αέρας-ρεμέντζο-λάθη...

[mangos]

Θέλω να δέσω σε μαρίνα, με ρεμέντζο, με σχετικά μικρή απόσταση ο ένας ντόκος από τον άλλον, με άνεμο 20 μίλια να με σπρώχνει προς τον ντόκο, και δεν έχω σκάφη δίπλα μου να "κρατηθώ"... Από την μια είναι μια βάρκα, και από την άλλη ένα πλαγιοδετημένο.

Επειδή την έχω δει την κακοτοπιά, έχω ήδη φροντίσει να κατεβάσω έναν στον ντόκο και του έχω δόσει 2 πρυμάτσες να έχει έτοιμες να μου πετάξει, για να προλάβω να δέσω την προσήνεμη να να κρατηθώ με πρόσω και λίγο το τιμόνι προς τον καιρό, μέχρι να πάρω ρεμέντζο κλπ.

Την ώρα που φτάνω στην θέση, ο τύπος στον ντόκο αργεί να ρίξει την προσήνεμη πρυμάτσα, ο τύπος στο κοτσανέλο αργεί να δέσει την πρυμάτσα, και μένω με μια πρυμάτσα από την υπήνεμη πλευρά και το σκάφος να διπλώνει προς την υπήνεμη πλευρά και να διπλώνει προς το πλαγιοδετημένο σκάφος...

Τέλος πάντων, 2 γρατζουνιές στην υπήνεμη πλευρά την πλώρης ήταν η ζημιά, νεύρα, ρεζιλίκι, κλπ. Το πιο σπαστικό απ όλα, ήταν ότι μόλις τελειώσαμε, έπεσε και ο αέρας!!!

Σκέφτομαι και ξανασκέφτομαι την σκηνή, και ψάχνω τα λάθη μου, για να μην τα επαναλάβω σε άλλη παρόμοια περίπτωση...

Έστω λοιπόν ότι έχεις βρεθεί με τον άνεμο από δεξιά να σε σπρώχνει πίσω και έχεις μόνο την αριστερή πρυμάτσα δεμένη. Στα ελάχιστα δευτερόλεπτα που έχεις στην διάθεση σου πριν σου διπλώσει το σκάφος από την υπήνεμη πλευρά, τι πρέπει να κάνεις?

(εαν είχα σκάφη αριστερά-δεξιά, όλα θα ήταν εύκολα, γιατί θα μου συγκρατούσαν το σκάφος)

Τι ενέργειες θα κάνατε εσείς εξ αρχής σε τέτοια περίπτωση, δεδομένου ότι μόνο εκεί μπορώ να δέσω το σκάφος?

[dimmihel]

Νομίζω αυτό που θα έκανα εγώ με την πολύ μικρή εμπειρία μου εφόσον βέβαια έχω αποφασίσει να πρυμοδετήσω πρώτα και μετά να δέσω στο ρεμέτζο ειναι πριν ξεκινήσω τους ελιγμούς να βάλω τα περισσότερα μπαλόνια προς τα πλώρα αφου με φυσάει δυνατά απο τα πλάγια και ξέρω ότι θα ξεσύρει την πλώρη μου προς την υπήνεμη. Έτσι θα μπορούσες να αποφύγεις τις γρατζουνιές νομίζω.

Απο κεί και πέρα νομίζω εγώ θα το πήγαινα ανάποδα και θα προσπαθούσα να δέσω πρώτα στο ρεμέτζο για να κρατηθώ προσωρινά και μετά να δέσω την προσύνεμη πριμάτσα και μετά με την ησυχία μου να δέσω και την υπήνεμη. Φυσικά τότε τα μπαλόνια θα πήγαιναν προς τα πρύμα. Όλα αυτά είναι καλά στην θεωρία αλλά πάντα στην πράξη οι συνθήκες δεν είναι τόσο απλές. Απλά νομίζω αν ρεμετζάρεις πρώτα έχεις καλύτερο κράτημα και μπορείς να το επαναφέρεις το σκάφος ευκολότερα. Γινόταν να δέσεις στο ρεμέτζο πρώτα με τις υπάρχουσες συνθήκες;

Φιλικά
Δημήτρης

[Παναγιώτης]

