ΜΑΚΡΙΝΑ ΤΑΞΙΔΙΑ ΜΕ ΙΣΤΙΟΠΛΟΪΚΟ

[ionianskipper]

Εδώ μπορεί να γράψει ο καθένας τις εμπειρίες του από μακρινά ταξίδια που έχει κάνει με ιστιοπλοϊκό σκάφος Ιδιαίτερα εκτός Ελλάδος.

[aldi]

http://www.youtube.com/watch?v=gXUR_MgXuEg

[gkorg]

U may take a look at our short videos at :
http://www.youtube.com/user/gkorg

Ριξτε μια ματια στο παραπανω link, ειναι videos απο Ατλαντικος, Μεσογειος και Ινδικος, Ερυθρα.
Το καταμαραν ειναι το S/Y HECATE, ενα pahi 52 σε σχεδια του JAMES WHARRAM και καπετανιο τον Γ. ΓΚΡΙΤΣΗ, ενω το 43ft cutter INFIDIEN ειναι σχεδιο του Ελληνα ANGELO LAVRANOS, που φεραμε απο Καρα'ι'βικη.

geo.

[gkorg]

please take a look at: http://infidien.googlepages.com/infidien%27sphotos
http://infidien.googlepages.com/home

is from our Atlantic - Med crossing aboard S/Y INFIDIEN.

Ριξτε μια ματια στα παραπανω link, ειναι φωτογραφιες απο Ατλαντικος, Μεσογειος, πανω στο 43 ft aluminium cutter INFIDIEN.

geo.

[jerry_p]

please take a look at: http://infidien.googlepages.com/infidien%27sphotos
http://infidien.googlepages.com/home

is from our Atlantic - Med crossing aboard S/Y INFIDIEN.

Ριξτε μια ματια στα παραπανω link, ειναι φωτογραφιες απο Ατλαντικος, Μεσογειος, πανω στο 43 ft aluminium cutter INFIDIEN.

geo.

εξαιρετικά ενδιαφέρον, ευχαριστούμε που το μοιράζεσαι μαζί μας, επιφυλλάσομαι να βρω χρόνο να περιηγηθώ ....

[καπετάν αντρέας]

Από το πολύ καλό περιοδικό "Ναυτική Ελλάς", τεύχος Μαΐου 2009, μαθαίνουμε την ιστορία του πρωτοπόρου της ελληνικής ιστιοπλοΐας Σάββα Γεωργίου, ο οποίος διέπλευσε τον Ατλαντικό το 1933 μαζί μτ τη γυναίκα του Σου.
Απολαυστική η ανάγνωση του άρθρου του δημοσιογράφου Πέτρου Λινάρδου... Αφιερωμένο στους λάτρεις της ιστιοπλοΐας... ;)


72970

72971

[gkorg]

Ο περίπλους της Γης από τον Γιώργο Γκρίτση

http://eviain.blogspot.gr/2013/01/blog-post_16.html

Ο Γιώργος Γκρίτσης, έλληνας ιστιοπλόος από γονείς λάτρεις της θάλασσας και της ιστιοπλοίας και ήδη γνωστός από τους δύο προηγούμενους πλόες του - του πλου κατά τον ανάρουν του Νείλου μέχρι Ασσουάν το έτος 1983 και τον περίπλου της Γης μέσω του Σουέζ και του Παναμά κατά τα έτη 1985-1987, απεφάσισε να πραγματοποιήσει τον περίπλου της Γης παραπλέοντας το νότιο άκρο της Αμερικανικής Ηπείρου (Ακρωτήριο Χορν) και το νότιο άκρο της Αφρικανικής Ηπείρου (Ακρωτήριο Καλής Ελπίδος) και μάλιστα από Ανατολάς προς Δυσμάς, ενάντια στα δυνατά ρεύματα και τους θυελλώδεις ανέμους που επικρατούν στις περιοχές αυτές και ενάντια στην καθιερωμένη τακτική των θαλασσοπόρων που επιχειρούν το ίδιο πέρασμα αλλά από Δυσμάς προς Ανατολάς.

