Πως μπορώ να δέσω μόνος μου..?

[NoiprocS]

Καλησπέρα σας..!

καταρχήν να υποβάλω τα συγχαρητήρια μου για το πολύ ωραίο site που έχετε.! καθώς και ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους εσάς που απαντάτε στα ερωτήματα όλων των υπόλοιπων ;) και μοιράζεστε τη γνώση και την εμπειρία σας με όλους μας χωρίς να βαριέστε..!

θα ήθελα λοιπόν, απο τους πιο έμπειρους εδώ ιστιοπλόους και εφόσον και οι ίδιοι το κάνουν (δε θέλω δλδ θεωρητική απάντηση) να με βοηθούσαν σε αυτή την ερώτηση: "πως μπορώ να δέσω μόνος?". - το σκάφος είναι 42 πόδια..

..η ερωτηση γίνεται για τον εξής λόγο..

πέρσυ το Πάσχα ήμουν με πλήρωμα 7 ατόμων στις Σποράδες. Απο τα 7 άτομα μόνο εγώ και η αδερφή μου είχαμε διπλωμα ιστιοπλοΐας. Οι υπόλοιποι ερχόταν για πρώτη φόρα. Δεν ήταν ταξίδι που το έκανα πρώτη φορά.. το είχα επαναλάβει άλλες 5 φορές.
Συνέβη λοιπόν το εξής παράδοξο.. 3 μεγάλα μετεωρολογικά site όπως meteo.gr, poseidon.hcmr.gr & windfinder.com αλλά και το λιμεναρχείο κάνανε λάθος στην πρόβλεψη του καιρού και αντι για 3 μποφόρ που δίνανε μας επιασε στη μέση της διαδρομης 7αρι!!!
Οπως φαντάζεστε η ταλαιπωρία ήταν πολύ μεγάλη για όλους..

Το πρόβλημα όμως όπως καταλαβαίνετε, ήταν ακόμα μεγαλύτερο την ώρα του δεσίματος..
Ουσιαστικά ήταν σαν ήμουν μόνος.. (η αδερφη μου βοήθησε όσο περισσότερο μπορόυσε αλλα οι συνθηκες ηταν αθλιες για γυναικες..)

Θα ήθελα λοιπόν να μου πείτε πως θα μπορούσα να δένω μόνος..
Υπάρχει κάποιος τρόπος..?
Ταυτόχρονα με το τιμόνι να μπορώ με καποιο ττροπο να έχω και τις πρυματσες..?

συγνώμη αν ακούγονται χαζά όλα αυτα..

τα χερια μου πιανουν.. απλα θα ήθελα να ξερω και τον τρόπο πριν δοκιμασω κατι μονος μου..

ευχαριστώ θερμά..

[jerry_p]

δύσκολη ερώτηση ... δύσκολη απάντηση ...

το πρόβλημα έχει πολλές παραμέτρους και μπορεί να είναι πολύ διαφορετικό σε κάθε περίπτωση (σκάφος, μορφολογία λιμανιού, θέση, διεύθυνση ανέμου κ.λ.π.)
Καταλαβαίνω τί περίπου ζητάς, αλλά δεν έχω έτοιμη λύση, απλά μπορώ να σκεφτώ διάφορες πιθανές μεθοδολογίες.
Στα 42 πόδια έχεις φαντάζομαι άγκυρα στην πλώρη και για να μην το αναφέρεις έχεις χειριστήριο πίσω.
Θεωρούμε δεδομένο το σωστό φουντάρισμα και το δύσκολο σενάριο είναι πλάγιος άνεμος. Επίσης σε ενδιαφέρει μόνο μία πρυμάτσα, η σοφράνο, αφού με αυτή δεμένη τα άλλα είναι εύκολα. εγώ θα πρότεινα δύο σοφράνο πρυμάτσες στημένες για κάλυψη ενός ενδεχόμενου λάθους.
Εάν υπάρχει κάποιος έξω να βοηθήσει, θεωρώ ότι πρέπει να έχει μασημένη τροφή για να μην γίνει λάθος (έτοιμη καντηλίτσα, μεγάλο κλειδί τύπου καραμπίνερ στην άκρη ή ότι άλλο είναι πρόσφορο σε σχέση με το σημείο δεσίματος). Η άκρη της πρυμάτσας μπορεί να φθάνει με ράουλα ή μπαστέκες σε ένα βίντσι κοντά στο τιμόνι για να έχεις τον έλεγχο μηχανής, τιμονιού και πρυμάτσας ταυτόχρονα. Το πως θα φτάσει η πρυμάτσα έξω, είναι ένα θέμα που έχει πολλές λύσεις, όχι πάντα εύκολες ,δεν επεκτείνομαι όμως γιατί η επόμενη θεώρηση καλύπτεί τα δυσμενέστερα σενάρια.
Ας πούμε ότι δεν υπάρχει κανείς έξω και δεν είναι ασφαλές να βγεί κάποιος από το σκάφος. Ομολογώ ότι θα εξέταζα σοβαρα το σεναριο του φουνταρίσματος αρόδου και της εξόδου με dinghy έτσι ώστε να δεθεί πρυμάτσα σωστα και να στηθεί να σε περιμένει έτοιμη επάνω σε διπλανό σκάφος ή με τσαμαδούρι με κάποιο βαριδάκι για να μην παρασυρθεί το τσαμαδούρι εκτός θέσης, αν και ένα βυθιζόμενο σχοινι θα το εμποδίσει ούτως ή άλλως. Η εναλλακτική της έτοιμης καντηλίτσας στερεομένης σε μακρύ γάντζο, σαν λάσο για καπέλωμα, ίσως μπορεί να δουλέψει σε ευνοική δέστρα και με καθαρά νερά στο σημείο προσέγγισης. Υπάρχουν επίσης ειδικοί γάντζοι που περνάνε πεντένι ένα σχοινί σε κρίκο, αλλά αυτά σε δύσκολες συνθήκες έχουν σοβαρές πιθανότητες αποτυχίας.