Mάλλον θα σου άνοιγε την πρύμη αν προσπαθούσες να πιάσεις πρώτα το ρεμέτζο. Κι εγώ σαν μετά Χριστόν προφήτης, χωρίς να είμαι εκεί, ίσως να έλεγα να αγαντάρουν τις πρυμάτσες και να μην τις δέσουν ώστε να μπορεί να αμολήσει τη υπήνεμη και να μην γυρίσει το σκάφος γύρω της, ώστε να μπορώ με πρόσω να ξαναδοκιμάσω. Ή αγαντάροντας την προσήνεμη κερδίζεις το χαμένο χρόνο μέχρι να δεθέι ειδικά αν δεν έχει ο άλλος την άνεση στο δέσιμο. Δεν ξέρω τις δυνατότητες του πληρώματος και του σκάφους ή τον τύπο του ρεμέτζου αν είχε ρεμετζόσκοινο θα το ρεμετζο ίσως να έβαζα κάποιον να το πάρει με ένα γάτζο κάνοντας ανάποδα και απλώς να αγανταρει αν το χρειαστώ χωρίς να το δέσει σε κοτσανέλο. Αλλα αυτά τα λέω από την άνεση του σπιτιού επαναλαμβάνω ότι δεν ξέρω τις δυνατότητες του πληρώματος και του σκάφοους και σίγουρα κάνω το μετά Χριστο προφήτη.

[mangos]

εχθές, με πιο δυνατό αέρα, κατέβηκα στο λιμάνι, και χάζευα τον χώρο φέρνοντας στον νού μου τα γεγονότα που προηγήθηκαν...

Την ώρα που αυτός που ήταν στην προσήνεμη πρυμάτσα δεν εδεσε άμεσα στο κοτσανέλο, ώστε να μπορέσω να κρατηθώ με πρόσω και το τιμόνι στραμένο λίγο προς την προσήνεμη πλευρά, έως ότου πιάσουμε το ρεμέντζο κλπ, έπρεπε να κάνω πρόσω και να βγω από την θέση, πριν ξεκινήσει να διπλώνει το σκάφος... Έτσι θα ήταν σχετικά εύκολο να ξαναδοκιμάσω, έως ότου δεθεί η προσήνεμη πρυμάτσα, και έχω την δυνατότητα να κρατηθώ με πρόσω...

Η στιγμιαία ολιγορία μου, αλλά και η έλλειψη σχεδίου δρασης για την αντιμετώπιση αυτής της πιθανότητας, με οδήγησαν στο να μου διπλώσει το σκάφος τόσο, ώστε να μην μπορώ να κάνω τίποτα, παρά να παρακολουθώ το σκάφος μου να κοπανιέται, ευτυχώς όχι πολύ δυνατά και με τίμημα μόνο 2 γρατζουνιές, στην πλώρη. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί δεν είχα οργανώσει από πριν τις ενέργειες μια μια. Μέγα λάθος.

Δεύτερο λάθος μου (συνεπεία του πρώτου), ήταν πως δεν έπρεπε να δεθεί η υπήνεμη πρυμάτσα, γιατί την στιγμή που χάθηκε η προσήνεμη, η υπήνεμη πρυμάτσα δεν μου επέτρεπε να την κοπανήσω... Την ώρα που βρέθηκα με μόνο την υπήνεμη πρυμάτσα δεμένη, αυτή ουσιαστικά λειτούργησε αρνητικά. ¶ρα, την επόμενη φορά θα πρέπει να μην ασχοληθώ καθολου με την υπήνεμη πρυμάτσα, ώστε εαν χαθεί η προσήνεμη, να μπορώ να την κοπανήσω άμεσα, για να ξεκινησω εκ νέου την μανούβρα, πιο σωστά...

Τέλος, τώρα που το ξανασκέφτομαι, δεδομένου ότι ο χώρος ήταν έτσι που δεν είχα δίπλα σκάφος για να κρατηθώ, έπρεπε να πλαγιοδέσω, και μετά να δω τι θα κάνω για να γυρίσω το σκαφος σωστά.

[mastrokostas]

Φίλε mangos καταρχήν ευχαριστούμε που μοιράζεσαι μαζί μας αυτήν την άσκηση . Μια ερώτηση από μένα : Για ποιο λόγο δεν έπιασες πρώτα το ρεμετζο και μετά να κανείς την μανούβρα να δέσεις πρίμα ?Σίγουρα πάντως κάποιον λόγο θα είχες .
Εγώ πάντως αυτό θα έκανα ,και θα έκανα την μανούβρα επάνω στο ρεμενζο , εξασφαλίζοντας έτσι να μην με πετάξει έξω .

