Achille Lauro [Willelm Ruys]

[esperos]

Nαυπηγήθηκε στην Ολλανδία, όμως αγοράστηκε από Ιταλούς και μετασκευάστηκε.
Παρακαλώ για περισσότερες πληροφορίες απευθυνθήτε στον φίλο Ellinis.

21182

[Finnpartner_1966]

To ACHILLE LAURO κατασκευαστηκε το σωτηριο ετος 1947, στην Ολλανδια, για λογαριασμο της Rotterdamse Lloyd. H παραγγελια ειχε τεθει το 1938 και η θεση τροπιδας εγινε το 1939 στο ναυπηγειο Royal Schelde στο Vlissingen. Oι εργασιες κατασκευης σταματησαν οταν οι Γερμανοι εισεβαλλαν στη χωρα, το Μαη του 1947. Το ναυπηγειο περασε σε Γερμανικα χερια στις 7 Ιουνιου. Ετσι, η δουλεια προχωρουσε με αργους ρυθμους, αφου δεν ηταν ιδιαιτερης σημασιας για τους κατακτησες, ενα πλοιο 21,000 τονων. Φυσικα, και οι Ολλανδοι, προσπαθησαν, και καταφεραν, να μην ειναι σε θεση να καθελκυστει. Η Ολλανδικη κυβερνηση ζητησε απο τους Συμμαχους, να μην βομβαρδιστει, σε περιπτωση εναεριας επιθεσης.

Ο Προεδρος της Rotterdam Lloyd, ηταν ο Willem Ruys (Bίλλεμ Ράους). Κατα την Γερμανικη κατοχη, πιαστηκε απο τους Γερμανους και αργοτερα εκτελεστηκε. Ετσι, το νεο πλοιο της εταιριας, πηρε το ονομα του. Ολα τα προηγουμενα πλοια, ειχαν ονομαστει απο ηφαιστεια τον Ανατολικων Ινδιων.

Η καθελκυση τελικα εγινε στις 1-7-1946, και παραδοθηκε στους ιδιοκτητες τον Νοεμβρη του 1947. To παρθενικο ταξιδι εγινε στις 2-12-1947, απο Rotterdam για Ινδονησια. Ομως, οταν το 1949 η Ινδονησια απεκτησε την ανεξαρτησια της, το πλοιο αρχισε να γινεται ζημιογονο. Ετσι, ξεκινησε δρομολογια στο Β. Ατλαντικο τον Μαη του 1958. Πριν απο αυτο ομως, ειχε συγκρουστει με το αντιπαλο πλοιο Oranje στην Ινδονησια, τον Γενναρη του 1953! Ευτυχως δεν υπηρξαν θυματα, παρα μονο υλικες ζημιες (το ORANJE εχασε την πλωρη του). Μετα απο καποια ταξιδια στην Αμερικη και τον Καναδα, το πλοιο δρομολογηθηκε προς Αυστραλια, μετα απο μια επισκεψη στο ναυπηγειο Wilton-Fijenoord, για ταξιδια στο γυρω του κοσμου.

Μετα απο μια ξαφνικη πτωση της επιβατικης κινησης, το πλοιο πουληθκε το τελη του 1964 στην Ιταλικη Lauro, και παραδοθηκε τον Γενναρη του 1965. Tην ιδια χρονια, αγοραστηκε και το αντιπαλο "ORANJE", και μετονομαστηκε ANGELINA LAURO. To WILLEM RUYS ειχε μετονομαστει σε ACHILLE LAURO (o Achile Lauro ηταν ο Γενικος Διευθυντης της Lauro). Αμεσως σταλθηκε στο ναυπηγειο Cantieri Riuniti di Palermo για εκομοντερνισμο. Στις 29-8, εγινε μια εκρηξη στο πλοιο, και ακολουθησε πυρκαγια. Ως εκ τουτου, οι εργασιες καθυστερησαν. Το πλοιο ξεκινησε δρομολογια στις 13-4-1966. Οι πιο εμφανεις διαφορες ηταν οτι το κυτος ηταν βαμμενο μπλε, και οτι οι τσιμινιερες ειχα ψηλωσει. Το παρθενικο του ταξιδι εγινε απο Genova για Wellington μεσω Sydney. To 1972, και συγκεκριμενα στις 19-5, κατα τη διαρκεια εργασιων συντηρησης, πηρε φωτια. Οι επισκευες διηρκεσαν 5 μηνες. Τον Δεκεμβρη του 1972, τα δρομολογια προς την Ωκεανια εληξαν, και ετσι, χρησιμοποιουνταν αποκλειστικα για κρουαζιερες. Στιε 28-4-1975, συγκρουστηκε με το Λιβανεζικο πλοιο μεταφορας ζωων, στα Δαρδανελια. Το επομενο γεγονος εγινε το 1981, οταν το πλοιο, για ακομα μια φορα τυλιχτηκε στις φλογες. Δεν οδηγηθηκε σε διαλυση, αλλα ξαναμπηκε σε υπηρεσια, μετα απο τις απαραιτητες επισκευες. Το 1982, και καθως το πλοιο βρισκοταν σε 10ημερη κρουαζιερα, κατασχεθηκε απο το Ιταλικο δημοσιο, για μη καταβολη λιμενικων τελων απο την Lauro. Το πλοιο εδεσε στην Τενεριφη για λιγους μηνες. Αργοτερα μεταφερθηκε στη Γενοβα, οπου και παροπλιστηκε μεχρι που πληρωθηκε το χρεος.