ίσως όσα έχω αναφέρει να μην βοηθούν και να τα έχεις ήδη σκεφτεί ψάχνοντας για το κάτι παραπάνω, εάν θέλεις βοήθησέ με περισσότερο με το σενάριο που έχεις στο μυαλό σου για να σκεφτούμε μαζί. Το πρόβλημα της προσέγγισης short handed είναι πάντα ενδιαφέρον.

[ionianskipper]

Με 42 πόδια σκάφος με 7 μποφόρ και η μικρή εμπειρία που έχεις τα πράγματα είναι λίγο δύσκολα.
Χωρίς ουσιαστικά να έχεις πλήρωμα θα ήταν λογικό να φουντάρεις άροδο σε ένα υπήνεμο μέρος και μάλιστα με δυο άγκυρες έως ότου κοπάσει λίγο ο καιρός για να δέσεις αργότερα στον ντοκο.
Εάν ο καιρός παραμένει φρεσκαρισμένος μένετε στην ίδια θέση μέχρι να κοπάσει και εφαρμόζετε τις βάρδιες για την παρακολούθηση τις κατάστασης.
Στο μέλλον προσπάθησε να εξασκηθείς στις μανούβρες με άτομα στο σκάφος που έχουν εμπειρία και εκεί θα καταλάβεις τι πρέπει και τι δεν πρέπει να κάνεις σε παρόμοιες καταστάσεις.

[NoiprocS]

Καλημέρα και ευχαριστώ και τους 2 σας για τις απαντησεις σας.

ionianskipper δεν ειναι κακή η ιδέα σου αλλά να σου πω την αλήθεια ποιο υπήνεμο μέρος απο το λιμάνι δε μου έρχεται στο μυαλό.. οποτε απο τη στιγμη που είχα μπει μεσα στο λιμανι, η καλυτερη λύση μου φαινόταν να δέσω όπως μπορώ. Τελικά έκανα πλαγιοδέτηση γιατί ήταν το μοναδικό δέσιμο που εκείνη τη στιγμή ταίριαζε (στο μυαλό μου πάντα ;)) στην περισταση. Μονο εκει μπορουσα να εχω το τιμόνι και να βοηθήσω ταυτόχρονα στο δέσιμο.. Ήμουν και τυχερός δε λέω.. μου βγήκαν όλα..
Σαν ιδέα όμως είναι καλή για την επομενη φορα ίσως..

jerry_p η απάντηση ειναι αρκετά αναλυτική και μου άρεσε πολύ.. :D
Η ιδέα με τις 2 πριμάτσες είναι πολύ καλή. Σίγουρα θα την εφαρμόσω..

επίσης είπες:
"Η άκρη της πρυμάτσας μπορεί να φθάνει με ράουλα ή μπαστέκες σε ένα βίντσι κοντά στο τιμόνι για να έχεις τον έλεγχο μηχανής, τιμονιού και πρυμάτσας ταυτόχρονα."
Το παραπάνω δεν το κατάλαβα πως ακριβώς γίνεται.. Αν μπορούσες να το εξηγήσεις λίγο..

επίσης είπες:
"Το πως θα φτάσει η πρυμάτσα έξω, είναι ένα θέμα που έχει πολλές λύσεις, όχι πάντα εύκολες ,δεν επεκτείνομαι όμως γιατί η επόμενη θεώρηση καλύπτεί τα δυσμενέστερα σενάρια."
Αυτό με ενδιαφέρει πάρα πολύ. Πως δλδ θα μπορούσε να γίνει κατι τετοιο. Εκτός απο την περίπτωση με το dinghy. Αν μπορούσες να επεκταθεις θα με βοηθουσες πολύ..

Τέλος θα ήθελα να σκεφτουμε και μια λύση για αγκυροβόλι χωρίς χειριστήριο πίσω. Είναι εφικτό..? (αν και δε νομιζω να γινεται κατι τετοιο.. )
έστω και θεωρητικα όμως.. για τη συζήτηση.. ;):D

ευχαριστώ και πάλι!

[pink floyd]

Ενδιαφέρουσες ερωτήσεις και αναλυτικότατες απαντήσεις!!!Σίγουρα στην ιστιοπλοϊκή μας καριέρα θα έρθει η στιγμή που θα χρειαστεί να δέσουμε και μόνοι,καλό όμως είναι να αποφεύγουμε τα μοναχικά ταξίδια επαγγελματικά και μη.Δεν είναι μόνο το θέμα του δεσίματος αλλά και του καθεαυτού ταξιδιού.

