Ανθρωπος στη θάλασσα (Man Over Board)

[mangos]

Θα πρότεινα να δέσετε μια πρυμάτσα (σαν κουβάρι) σε ένα μπαλόνι, και να εξασκηθείτε στο σενάριο ότι κάποιος πέφτει στην θαλασσα και πρέπει να τον διασώσετε.

Θα τρομάξετε για το πόσα πρέπει να γίνουν, και ακόμα πιο τρομακτικό γίνεται το σενάριο εαν αυτός που θα πέσει στην θάλασσα είσαστε εσείς οι ίδιοι.

Δοκιμάστε το σε κάποια μπουνάτσα, αλλά δουλέψτε το ακόμα και σε 6-7 μποφώρ, όπου τα πράγματα θα αποδειχτούν πάρα πολύ δύσκολα.

Πόσοι έχουμε στο σκάφος μας το ειδικό σημαιάκι, για να το πετάξουμε στην θάλασσα μόλις πέσει ο επιβάτης? Πως θα δούμε το σημείο που είναι ο ναυαγός χωρίς αυτό?

Το να γίνει ένα λάθος και να κάνουμε μια γρατζουνιά στο σκάφος, είναι ασήμαντο πρόβλημα, εγώ αυτό που θεωρώ μείζον είναι η διάσωση, αλλά είναι αργά να μας απασχολήσει αφού γίνει πάθημα!!!

Κάποιος πρέπει να πετάξει άμεσα κάτι στην θάλασσα κάτι που θα είναι ορατό από μακριά, καλύτερο απ όλα το ειδικό σημαιάκι, για να μπορέσει να είναι εντοπίσιμο το σημείο, όταν θα απομακρυνθεί το σκάφος και θα είναι αδύνατο να δούμε το κεφάλι του ναυαγού...

Κάποιος πρέπει να πατήσει το ΜΟΒ στο gps, εαν διαθέτουμε τέτοιο, για να έχουμε το στίγμα, να βάλει μπρος την μηχανή, και να ειδοποιήσει στο vhf για το γεγονός, mayday κατάσταση.

Κάποιος πρέπει να κοιτάζει το σημείο, και να μην το χάσει από τα μάτια του, να δείχνει με το χέρι του, ώστε αυτός που οδηγάει το σκάφος να κατευθύνει το σκάφος στον ναυαγό. Μέσα στα κύμματα, εαν χάσεις το σημείο από τα ματια σου, είναι πάρα πολύ δύσκολο να το ξαναβρείς.

Πρέπει να έρθει η μαΐστρα στην μέση, να κατέβει το ταχύτερο η τζένοα, να ορτσάρουμε και να ορθοπλωρίσουμε άμεσα για να μην απομακρυνθούμε από το σημείο και για να μπορέσει να κατέβει (μαζευτεί) η τζένοα άμεσα, να ελέγξουμε πως δεν υπάρχουν σκοινιά στην θάλασσα (από τα πανιά μας), και αφου γίνουν όλα τα πιο πάνω, να βάλλουμε πρόσω για το σημείο που είναι ο ναυαγός...

Επειδή ο ναυαγός δεν έχει βουτήξει για να κολυμπήσει άρα το πιο πιθανόν είναι να είναι αναίσθητος ή τραυματισμένος, αλλά και επειδή το πιο πιθανόν να υπάρχει κυμματισμός που θα εμποδίζει την επιβίβαση του ναυαγού στο σκάφος από κάποια σκαλίτσα ακόμα και εαν εχει δυνάμεις, θα πρέπει κάποιος να είναι έτοιμος να κατέβει με καντηλίτσα από την υπήνεμη πλευρά του σκάφους, για να αρπάξει τον ναυαγό, άρα κάποιος άλλος πρέπει να είναι σε θέση να χειριστεί το μαντάρι για την καντηλίτσα...

Πόσοι από εμάς φοράνε σωσίβια όταν ταξιδεύουν? Υπάρχει άραγε έστω και ένας?

Ζώνες ασφαλείας? Ποτέ δεν έχω δει!!!

Τέλος πάντων, εαν το δοκιμάσετε με 5-6 μποφώρ, θα τρομάξετε. Πόσοι έχουμε στο σκάφος μας το ειδικό σωσίβιο για να τραβήκουμε τον ναυαγό από το πλάι του σκάφους? Ποτέ δεν το έχω δει!!! Πως θα βγάλεις τον ναυαγό? Με τα χέρια? Είναι και ο Σβατσενέγκερ μαζί μας όταν ταξιδεύουμε? Εαν δε νομίζουμε πως θα βγάλουμε τον ναυαγό από την πρύμνη, αρκεί να δοκιμάσετε πρώτα να βγάλετε απλώς ένα μπαλόνι με 5-6 μποφώρ από την πρύμνη και θα καταλάβετε πως ο ναυαγός, εαν ζει μέχρι εκείνη την στιγμή, το πιο πιθανόν θα τον σκοτώσουμε στην προσπάθεια μας να τον βγάλουμε από την θάλασσα.

Δοκιμάστε το, και θα τρομάξετε από το αποτέλεσμα... Αυτό είναι ένα πιθανό πάθημα, που πρέπει να μας γίνει μάθημα σε όλους πριν το πάθουμε, γιατί μετά θα είναι αργά!!!

Πρόσφατα, έκανα αρκετή εκπαίδευση σε αυτό το σενάριο, και... τρόμαξα όταν συνειδητοποίησα ότι τόσα χρόνια, ανησυχώ για διάφορα, αλλά δεν ήξερα και δεν είμαι προετοιμασμένος με τον κατάλληλο εξοπλισμό να αντιμετωπίσω μια τέτοια κατάσταση. Και εαν συμβεί σε εμένα να πέσω στην θάλασσα, τότε οι υπόλοιποι που βρίκονται στο σκάφος είναι πρακτικά αδύνατο να κάνουν κάτι, εαν δεν τους εκπαιδεύσουμε εμείς.

[jerry_p]

Το θέμα έθιξε ο φίλος mangos και νομίζω ότι είναι τόσο σημαντικό που αξίζει να ανοίξει ένα ανεξάρτητο θέμα για συζήτηση.

[Κουμπαρος]

Μάγκο, όλα αυτά που έγραψες είναι τρομακτικά αλλά σημαντικότατα. Είναι γεγονός πως η διάσωση ανθρώπου που έπεσε στην θάλασσα είναι κάτι πολύ δύσκολο. Έκανα και γω εξάσκηση με ένα μπαλόνι και σχοινί με άτομα σχετικά έμπειρα και πράγματι δεν είναι και τόσο εύκολο. Πόσο μάλλον αν πρέπει να μαζέψεις άνθρωπο. Ούτε να το σκέφτομαι δεν θέλω τι θα γίνει αν αυτός που θα πέσει είμαι εγώ και το πλήρωμα μου είναι άπειρο. Στο σκάφος έχω ζώνες ασφαλείας αλλά ομολογώ πως μια φορά που έπρεπε να την χρησιμοποιιήσω δεν το πραξα. Ήταν βράδυ με 2 μέτρα κύμα και 5-6 μποφώρ στη πλώρη, επέστρεφα με την οικογένεια στην μαρίνα, κλειστή η τέντα και το sprayhood για να μην βρέχονται και για να βλέπω έπρεπε να στέκομαι στο πισω μέρος πάνω από τα λαζαρέτα να κρατώ με το ένα χέρι το τιμόνι και το άλλο τα κάγκελα της τέντας για να μην πέσω στο νερό. Και όλα αυτά χωρίς την ζώνη – ΜΕΓΑ ΛΑΘΟΣ - αλλά ευτυχώς τουλάχιστο ακόμη και η σκέψη και τρομάρα του τι μπορούσα να πάθω μου έγινε μάθημα. Ελπίζω ποτέ ξανά.
Θα ήθελα την γνώμη σου, ή την γνώμη κάποιων άλλων, σχετικά με τα σωσσίβια. Αυτό το καιρό θέλω να αγοράσω δύο σωσσίβια ‘φουσκωτά’ (απο τα απλά έχω πολλά). Τι να διαλέξω, αυτό που φουσκώνει αυτόματα ή χειροκίνητα; Εγώ αυτό που σκέφτομαι είναι πως το σωσσίβιο θα το φόραγα κυρίως σε δύσκολες συνθήκες με κύμα. Σε αυτές τις συνθήκες όμως συνήθως έχω πολλή σπρέυ στο σκάφος που μας κάνει πραγματικά μούσκεμα. Οπόταν το αυτόματο δεν θα άνοιγε;
Μετά υπάρχει το ενδεχόμενο να πέσεις στο νερό από κάποιο κτύπημα, αναίσθητος ή όχι. Η πιθανότητα να γλυστρίσει κάποιος υπάρχει π.χ κάποια απότομη κλίση από ξαφνικό μπουρίνι. Κτύπημα από μάτσα, π.χ κάποια ανεξέλεγκτη μπόντζα θέλω να πιστεύω πως έχει λιγότερες πιθανότητες να συμβεί επειδή η μάτσα είναι ψηλά και εφόσως είσαι στη χαβούζα δεν υπάρχει περίπτωση να σε βρει.
Το δε σημαιάκι και σύστημα διάσωσης life link ήταν κάπου στην λίστα μου αλλά μετά από αυτά που έγραψες μάλλον πάνε στην πρώτη θέση των προτεραιοτήτων.
Ευχαριστώ