Το 1985, η Lauro μαζι με τον Χανδρη, εκαναν συμπραξη. Ομως, και παλι το ACHLLE LAURO θα βρισκοταν στην επικαιροτητα. Στις 7-10-1985, και καθως το πλoιο βρισκοταν σε 10-ημερη κρουαζιερα, θα κατεπλεε στην Αλεξανδρεια, για να επισκεφτουν οι επιβατες το Κάιρο, και να ξαναεπιβιβαστουν στο Port Said. Oι μισοι επιβατες κατεβηκαν για την εκδρομη, και οι υπολοιποι εμειναν στο πλοιο. Κατα τη διαρκεια του πλου προς Port Said, πειρατες κατελαβαν το πλοιο, και αργοτερα σκοτωσαν ενα Αμερικανο επιβατη με ειδικες αναγκες, και πεταξαν τον ιδιο και το καροτσακι του στη θαλασσα. Οι Αιγυπτιακες αρχες εδωσαν αδεια στους πειρατες να φυγουν ανεπαφα. Ετσι, μολις το πλοιο εφτασε στο Port Said, οι πειρατες αφου περασαν στην αλλη ακρη του λιμανιου με ενα ρυμουλκο, επιβιβαστηκαν σε ενα αεροπλανο (το οποιο αναγκαστηκε σε προσγειωση απο τους Αμερικανους στη Σικελια).

Για αλλη μια φορα, το πλοιο ειχε τον αντικτυπο μιας κρισης μεταξυ Αμερικης και Αιγυπτου. Μετα απο 8 ημερες, κατεφθασε στη Γενοβα. Το 1987, σηκωσε Ελβετικη σημαια, και το 1989 ξαναηρθε στην επιφανεια μετα την προβολη της ταινιας "The Hijack of the Achille Lauro"

Το τελος ηρθε το 1994, οταν στις 30-11 και καθως βρισκοταν εξω απο τη Σομαλια, εκδηλωθηκε για αλλη μια φορα πυρκαγια. Αυτη τη φορα ηταν τοσο καταστροφικη, που και οι 1090 επιβαινοντες εγκατελειψαν το πλιο. Απο αυτους, 3 καηκαν πριν μπορεσουν να φυγουν απο το φλεγομενο σκαφος. Η φωτια εκαιγε 3 μερες και το πλοιο εγινε TCL. Στις 2-12, και κατα τη διαρκεια ρυμουλκησης, το πλοιο βυθιστηκε.

[moutsokwstas]

το 1985 παλαιστινιοι ανταρτες κυριευουν το ακιλε λαουρο, ιταλικο επιβατικο πλοιο που μετεφερε περιπου 440 ατομα, απειλωντας να το ανατιναξουν αν το ισραηλ δεν απελευθερωνε 50 φυλακισμενους παλαιστινιους, αναφορα απο την εφημεριδα εθνος 07/10/08.