[Κουμπαρος]

7άρι και πας να δέσεις μόνος σου;;;; Συγγνώμη αλλά τώρα μου έρχεται στο μυαλό το γνωμικό....που πας ξεβράκωτος στ’ αγγούρια!
Τέλωσπάντων, σίγουρα δεν υπάρχει η μια και δοκιμασμένη λύση γιατί στη θάλασσα είναι όλα ρευστά και διαφορετικά. Γωνία ανέμου, ρεύμα, είδη δεσίματος κτλ, κτλ. Αλλά ας βάλω και γω το λιθαράκι μου από την όση εμπειρία έχω.
Αρχίζοντας από το τελευταίο ερώτημα για αγκυροβόλι χωρίς χειριστήριο πίσω και μόνος στο σκάφος θα έλεγα εξαρτάται πόσο καλός σπριντερ είσαι. Αν βάλεις το σκάφος στο καιρό, βγάλεις ταχύτητα, αφήσεις το τιμόνι και τρέξεις στην πλώρη να φουντάρεις και γαντζωθεί η άγκυρα πριν σου γυρίσει το σκάφος ο άνεμος θα προλάβεις; Σε 7άρη δεν νομίζω (αν και εξαρτάται από το σκάφος, σίγουρα όμως όχι με ένα συγχρονο πλατύκ...ο με ελαφριά πλώρη). Σε λιγότερο άνεμο; Υποθέτω ναι, είναι σαν να φουντάρεις με πανιά. Ασε το σκάφος να σταματήσει μονο του και φούνταρε αμέσως. Ειδικά αν η άγκυρα πιάσει αμέσως τότε η πλώρη θα μείνει στο καιρό και η αλυσίδα δεν θα προκαλέσει ζημιά στην μάσκα.
Τώρα όσο αφορά δέσιμο μόνος σου θα αναφερθώ μονο σε πρυμοδέτηση με δέσιμο της πλώρης σε ρεμέντζο (ξέχνα την άγκυρα). Για την ακρίβεια το δοκίμασα αρκετές φορές μόνος μου, όχι όμως με 7άρη. Α, και δεν θα αναφερθώ στο να πας να χωθείς μεταξύ δύο σκαφών γιατί εννοείται εκεί τα πράγματα είναι εύκολα (να μια λύση αν κόψεις μόνος και πρέπει οποσδήποτε να δέσεις κάπου).
Αν ο άνεμος είναι κατάπρυμα τα πράγματα είναι πολύ εύκολα. Η πλώρη μένει απο μόνη της ευθυγραμμισμένη με την πρύμη, πλησιάζεις σιγά σιγά τον ντόκο, πηδάς έξω με δύο πρυμάτσες που είναι ήδη περασμένες στις δέστρες του σκάφους και δένεις. Μετά τακτοποιείς και την πλώρη.
Αν πας να δέσεις και ο άνεμος είναι σε κάποια πλάγια γωνία τότε συμφωνώ με το φίλο Jerry_p αν και εγώ εφαρμόζω μια λίγο διαφορετική τακτική. Αντί δύο πρυμάτσες έχω έτοιμη την σοφράνο πρυμάτσα και το σοφράνο σπρινγκ. Πηδώντας έξω από το σκάφος πρέπει να δέσεις πολύ γρήγορα τόσο την πρυμάτσα για να μην φύγει πλάγια η πρύμη όσο και το σπριγκ για να μην διπλώσει το σκάφος. Αφού τακτοποιήσεις και την άλλη πρυμάτσα μπορείς με την χρήση της μηχανής να ισιώσεις το σκάφος για να ψαρέψεις το ρεμέντζο.
Το γεγονός ότι πλαγιοδέτησες νομίζω πως και γω θα το επιχειρούσα αν ήμουν στην θέση σου και υπήρχε αρκετός χώρος να το κάνω. Με δύο σχοινιά στο χέρι για πρύμη και πλώρη και ειδικά αν φυσά προς τον μώλο, μπορεις να ακινητοποιήσεις το σκάφος και μετά το μαζέυεις σιγά σιγά.

[NoiprocS]

Κουμπάρε σε ευχαριστώ πολύ που μπήκες στη συζήτηση και που μοιραζεσαι κι εσυ την εμπειρία σου.

Όντως η ιδέα ΚΑΙ ενός σοφράνο σπρίνγκ ειναι πάρα πολύ καλή νομίζω..!
Φάνταζομαι πως ο jerry_p μιλάει για 2 σοφράνο πρυμάτσες για να εχεις άμεση λύση σε περίπτωση που κάτι δεν πάει καλά με την πρώτη.
Αλλά σίγουρα νομίζω έχοντας και ένα σοφράνο σπρίνγκ στα χέρια σου έχεις το κεφάλι σου ακόμα πιο ήσυχο και μάλιστα όσο περισσότερο το σκέφτομαι τόση περισσότερη σιγουριά μου δίνει..!