[jerry_p]

Συμφωνώ απόλυτα με τα συμπεράσματα του φίλου mangos

Δεδομένης σχετικής άνεσης στην υπήνεμη πλευρά και του εγκλωβισμού, ίσως βοηθούσε το πρόσω προς την προσήνεμη. Στόχος η αποφυγή του διπλώματος, ο περιορισμός της πίεσης στα πρυμα και υπήνεμα που ίσως να ήταν ελεγχόμενη με μπαλόνια κ.λ.π. και η δυνατότητα να μαζευτεί το ρεμέντζο και η προσήνεμη πρυμάτσα. (στην πράξη μπορεί να υπήρχαν άλλα θέματα που δεν σκέφτομαι).
Μια άλλη σκέψη για λίγο διαφορετικό σχεδιασμό θα ήταν να φύγουν και οι δύο πρυμάτσες σε προσήνεμο σημείο στο ντόκο, διπλασσιάζοντας τις πιθανότητες επιτυχίας (ούτως ή άλλως η υπήνεμη είναι άχρηστη και μεταφέρεται μετά με ησυχία).

[mangos]

Την δεύτερη πρυμάτσα στην προσήνεμη πλευρά την σκέφτηκα κι εγώ σαμ ενδεχόμενο (εκ των υστέρων εννοείται...)

Το ρεμέντζο το "βρίσκω" δεμένο στον ντόκο, αφού πλησιάσει η πρύμνη.
Το ρεμένζο θα μπορούσε να πλέει με τσαμαδουράκι, αλλά με δεδομένο τον αέρα, πάλι μια μανούβρα έχεις για να το πιάσεις... Έχεις όμως και άλλες πιθανότητες, όπως για παράδειγμα να το πιάσεις στην προπέλα σου, και να μείνεις ακυβέρτητος.

Το μεγαλύτερο λάθος μου, ήταν ότι δέσαμε την υπήνεμη πρυμάτσα, γιατί αυτή δεν μου επέτρεπε να κάνω πρόσω και να φύγω ή έστω να προσπαθήσω να γυρίσω την πλώρη μου προς τον αέρα.

Εαν είχα την υπήνεμη πρυμάτσα στην προσήνεμη δέστρα, θα μπορούσα να στρέψω το σκάφος ακόμα πιο εύκολα προς τον αέρα με πρόσω και με το τιμόνι στραμμένο προς τον αέρα.

Φυσικά όλα αυτά δεν θα είχαν συμβεί (πολλά χρόνια είχα να νοιώσω ανήμπορος να αντιδράσω και να χάνω τον έλεγχο του σκάφους...) εαν είχα αριστερά και δεξιά μου σκάφη πρυμνοδετημένα, γιατί αυτά θα συγκρατούσαν το σκάφος, και θα είχα όλο τον χρόνο να ελέγχω το σκάφος με πρόσω και ανάποδα... Ίσως και αυτό να ευθύνεται για την "χαλαρότητα" μου που οδήγησε σε όλα τα λάθη, συνήθως υπάρχουν άλλα σκάφη αριστερά και δεξιά μου, κι έτσι είχα μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση απότι έπρεπε...

[mangos]

Με την υπήνεμη πρυμάτσα δεμένη και με το πρόσω, το μόνο που πέτυχα ήταν να στρίψει πιο γρήγορα προς την υπήνεμη πλευρά, και παράλληλα να κινηθεί προς τα πίσω, διότι η πρυμάτσα αυτή δεν επιτρέπει να απομακρυνθείς από τον ντόκο, το αντίθετο συμβαίνει.

Διαπιστώνοντας ότι επιτάχυνα το πρόβλημα, έκανα ανάποδα για να μειώσω την ταχύτητα στρέψης, κι έτσι το σκάφος απλώς ακούμπησε μαλακά πίσω στον ντόκο. Ζημιά (μικρή ευτυχώς) έπαθα μόνο κοντά στην πλώρη, από το ακούμπισμα στο πλαγιοδετημένο σκάφος από την υπήνεμη πλευρά.