[ΝΙΚΟΣ01]

το 1985 παλαιστινιοι ανταρτες κυριευουν το ακιλε λαουρο, ιταλικο επιβατικο πλοιο που μετεφερε περιπου 440 ατομα, απειλωντας να το ανατιναξουν αν το ισραηλ δεν απελευθερωνε 50 φυλακισμενους παλαιστινιους, αναφορα απο την εφημεριδα εθνος 07/10/08.
μερικες φωτο του πλοιου.
19169

19170

19171

19172

[ΝΙΚΟΣ01]

μερικες φωτο του πλοιου.
ακιλε λαουρο συνεχεια.

[ΝΙΚΟΣ01]

ακιλε λαουρο συνεχεια.
και συνεχεια.οι φωτο ειναι απο το ships nostalgia.

[ΝΙΚΟΣ01]

και συνεχεια.οι φωτο ειναι απο το ships nostalgia.
το συναντησαμε στην αλεξαντρια μετα την πειρατια.απο τα πιο ωραια κρουαζιεροπλοια που εχω δει.πια ειναι η τυχη του?

[moutsokwstas]

θελω να ευχαριστησω το φιλο νικο για τιην παραθεση των φωτογραφιων συμπληρωνοντας το θεμα με το ακιλε λαουρο.

[ΝΙΚΟΣ01]

θελω να ευχαριστησω το φιλο νικο για τιην παραθεση των φωτογραφιων συμπληρωνοντας το θεμα με το ακιλε λαουρο.
μερικες φωτο ακομα.

[ΝΙΚΟΣ01]

συνεχεια φωτο

[ΝΙΚΟΣ01]

και το τελος

[mastropanagos]

Να ευχαριστησουμε το φιλο Νικο για το παρα πολυ καλο φωτορεπορταζ,απο ενα παρα πολυ ομορφο κρουαζιεροπλοιο με απιστευτη πλωρη,το οποιο δυστηχως ειχε τραγικο τελος..Να εισαι καλα φιλε Νικο..!!;)

[ΝΙΚΟΣ01]

ευχαριστω mastropanago

20418

[mastrovasilis]

Σήμερα μας ξετίναξες Νίκο. καταπληκτικός. εύγε

[a.molos]

Να προσθέσω δύο φωτό απο τις προσεγγίσεις αυτού του καταπληκτικού πλοίου στο Πειραιά μας.Με λίγη προσοχή μπορεί κανείς να διακρίνει διαφορά στα σινιάλα των φουγάρων της πρώτης φωτό, αφού δεν είναι τα συνηθισμένα ασπρα αστέρια της εταιρείας πάνω στο μπλέ του φουγάρου.

20916

20919

[Ellinis]

Και μια φωτογραφία από το εξαιρετικό βιβλίο Great Cruise Ships and Ocean Liners from 1954 to 1986 του William H.Miller, που δείχνει το Achille Lauro να φλέγεται κατά τη μετασκευή του στο Παλέρμο.
Σαράντα σχεδόν χρόνια αργότερα η φωτιά επέστρεψε για να το οδηγήσει στα βάθη του Ινδικού Ωκεανού.

22874

[TSS QUEEN ANNA MARIA]

Να προσθέσω και εγώ την προσωπική μου εμπειρία στο ιστορικό του Finnpartner. Το 1985 πράγματι έγινε σύμπραξη Lauro-Χανδρή. Εχω ακόμη την μπροσούρα του Χανδρή για τις κρουαζιέρες του 1985 με το Achille Lauro μέσα μαζί με τα καράβια του Χανδρή. Είχε ήδη σταλεί σαν ΠροΪστάμενος Οικονομκός στο πλοίο από την εταιρία Χανδρή ο Ν. Συνοδινός (εαν θυμάμαι καλά) και ετοιμαζόμουν να πάω και εγώ σαν Excursion manager τον Μάρτιο του 1985. Τελικά, οι Ιταλοί ήθελαν να κρατήσουν την σαιζόν τον ήδη υπάρχοντα Excursion manager και κατέληξα στο Romanza. Επισκεπτόμουν το καράβι πολύ συχνά ιδίως στην Ρόδο που συμπίπταμε τις Τετάρτες κι τελευταία φορά που ανέβηκα ήταν την Τετάρτη πριν την πειρατεία. Μόνο που σκέπτομαι τι θα τράβαγα αν τελικά δεν γινόταν η σκάντζα με το Romanza......