Τώρα όσο αφορά το αγκυροβόλι χωρίς χειριστήριο με 7αρι ούτε κι εγώ θα το επιχειρούσα ποτέ :lol:..!! ειδίκα με σκάφος με ελαφριά πλώρη όπως πολυ σωστά λες.
Είπες για το δέσιμο χωρίς χειριστήριο: "Ασε το σκάφος να σταματήσει μονο του και φούνταρε αμέσως." Τι εννοείς ακριβώς..? αναλυσε το λίγο περισσότερο αν μπορείς..

και πάλι σ'ευχαριστώ για τις προτάσεις σου και ελπίζω να συνεχιστούν.. ;)

[Κουμπαρος]

Είπες για το δέσιμο χωρίς χειριστήριο: "Ασε το σκάφος να σταματήσει μονο του και φούνταρε αμέσως." Τι εννοείς ακριβώς..? αναλυσε το λίγο περισσότερο αν μπορείς..



Αν πας για παράδειγμα να φουντάρεις μόνο με πανιά σε κάποια φάση ο τιμονιέρης θα βάλει το σκάφος στο καιρό, θα στολάρει εντελώς τα πανιά και το σκάφος φυσικά θα σταματήσει. Την ώρα ακριβώς που θα σταματήσει, μαινάρεις πανιά και κάποιος θα αρχίσει να φουντάρει. Η αλυσίδα θα πεφτει στο βυθό και ο αέρας θα σπρώχνει σιγά σιγά το σκάφος πίσω. Μόνος σου όμως όλα αυτά πως θα μπορούσες να τα κάνεις δεν ξέρω!

Σκεφτομενος ξανά την περίπτωση που πρέπει οποσδήποτε να αγκυροβολήσεις μονος σου (σε κάποιο κόλπο, όχι σε μαρίνα), και ειδικά σε πιο ήπιες συνθήκες, νομίζω πως είναι εφικτό και για να μαι ειλικρινής θα το δοκιμάσω με την πρώτη ευκαιρεία. Να βάλεις ανάποδα στο σκάφος και αφού το σκάφος αρχίσει να κινείται προς τα πίσω εύθεία πας μπροστά και φουντάρεις. Όπως ακριβώς δηλαδή θα γινόταν με δύο άτομα. Δεν βλέπω το λόγο να μην γίνεται. Η αλυσίδα έτσι κι αλλιώς πέφτει πιο γρήγορα από την κίνηση του σκάφους, άρα μπορείς να την ελέγξεις (δεν χρειάζεται να κάνει κάτι κάποιος στα χειριστήρια). Και στο τέλος αφού αφήσεις το έκταμα που θέλεις και η άγκυρα έχει γαντζώσει καλά, πας πίσω και βγάζεις την ταχύτητα (ή για την ακρίβεια βάζεις πρώτα περισσότερες στροφές για να βεβαιωθείς ότι η άγκυρα έπιασε καλά και για να σκάψει βαθύτερα - αυτό είναι άλλο θέμα όμως).
Να μας πει την γνώμη κάποιος πιο έμπειρος που το δοκίμασε. Jerry_p διδάσκαλε που είσαι;

[Κουμπαρος]

Αλλά σίγουρα νομίζω έχοντας και ένα σοφράνο σπρίνγκ στα χέρια σου έχεις το κεφάλι σου ακόμα πιο ήσυχο και μάλιστα όσο περισσότερο το σκέφτομαι τόση περισσότερη σιγουριά μου δίνει..!

Πίστεψε με δουλέυει άψογα. Πρώτη φορά που την έπαθα, είμασταν και δύο άτομα μάλιστα, είχα άνεμο στο πλάι, έκανα ανάποδα να πρυμοδετήσω κατέβαινε ο ένας να δέσει μόνο την σοφράνο πρυμάτσα και έπρεπε εγώ ή πάλι αυτός να τρέξει με το γάντζο να αρπάξει είτε το τσαμαδουράκι του ρεμέντζου μπροστά ή έστω να ξεκινήσει με το σχοινί του ρεμέντζου που ήταν δεμένο στο ντόκο και να περπατά προς την πλώρη. Αποτέλεσμα, ΑΣΤΑ, κωμωδία. Το σκάφος δίπλωνε (ίσως κάποιος σκάφος με πιο δυνατή μηχανή, καλύτερη προπέλα και βαρύτερη πλώρη να μπορούσε να ισιώσει με αρκετές στροφές, τιμόνι προς σοφράνο πλευρά και δεμένη την σοφράνο πρυμάτσα, όχι όμως το δικό μου). Στην ....πέμπτη προσπάθεια με φώτισε το άγιο πνεύμα πως έπρεπε να κάνω κάτι με την ελαφριά πλώρη. Λύση το σπρινγκ. Καλά δεν θα το δέσεις φυσικά όπως ακριβώς πρέπει αλλά το σημαντικό είναι πως δεν θα σου διπλώσει και μετά το τακτοποιάς με την ησυχία σου.