[jerry_p]

Δυστυχώς πρέπει να συμφωνήσω με τους παραπάνω γράφοντες στο γεγονός ότι και εγώ έχω πιάσει τον εαυτό μου εγκληματικά αμελή.

Παρά το γεγονός ότι χρησιμοποιώ ζώνη ασφαλείας, το κάνω πολύ σπανιώτερα από το πρέπον.
Παρά το γεγονός ότι έχω σημαιάκι και life line, δεν έχω εκπαιδεύσει τους συμπλέοντες μαζί μου στη χρήση τους, καθώς και στην όποια μεθοδολογία διάσωσης.
Το πιο τρομακτικό δε, είναι το σενάριο του να πέσω εγώ σε double handed ταξίδι (αν και εκεί φοράω συνήθως ζώνη), ειδικά όταν ταξιδεύω με την οικογένειά μου.

Μετά από τα παραπάνω, νομίζω ότι αξίζει να αναφερθούμε σε σημεία και τεχνικές διάσωσης, αλλά και να μην αμελήσουμε να εξασκηθούμε σε αυτά.
Ελπίζω να βρώ χρόνο να κανω αναφορές σε αυτό το θέμα.

Για το σωσίβιο, φίλε Κουμπάρε, υπάρχουν τελευταία υδροστατικοί μηχανισμοί ενεργοποίησης οι οποίοι ενεργοποιούνται με την πίεση (πρέπει να βρεθούν βυθισμένοι σε κάποια εκατοστά νερό) και όχι με την ύπαρξη νερού, οπότε δεν ενεργοποιούνται από κύματα. βροχή κ.λ.π. Μια πολύ καλή επιλογή είναι η αγγλική crewsaver (http://www.crewsaver.co.uk/), αλλά και άλλες όπως η plastimo κ.λ.π. επίσης θεωρώ καλύτερη επιλογή το σωσίβιο με ενσωματωμένη ζώνη ασφαλείας, γιατί έτσι παρασύρεσαι και την φοράς συχνότερα.

[mangos]

Tα σωσίβια που χρησιμοποιούσαν στην Αγγλία, ήταν αυτόματα. Έτσι δεν εμπόδιζαν τις κινήσεις, αλλά με την πίεση της θάλασσας, σκάει η αμπούλα και γεμίζει αέρα το σωσίβιο (δεν θυμάμαι την μάρκα). Μας έδειξαν πως να ελέγχουμε ότι η αμπούλα δεν έχει λήξει και δεν έχει χαλάσει, αλλά παράλληλα υπάρχει και η δυνατότητα να το φουσκώσεις με το στόμα (γενικά ή σαν συμπλήρωμα...)

Αυτα τα σωσίβια, στην Ελλάδα δεν είναι εγκεκριμμένα (νομίζω) και όταν περνάς επιθεώρηση, πρέπει να έχεις και τα παραδοσιακά, με τους φελούς... Τα περισσότερα από αυτά, όταν μουλιάσουν πάνε πάτο!!!

Στην Αγγλία επίσης μας υποχρέωναν να χρησιμοποιούμε ζώνη ασφαλείας όταν είχε πάνω από 6 μποφώρ, και κατά την διάρκεια της νύχτας ακόμα και στην μπουνάτσα. Αλλά, έμαθα εν συνεχεία, ότι και αυτό λάθος είναι, πρέπει να έχουμε διπλές ζώνες, ώστε όταν λύνεσαι από κάπου για να δεθείς αλλού, να λύνεις πρώτα την μια, να την δένεις αλλού, και μετά να λύνεις την δεύτερη...

Για την Ελλάδα, καλό είναι να εφαρμόσουμε άλλο σύστημα: Όποτε ταξιδεύουμε με τα κοντομάνικα μας, νο πρόμπλεμ, αλλά όταν φοράμε νυτσεράδα, να βάζουμε πακέτο και το σωσίδιο και τις ζώνες ασφαλείας.

[Κουμπαρος]

Για την Ελλάδα, καλό είναι να εφαρμόσουμε άλλο σύστημα: Όποτε ταξιδεύουμε με τα κοντομάνικα μας, νο πρόμπλεμ, αλλά όταν φοράμε νυτσεράδα, να βάζουμε πακέτο και το σωσίδιο και τις ζώνες ασφαλείας.


Αυτό το λες για αστείο ή μιλάς σοβαρά; Τι σχέση έχει το κοντομάνικο;
Επίσης μην ξεχνάμε πως ζώνη μπορούμε να φοράμαι (π.χ βγάζωντας βάρδια σε νυκτερινή πλέυση χωρίς άλλους ξύπνιους και με καλό καιρό) χωρίς το σωσσίβιο αλλά με αυτούς τους "ειδικούς υμάντες" (δεν ξέρω αν έχουν όνομα).

[mangos]

Εννοώ πως όταν ταξιδεύεις με μπουνάτσα, είναι λίγο απίθανο να χρειαστείς να φορέσεις νυτσεράδα, και δυσβάστακτο (λόγω ζέστης ή χαλαρότητας) να φοράς σωσίβιο... Τελικά κανένας δεν θα το φορέσει, ότι και να λέμε.

Ενώ όταν έχει καιρό, και για να μην πιτσιλιέσαι από το σπρέυ της θάλασσας χρειάζεται να φορέσεις νυτσεράδα, τότε απαραίτητα να φοράς και το σωσίβιο και τις ζώνες ασφαλείας. Να μας γίνει λοιπόν συνήθειο το σωσίβιο και η ζώνες ασφαλείας κάθε φορά που φοράμε την νυτσεράδα, που σε αυτές τις καιρικές συνθήκες είναι πιο πιθανόν να έχουμε΄"άνθρωπο στην θάλασσα".

[Diver]

.... θα πρέπει κάποιος να είναι έτοιμος να κατέβει με καντηλίτσα από την υπήνεμη πλευρά του σκάφους, για να αρπάξει τον ναυαγό, άρα κάποιος άλλος πρέπει να είναι σε θέση να χειριστεί το μαντάρι για την καντηλίτσα...


Εχω μια επιφύλαξη για το "υπήνεμη". Νομίζω ότι πρέπει να προσσεγγίζουμε τον ναυαγό από σταβέντο, έτσι ώστε να μην μας ρίξει ο καιρός πάνω του, και αντίστοιχα να μπορεί το κύμα να τον φέρει κοντά μας. Αυτό, τουλάχιστον, έλεγαν οι "κανόνες" όταν έδωσα εξετάσεις για δίπλωμα ταχυπλόου.

Από την άλλη, σκέφτομαι ότι αυτό έχει βάση κυρίως σε ελαφριά σκάφη με έξαλλα, που παρασύρονται εύκολα στον αέρα. Ίσως, ένα μεγάλο "βαρύ" ιστιοπλοϊκό να μπορεί να κρατηθεί καλύτερα κόντρα στον κυματισμό και να δημιουργήσει στα υπήνεμά του μια "κάλμα" για να μαζέψουμε τον ναυαγό.