---------------

Εαν μπορούσα να σας ζωγραφίσω το συμβάν σε ένα χαρτί (πράγμα που έκανα για την δικιά μου ανάλυση) θα διαπιστώνατε κι άλλο ένα λάθος:

Η διαμόρφωση του ντόκου και της θέσης που δένω, δεν μου επέτρεπε να κάνω την μανούβρα κόντρα στον αέρα, κι έτσι άλλο ένα λάθος μου, ήταν πως όπως έστριψα για να μπω στην θέση (για να αποφύγω τα τσαμαδουράκια του διπλανού που έλειπε...) το σκάφος είχε εξ αρχής ροπή στρέψης προς την υπήνεμη πλευρά, ενώ εαν η προσέγγιση μου ήταν αντίθετη με την διεύθυνση του ανέμου, θα είχα περισσότερο χρόνο για να πιάσουμε την προσήνεμη πρυμάτσα.

Όταν πλησιάζουμε στον ντόκο (με ρεμέντζο), πρέπει πάντα να πλησιάζουμε αντίθετα από τον άνεμο. Όταν ο άνεμος είναι σχεδόν εντελώς κάθετος και σε σπρώχνει στον ντόκο (όπως ήταν περίπου στην δικιά μου περίπτωση), από όποια πλευρά στρίψει έστω και λίγο το σκάφος (πράγμα που θα συμβεί θέλεις δεν θέλεις εαν δεν έχεις δίπλα σκάφη) τότε... αυτόματα αποκτάς προσήνεμη και υπήνεμη πλευρά ανάλογα από που θα στρίψει το σκάφος... Εαν δηλαδή είχα κάνει ανάποδα την προσέγγιση, τότε το πιο πιθανόν, η πρυμάτσα που κατάφερα να πιάσω, θα ήταν σωτήρια... Αλλά μόλις θα έστριβε το σκάφος προς τον αέρα, τότε θα έχαν το παιχνίδι από την άλλη πλευρά!!!

-----

Για όσους δεν έχουν κουραστεί, μια άλλη διαπίστωση (από άλλη περιπτωση) είναι πως όταν έχεις καταφέρει να έχεις 2 πρυμάτσες (αλλά δεν εχεις ακόμα πιάσει ρεμέντζο), το τιμόνι πρέπει να είναι πάντα στην μέση, όταν κάνεις πρόσω για να κρατηθείς. Εαν σε πατάει πίσω και ξεκινάει να σε στρίβει, μην στρίψετε το τιμόνι προς τον αέρα, γιατί αυτό θα σας πάει πιο γρήγορα πίσω. Στην μέση το τιμόνι, και πιο δυνατά πρόσω, και το σκάφος θα σταθεί ίσια.

[Κουμπαρος]