[emmanoss]

Ωραίο θεμα NoiprocS.Μπάβο!!!
Φιλε "κουμπάρε" λες:
"Να βάλεις ανάποδα στο σκάφος και αφού το σκάφος αρχίσει να κινείται προς τα πίσω εύθεία πας μπροστά και φουντάρεις." Στο δικό μου τουλάχιστον σκάφος, (25πόδια και λαγουδέρα) οταν κανεις ανάποδα πρέπει συνεχώςς να κρατάς το τιμόνι, αλλιώς.... διπλώνει! Και εφ'οσον κινείται ακόμα, και με τη φόρα που εχει, αν βάλεις κράτει παλι διπλώνει.... Οπότε δεν μπορείς να φύγεις για να φουντάρεις....μπέρδεμα!

[Κουμπαρος]

" Στο δικό μου τουλάχιστον σκάφος, (25πόδια και λαγουδέρα) οταν κανεις ανάποδα πρέπει συνεχώςς να κρατάς το τιμόνι, αλλιώς.... διπλώνει!

Υποθέτω έχεις δίκαιο. Και παρόλο που είπα θα το δοκιμάσω νομίζω πως μάλλον ούτε και στο δικό μου θα πετύχει. Το τιμόνι είναι ευαίσθητο (ρόδα) και στο ανάποδα πάντα το κρατάω. Ίσως αν το δέναμε με κάποιο τρόπο (π.χ το φρένο στον αυτόματο) κάτι να γινόταν.
Απορώ πως φουντάρουν όλοι αυτοί οι θαλασσόλυκοι που γυρνάνε το κόσμο μόνοι τους με σκάφη που συχνά δεν έχουν καν ηλεκτρικό εργάτη.

[NoiprocS]

φίλε emmanoss καλως ήρθες κι εσύ στην παρέα μας. Βοήθα μας κι εσυ να καλύψουμε όσο το δυνατόν εκτενέστερα αυτο το θέμα που νομίζω ότι όλοι κάποια στιγμή θα αντιμετωπίσουμε. Είτε με τις ερωτησεις μας ειτε με τις απάντησεις μας όλοι βοηθάμε.. ;)

τώρα όσο αφορά την ευλογη απορία σου, το μόνο που σκέφτομαι κι εγώ είναι κάποιο δέσιμο του τιμονιού όπως λέει και ο φίλος Κουμπαρος με κάποιο τρόπο αλλά όχι με σχοινί γιατι θα πρέπει να μπορείς να το χρησιμοποιήσεις ανα πάσα στιγμή το τιμόνι.
Αλλά θα ήθελα να μας δώσει τα φώτα του και ο jerry_p επί του θέματος, καθώς και για τα υπόλοιπα που προανέφερε..!
Κουμπαρε σ'ευχαριστώ για την αναλυτικότερη απάντηση σου. Σίγουρα θα εφαρμόσω την τακτική σου με τη σοφρανο πρυματσα.. και μάλιστα τώρα στα κοντά (το Πάσχα) θα είμαι στις Σποράδες πάλι.. ;) οπότε σίγουρα θα το προσπαθήσω..

..Οπότε ας κάνουμε μια ανακεφαλαίωση..(διορθώστε με αν κάνω λάθος κάπου..)

1. Αν έχουμε χειριστήριο στο τιμόνι μας ενδιαφέρει να έχουμε έτοιμη μια πρυμάτσα σοφράνο καθώς και ένα σπρίγνκ σοφράνο για να μη διπλώσει το σκάφος.Ο άερας μας είναι στα πλάγια γιατί αυτή η πέριπτωση είναι και η πιο δύσκολη. Αν τον έχουμε κατάπρυμα η πλώρη μας μένει απο μόνη της ευθυγραμμισμένη με την πρύμνη, οπότε φτάνοντας σιγα σιγα στο ντόκο, πηδάμε έξω με τις δύο πρυμάτσες που είναι ήδη περασμένες στις δέστρες του σκάφους και δένουμε. Στη συνέχεια τακτοποιούμε την πλώρη.

2. Αν δεν έχουμε χειριστήριο τότε τα πράγματα δυσκολεύουν. Η μόνη άποψη προς το παρόν είναι την ώρα ακριβώς που θα σταματήσει το σκάφος και αρχίζουμε το φουντάρισμα. Η αλυσίδα θα πεφτει στο βυθό και ο αέρας θα σπρώχνει σιγά σιγά το σκάφος πίσω.
Αλλα το ερώτημα είναι πως θα ακινητοποιήσουμε το τιμόνι γιατι ακόμα κι ετσι το τιμόνι είναι πολύ ευαισθητο, δεν κραταει ευθεια και διπλώνει..!

περιμένουμε ακόμα διευκρινήσεις απο τον jerry_p για κάποια πράγματα που ανέφερε στο πρώτο του post..: "Η άκρη της πρυμάτσας μπορεί να φθάνει με ράουλα ή μπαστέκες σε ένα βίντσι κοντά στο τιμόνι για να έχεις τον έλεγχο μηχανής, τιμονιού και πρυμάτσας ταυτόχρονα. Το πως θα φτάσει η πρυμάτσα έξω, είναι ένα θέμα που έχει πολλές λύσεις, όχι πάντα εύκολες ,δεν επεκτείνομαι όμως γιατί η επόμενη θεώρηση καλύπτεί τα δυσμενέστερα σενάρια."