[mangos]

Εχω μια επιφύλαξη για το "υπήνεμη". Νομίζω ότι πρέπει να προσσεγγίζουμε τον ναυαγό από σταβέντο, έτσι ώστε να μην μας ρίξει ο καιρός πάνω του, και αντίστοιχα να μπορεί το κύμα να τον φέρει κοντά μας. Αυτό, τουλάχιστον, έλεγαν οι "κανόνες" όταν έδωσα εξετάσεις για δίπλωμα ταχυπλόου.



Από την άλλη, σκέφτομαι ότι αυτό έχει βάση κυρίως σε ελαφριά σκάφη με έξαλλα, που παρασύρονται εύκολα στον αέρα. Ίσως, ένα μεγάλο "βαρύ" ιστιοπλοϊκό να μπορεί να κρατηθεί καλύτερα κόντρα στον κυματισμό και να δημιουργήσει στα υπήνεμά του μια "κάλμα" για να μαζέψουμε τον ναυαγό.


από ότι έχω ακούσει, οι απόψεις δυίστανται. Αμάν, πως γράφεται το δυίστανται?

Στην Αγγλία, στο clipper training, το σκάφος μας μαθαίνουν να πηγαίνει από την προσήνεμη πλευρά, διότι το σκάφος ξεσέρνει πιο γρήγορα από τον ναυαγό, κι έτσι θα έχεις τον ναυαγό από την υπήνεμη πλευρά σου, και δεν θα ξεσέρνεις απομακρυνόμενος από αυτόν. Από την άλλη, δημιουργεί το σκάφος μια μικρή μπουνάτσα, με τον όγκο του. Επίσης, η υπήμενη πλευρά του ιστιοπλοϊκού σκάφους είναι πολύ πιο χαμηλή από την προσήνεμη.

Τα ιστιοπλοϊκά σκάφη που έχουν ψηλά τις προπέλες τους, και τα μηχανοκινητα, εαν προσεγγίσουν έτσι τον ναυαγό, κινδυνεύουν να τον κάνουν κιμά με την προπέλα τους, οπότε ίσως στα ταχύπλοα να το λένε ανάποδα, για να αποκλείσουν αυτό το ενδεχόμενο. ¶λλωστε, ένας ναυαγός ταχυπλόου, το πιο πιθανόν είναι να έχει πέσει επειδή απλώς γλύστρισε, ενώ ο ναυαγός από ιστιοπλοϊκό το πιο πιθανόν είναι να είναι αναίσθητος, γιατί κάτι τον χτύπησε και κατέληξε στην θάλασσα.

Τον αναίσθητο ναυαγό από την προσήνεμη πλευρά, θα είναι αδύνατον να τον μαζέψεις, γιατί το σκάφος θα απομακρύνεται από αυτόν με γοργούς ρυθμούς, ειδικά εφ όσον μιλάμε για μποφώρια...

Το ιστιοπλοϊκό δεν έχει την δυνατότητα λεπτών χειρισμών (με το πανί ή ακόμα και με την μηχανή). Όταν είσαι δεξήνεμος, αρχικά ορτσάρεις και μετά το πρώτο τακ έχεις αφήσει τον ναυαγό δεξιά, από την υπήνεμη πλευρά γενικότερα, και αφού έχεις υπερκαλύψει την απόσταση που είχες διανύσει μέχρι να γυρίσεις, τότε καλό είναι να κάνεις ένα δευτερο τακ για να αποφύγεις την τσίμα (σε καιρό), και τότε ποδίζεις και κατεβαίνεις πιο χαμηλά στον καιρό από το σημείο που βρίσκεται ο ναυαγός, και ορτσάρεις ξανά ώστε να φτάσεις τον ναυαγό ορθοπλωρισμένος στον καιρό για να σταματήσει το σκάφος, εφ όσον τα κάνεις όλα με τα πανιά, για να αποφύγεις να βάλεις την μηχανή και να κινδυνεύεις να πιάσεις κάποιο σκοινί με την προπέλα σου ή τον ίδιο τον ναυαγό στο τέλος...

Αυτό σημαίνει πως εαν εκπαιδευτούμε αρκετά, όταν θα μας συμβεί κάτι τέτοιο, στην πραγματικότητα ξέρουμε που ειναι ο ναυαγός, μπορούμε να το υπολογίσουμε εμπειρικά, γιατί οι κινήσεις του σκάφους είναι συγκεκριμμένες.

¶ρα, όσο πιο πολλές φορές το κάνουμε, σαν πρόβα, σαν εκπαίδευση, οι χειρισμοί γίνονται πολύ συγκεκριμμένοι και η θέση του ναυαγού προβλέψιμη, οπότε την κακιά την ώρα, θα είμαστε συγκεκριμμένοι και αποτελεσματικοί.

[Κουμπαρος]

Το ιστιοπλοϊκό δεν έχει την δυνατότητα λεπτών χειρισμών (με το πανί ή ακόμα και με την μηχανή). Όταν είσαι δεξήνεμος, αρχικά ορτσάρεις και μετά το πρώτο τακ έχεις αφήσει τον ναυαγό δεξιά, από την υπήνεμη πλευρά γενικότερα, και αφού έχεις υπερκαλύψει την απόσταση που είχες διανύσει μέχρι να γυρίσεις, τότε καλό είναι να κάνεις ένα δευτερο τακ για να αποφύγεις την τσίμα (σε καιρό), και τότε ποδίζεις και κατεβαίνεις πιο χαμηλά στον καιρό από το σημείο που βρίσκεται ο ναυαγός, και ορτσάρεις ξανά ώστε να φτάσεις τον ναυαγό ορθοπλωρισμένος στον καιρό για να σταματήσει το σκάφος, εφ όσον τα κάνεις όλα με τα πανιά, για να αποφύγεις να βάλεις την μηχανή και να κινδυνεύεις να πιάσεις κάποιο σκοινί με την προπέλα σου ή τον ίδιο τον ναυαγό στο τέλος...



Σωστός.
Πολύ δύσκολη τακτική όταν γίνεται με τα πανιά ακόμη και σε ήπιο καιρό. Όταν πλησιαζεις τον ναυαγό πρέπει να έχεις ανοικτή μόνο την μαίστρα, να πλαγιοδρομείς και να την ανοιγοκλείνει κάποιος με το χέρι ώστε να μπορεί να ελέγχει την ταχύτητα του σκάφους για να σταματήσει εκέι που πρέπει. Επίσης ο τιμονιέρης πρέπει να είναι ΠΟΛΥ συγκεντρωμένος. Και όλα αυτά γίνονται όταν γνωρίζεις καλά πως θα συμπεριφερθεί το σκάφος. Επίσης χρειάζεσαι πλήρωμα για να γίνουν όλα αυτά. Όπως σωστά είπε ο Μάγκος χρειάζεται πολλή εκπαίδευση.
Κάθε περίπτωση είναι διαφορετική. Στην πιο απλή περίπτωση που γλιστρά κάποιος και πέφτει στο νερό (δεν χάνει αισθήσεις και ξέρει κολύμπι ή τελωσπαντων επιπλέει) μια γρήγορη ανακωχή του σκάφους και το πέταγμα ενός σχοινιου με κουλούρα ή το life link μπορεί να τον μαζέψει.

[Παναγιώτης]

Πολύ ενδιαφέροντα αυτά και δυστυχώς δεν διδάσκονται στις σχολές ιστιοπλοϊας. Σε αυτή που πήγα εγώ το είχα ρωτήσει στο πρώτο μάθημα αν θα μάθουμε τι κάνουμε στο άνθρωπος στη θάλασσα (όταν έλεγε ο ο "δάσκαλος" πως κινούμαστε στο σκάφος) για να πάρω την αφοπλιστική απάντηση "αν πέσεις στη θάλασσα θα σε βγάλω εγώ" κάτι λίγα μας είπαν μόνο στη θεωρία.

Να προσθέσω ότι το πιθανότερο είναι ότι αν κάποιος πέσει στη θάλασσα θα έχει χτυπήσει, σε ρέλια, βίτζι ή ακόμα και στην επιφάνεια της θάλασσας (θυμηθείτε μια φορά που κάνοντας βουτιά με την κοιλία τον πόνο) και θα έχει κάποιο τραυματισμό που σίγουρα θα του προκαλέι πόνο και δεν θα μπορέι να κολυμπήσει εύκολα.

