλέψω μόνο μαΐστρα. Βέβαια τεράστιο πλεονέκτημα για ασφαλές δέσιμο αποδείχτηκε το μήκος του σκάφους που είναι 20 πόδια. Στο μεταξύ έχω παραγγείλει μια καινούργια εξωλέμβια ultralong…
Γ.Α.Π.
Powered by vBulletin® Version 4.2.4 Copyright © 2024 vBulletin Solutions, Inc. All rights reserved.