[Amorgos66]

...σαν σήμερα έγινε η πειρατεία στο ACHILLE LAURO από τον
Αμπόυ Αμπάς .Βρήκα τυχαια ένα πολύ καλο άρθρο...σε άσχετο site!!!


http://www.aek365.gr/article.php?id=24858


επιπλέον μια πλήρης ενημέρωση....

http://translate.google.gr/translate?hl=el&langpair=en|el&u=http://www.specialoperations.com/Images_Folder/library2/achille.html&prev=/translate_s%3Fhl%3Del%26q%3Dachille%2Blauro%2Bhija cking%26tq%3Dachille%2Blauro%2Bhijacking%26sl%3Del %26tl%3Den

[Nicholas Peppas]

Το ατμόπλοιο «Achille Lauro», με το οποίο φθάνουν στην Ελλάδα οι πρώτοι τουρίστες του έτους 1974, στο λιμάνι του Πειραιά.

Το αρχειακό υλικό είναι από τις συλλογές του Εθνικού Οπτικοακουστικού Αρχείου.

http://mam.avarchive.gr/portal/digitalview.jsp?get_ac_id=2428&thid=8484

[τοξοτης]

ACHILLE LAURO

Πηγή : www.fremantleports.com.au/.../19801989.asp (http://www.fremantleports.com.au/.../19801989.asp)

http://www.fremantleports.com.au/About/PhotoGallery/1991_Achille_Lauro_arriving_at_Fremantle_rdax_1397 x994.jpg
1991 Achille Lauro arriving at Fremantle

[καπετάν αντρέας]

Achille Lauro. Σήμερα είναι η 25η επέτειος από την ημέρα της τραγικής εκείνης πειρατείας (7/10/1985). Δύο βιντεάκια με το πανέμορφο βαπόρι και με υπέροχη μουσική επένδυση, και τα δύο. Ελπίζω να μην είναι ανεβασμένα ήδη...

http://www.youtube.com/watch?v=CmDOvHGaoqI&feature=player_embedded (http://www.youtube.com/watch?v=CmDOvHGaoqI&feature=player_embedded)



http://www.youtube.com/watch?v=ABSLRG630Vc


Επίσης, όποιος ενδιαφέρεται, θα βρει και άλλο πλούσιο υλικό, με άρθρα της εποχής κλπ στο σχετικό άρθρο του Βήματος:
http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=2&artId=359102&dt=07/10/2010 (http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=2&artId=359102&dt=07/10/2010)

[T.S.S. APOLLON]

Ευχαριστουμε καπεταν αντρεα!

[Tsikalos]

Διαβάζοντας το νήμα συνηδειτοποίησα πόσο ταραχώδη ιστορία είχε αυτό το πλοίο. Μπορεί κάλιστα να ξαναγίνει ταινία...!

[Ellinis]

Mιας και ο καπετάν αντρέας μας θυμίσε τη θλιβερή επέτειο της πειρατίας στο ACHILLE LAURO, ας δούμε και μια φωτογραφία του πλοίου πλαγιοδετημένο μπροστά στο λιμεναρχείο.

Το τμήμα της φωτο προς τα αριστερά το είχα ανεβάσει εδώ (http://www.nautilia.gr/forum/showpost.php?p=368496&postcount=37).

Από τη συλλογή του Albert Novelli που τόσο ευγενικά μας είχε παραχωρήσει.

111715

[T.S.S. APOLLON]

Πανεμορφη φωτογραφια! ευχαριστουμε φιλε Ellinis που την μοιραστικες μαζι μας!!!

[TSS QUEEN ANNA MARIA]