Μία προσθήκη σχετικά με τα σωσίβια. Τα πνευστά σωσίβια προβλέπονται από το SOLAS αρκέι να έχουν τουλάχιστον δύο διαμερίσματα αέρα και σε κάθε περίπτωση ναμπορούν να καρατήσουν ένα άτομο στη θέση που πρέπει. Τα μη πνευστά σωσίβια δεν πρπει ναχάνουν περισσότερο από το 5% της πλευστότητας όταν είναι σε γλυκό νερό πάνω από 24 ώρες. Περισσότερες πληροφορίες στον Διεθνή Κώδικα Σωστικών Μέσων (όλο το ΦΕΚ με το οποίο ενσωματώθηκε στην ελληνική νομοθεσία είναι εδώ http://www.yen.gr/php/download_xitem.php?xitem=31545/ya4113_fek1418_02.pdf).

[mangos]

το θέμα είναι πως... κάποια σωσίβια είναι εντελώς ακατάλληλα, αλλά έχουν πάρει έγκριση στην Ελλάδα, με τον γνωστό τρόπο... Δυστυχώς!!!

[synthiaii]

Το 1990 έξω από το κάβο Μαντέλο προς Ανδρο (Γαυριο) έχοντας πιάσει το μάτι του κάβο ντόρο και ένα 5άρι γεμάτο ακούω μια φωνή (φίλου,συνταξιδευτή)
-Εφυγε ο βλάκας στην θάλασσα.
Αναφερόταν στον Κωστα τον άλλο φίλο μας φωτογράφο, που πάνω στον καλλιτεχνικό του ενθουσιασμό, καθώτι σούρουπο, προσπαθώντας να φυλακήσει για πάντα με τον φακό του το πανέμορφο ηλιοβασίλεμα , χτύπησε στα ρέλια οπισθοπατώντας και καθώς η προσοχή του ήταν αλλού βρέθηκε στην θάλασσα ,προσπαθώντας να μην χάσει την μηχανή του ενω κινδύνευε πλέον σοβαρά η ίδια του η ζωή.
Για καλή του τύχη τον είδε αμέσως ο Γιώργος και φώναξε.
Προσωπικά μέχρι να αντιληφθώ τι έγινε πέρασαν σημαντικά δευτερόλεπτα καθώς σάστισα με το πρωτόγνορο της κατάστασης .
Μετά το πρώτο σοκ η αντιδρασή μου ήταν άμεση χωρίς ενδιασμούς (σαν αστραπή πέρασε από το μυαλό μου αυτό που έγραφε το αβύθιστο μπρελόκ του σκάφους)- (σωστό ή λάθος εγώ είμαι ο καπετάνιος).
-Μην τον χάσεις από τα μάτια σου.
Φωναξα στον Γιώργο ρίχνοντας ταυτόχρονα μια κλεφτή ματιά στην πυξίδα μου φέρνοντας το ιστιοπλοικό πάνω στον καιρό θέλωντας να αντινεμόσω τα πανιά μου.
Εχωντας αφήσει πίσω πιά τον Κώστα να κολυμπάει και να φωνάζει πανικοβλημένος καταλαβαίνοντας τι του συμβαίνει.
Με τζένοα κατεβασμένη και μαίστρα σε φάση μούδας άναψα την μηχανή στην νεκρά για να υπάρχει ένας πιό ευέλικτος προωθητικός μηχανισμός,έκανα τακ με ότι ενέργεια μπόρεσε να μου δώσει η μεγίστη ( ευτυχώς που η ορμή της γάστρας δεν είχε απαληφθεί τελοίως ).
Με μηχανοκίνητη ώθηση και μεγίστη πλησίασα τον ναυαγό(Κώστα) βάζοντας το σκάφος ανάμεσα στον καιρό και τον Κώστα -έπρεπε να καλύψω περίπου πάνω από 2/4 του μιλίου για να τον φτάσω καθώς ο καιρός με είχε ξενερήσει
Πησιάζοντας πια για την οριστική φάση της διάσωσης η μεγίστη έπεσε και με λίγα πρόσω και ανάπλωρα ο φωτογράφος μας περισυλέχτηκε από την πάντα του σκάφους.
Δεν ξέρω τι θα γινόταν εάν δεν είχα και τον Γιώργο μαζί εάν δεν τον είχε δεί άμεσα εάν η μηχανή δεν έπερνε μπρός απο ελιπεί συντήρηση εάν είχε βραδυάσει εαν είχε 7άρι-8άρι και τόσα άλλα εάν.
Εν κατακλείδι νομίζω ότι η λειτουργεία της μηχανής με βοήθησε πολύ καθώς μου έδωσε ευελιξεία και το τυχερό της όλης υπόθεσης ότι ο ναυαγός μου είχε τις αισθήσεις του και υπήρξε συνεργασία.
Οι συνεχώμενες διαφορετικές σεναριακά ασκήσεις θα δώσουν σίγουρα πιο πολύ εμπειρία και αυτοπεπίθηση σε σκίπερ και πλήρωμα σε άλλη περίπτωση ασχέτων επισκεπτών επί του σκάφους οι ιμάντες πρόσδεσης όπως και τα σωσίβια πρεπει να φορούνται μόλις ο καιρός αγριέψει ,το πόσο είναι άγριος ο καιρός το αποφασίζει η πείρα του καπετάνιου δίνοντας πρώτος το καλό παράδειγμα .
Ενα σεμηναριακό επίπεδο επικοινωνίας ενημέρωσης επιβατών από τον σκίπερ πριν ξεκινήσει το ταξίδεμα νομίζω ότι είναι απαρέτητο ειδικά όταν στο σκάφος επιβαίνουν 'ΝΕΟΙ' .
Ευχαριστώ καλές και ασφαλείς πλεύσεις.

[Παναγιώτης]

Ας κάνω μια ανακεφαλαίωση των όσων χρήσιμων είδαμε πριν. Είναι η λίστα των όσων πρέπει να γίνουν΄πως την έχω στο μυαλό μου για μια τέτοια περίπτωση, μια και δεν τα διδάχτηκα αλλά προκύπτουν από προσωπική έρευνα και αντίληψη οποιαδήποτε προσθήκη ή διόρθωση καλοδεχούμενη...

Όποιος αντιληφθει άνθρωπο στη θάλασσα δεν τον χάνει από τα μάτια του. Πετά το κυκλικό σωσίβιο (ευρύτερα γνωστό σωσίβιο πέταλο όπως αναφέρθηκε σε σχετικό θέμα μια και μπορέι να λέγονται κυκλικά αλλά έχουν σχήμα πετάλου) όσο πιο γρήγορα γίνεται γιατί το σκάφος απομακρύνεται από τον ναυαγό*. Φωνάζει "άνθρωπος στη θάλασσα [δεξιά, αριστερά ή πρύμα] (ανάλογα που πέφτει)" μέχρι να τον αντιληφθούν οι υπόλοιποι και αρχίσουν τις διαδικασίες. Ταυτόχρονα δείχνει ε το χέρι τεντομένο τον ναυαγό και δεν σταματά αν δεν αντικαταστθει από άλλον, η ενέργεια αυτή δεν έχει τόσο σκοπό να βλέπουν οι άλλοιτον ναυαγό αλά να μην τον χάσουμε από τα μάτια μας γιατί αν δεν δείχνυμε μπορεί το μάτι να ξεγελαστεί και αντί για τον ναυαγό να παρακολουθούμε κάποιο μπιτόνι ή άλο σκουπούδι κοντά του.

Όποιος είναι πιο κοντά στο GPS πατά το κουμπί MOB (στα περισσότερα είανι μεγαλύτερο από τα άλλα και κόκκινο) το "άνθρωπος στη θάλασσα". Έτσι κρατά στ στίγμαγια να ξέρουμε που να ψάξουμε. Στην παρακάτω φωτογραφία είναι στο κάτω μέρος του καντράν.
31746

Σηκώνουμε στο άλμπουρο το σινιάλο OSCAR:
31745
Τη νύχτα σφυράμε με τη σειρίνα τρείς μακρούς συριγμούς κατα διαστήματα.
Έτσι ειδοποιούμε τα παραπλέοντα σκάφη ότι έχουμε άνθρωπο στη θάλασσα ώστε να προσαρμόσουν ανάλογα την πορεία τους για να μην τον χτυπήσουν και αν παρατηρούμε μήπως τον βρούν, γα αυτό το λόγο κάποια κυκλικά σωσίβια εχουν σημαδουράκι με αυτό το σινιάλο. (Αν δεν ήταν στα "σοσ" όταν έδινε για δίπλωμα ο καπετάνιος του διπλανού σκάφους, σίγουρα θα το καταλάβουν οι αξιωματικοί φυλακής των ακτοπλοϊκών ή φορτηγών παραπλέοντων πλοίων).