Πολύ ωραία συζήτηση και νομίζω μπορώ να συνεισφέρω απο καθαρά δική μου εμπειρία παρά θεωρία. Στην πρώτη θέση που είχα στην μαρίνα που δένω σχεδόν πάντα είχα τον άνεμο στο πλάι. Έκανα πρυμοδέτηση με ρεμέντζο μπροστά (με σημαδουράκι). Θέλοντας δεν θέλοντας αφού έπιασα και το σχοινάκι από το σημαδουράκι με την προπέλα 2 φορές ανάπτυξα την εξής τακτική. Έκανα ανάποδα με λίγη ταχύτητα για να νικήσω τον άνεμο και να ακούει το τιμόνι μέχρι όσο πιο κοντά έφθανα στον ντόκο. Εννοείται πως φθάνοντας στο σημαδουράκι η ταχύτητα στο κενό. Επειδή συνήθως είχα μόνο ένα άτομο πλήρωμα είχα έτοιμη μια πρυμάτσα στην προσήνεμη πλευρά και ένα σπρινγκ επίσης στην προσύνεμη. Το σπρινγ δεμένο στην μπροστά δέστρα να κρέμεται έξω από τα ρέλια έτοιμο να πεταχτεί στον ντόκο. Την στιγμή που έφθανα με ανάποδα στον ντόκο και προσπαθούσα να σταμάτήσω το σκάφος με λίγο πρόσω (εννοείτα πάντα μπαλόνια στην πρύμη) το δεύτερο άτομο πηδούσε πολύ γρήγορα στον ντόκο κρατώντας ταυτόχρονα την προσήνεμη πρυμάτσα την οποία περνούσε στον παπά και το προσήνεμο σπρινγκ το οποίο περνούσε ή στον ίδιο παπά ή στο επόμενο αν υπήρχε. Τα σχοινιά δεν τα ριχνα εγώ που μέχρι εκείνη την στιγμή κράταγα τιμόνι αλλά τα κρατούσε πηδώντας απο το σκάφος. Αυτός (ή συνήθως αυτή... η γυναίκα μου) ασχολέίτον με το φερμάρησα του σπρινγκ για να μην ανοίξει το σκάφος και γω με το φερμάρισμα της πρυμάτσας για να μην ανοίξει η πρύμη. Με υπήνεμη πρυμάτσα δεν έδενα γιατί δεν βοηθούσε σε τίποτα. Δεν υπήρχε πρόβλημα αν άγγιζε η πρύμη τον ντόκο αφού είχα μπαλόνια. Αφού κατάφερνα να ακινητοποιήσω το σκάφος από τα προσήνεμα πήγαινα και έδενα το ρεμέτζο στην πλώρη και μετά τακτοποιούσα εκεί που ήθελα το σκάφος. Η μέθοδος αυτή δούλευε πάντα.
Είχα σκεφτεί και την μέθοδο να έδενα πρώτα την πλώρη στο ρεμέντζο αν κατάφερνα να αρπάξω το σημαδουράκι αλλά δεν το επιχείρησα για δύο λόγους. 1ον έπρεπε να κινηθείς πολύ γρήγορα να το αρπάξεις και ίσως να μην μπορούσες να κρατήσεις το σκάφος γρήγορα μακριά από άλλα σκάφη, 2ον και σημαντικότερο είχα τον άνεμο από δεξιά, άρα κρατώντας την πλώρη και προσπαθώντας να κάνω πιρούετα για να φέρω την πρύμη δεξιά με την δεξιόστροφη προπέλα μου (που στο ανάποδα γυρίζει αριστερά) μάλλον δεν θα βοηθούσε.
Συνοψίζοντας, το μυστικό για να μην ανοίξει η πλώρη είναι το σπριγνκ, η οργάνωση και οι σωστές (και γρήγορες) κινήσεις. Ελπίζω να βοήθησα.

[mangos]

Εαν έχεις πρυμνοδετημένο σκάφος στην υπήνεμη πλευρά, τότε αυτό θα συγκρατήσει το σκάφος και έχεις χρόνο για τις πρυμάτσες κλπ.
Εαν έχεις σκάφος μόνο στην προσήνεμη, τότε μια καλή λύση είναι αντί να ασχοληθείς με πρυμάτσες κλπ, να έχεις 2 σκοινιά έτοιμα, ένα στο πίσω κοτσανέλο σου, κι ένα στο στο μπροστινό (εννοείται από την προσήνμη πλευρά)

Αντί λοιπόν να ασχοληθείς με τις σκότες, μπορείς απλώς να δέσεις τα 2 σκοινιά στο μπροστινό κοτσανέλο του διπλανού σκάφους και να λειτουργήσουν σαν σπρινγκς για να μην πηγαίνει πίσω το σκάφος σου το πρώτο, και να μην ανοίγει η πλώρη σου το δεύτερο.

Μετά ασχολείσαι με τις πρυμάτσες και με το ρεμέντζο.

[Κουμπαρος]

Εαν έχεις πρυμνοδετημένο σκάφος στην υπήνεμη πλευρά, τότε αυτό θα συγκρατήσει το σκάφος και έχεις χρόνο για τις πρυμάτσες κλπ.
Εαν έχεις σκάφος μόνο στην προσήνεμη, τότε μια καλή λύση είναι αντί να ασχοληθείς με πρυμάτσες κλπ, να έχεις 2 σκοινιά έτοιμα, ένα στο πίσω κοτσανέλο σου, κι ένα στο στο μπροστινό (εννοείται από την προσήνμη πλευρά)

Αντί λοιπόν να ασχοληθείς με τις σκότες, μπορείς απλώς να δέσεις τα 2 σκοινιά στο μπροστινό κοτσανέλο του διπλανού σκάφους και να λειτουργήσουν σαν σπρινγκς για να μην πηγαίνει πίσω το σκάφος σου το πρώτο, και να μην ανοίγει η πλώρη σου το δεύτερο.

Μετά ασχολείσαι με τις πρυμάτσες και με το ρεμέντζο.