Παρόλο που ο φίλος Finnpartner έχει εδώ και καιρό δημοσιεύσει την ιστορία του πολυτάραχου καραβιού, θα ήθελα να προσθέσω και εγώ την δική μου μιας και κάποια γεγονότα με έφεραν πολύ κοντά του το 1985.
Οι Ολλανδοί που είχαν αποικίες σε πολλές απομακρυσμένες περιοχές της Ασίας, όπως η μακρινή Ινδονησία (πρώην Batavia), έπρεπε να υποστηρίξουν τις αποικίες τους αυτές με καράβια που θα μετέφεραν στρατιώτες και προμήθειες ανατολικά και επέστρεφαν με ολλανδούς πολίτες και εξωτικά προϊόντα από την Ινδονησία. Τα καράβια αυτά που χτίστηκαν πριν τον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο, ήταν κατά σειρά ναυπήγησης τα Johan van Oldenbarnevelt (1929) και Oranje(1938) της Netherland Line και τέλος το Willem Ruys της αντίπαλης Rotterdam Lloyd που άρχισε να ναυπηγείται στα ναυπηγεία De Schelde της Ολλανδίας τον Ιανουάριο του 1939 λίγους μόλις μήνες πριν ξεσπάσει ο πόλεμος. Κατά την διάρκεια του πολέμου το ημιτελές καράβι παρέμενε στην ναυπηγική του κλίνη και ενώ αρχικά οι Γερμανοί ήθελαν να το βομβαρδίσουν, μυστηριωδώς συνέχισαν την κατασκευή του βρίσκοντας διαρκή εμπόδια από την ολλανδική Αντίσταση που έκανε συχνά σαμποτάζ, έτσι το καράβι εγκαταλείφθηκε να σκουριάζει μέχρι το τέλος του πολέμου. Τον Ιούλιο του 1946 οι Ολλανδοί θεωρώντας εθνικό θέμα την ολοκλήρωση της κατασκευής του, ξεκινούν τις εργασίες που θα ολοκληρωθούν την επόμενη χρονιά που βαφτίζεται Willem Ruys, το όνομα του δισέγγονου του ιδρυτή της Rotterdam Lloyd που εκτελέστηκε από τους Γερμανούς το 1942 λόγω της εμπλοκής του στην Αντίσταση. Στις 2 Δεκεμβρίου του 1947 το Willem Ruys (12.119 grt, 193 μέτρα μήκος, 8 δηζελομηχανές Sulzer συν. 27.000 SHP με 2 άξονες, max. speed 22 knots) ξεκινά τα ταξίδια του από το Ρότερνταμ προς την Ινδονησία. Η βασίλισσα Wilhelmina για να τιμήσει τις υπηρεσίες που η Rotterdam Lloyd είχε επί σειρά ετών προσφέρει στις θαλάσσιες μεταφορές δίνει την άδεια να προστεθεί το “Royal” μπροστά από το όνομα της εταιρίας που μετονομάζεται σε Royal Rotterdam Lloyd και το πολυτελέστατο και υπερμοντέρνο πλοίο για την εποχή του είναι το πρώτο με αλουμινένιες σωσίβιες λέμβους στο χαμηλότερο κατάστρωμα της υπερκατασκευής με δεύτερο το Canberra του 1961, ένα χαρακτηριστικό που έχουν πλέον υιοθετήσει όλα τα μοντέρνα κρουαζιερόπλοια. Το πλοίο ήταν περισσότερο δημοφιλές από το αντίπαλο Oranje και σημείωνε διαρκώς υψηλή πληρότητα σε επιβάτες μέχρι το 1949 που οι περισσότερες αποικίες της Ολλανδίας άρχισαν η μία μετά την άλλη να αποκτούν την ανεξαρτησία τους και το 1958 λόγω χαμηλής κίνησης η RRL αποφασίζει να αποσύρει το καράβι από την γραμμή. Την ίδια χρονιά συγκρούεται με το Oranje στην Ερυθρά Θάλασσα κοντά στο Σουέζ, ευτυχώς χωρίς θύματα. Στην συνέχεια, μετασκευάζεται εκτεταμένα με την κατασκευή επιπλέον καμπινών (1.167 συν. επιβάτες), κλείσιμο με ανεμοθώρακες στα ανοικτά καταστρώματα, την επέκταση του κλιματισμού σε όλους τους χώρους του πλοίου, το ψήλωμα της μπροστινής τσιμινιέρας, την προσθήκη stabilisers και δρομολογείται στην νέα του γραμμή της Αυστραλίας και Ν. Ζηλανδίας μέσω Southampton, της Μεσογείου και του Σουέζ. Την γραμμή όμως υπηρετούν πολλά καράβια, μεταξύ τους και ελληνικά καράβια του Χανδρή, και ο αριθμός των επιβατών διαρκώς μειώνεται μέχρι το 1964 που το καράβι αποσύρεται και παροπλίζεται στο Ρότερνταμ. Το 1965 πωλείται μαζί με το Oranje στην ιταλική Flotta Lauro Lines και παίρνει το όνομα του διευθύνοντα συμβούλου της εταιρίας Achille Lauro. Την ίδια χρονιά οδηγείται στα ναυπηγεία CN Riuniti di Palermo για μία δραστική μετασκευή που άλλαξε ριζικά την εμφάνισή του. Οι υπερκατασκευές προεκτείνονται και καλύπτεται όλοι οι χώροι της πισίνας με τζάμια, οι εσωτερικοί χώροι αναβαθμίζονται, αποκτά δύο ψηλές λεπτές τσιμινιέρες με διπλά φτερά που απομακρύνουν τον καπνό