Για τον ελιγμό παρόλο που αρκετοί υποστηρίζουνότι ένα ιστιοπλοϊκό μπορέι να κάνει ελιγμό μόνο με τα πανιά κάνοντας ένα οχτάριμε τακ και μπότζα προσωπική μου άποψη είναι ότι τα ιστιοπλοϊκά έχουν υποχρεωτικά μηχανή σαν εφεδρικό μέσο πρόωσης ακριβώς για έτακτες καταστάσεις. Και επιπλέον δεν έχουμε την πολυτέλεια να απασχολούμε χέρια με τριμάρισμα αλλά πρέπει όλοι να είναι σε θέση να βοηθήσουν στη διάσωση είτε με τα χέρια τους είτε με τα μάτια τους.

Οπότε με το που ακουστεί το "άνθρωπος στη θάλασσα" αυτός που εινα στο τιμόνι ανάβει μηχανή (αού βεβειωθέι ότι δεν υπάρχει κάποια σκότα που κρέμεαι στο νερό για να μπλεχτέι στην προπέλα), μαζεύουμε τη τζένοα ή το φλόκο και φέρουμε στη μέση τη μαΐστρα. Με τη μηχανή να δουλέυει στρίβουμε όλο το τιμόνι προς την μεριά του ναυαγού (αυτό είναι υποχρεωτικό στα ταχύπλοα ιδιάιτερα στα μεγάλα για να απομακρύνει την προπέλα από αυτόν). Μόλις φτάσουμε σε πορεία με διαφορά 60° από αυτή που είχαμε, στρίβουμε όλο το τιμόνι προς την αντίθετη πλευρά κια επαναφέρουμε την κατάλληλη στιγμή (περίπουόταν είμαστε 20° από ην ατίθετη πορεία) μέχρι να αποκτήσουμε πορεία αντίθετη από αυτή που είχαμε μέχρι να πλησιάσουμε στον ναυαγό (το GPS μας βοηθά αφού δείχνει περίπου τη θέση που έπεσε αν πατήσουμε το MOB). Τη νύχτα προσπαθούμε να εντοπίσουμε το φως από το κυκλικό σωσίβιο.
31744

Προσωπική μου άποψη είναι ότι πρέπει να πλησιάσουμε τον παθόντα με τον καιρό στην πλώρη μας κατευθυνόμενοι προς το θύμα. Έτσι ο καιρός θα ανακόψει την ταχύτητά μας. Για να μην ξεσέρνει το σκάφος χρησιμοποιούμε την πλωτή άγκυρα

Αν έχει το θύμα τις αισθήσεις του του πετάμε κυκλικό σωσίβιο δεμέν με αρκετά μέτρα σχονί στο σκάφος. Αν δεν έχει τις αιθήσεις του πρέπει να έχουμε έτοιμο γάντζο να τον πιάσουμε με αυτόν ή στη χειρότερη περίπτωση να πέσει κάποιος δεμένος με μια καντηλίτα να τον πιάσει όπως έγραψε ο mangos. Αν δεν εχουμε σκάλα μπάνιου πρέπει να έχουμε έτοιμη διάταξη για να τον τραβήξουμε με κάποιο ανυψωτικό μέσο , το πιο εύκολο μου φαίνεται αυτό που αναφέρθηκε για κάποιο μαντάρι.

Αν δεν μπορούμε να τον εντοπίσουμε στέλνουμε με το VHF PAN PAN PAN ή MAYDAY ανάλογα με τηνκρισιμότητα της κατάστασης** δίνοντας εκτός από τα στοιχέια που δίνουμε συνηθως και στοιχεία για την ένταση και την κατέυθυνση του ανέμου. Ψάχνουμε σχηματίζοντας τρίγωνα σε εγγεγαρμένα σε κύκλο με κέντρο το σημέιο που έπεσε στη θάλασσα. τη νύχτα ρίχνουμε κόκκινες φωτοβολίδες αλεξιπτώτου ώστε να μπορέσουμε να εντοπίσουμε το θύμα.

Προφανώς χρειάζεται συντονισμός κι εξάσκηση για να γίνουν αυτά.

* Με ταχύτητα 5 κόμβων ένα σκάφος σε 10 δευτερόλεπτα διανύει περίπου 25 μέτρα, για ένα σκάφος 30 ποδίών είναι περ;που 3 μήκη σκάφους.

** Αν κρίνει ο κυβερνήτης ότι κινδυνεύει η ζωή του θύματος πχ αν έχει χτυπήσει ή είναι σε κρύα θαλασα νύχτα τοτε στέλνει MAYDAY ώστε να γίνει μεγάλη κινητοποίηση.

[pink floyd]

Πολύ καλή ενότητα,Θα πρότεινα αμέσως μετά το"άνθρωπος στη θάλασσα"" την ανακοχή κ μετά μηχανή κ μάζεμα τη τζένοα.Θεωρώ ότι βοηθάει πάρα πολύ να κρατηθούμε κοντά στο ναυαγό.

[pipis82]

Ωραιο το θεμα. Ποσα μπαλονια εχω μαζεψει έτσι....
Απο την μικρη εμπειρια που έχω ο καλυτερος τρόπος ειναι αναμφισβήτητα η μηχανη. Με τα πανια εκτος που απασχολείς χέρια και ματια, ειναι δύσκολο να κάνεις αντιμονη ακριβως πάνω σε κάτι που επιπλει κ το παιρνει το ρευμα, κ οι χειρισμοι αυτοι απαιτουν χρόνο ισως πολιτιμο. Ασχετο μια φορα επεσα σε νερο στην τζια και αυτη όταν πηδηξα στον ντοκο να δεσω.... ξενεραααα... :P

[Παναγιώτης]

Μια και αναφέραμε ότι αν δεν μπορύμε να εντοπίσουμε τον άνθρωπο στη θάλασσα ή δεν μπορούμε να τον προσεγγίσουμε δίνουμε στο VHF MAYDAY ή PAN PAN PAN (ανάλογα αν κινδυνεύει η ζωή του ή όχι) ας δούμε ένα μήνυμα (από παραγματιό περισταικό) που δέχτηκαν παραπλέονα πλοία για να βοηθήσουν προφανώς μετά από ανάλογη κλήση:
ZCZC LA10
131145 UTC JUN 09
LIMNOS RADIO NAVWARN 0120/09
MAN OVER BOARD
IN PSN: 39-19,21N 026-03,48E
SHIPS IN VICINITY ARE KINDLY REQUESTED
TO KEEP A SHARP LOOKOUT
REPORTING TO JRCC/PIRAEUS
NNNN

[Κύρκος]

Διαβάζοντας τις υποχρεώσεις ενός χειριστή ταχύπλοου σκάφους, έχω βρει μπροστά μου την εξής παράγραφο: «Πρέπει να γνωρίζει τον ασφαλή τρόπο περισυλλογής κολυμβητή».
Αυτό το «περισυλλογής» παραπέμπει σε ναυαγό ή σε κάποιον που έχει πέσει στην θάλασσα και όχι σε κάποιο αμέριμνο κολυμβητή. Είναι μια κατάσταση MAN OVERBOARD, αν θα το λέγαμε στην αγγλική. Έψαξα λοιπόν, στο διαδίκτυο αρχικά, για να βρω ποιος είναι αυτός ο ασφαλής τρόπος, με τον οποίο οφείλουμε να περισυλλέξουμε κάποιον από την θάλασσα. Δεν κατάφερα να εντοπίσω οτιδήποτε στο διαδίκτυο και συνέχισα στην βιβλιοθήκη μου. Την απάντηση την βρήκα στο «ΙΣΤΙΟΠΛΟΙΑ ΚΑΙ ΝΑΑΥΤΙΚΗ ΤΕΧΝΗ» του Παναγιώτη Γ. Στρούζα και την προσφέρω και στους υπόλοιπους του φόρουμ αλλά και όπου αλλού δει.

ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΣΤΗΝ ΘΑΛΑΣΣΑ

Οι πρώτες ενέργειες που πρέπει να γίνουν σε μια τέτοια περίπτωση είναι:
-ΡΙΧΝΟΥΜΕ ΤΟ ΣΩΣΙΒΙΟ
-ΦΩΝΑΖΟΥΜΕ «ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΣΤΗΝ ΘΑΛΑΣΣΑ»
-ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΟΥΜΕ ΣΥΝΕΧΩΣ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ
-ΚΟΙΤΑΜΕ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΜΑΣ

ΣΤΡΟΦΗ ΠΟΥΤΑΚΩΦ
Αυτός ο χειρισμός εφαρμόζεται όταν ο άνθρωπος πέσει από μηχανοκίνητο σκάφος. Η στροφή Πούτακωφ εφαρμόζεται ως εξής:
Στρίβουμε αμέσως το τιμόνι προς την πλευρά που έπεσε ο άνθρωπος. Εάν π.χ. έπεσε δεξιά, στρίβουμε το τιμόνι δεξιά. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να στραφεί η πρύμη αριστερά (άρα η πλώρη δεξιά) και έτσι μειώνεται ο κίνδυνος να κτυπηθεί ο άνθρωπος. Κρατάμε το τιμόνι δεξιά έως ότου το σκάφος αλλάξει πορεία 60 μοίρες (από την αρχική πορεία που είχε). Τότε αμέσως στρίβουμε το τιμόνι όλο αριστερά έως ότου το σκάφος αποκτήσει πορεία ακριβώς αντίθετη με την αρχική. Η πορεία φέρνει το σκάφος στο σημείο που βρίσκεται ο άνθρωπος.

Εάν το άτομο είναι τραυματισμένο, τότε θα πρέπει να πέσει κάποιος στη θάλασσα (ο οποίος όμως θα πρέπει να είναι δεμένος) για να τον βοηθήσει.

Υ.Γ. Ο administrator έβαλε το μήνυμα στο σωστό thread και διάβασα και εγώ την ωραία συζήτηση σας. Έχω την εντύπωση ότι ο Παναγιώτης συνόψισε τα όσα λέχθηκαν (και τα εμπλούτισε) ώστε να είναι πολύ κατατοπιστικά.

[Παναγιώτης]

Βέβαια πολλά από αυτά που έχω γράψει είναι προσωπικές μου απόψεις και πως σκέψεις πως θα αντιδρούσα εγώ, εγώ πάντως τον ελιγμό αυτό τον ξέρω σαν "στροφή Γουίλαμσον" (Williamson turn) και όχι Πουτάκωφ.

[Κύρκος]

Παναγιώτη, την στροφή την "σήκωσα" από το βιβλίο «ΙΣΤΙΟΠΛΟΙΑ ΚΑΙ ΝΑΑΥΤΙΚΗ ΤΕΧΝΗ» του Παναγιώτη Γ. Στρούζα. Σύμφωνα με τον Στρούζα η συγκεκριμένη στροφή ονομάζεται Πούτακωφ. Εφαρμόζεται δε, για μηχανοκίνητο σκάφος. Ο Στρούζας αναφέρει άλλη στροφή για ιστιοφόρο (με την πρώτη ευκαιρία θα την παραθέσω).
Αυτό που παρατήρησα είναι ότι ο Πούτακωφ καθορίζει το που στρίβουμε τιμόνι, σύμφωνα με το που είναι ο άνθρωπος στην θάλασσα. Το σχήμα που έβαλες μιλά για κίνηση στα δεξιά, ίσως να είναι λόγω λεξιπενίας των άγγλων που δεν αναφέρει λεπτομέριες. Εν πάση περιπτώσει, έστω και από αυτήν την λεπτομέρια, θα προτιμήσω το όνομα Πούτακωφ έναντι του Αγγλικού και αυτό βεβαίως δεν πρέπει, σε καμία περίπτωση, να θεωρηθεί ως μομφή προς τα όσα πολύ ωραία πρόσφερε στην ομήγυρη ο Παναγιώτης.

[Παναγιώτης]

Το έχω κι εγώ το βιβλίο και μόνο εκεί την είδα στροφή Πουτάκωφ, σε όλη τη βιβλιογραφία την έχω δει Γουίλιαμσον, το σχήμα είναι ενδεικτικό (για θύμα στα δεξιά) αν διαβάσεις στο κείμενο στρίβουμε πάντα το τιμόνι στην πλευρά που είναι ο ναυαγός για αυτό είναι σημαντικό όποιος δει άνθρωπο στη θάλασσα να ορίσει σε ποια πλευρά είναι πχ "άνθρωπος στη θάλασσα δεξιά".
Τη στροφή με πανιά τη περιέγραψε πιο πριν ο mangos. Προφανώς πιο έμπειροι ιστιοπλόοι από εμένα μπορούν να κάνουν ένα οχτάρι με τα πανιά με ακρίβεια ώστε να μην χρειαστεί να θυσιάσουν την ταχύτητα που έχει το σκάφος και να γυρίσουν γρήγορα. Εγώ θα αντιδρούσα χαλόντας τα πανιά κια βάζοντας μηχανή, αν η τζένοα είναι ρόλερ θα την μάζευα, να όχι θα στάθμιζα αν εμποδίζει πολύ την ορατότητα και αν μπορεί να μαζευτεί γρήγορα και να μην εμποδίζει τις κινήσεις στην πλώρη.

[Παναγιώτης]

Ψάχνοντας λίγο βρήκα κάποιο Ρώσο ναύαρχο Μπουτάκωφ (Butakof) (περισσότερα εδώ http://rusnavy.com/history/b-butakov.htm) που ήταν από τους πρώτους που μελέτησε τις τακτικές των μηχανοκίνητων πολεμικών πλοίων, και είχε κάποιο παρόμοιο ελιγμό για να μην χάνον την απόσταση τα κανόνια στις ναυμαχίες. Πάντως στη διεθνή βιβλιογραφία σροφή Williamson θα τη βρείτε και ελπίζω ο Γουίλιαμσον να χρησιμοποιήσε τον ελιγμό για να σώζει και όχι να σκοτώνει ανθρώπους.

Για τον ελιγμό με πανιά αν και είπα πριν την άποψή μου, ότι για τις έκτακτες καταστάσεις έχουμε μηχανή και προτείνω τη διαδικασία που περιγράφει ο mangos.





Για τον ελιγμό παρόλο που αρκετοί υποστηρίζουν ότι ένα ιστιοπλοϊκό μπορεί να κάνει ελιγμό μόνο με τα πανιά κάνοντας ένα οχτάρι με τακ και μπότζα προσωπική μου άποψη είναι ότι τα ιστιοπλοϊκά έχουν υποχρεωτικά μηχανή σαν εφεδρικό μέσο πρόωσης ακριβώς για έκτακτες καταστάσεις. Και επιπλέον δεν έχουμε την πολυτέλεια να απασχολούμε χέρια με τριμάρισμα αλλά πρέπει όλοι να είναι σε θέση να βοηθήσουν στη διάσωση είτε με τα χέρια τους είτε με τα μάτια τους.

Οπότε με το που ακουστεί το "άνθρωπος στη θάλασσα" αυτός που εινα στο τιμόνι ανάβει μηχανή (αφού βεβαιωθεί ότι δεν υπάρχει κάποια σκότα που κρέμεται στο νερό για να μπλεχτεί στην προπέλα), μαζεύουμε τη τζένοα ή το φλόκο και φέρουμε στη μέση τη μαΐστρα. Με τη μηχανή να δουλεύει στρίβουμε όλο το τιμόνι προς την μεριά του ναυαγού (αυτό είναι υποχρεωτικό στα ταχύπλοα ιδιαίτερα στα μεγάλα για να απομακρύνει την προπέλα από αυτόν). Μόλις φτάσουμε σε πορεία με διαφορά 60° από αυτή που είχαμε, στρίβουμε όλο το τιμόνι προς την αντίθετη πλευρά κια επαναφέρουμε την κατάλληλη στιγμή (περίπου όταν είμαστε 20° από την αντίθετη πορεία) μέχρι να αποκτήσουμε πορεία αντίθετη από αυτή που είχαμε μέχρι να πλησιάσουμε στον ναυαγό (το GPS μας βοηθά αφού δείχνει περίπου τη θέση που έπεσε αν πατήσουμε το MOB). Τη νύχτα προσπαθούμε να εντοπίσουμε το φως από το κυκλικό σωσίβιο.
31744

Προσωπική μου άποψη είναι ότι πρέπει να πλησιάσουμε τον παθόντα με τον καιρό στην πλώρη μας κατευθυνόμενοι προς το θύμα. Έτσι ο καιρός θα ανακόψει την ταχύτητά μας. Για να μην ξεσέρνει το σκάφος χρησιμοποιούμε την πλωτή άγκυρα




Πρέπει να έρθει η μαΐστρα στην μέση, να κατέβει το ταχύτερο η τζένοα, να ορτσάρουμε και να ορθοπλωρίσουμε άμεσα για να μην απομακρυνθούμε από το σημείο και για να μπορέσει να κατέβει (μαζευτεί) η τζένοα άμεσα, να ελέγξουμε πως δεν υπάρχουν σκοινιά στην θάλασσα (από τα πανιά μας), και αφου γίνουν όλα τα πιο πάνω, να βάλουμε πρόσω για το σημείο που είναι ο ναυαγός...