Έτσι σχεδίασε ένα μικρό ιστιοπλοϊκό σκάφος μήκους 9 μέτρων, με εξωλέμβια μηχανή 9.9 HP , την ?Καλλίπυγο? που κατασκευάστηκε στο ναυπηγείο του Θανάση Μαργέλη στην Καλαμάτα και ξεκίνησε από εκεί στις 2 Απριλίου 1992 με μοναδικό πλήρωμα την Γερμανίδα σύντροφό του, κοινωνιολόγο Αnne Marie Biedermann για το μεγάλο όνειρο πολλών ιστιοπλόων στον κόσμο.

Πρώτος σταθμός η Μάλτα (Βαλέτα) και μετά η Σικελία (Μαρσάλα) πόλη του καλού κρασιού

Επόμενος σταθμός μετά από 10 ημέρες πλεύση το Γιβραλτάρ και αναμονή 15 ημερών με δεκάδες μεγάλα ιστιοφόρα περιμένοντας ευνοϊκούς ανέμους.

Συγχρόνως ολοκληρώνονται οι προετοιμασίες για το πέρασμα του Ατλαντικού προς Βραζιλία. Πρώτο βήμα οι Κανάριοι νήσοι όπου γίνεται τροφοδοσία με φρέσκα λαχανικά.
Στις 18 Αυγούστου σαλπάρουν προς Νοτιοδυτικά. Με λειψαριές φθάνουν στα νησιά του Πράσινου Ακρωτηρίου που τα αφήνουν στις 30 Αυγούστου.

Χρειάζονται 24 ημέρες για να πιάσουν στην πανέμορφη Σαλβαδόρ ντε Μπαγία στις 22 Σεπτεμβρίου στην βορειοανατολική Βραζιλία.

Οι ακτές της Βραζιλίας είναι πολύ όμορφες και τα ποτάμια είναι πολύ ζωντανά με πλούσια βλάστηση.

Επόμενος σταθμός το Ρίο ντε Τζανέϊρο που φθάνουν στα τέλη Οκτωβρίου, και μετά Σάντος - το λιμάνι του Σαν Πάολο και Παραγουάνα.

Μετά τα Χριστούγεννα του 1992 αφήνουν την Βραζιλία και περνάνε τις πρώτες ημέρες του 1993 στην Ουρουγουάη.

Διαπλέουν τα λασπόνερα του ποταμού Ρίο ντε λα Πλάτα, εύρους εκβολής 20 km περίπου σε νότιο πλάτος 35° , γνωστού για τα πολύ δυνατά ρεύματα και τις βίαιες κακοκαιρίες

Στην Μάρ ντελ Πλάτα αποχαιρέτησαν τα ήπια κλίματα και αφήνοντας την στις 17 Φεβρουαρίου μπαίνουν στους κακοφημισμένους τεσσαρακοστούς παραλλήλους του Νότου.

Εκεί η θάλασσα είναι μόνιμα τρικυμιώδης εξ αιτίας των ισχυρών δυτικών ανέμων . Ταυτόχρονα οι κάκιστες καιρικές συνθήκες, απόρροια του συνδυασμού των θυελλωδών αυτών ανέμων και των χαμηλών θερμοκρασιών, καθιστούν πολύ δύσκολο το ταξίδι.

Στις ακτές της Αργεντινής Παταγονίας η παλίρροια φθάνει ενίοτε και τα 12 μέτρα. Χάρη στις δύο πτυσσόμενες καρένες έχουν την δυνατότητα να καθίζουν σε αμμουδιές όταν πρέπει να προφυλαχτούν από τον καιρό βρίσκοντας καταφύγιο σε μικρούς κολπίσκους.

Με δυσκολία και υπομονή καταφέρνουν να περάσουν τα υφαλόσπαρτα Στενά του Λε Μαίρ που είναι μάρτυρες χιλιάδων ναυαγίων.

Εισέρχονται στο στενό του Μπήγκλ, 100 μίλια νοτιότερα από τα στενά του Μαγγελάνου.

Καταπλέουν στην Ουσουάγια και κατόπιν στο Πουέρτο Ουίλλιαμς - το νοτιότερο λιμάνι του κόσμου.

Στις 4 Απριλίου 1993 περνούν για πρώτη φορά το ακρωτήριο Χορν.

Αυτός ο βράχος, ο νοτιότερος της Αμερικανικής ηπείρου, θεωρείται το Έβερεστ των ναυτικών.