και σίγουρα είναι ευπρόσδεκτες και οποιεσδήποτε άλλες προτάσεις για το πως να "δέσεις μόνος σου..?"

[jerry_p]

Ωραίο θεμα NoiprocS.Μπάβο!!!
Φιλε "κουμπάρε" λες:
"Να βάλεις ανάποδα στο σκάφος και αφού το σκάφος αρχίσει να κινείται προς τα πίσω εύθεία πας μπροστά και φουντάρεις." Στο δικό μου τουλάχιστον σκάφος, (25πόδια και λαγουδέρα) οταν κανεις ανάποδα πρέπει συνεχώςς να κρατάς το τιμόνι, αλλιώς.... διπλώνει! Και εφ'οσον κινείται ακόμα, και με τη φόρα που εχει, αν βάλεις κράτει παλι διπλώνει.... Οπότε δεν μπορείς να φύγεις για να φουντάρεις....μπέρδεμα!

Στο δικό σου σκάφος τα πράγματα είναι εύκολα (σχετικό είναι αυτό). Μπορείς με μεγάλη άνεση να φουντάρεις από την πρύμη, καθώς έχεις ελαφριά άγκυρα και καδένα και ίσως και σχοινί στο έκταμα. Έτσι είσαι κοντά στο τιμόνι, με κατευθυντικότητα και χωρίς διπλώματα κ.λ.π. Αλλο πλεονέκτημα ο έλεγχος ταχύτητας, η προσέγγιση με την πλώρη σε άγνωστα νερά στο ντόκο και όχι με το ευαίσθητο τιμόνι.

[jerry_p]

περιμένουμε ακόμα διευκρινήσεις απο τον jerry_p για κάποια πράγματα που ανέφερε στο πρώτο του post..: "Η άκρη της πρυμάτσας μπορεί να φθάνει με ράουλα ή μπαστέκες σε ένα βίντσι κοντά στο τιμόνι για να έχεις τον έλεγχο μηχανής, τιμονιού και πρυμάτσας ταυτόχρονα. Το πως θα φτάσει η πρυμάτσα έξω, είναι ένα θέμα που έχει πολλές λύσεις, όχι πάντα εύκολες ,δεν επεκτείνομαι όμως γιατί η επόμενη θεώρηση καλύπτεί τα δυσμενέστερα σενάρια."

Για το πως θα φτάσει η πρυμάτσα έξω δεν εννοούσα κάτι περισσότερο από το ότι ανέφερα παρακάτω κάποιες ιδέες short handed. Για παράδειγμα στα 33 πόδια που φουντάρω από πρύμνη χωρίς εργάτη (ακόμα και εάν έχεις εργάτη με μια καλή δεύτερη άγκυρα είναι ένα καλό σενάριο ανάγκης), συχνά ετοιμάζω την κάθε πλωράτσα και στεραιώνω τις άκρες στο κάγκελο, οπότε κάποιος από το ντόκο τις φτάνει και χωρίς να του τις δώσω εγώ, φτάνει να προσεγγίσω αρκετά, ελεγχόμενα όμως καθώς έχω και τιμόνι και μηχανή και το ρεμέτζο στον έλεγχό μου. Αυτό με βοηθά και στην περίπτωση κάποιου που πηδάει έξω έτσι ώστε να μην κρατάει σχοινί και μπερδευτεί, ειδικά εάν δεν είναι "γάτος".

Για την αναφορά στα ράουλα, εννοούσα ότι η άκρη της πρυμάτσας συνήθως καταλήγει στο κοτσανέλο το οποίο μπορεί να είναι 1-2 χεριές μακρύτερα από το τιμόνι και δεν δίνει επίσης πλεονέκτημα πολλαπλασιασμού δύναμης εάν απαιτηθεί. Έτσι δίνοντας την άκρη που θα δεθεί έξω και αφού αυτή δεθεί, θέλεις να πάρεις ή να λασκάρεις κατά το δοκούν. δεν θέλεις όμως να απομακρυνθείς από τα χειριστήρια γιατί η μηχανή βοηθάει. εάν έχεις μεταφέρει με ράουλα κατάλληλα τοποθετημένα (μπαστέκες για να μην χρειάζεται να ξεπερνάς) την άκρη που παίρνεις σε ένα βίντσι και μετά στο χέρι μπορεί να παίρνεις μπόσικα και να λασκάρεις από τη θέση τιμονέματος και έχεις διαθέσιμο και πλεονέκτημα δυνάμεων με τη χρήση μανέλας κ.λ.π. Στην ανάγκη έχω φέρει άκρη σχοινιού από πλώρα (δένοντας με την πλώρη) στην πρύμνη (σαν σκότα) έχοντας έλεγχο λαγουδέρας με τα πόδια (εύκολο σε μικρό σκάφος) και το αγκυρόσχοινο στο ένα βίντσι και την σοφράνο πλωράτσα στο άλλο.

[jerry_p]

τώρα όσο αφορά την ευλογη απορία σου, το μόνο που σκέφτομαι κι εγώ είναι κάποιο δέσιμο του τιμονιού όπως λέει και ο φίλος Κουμπαρος με κάποιο τρόπο αλλά όχι με σχοινί γιατι θα πρέπει να μπορείς να το χρησιμοποιήσεις ανα πάσα στιγμή το τιμόνι.