Να προσθέσω μια λεπτομέρεια αν δεν έχουμε ρόλερ τζένοα την κατεβάζουμε με τις σκότες φερμαρισμένες ώστε να την εμποδίσουμε να πέσει στη θάλασσα και να μας δυσκολέψει στη διάσωση, να μας κόψει ταχύτητα κ.λπ.

Για την πληρότητα του θέματος ας βάλουμε και τους ελιγμούς με πανιά για την περίπτωση που δεν δουλέψει η μηχανή ή κρίνει ο κυβερνήτης ότι είναι πιο γρήγορο να φτάσει με πανιά παρά με μηχανή.

Μου φάινεται καλύτερη η παραλλαγή της διπλής στροφής για μηχανοκίνητα σκάφη (στροφή 180°, πορεία μέχρι να δούμε το ναυαγό στο πλάι και μετά πάλι στροφή 180° προς το ναυαγό). Αν δεν κάνω λάθος αυτή προτείνει και ο Στρούζας στο βιβλίο του:
Με το "άνθρωπος στη θάλασσα" πλέουμε αλακάπα (κάνουμε ανακωχή) δηλαδή ορτσάρουμε και κάνουμε τακ, στο τάκ αφήνουμε τη τζένοα στη σοφράνο μεριά από το άλμπουρο (δεν την αλλάζουμε). Μετά ποδίζουμε μέχρι την πλαγιοδρομία ή τα πρύμα όταν φτάσουμε να πλέουμε παράλληλα με την πορεία που είχαμε και δούμε το ναυαγό στο πλάι μας κατεβάζουμε ή μαζεύουμε τη τζένοα και κάνουμε μπότζα και ορτσάρουμε μέχρι να κατευθυνθούμε προς το ναυαγό με όρτσα. Η μέθοδος αυτή λέγεται στη διεθνή βιβλιογραφία quick stop method.
Μπορείτε να τη δείτε σε βίντεο εδώ http://www.videos.sailingcourse.com/quick_stop_wmv1.htm
Ανέχουμε ριξει το κυκλικό σωσίβιο στον ναυαγό καλό είναι να ρίξουμε το δεύτερο όταν αρχίσουμε την ανακωχή ώστε να έχουμε μια ευθυγράμμιση της πορείας που είχαμε ώστε να μπορέσουμε να βρούμε ευκολότερα το ναυαγό. Το πρόβλημα έινα ότι ο ναυαγός μορέι αν προσπαθήσει αν κολυμπήσει προς το δεύτερο κυκλικό σωσίβιο και να τον χάσουμε ή να πλευσουμε προς το δύτερο και να αργήσουμε να βρούμε το ναυαγό.

Υπάρχει και ένας ελιγμός που κάνουμε οχτάρι ορτσάροντας και πλαγιοδρομόντας που μπορέι να αποφεύγει την μπότζα αλλά απομακρύνεται το σκάφος πολύ από το ναυαγό, στο κάτω κάτω πιστεύω ότι αν ένας κυβερνήτης εμπιστεύεται τόσο πολύ το πλήρωμά του ώστε να μην χρησιμοποιήσει μηχανή μπορεί να κάνει μπότζα με ακρίβεια. Όποιος ενδιαφέρεται μπορεί να το δει σε βίντεο εδώ http://www.videos.sailingcourse.com/quick_turn_wmv1.htm

Ξαναλέω ότι προσωπική μου άποψη είναι ότι έχουμε τη μηχανή για έκτακτες καταστάσεις και πρέπει ο κυβερνήτης να κάνει ότι χρειάζεται ώστε να φτάσει το γρηγορότερο δυνατό στο ναυαγό.

[Γιώργος Μαλακός]

Πρωτόμπαρκος στη σελίδα (πολύ καλή) αλλά με κάποια χρόνια στη θάλασσα, επιτρέψτε μου να πω δυό λόγια.

Κατ' αρχάς πρέπει να χωρίσουμε την όλη διαδικασία σε δύο μέρη:
1. Πώς δεν χάνουμε ή πως ξαναβρίσκουμε τον άνθρωπο στη θάλασσα και

2. Πώς τον ανεβάζουμε στο σκάφος.
Για το πρώτο, κυρίως για περιπτώσεις με άσχημο καιρό, η γνώμη μου είναι να στηριχτούμε στα μέσα με τα οποία ταξιδεύουμε εκείνη τη στιγμή.

Αυτό που έμαθα από το δάσκαλό μου, τον Αντώνη Βασιλειάδη και εφαρμόζω κι εγώ σαν προπονητής, είναι η άμεση στροφή του σκάφους σε πλεύση παράλληλα με τα κύματα. (εννοείται σαν πορεία, όχι να μας πέσει κι άλλος ε). Μπορούμε να στρέψουμε το σκάφος άμεσα, είτε από πλεύση όρτσα (ποδίζοντας), είτε από πλεύση πρίμα ακόμα και με μπαλόνι (ορτσάροντας).
Η κορυφογραμμή των κυμάτων είναι η μόνη γραμμή που μπορούμε να διακρίνουμε στη θάλασσα και να την ακολουθήσουμε επιστρέφοντας μετά από λίγο κι αφού θα έχουμε κάνει τα απαραίτητα (σημαία πέταλο, GPS, VHF κλπ) κάνοντας τακ ή τσίμα.

Προσωπικά προτιμώ την τσίμα γιατί αρκεί να μαζέψεις τη μεγίστη (άρα αρκεί ένα άτομο) και αφού έρθεις στη πορεία, λασκάρεις και τη σκότα του φλόκου. Το έχω κάνει άπειρες φορές ακόμη και με αντικείμενα που δεν ξεχωρίζουν εύκολα στη θάλασσα και πάντα βρισκόμαστε δίπλα.

Τελευταία φορά με μία πληγωμένη caretta-caretta όπου για μία και παραπάνω ώρα, μέχρι να έρθει το σκάφος του Λιμενικού να την μαζέψει, φεύγαμε και επιστρέφαμε κοντά της ακολουθόντας την κορυφογραμμή των κυμάτων σαν πορεία.

Δοκιμάστε το μια μέρα με κύμα..
Για το δεύτερο, την περισυλλογή, υπάρχουν πολλές περιπτώσεις ανάλογα με την κατάσταση του θύματος, τον καιρό, τα μέσα που διαθέτουμε, τη βοήθεια από τρίτους κλπ. Κάποιος κάποτε τον έσωσε με το life-raft.

Πρέπει να δοκιμάσουμε να ανεβάσουμε κάποιον σε κατάσταση ηρεμίας και να ξέρουμε τί μπορούμε και τί όχι.
Πλησιάζουμε πάντα με ανοιχτή όρτσα πλεύση. Τη μόνη πορεία όπου μπορείς να ελέγχεις και να διορθώνεις την πλεύση σου.