από τα ανοικτά καταστρώματα και με νέο εκτόπισμα 23.629 grt και νέο μπλε χρώμα και το λευκό αστέρι της Lauro στις τσιμινιέρες, δείχνει πολύ νεώτερο από την πραγματική του ηλικία. Κατά την διάρκεια της μετασκευής ξεσπάει φωτιά στο καράβι και καθυστερεί η παράδοσή του στην Lauro η οποία τελικά γίνεται το 1966. Η νέα εταιρία του το δρομολογεί και πάλι στην γραμμή της Αυστραλίας-Ν. Ζηλανδίας μέχρι το 1972 που ξεσπά μία νέα φωτιά κατά την διάρκεια επισκευών στην Τζένοβα και από τότε το πλοίο αποσύρεται από την γραμμή και αλλάζει πλέον ρόλο σε κρουαζιερόπλοιο. Το 1981 συγκρούεται με ένα μικρό λιβανέζικο φορτηγό στα Δαρδανέλια και λίγους μήνες μετά νέα πυρκαγιά προξενεί πάλι ζημιές στο καράβι. Η Lauro ήδη από τα τέλη της δεκαετίας του 70 βρίσκεται σε οικονομικό αδιέξοδο και το 1982 ενώ το πλοίο βρίσκεται στην Τενερίφε των Καναρίων νήσων κατάσχεται από τις Ισπανικές αρχές. Μετά από διαπραγματεύσεις επιστρέφει πίσω στην Τζένοβα όπου παροπλίζεται. Το 1985 η εταιρία Χανδρή αναλαμβάνει την οικονομική διαχείριση και το marketing management του Achille Lauro και το πλοίο ενεργοποιείται και πάλι για 10ήμερες κρουαζιέρες στη Μεσόγειο. Εδώ μία μικρή δική μου παρένθεση. Είχα προταθεί από το επιβατηγό τμήμα της εταιρίας Χανδρή να αναλάβω το 1985 το γραφείο των εκδρομών των επιβατών στα λιμάνια της κρουαζιέρας πάνω στο Achille Lauro (Shore Excursion Manager), αλλά την τελευταία στιγμή παρέμεινε ο προηγούμενος manager και τοποθετήθηκα στο Romanza ευτυχώς, γιατί ένα θλιβερό συμβάν εκείνη την χρονιά ήρθε να στιγματίσει την αγορά κρουαζιέρας στη Μεσόγειο. Στις 7 Οκτωβρίου του 1985 ενώ το πλοίο έπλεε από την Αλεξάνδρεια προς το Πορτ Σάϊντ κατελήφθη από ένοπλους Παλαιστίνιους οι οποίοι εκτέλεσαν μετά από λίγες ημέρες ομηρίας του πλοίου έναν ηλικιωμένο Αμερικανό υπήκοο και τον πέταξαν μαζί με το αναπηρικό καροτσάκι του στην θάλασσα. Οι Παλαιστίνιοι αφού εξασφάλισαν εγγυήσεις από τις αιγυπτιακές αρχές ότι θα φύγουν ανενόχλητοι έκαναν έναν γύρο θριάμβου στο λιμάνι και στη συνέχεια επιβιβάστηκαν σε αεροπλάνο της Egyptair με σκοπό να διαφύγουν σε φιλική χώρα της Β. Αφρικής. Το αεροπλάνο εξαναγκάστηκε από τους Αμερικανούς να προσγειωθεί σε αμερικανική στρατιωτική βάση της Σικελίας με την σύλληψη των δραστών. Η θιγμένη κυβέρνηση της Αιγύπτου αρνείται να παραδώσει στην Ιταλία το βαπόρι που κρατείται στο Πορτ Σάϊντ και τελικά το παραδίδει μετά από 8 ημέρες και έντονη διεθνή πίεση. Η ομηρία του Achille Lauro “πάγωσε” την αγορά της κρουαζιέρας και σαν αποτέλεσμα η εταιρία Χανδρή αποσύρθηκε από την Lauro η οποία είχε συνδέσει το όνομα του πλοίου της με ένα τέτοιο θλιβερό γεγονός. Το 1987 η Lauro αγοράζεται από την Mediterranean Shipping Company και μετονομάζεται σε Star Lauro. Στις 30 Νοεμβρίου του 1994 πέφτει η αυλαία για το πολύπαθο Achille Lauro καθώς πλέει ανατολικά των ακτών της Σομαλίας σε κρουαζιέρα από την Τζένοβα προς την Ν. Αφρική. Τα ξημερώματα ξέσπασε ακόμα μία φωτιά, αυτή τη φορά μοιραία για το καράβι, η οποία πήρε μεγάλες διαστάσεις και το πλοίο εγκαταλείφθηκε αφήνοντας 2 θύματα πίσω του. Δύο ημέρες αργότερα, ενώ το πλοίο φλέγεται από άκρη σε άκρη παίρνει κλίση και βουτά στα παγωμένα νερά του Ινδικού Ωκεανού. Αυτή είναι η ιστορία ενός όμορφου και δημοφιλούς στην αρχή της μακρόχρονης καριέρας του, αλλά άτυχου στη συνέχεια καραβιού που συνέδεσε το όνομά του με δύο θλιβερά γεγονότα και πολλά ατυχήματα. Τελευταία φορά που το επισκέφτηκα ήταν μία εβδομάδα πριν την πειρατεία του 1985, στην Ρόδο. Μου είχε κάνει εντύπωση η φθορά στην διακόσμηση και την επίπλωση των κοινόχρηστων χώρων του και η έντονη μυρωδιά βαπορίλας αναμεμειγμένη με μυρωδιά κουζινίλας που είχε ποτίσει τις μοκέτες και ήταν έντονη σχεδόν παντού, δείγμα της εγκατάλειψής του πριν επανεργοποιηθεί την άνοιξη του 1985.