Η ροπή του τιμονιού στα ανάποδα, όπου ο άξονας στηριξης είναι πίσω από το πτερύγιο σχετικά με την κίνηση του σκάφους, είναι πολύ μεγάλη, λίγο να ξεχαστείς σε πέταξε μαζί και εσένα σε σκάφος με λαγουδέρα η οποία κάνει μοχλοβραχίονα. Έχοντας ρόδα δεν το καταλαβαίνεις τόσο έντονα, δεν το αφήνουν οι τριβές να διπλώσει εύκολα. ¶ρα το δέσιμο με λάστιχα που είναι συμπαθητική λύση σε κίνηση πρόσω δεν κάνει τίποτα, το σχοινί σε εγκλωβίζει, οπότε εγώ προτείνω εύκολη προσέγγιση με την πλώρη.

[jerry_p]

Αν πας για παράδειγμα να φουντάρεις μόνο με πανιά σε κάποια φάση ο τιμονιέρης θα βάλει το σκάφος στο καιρό, θα στολάρει εντελώς τα πανιά και το σκάφος φυσικά θα σταματήσει. Την ώρα ακριβώς που θα σταματήσει, μαινάρεις πανιά και κάποιος θα αρχίσει να φουντάρει. Η αλυσίδα θα πεφτει στο βυθό και ο αέρας θα σπρώχνει σιγά σιγά το σκάφος πίσω. Μόνος σου όμως όλα αυτά πως θα μπορούσες να τα κάνεις δεν ξέρω!

Σκεφτομενος ξανά την περίπτωση που πρέπει οποσδήποτε να αγκυροβολήσεις μονος σου (σε κάποιο κόλπο, όχι σε μαρίνα), και ειδικά σε πιο ήπιες συνθήκες, νομίζω πως είναι εφικτό και για να μαι ειλικρινής θα το δοκιμάσω με την πρώτη ευκαιρεία. Να βάλεις ανάποδα στο σκάφος και αφού το σκάφος αρχίσει να κινείται προς τα πίσω εύθεία πας μπροστά και φουντάρεις. Όπως ακριβώς δηλαδή θα γινόταν με δύο άτομα. Δεν βλέπω το λόγο να μην γίνεται. Η αλυσίδα έτσι κι αλλιώς πέφτει πιο γρήγορα από την κίνηση του σκάφους, άρα μπορείς να την ελέγξεις (δεν χρειάζεται να κάνει κάτι κάποιος στα χειριστήρια). Και στο τέλος αφού αφήσεις το έκταμα που θέλεις και η άγκυρα έχει γαντζώσει καλά, πας πίσω και βγάζεις την ταχύτητα (ή για την ακρίβεια βάζεις πρώτα περισσότερες στροφές για να βεβαιωθείς ότι η άγκυρα έπιασε καλά και για να σκάψει βαθύτερα - αυτό είναι άλλο θέμα όμως).
Να μας πει την γνώμη κάποιος πιο έμπειρος που το δοκίμασε. Jerry_p διδάσκαλε που είσαι;

Σε ήπιες συνθήκες δεν χρειάζεται καν το ανάποδα, αφήνεις τον αέρα να σε πάει σιγά σιγά πίσω. Η ελαφριά πλώρη θα φύγει πρώτη διπλώνοντας, αλλά έχοντας πατήσει κάτω η άγκυρα την ισιώνεις με λίγο αγάντα και ξανά πίσω πάλι , οπότε γλιτώνεις και το τρέξιμο. Και με πιό πολύ αέρα μπορείς να το διαχειριστείς με πιό γρήγορες κινήσεις και κάποια σχετική άνεση χώρου.
Σε μικρό σκάφος φυσικά μπορείς να φουντάρεις από πρύμνη έχοντας απόλυτο έλεγχο. Σημειωτέον εάν μείνεις φουνταρισμένος στην πρύμνη, ψαρεύεις λιγότερο γιατί η πρύμνη είναι πιό βαρειά από την πλώρη και δροσίζεσαι περισσότερο γιατί ο αέρας μπαίνει στο σκάφος από το κόκπιτ. Σε μικρό σκάφος μα πανιά πάλι είναι πολύ βολικό το φουντάρισμα από πρύμνη, έχοντας όμως δέσει την άκρη του ρεμετζόσχοινου στην πλώρη, περνώντας το έξω από ξάρτια κ.λ.π. από κάποια πλευρά που σε βολεύει περισσότερο να κάνεις στροφή. φουντάρωντας από πρύμνη ξεκινάς την κίνηση ανοιχτής στροφής από την πλευρά που έχεις περάσει το σχοινί και είναι ελεύθερο με κέντρο στροφής απάνω στην ευθεία που θέλεις να μείνεις. έτσι ορθοπλωρίζεις επάνω στο ρεμέτζο σου (σε γυρνάει και αυτό όταν αρχίζει να τελειώνει το μήκος του εκτάματος) και μένεις ορθοπλωρισμένος να κατεβάσεις πανί με την "ησυχία" σου. Σημείο προσοχής είναι η ελεύθερη όδευση του σχοινιού, έξω απ' όλα, αλλιώς δένεσαι κόμπος ή ξηλώνεις κάτι.