[pink floyd]

Αν και δεν το έχω δοκιμάσει αυτό με την κορυφογραμμή των κυμάτων,μου ακούγετε αρκετά έξυπνο....θα το κάνω και θα σου πώ!Προσωπικά επιμένω στην ανακωχή,εφόσον δεν έχουμε ακραίες συνθήκες,μάζεμα του φλόκου και μηχανή(μην ξεχάσουμε να τσεκάρουμε για τυχόν σχοινιά στη θάλασσα πριν το κομπλάρισμα.
Ανεξάρτητα τελικά από το τι εφαρμόζει και προτείνει ο καθένας,αυτό που πιστεύω ότι είναι το σημαντικότερο είναι ότι πάντα μα πάντα θα πρέπει να έχουμε ορίσει θέσεις πληρώματος όταν ιστιοπλοούμε,σε αντίθετη περίπτωση ακόμα και η "αποδοτηκότερη" τακτική θα είναι ανεπιτυχείς αν τρέξουν 3 στη σκότα της μαΐστρας και κανένας στο φλόκο,ούτε υπάρχει η πολυτέλεια χρόνου να ορίσουμε εκείνη τη στιγμή το πόστο του καθενός.Επίσης ΠΟΛΥ σημαντικό είναι πρίν καν λύσει το σκάφος ο κυβερνήτης να αναλύσει και να καθορίσει την τακτική που θα εφαρμόσει στην περίπτωση του ΜΟΒ(ανάλογα φυσικά και με τις συνθήκες)γιατί δεν είναι σίγουρο ότι όλο το πλήρωμα έχει διδαχτεί την ίδια τακτική.

[Γιώργος Μαλακός]

Ναι, αν προλάβεις να την κάνεις άμεσα. όμως σε μια λασκάδα ή και με μπαλόνι;
Επίσης, προσπάθησε να τα κάνεις όλα τα πανιά μόνος σου και εκπαίδευσε και κάποιον άλλο να μπορεί να το κάνει.
Σε δυο γραμμές, πόδισμα (ή ορτσάρισμα) και μάζεμα της σκότας της μεγίστης.
Τσίμα.
Πορεία προς τα πίσω πάλι με οδηγό τα κύματα.
Χαλάρωμα της σοφράνο σκότας του φλόκου κι ας τον να παίζει ή παρ'την όσο μπορείς με το χέρι μέχρι να συνέλθουν και να τον κατεβάσεις.
Οπωσδήποτε άμεσα το ΜΟΒ στο GPS και το πέταλο με σημαία και φως και πάντα το VHF. Εδώ θέλει να μπορούν να το κάνουν όλοι!
Δεν εμπιστεύομαι το "κάποιος κοιτάει σταθερά ..." δεν έπιασε ποτέ στις δοκιμές. Πάντα κάτι άλλο του τραβάει την προσοχή και μετά το χάος.
Κάτι που είχα σκεφτεί και κάποια στιγμή θα δοκιμάσω είναι κάτι σαν χρωστική ή λάδι που θα μπορούσε να είναι δεμένο στο πέταλο ή στο σωσίβιο. Αν το εντοπίσεις, μετά τραβάς προς τον άνεμο και τον βρίσκεις.

[mangos]

υπάρχει ένα τσαμαδούρι με σημαιάκι, που το έχεις μόνιμα στα ρέλια, και όταν πέσει κάποιος (ή κάτι) στην θάλασσα, ρίχνεις άμεσα το τσαμαδούρι, και έχεις ένα βέβαιο σημείο αναφοράς. Το αγόρασα, αλλά είναι πανάκριβο!!! Το σημαιάκι έχει ύψος πάνω από 2 μέτρα, και είναι ευκολα ορατό.

[Γιώργος Μαλακός]

Ναι, ακριβό αλλά χρήσιμο. Καλό είναι να το έχεις δεμένο και στο πέταλο ώστε να μπορεί να το δει και να το φτάσει και το θύμα.

[mangos]

Ναι, ακριβό αλλά χρήσιμο. Καλό είναι να το έχεις δεμένο και στο πέταλο ώστε να μπορεί να το δει και να το φτάσει και το θύμα.

Και με την ανατρεπόμενη λυχνια... Βέβαια, έχω καιρό να αλλάξω μπαταρίες, αλλά who cares?

[Παναγιώτης]

Ένα πλήρες άρθρο για τις ενέργειες σε περίπτωση που πέσει κάποιος στη θάλασσα μπορούμε να διαβάσουμε εδώ (http://www.classicboat.co.uk/practical-advice/how-to-recover-crew-members-that-go-overboard/).

[giannma]

[QUOTE=Κουμπαρος;140723]
Σωστός.
Πολύ δύσκολη τακτική όταν γίνεται με τα πανιά ακόμη και σε ήπιο καιρό. Όταν πλησιαζεις τον ναυαγό πρέπει να έχεις ανοικτή μόνο την μαίστρα, να πλαγιοδρομείς και να την ανοιγοκλείνει κάποιος με το χέρι ώστε να μπορεί να ελέγχει την ταχύτητα του σκάφους για να σταματήσει εκέι που πρέπει. Επίσης ο τιμονιέρης πρέπει να είναι ΠΟΛΥ συγκεντρωμένος. Και όλα αυτά γίνονται όταν γνωρίζεις καλά πως θα συμπεριφερθεί το σκάφος. Επίσης χρειάζεσαι πλήρωμα για να γίνουν όλα αυτά. Όπως σωστά είπε ο Μάγκος χρειάζεται πολλή εκπαίδευση.
Κάθε περίπτωση είναι διαφορετική. Στην πιο απλή περίπτωση που γλιστρά κάποιος και πέφτει στο νερό (δεν χάνει αισθήσεις και ξέρει κολύμπι ή τελωσπαντων επιπλέει) μια γρήγορη ανακωχή του σκάφους και το πέταγμα ενός σχοινιου με κουλούρα ή το life link μπορεί να τον μαζέψει.
[

Εκτός κι αν σου πέσει από την πλώρη ή κοντά σ'αυτήν. Τότε πριν απ΄ολα και άμεσα (αμεσώτατα) πρέπει να στρίψεις επάνω του για να μην τον χτυπήσει το μάγουλο και τον πάρεις από κάτω. Να μην χάσεις ούτε το δευτερόλεπτο που ασυνείδητα η τάση σου είναι νά απομακρυνθείς απ΄αυτόν στρίβωντας μακρυά του

[Παναγιώτης]

Στο βίντεο παρακάτω βλέπουμε πως σώζουμε άνθρωπο στη θάλασσα χρησιμοποιώντας τη μηχανή τους σκάφους. Που φάινονται αυτά που είπαμε παραπάνω. ¨οπως έχω γραψει παραπάνω έχουμε τη μηχανή για έκτκτες καταστάσεις και ακόμα και στους αγώνες επιτρέπεται να ανάψεις μηχανή για να σώσεις άνθρωπο στη θάλασσα οπότε θεωρώ τους ελιγμούς με τα πανιά μόνο για σκάφη με μικρές μηχανές ή χωρίς μηχανές.

https://www.youtube.com/watch?v=C1XLaCHEIbU

[Παναγιώτης]

Στο βίντεο παρακάτω βλεπουμε γιατί πρέπει να βγάλουμε γρήγορα τον ναυαγό ειδικά τώρα που τα νερά κρυώνουν (στην Ελλάδα έχει το χειμώνα γύρω στους 15° C θερμοκρασία θάλασσας)

https://www.youtube.com/watch?v=J1xohI3B4Uc

[OfTheHighSeas]

Το βίντεο εδώ φαίνεται πολύ συγκροτημένο.

https://www.youtube.com/watch?v=RSk-L0U9VPM

[Παναγιώτης]

Οντως δείχνει ποιλύ πραστατικ΄οσα συζητάμε σε αυτό το θέμα.

[Παναγιώτης]

Έχουν βγει κατι σχοινιά για διάσωση σε περίπτωση που πέσει καποις στη θάλασσα, κρατάς την ακρη και πετάς το σάκο που έχει το σχοινί σαν πέτασλο να το πιασει ο ναυαγός. Σε μια άσκηση σε πισίνα στην Αγγλία είδαν ότι ένα τέτοιο σχοινί δεν ήταν μονοκόματο και κοόπηκε στη μάτιση. αν το είχαν χρησιμοπιήσει νγια να ΄σωσουν ανθρωπο στη θάλασσα πιθανότατα θα ήταν θανατηφόρο. Στο συμημμένο αρχείο βλέπουμε τις συστάσεις για την επιλογή τετοιο εξοπλισμού αφού δεν υπάρχει καποιος κανονισμός. Εγώ θα πρότεινα να χρησιμοποιούμε πέταλα και κουλούρες με πιστοποιήση SOLAS .
192168