Σωστό μεν αλλά θα απόφευγα να χρησιμοποιήσω το κοτσανέλο άλλου σκάφους εκτός και αν γνωρίζω τον ιδιοκτήτη του. Δυστυχώς υπάρχουν και παράξενοι ανθρώποι.
Προτιμώ ένα σχοινί από το δικό μου μπροστινό κοτσανέλο μέχρι τον ντόκο για να λειτουργήσει ως σπρινγκ και μια πρυμάτσα.
Βέβαια είναι και το άλλο. Πως θα περάσεις σχοινί στο κοτσανέλο του δίπλα σκάφους;
Θα το πλησιάσεις με το σκάφος και θα περάσεις το σχοινί; Κίνδυνος να το κτυπήσεις.
Θα στείλεις δικό σου άνθρωπο στο δίπλα σκάφος να σου πετάξει σχοινί; Εκεί είναι που την έβαψες αν ενοχληθεί ο παράξενος που λέγαμε.

[synodigos]

Μια μεθοδο που χρησιμοποιειται πολυ στον Βολο ειναι η εξης:το διπλο ρεμετζο(εφοσον εχεις σταθερη θεση στον ντοκο) η μια του ακρη ειναι κομμενη ακριβως στα μετρα του σκαφους με καντιλιτσα στην ακρη.Πιανεις το σημαδουρακι και αμεσως περνας την καντιλια στο κοτσανελλο.Ετσι το σκαφος ακομα και με αναποδα θα κρατηθει και δεν θα χτυπησει.Σε περιπτωση που το χασεις το πρωτο γιατι ειναι κοντο,εχεις το δευτερο και το δενεις κανονικα.επιπλεον εχουμε τις πρυματσες δεμενες μονιμα σε κρικους στον ντοκο και ετσι απλα με τον γαντζο τις πιανεις χωρις την καθυστερηση του να σαλταρει καποιος εξω.

[mangos]

Μια μεθοδο που χρησιμοποιειται πολυ στον Βολο ειναι η εξης:το διπλο ρεμετζο(εφοσον εχεις σταθερη θεση στον ντοκο) η μια του ακρη ειναι κομμενη ακριβως στα μετρα του σκαφους με καντιλιτσα στην ακρη.Πιανεις το σημαδουρακι και αμεσως περνας την καντιλια στο κοτσανελλο.Ετσι το σκαφος ακομα και με αναποδα θα κρατηθει και δεν θα χτυπησει.Σε περιπτωση που το χασεις το πρωτο γιατι ειναι κοντο,εχεις το δευτερο και το δενεις κανονικα.επιπλεον εχουμε τις πρυματσες δεμενες μονιμα σε κρικους στον ντοκο και ετσι απλα με τον γαντζο τις πιανεις χωρις την καθυστερηση του να σαλταρει καποιος εξω.

Σωστά, αρκεί να μην μπαινοβγαίνει ο κάθε βλάκας στην θέση σου, πράγμα που συμβαίνει δυστυχώς στην περίπτωση μου, και κάπου εκεί, γύρω τριγύρω, είναι και η θέση μου!!!

[Diver]

Για όσους δεν έχουν κουραστεί, μια άλλη διαπίστωση (από άλλη περιπτωση) είναι πως όταν έχεις καταφέρει να έχεις 2 πρυμάτσες (αλλά δεν εχεις ακόμα πιάσει ρεμέντζο), το τιμόνι πρέπει να είναι πάντα στην μέση, όταν κάνεις πρόσω για να κρατηθείς. Εαν σε πατάει πίσω και ξεκινάει να σε στρίβει, μην στρίψετε το τιμόνι προς τον αέρα, γιατί αυτό θα σας πάει πιο γρήγορα πίσω. Στην μέση το τιμόνι, και πιο δυνατά πρόσω, και το σκάφος θα σταθεί ίσια.

Προσοχή, όμως αν έχουμε λαγουδέρα, μην την αφήσουμε από το χέρι γιατί θα διπλώσει αμέσως.

[mangos]

Με την λαγουδέρα, συνήθως μιλάμε για πιο μικρά και ελαφριά σκάφη, οπότε... τα λάθη είναι πιο εύκολο να αντιμετωπιστούν:
Μια σπρωξιά, και ήρθε το σκάφος εκεί που θέλεις!!!