Στην αρχή της καριέρας του σαν το δημοφιλές και φουτουριστικό για την εποχή του Willem Ruys:
http://www.shipsnostalgia.com/gallery/data/520/medium/willem_ruys4.jpg (http://javascript<b></b>:;)

Μετά την πρώτη μετασκευή του:
http://www.shipsnostalgia.com/gallery/data/520/Willem_Ruys:2.jpg

Σαν το όμορφο αλλά άτυχο Achille Lauro:
http://www.shipsnostalgia.com/gallery/data/520/medium/24a.jpg (http://javascript<b></b>:;)

πηγή φωτογραφιών shipsnostalgia

[TSS QUEEN ANNA MARIA]

Θα ήθελα να παρατηρήσω ότι το Willem Ruys μαζί με το Oranje που κτίστηκαν με μικρή χρονική διαφορά αλλά για διαφορετικές εταιρίες και από άλλα ναυπηγεία είχαν ένα κοινό ενδιαφέρον χαρακτηριστικό. Η γάστρα τους πάνω από την ίσαλο γραμμή ήταν φουσκωμένη με "μάγουλα" μεγαλύτερου πλάτους από την υπερκατασκευή. Μία ασυνήθιστη σχεδιαστική πρακτική των ολλανδικών ναυπηγείων της προπολεμικής εποχής (βλ. θέμα του Angelina Lauro) η οποία όμως "χάριζε" εκτόπισμα στο καράβι και καλύτερη ευστάθεια στην πλεύση. Ένα είδος πρόγονου του σημερινού σπόνσορα. Το ίδιο αυτό κοινό χαρακτηριστικό είχε και το επίσης ολλανδικό Johan van Oldenbarnevelt (το τραγικό Λακωνία της Greek Line) αλλά σε πιο ήπια μορφή. Μεταπολεμικά, η ίδια σχεδιαστική αντίληψη με κάποιες αλλαγές απαντάται επίσης στα Stella Maris (II), και τα Cunard Countess/Cunard Princess. Η παρακάτω φωτογραφία του shipsnostalgia από προηγούμενη σελίδα του θέματος Achille Lauro δείχνει καθαρά αυτή την ιδιομορφία.

http://www.nautilia.gr/forum/attachment.php?attachmentid=19178&d=1223446625

[BEN BRUCE]

Φανταστικα στοιχεια απο τον φιλο TSS QUEEN ANNA MARIA για ενα πανεμορφο βαπορι που με τις ιταλικες πινελιες εγινε τελειο και ξακουστο σε ολο τον κοσμο.