Είναι ήδη φθινόπωρο και η θάλασσα είναι παγωμένη.

Μέσα στα στενά της Χιλιανής Παταγονίας τα πράγματα είναι ακόμα πιο δύσκολα, με λίγες ώρες φως , χωρίς ραντάρ, ταξιδεύουν μόνο με πανιά και κόβουν κοντοβόλτια από νησί σε νησί.

Κάθε απόγευμα δένουν την πλώρη σε δέντρα και την πρύμη με 3 άγκυρες για να κρατιούνται στις ριπές.

Μακριά από κάθε κατοικημένη περιοχή, χωρίς δυνατότητες ανεφοδιασμού και χωρίς την δυνατότητα ψαρέματος πέρασαν τρεις ολόκληρους μήνες σε μία περιοχή που χαρακτηρίστηκε ως Πράσινη Έρημος από τον Δάρβιν.

Περνώντας από το όμορφο Τσιλόε και το Πουέρτο Μοντ, έφθασαν στην Βαλδίβια όπου πέρασαν το χειμώνα επισκευάζοντας το σκάφος.

Με την ¶νοιξη - τέλος Σεπτεμβρίου 1993 - φεύγουν για το Βαλπαραϊσο και το Κιντέρο της Χιλής. Εκεί βγάζουν το σκάφος στην στεριά τροποποιώντας την πρύμνη και αντικαθιστώντας το μοναδικό φτερό του τιμονιού με διπλό τιμόνι.

Έχουν κάνει το σχέδιο να πάνε στην Ανταρκτική με το 12μετρο αλουμινένιο σκάφος ?Μποέμ? του Γάλλου Π.Ρασέ τέλος Δεκεμβρίου 1993. Δυστυχώς οι καιρικές συνθήκες είναι άσχημες. Κάνουν τρεις προσπάθειες. Δύο φορές μετά από το Χορν γυρίζουν να απαγκιάσουν ενώ την τρίτη φορά σπάνε τα ξάρτια και μην επιμένοντας επιστρέφουν στην Ουσουάγια.

Την 1.3.1994, αφήνουν την Νότιο Αμερική και τους πολλούς φίλους , διανύοντας τέσσερις χιλιάδες μίλια έως το μέσον του Νοτίου Ειρηνικού και τα νησιά Μαρκέζες.

Από τα νησιά αυτά έως την Αυστραλία, ξαναβρήκαν τους Τροπικούς και Ανατολικούς Αληγείς ανέμους. Παρόλες τις ευνοϊκές συνθήκες υπήρχαν σοβαρά ναυτικά προβλήματα όπως αυτό των άπειρων κοραλλιογενών υφάλων που συχνά γίνονται νεκροταφεία για τους απρόσεκτους ναυτικούς ή τον κίνδυνο των κυκλώνων, εμπειρία των οποίων είχαν την ευκαιρία να γευτούν ....στην Νέα Καληδονία, όπου κρύφτηκαν μέσα σε μανγκρόβια έλη.

Στις 22.11.1994 φθάνουν στο Μπρίσμπέϊν, όπου τους υποδέχονται θερμά πολλοί φίλοι - Έλληνες της διασποράς. Θα μείνουν εκεί έως να περάσει η εποχή των Κυκλώνων, δηλαδή έως το τέλος Μαρτίου 1995.

Περιπλέοντας τις ακτές της Βορείου Αυστραλίας διασχίζουν τα κακόφημα στενά του Τόρες όπου και σπάει η μία εκ των δύο καρένων.

Καταπλέοντας στη Γη του ?ρνεμ, σε μία εβδομάδα κατάφεραν να επισκευάσουν την αβαρία σε μία ελώδη περιοχή γεμάτη κροκόδειλους και καρχαρίες.

Μετά από μικρή παραμονή στο Ντάργουϊν, διαπλέουν το Ινδονησιακό Αρχιπέλαγος φθάνοντας στην Σιγκαπούρη όπου και θα περιμένουν την αλλαγή των Μουσώνων.