[Ellinis]

Το 1965 πωλείται μαζί με το Oranje στην ιταλική Flotta Lauro Lines και παίρνει το όνομα του διευθύνοντα συμβούλου της εταιρίας Achille Lauro. Την ίδια χρονιά οδηγείται στα ναυπηγεία CN Riuniti di Palermo για μία δραστική μετασκευή που άλλαξε ριζικά την εμφάνισή του.

Εξαιρετική δουλειά Αλέξανδρε!
Kάπου είχα διαβάσει οτι η Lauro αρχικά σχεδίαζε να παραγγείλει δυο νεότευκτα. Τελικά στράφηκε στα δυο μεταχειρισμένα Ολλανδικά υπερωκεάνεια, τα οποία όμως μετασκεύασε τόσο ώστε να μην υστερούν από κάποιο νεότευκτο.

Πάντως και τα τρία "μεγάλα" Ολλανδικά της γραμμής Ινδονησίας (Johan van Oldenbarnevelt, Oranje και Willem Ruys) είχαν ένα παρόμοιο τέλος. Καταστράφηκαν ολοσχερώς από πυρκαγιά και κανένα από τα τρία δεν έφτασε στο διαλυτήριο. Σήμερα βρίσκονται στα βάθη τριών διαφορετικών ωκεανών.

[TSS QUEEN ANNA MARIA]

Εξαιρετική δουλειά Αλέξανδρε!
Kάπου είχα διαβάσει οτι η Lauro αρχικά σχεδίαζε να παραγγείλει δυο νεότευκτα. Τελικά στράφηκε στα δυο μεταχειρισμένα Ολλανδικά υπερωκεάνεια, τα οποία όμως μετασκεύασε τόσο ώστε να μην υστερούν από κάποιο νεότευκτο.

Πάντως και τα τρία "μεγάλα" Ολλανδικά της γραμμής Ινδονησίας (Johan van Oldenbarnevelt, Oranje και Willem Ruys) είχαν ένα παρόμοιο τέλος. Καταστράφηκαν ολοσχερώς από πυρκαγιά και κανένα από τα τρία δεν έφτασε στο διαλυτήριο. Σήμερα βρίσκονται στα βάθη τριών διαφορετικών ωκεανών.
Όπως τα λες είναι ¶ρη. Τα δύο της Lauro εκτός του ότι μετασκευάστηκαν ώστε να γίνουν αγνώριστα, είχαν και κοινό τέλος από πυρκαγιά με το Achille να ζει περισσότερο. Το παλαιότερο JVO και αυτό είχε τον ίδιο θάνατο. Που να φανταζόντουσαν οι εταιρίες τους τότε που ήταν στην πρώτη τους νιότη ότι και τα τρια θα βούλιαζαν μετά από καταστροφική πυρκαγιά.

[despo]

141192Απο μία καρτ ποσταλ που βρήκα.

[BEN BRUCE]

Ενα ωραιο βιντεακι ποιοτητος super 8 με θεμα το θρυλικο κρουαζιεροπλοιο

http://www.youtube.com/watch?v=4qnjCttOI9g (http://www.youtube.com/watch?v=4qnjCttOI9g)

[Espresso Venezia]

Το πλοίο στο λιμάνι του Πειραιά (http://www.shipspotting.com/gallery/photo.php?lid=2762513) τον Οκτώβριο του 1989. Λογικά πλαγιοδετημένο στην προβλήτα μπροστά από το παλιό τελωνείο στον Άγιο Νικόλαο.

[TSS QUEEN ANNA MARIA]

Το πλοίο στο λιμάνι του Πειραιά (http://www.shipspotting.com/gallery/photo.php?lid=2762513) τον Οκτώβριο του 1989. Λογικά πλαγιοδετημένο στην προβλήτα μπροστά από το παλιό τελωνείο στον ΚΌγιο Νικόλαο.
Και πλώρα η πρύμη του θρυλικού Αργοναύτη.

[npapad]

To ACHILLE LAURO στον Πειραιά σε φωτογραφία που μας έστειλε ο Peter Fitzpatrick
195887