Το νέο έτος 1996, αφήνουν την Μαλαισία και συνεχίζουν την πορεία τους στον Ινδικό Ωκεανό τον οποίο διασχίζουν διανύοντας 4.200 μίλια σε 32 ημέρες.


http://4.bp.blogspot.com/-prZ1zlB1hYo/UPZjl4V2KeI/AAAAAAAAIRo/O56a5zmHo40/s320/160x240_b4686.jpg (http://4.bp.blogspot.com/-prZ1zlB1hYo/UPZjl4V2KeI/AAAAAAAAIRo/O56a5zmHo40/s1600/160x240_b4686.jpg)Στη Μαδαγασκάρη θα εξερευνήσουν τα κοραλλένια νησιά και μετά θα περάσουν το δύσκολο στενό της Μοζαμβίκης για να μπουν στα ταραγμένα νερά της Νοτίου Αφρικής τον Νοέμβριο του 1996.

Ύστερα από τέσσερις μήνες και αφού έχουν περιπλεύσει τα ακρωτήρια Αγκούλιας και Καλής Ελπίδος γνωστά ως ακρωτήρια των θυελλών, φθάνουν στο Κέιπ Τάουν.

Από το Κέϊπ Τάουν θα διασχίσουν νότιο και βόρειο Ατλαντικό φθάνοντας στις Αζόρες της Πορτογαλίας 12.5.1997, από όπου θα επιστρέψουν στην Ελλάδα τον Οκτώβριο, έχοντας περάσει το Γιβραλτάρ και επισκεφθεί την Μάλτα και την Σικελία.

[gioannis13]

Νομιζω οτι το συγκεκριμενο εγχειρημα το καλυπτε τοτε περιοδικο της εποχης Ο ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ με υλικο που εστελνε ο τυπος και το περιμενα καθε φορα με ανυπομονησια, ακομα το εχω στο μυαλο μου , και σημερα ακομα το συζηταγα :o με φιλο που θελει να αγορασει ιστιοπλοικο..............

[OfTheHighSeas]

Βρήκα τυχαία αυτήν την ιστοσελίδα (http://www.mani.org.gr/pnevma/arapakis/arap.htm) για τον Έλληνα θαλασσοπόρο Πέτρο Αραπάκη.
Όπως αναφέρεται ο Πέτρος Αραπάκης προσπάθησε να κάνει το γύρο του κόσμου
το 1910 με το 37 ποδών ιστιοφόρο «Πανδώρα» . Ξεκίνησε από την Αυστραλία, πέρασε το Χόρν, έφτασε στην Νέα Υόρκη για να χαθεί έξω από τις αγγλικές ακτές.
Πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία. Ελπίζω να βρεθούν και άλλα στοιχεία για το ταξίδι αυτό.

[Παναγιώτης]

Έχει αρκετά στοι΄χει και εικόνες το αφιέρωμα με τίτλο "το Στοίχημα" του περιοδικού του ΝΟΕ ΑΕΛΩ εδώ (https://issuu.com/ycg_gr/docs/aello-teyxos30-aprilios2011/36).(μπορείτε να κάνετε ζουμ για να το διαβάσετε καλύτερα. Για ευκολότερη ανάγνωση διαλέξτε προβολή σε πλήρη οθόνη)

[OfTheHighSeas]

Έχει αρκετά στοι΄χει και εικόνες το αφιέρωμα με τίτλο "το Στοίχημα" του περιοδικού του ΝΟΕ ΑΕΛΩ εδώ (https://issuu.com/ycg_gr/docs/aello-teyxos30-aprilios2011/36).
Ευχαριστώ πολύ.
Ο Πέτρος Αραπάκης του 74 είναι από την ίδια οικογένεια;

[OfTheHighSeas]

Στις 8 Μαΐου 1988, δηλ. πριν 30 χρόνια σαν σήμερα, ο Σάμιος Νίκος Βαρτζίκος ξεκίνησε μόνος από το Νόρφολκ των ΗΠΑ,
με το 12μετρο δικάταρτο σκάφος του «Samos», τον διάπλου του Ατλαντικού και της Μεσογείου. Έφτασε στην Σάμο στις 14
Ιουλίου, μετά από ταξίδι 5.500 μιλίων σε 68 ημέρες χωρίς σταθμό.
Περιγράφει το ταξίδι σε ένα πολύ ωραίο βιβλίο με τίτλο «Μόνος στον Ατλαντικό.