[mangos]

Εγώ έχω αναγκαστεί πάρα πολλέςφορές να δέσω μόνος μου, και εφ όσον δεν έχω πλήρωμα που να εμπιστεύομαι, τελικά επιλέγω να τα κάνω όλα μόνος μου, γιατί προτιμάω αυτό, παρά να ελπίζω στο να μην γίνουν λάθη από κάποιον που θα πάρει πρωτοβουλίες ή που δεν θα κάνει ακριβώς αυτό που θέλω.

Προκειμένου να ταξιδεύει κάποιος μόνος του (ή να βασίζεται μόνο στον ευατό του), το πιο εύκολο ή το πιο σωστό, είναι συνάρτηση του σκάφους αλλά και των δεξιοτήτων του.

Σίγουρα όμως, θα πρέπει πρώτα να κάνει κάποιες πρόβες σε ήπιους καιρούς, και σε ελεγχόμενες συνθήκες, και να οργανώσει το σκάφος του έτσι, ώστε να έχει τις περισσότερες δυνατόν διευκολύνσεις.

Δεν έχει νόημα να πω, τι κάνω στο δικό μου σκάφος, γιατί το κάθε σκάφος έχει τα δικά του χούγια, και το σκάφος μου το έχω οργανώσει έτσι που να τα κάνω όντως όλα μόνος μου.

Ένας τουρίστας, είχε νοικιάσει ένα μπαβάρια 32, και αδυνατούσε να κάνει αγκυροβολία, δεν είχε ιδέα ο τύπος, και του είπα να τον βοηθήσω, αυτός δέχτηκε, και πήδηξε έξω στον ντόκο, και με άφησε μόνο μου πάνω στο σκάφος!!!

Τι έκανα?

Πήγα στο σημείο που έκρινα ότι έπρεπε να ρίξω την άγκυρα, σταμάτησα το σκάφος, και πήγα μπροστά και έριξα όλη την αλυσίδα με το φρη ρηλήζ, ελεύθερα.

Φυσικά ο αέρας με γύρισε όπου ήθελε εκείνος, αλλά δεν είχα κανέναν λόγο να αγχώνομαι. Ήξερα πως η άγκυρα βρισκόταν εκεί που εγώ ήθελα, άσχετα ότι ένα μέρος της αλύσίδας είναι επάνω της, και το υπόλοιπο έχει απλωθεί όπου έτυχε, ανάλογα τον αέρα.

Ουσιαστικά, καμία άγκυρα και καμία αλυσίδα δεν συγκρατούσε το σκάφος. Αυτό δίνει την δυνατότητα να οδηγάς το σκάφος όπου εσύ θέλεις, και πήγα με πρόσω (και την αλυσίδα να κρέμεται) ξανά προς το σημείο που είχε πέσει η άγκυρα, και μετά έκανα ανάποδα προς την θέση που ήθελα να δέσω, σαν να πρόκειται να κάνω πρυμνοδέτηση χωρίς άγκυρα, σε ρεμέντζο. Όπως το σκάφος κινείται ανάποδα, απλώνεται και η αλυσίδα.

Φτάνοντας στην θέση που θα έδενα, είχα έτοιμες, νεταρισμένες τις 2 πρυμάτσες, αλλά το μόνο που με ένοιαζε ήταν να δέσω την προσήνεμη πρυμάτσα.

Σταματώντας το σκάφος, και μέχρι να δέσεις την προσήνεμη πρυμάτσα, ο άνεμος θα στρίψει την πλώρη προς την αντίθετη κατεύθυνση από αυτήν του ανέμου, αλλά όχι πάρα πολύ, γιατί μπορεί η αλυσίδα να είναι χύμα, αλλά όσο νάναι κάπως συγκρατεί την πλώρη. Ο χρόνος είναι αρκετός.

Μόλις δέσεις την πρυμάτσα, βάζεις ελαφριά πρόσω, και το τιμόνι στριμένο προς τον άνεμο, ώστε η πλώρη να γυρίσει προς τον αέρα. Ισιώνοντας το τιμόνι, και χωρίς να κόψεις καθόλου τα πρόσω, το σκάφος μπορεί να στέκεται έτσι για ώρες, όσο πιο δυνατός είναι ο άνεμος, τόσο πιο πολύ πρόσω, και πιο στριμένο το τιμόνι προς τον άνεμο. Πρέπει να βρεις το σημείο που όλα ισοροπούν.

Τότε, έχεις πάλι όλο τον χρόνο, να δέσεις την υπήνεμη πρυμάτσα, και με ίσια το τιμόνι και πρόσω, το σκάφος στέκεται περίφημα.

Τότε έρχεται η ώρα να πάρεις τα μπόσικα της αλυσίδας. Σιγα σιγά, γιατί δεν θέλεις να σύρεις την άγκυρα πίσω. Όταν τεντώσει η αλυσίδα, έχεις σχεδόν τελειώσει, αλλά θα πρέπει να σιγουρευτείς πως έχει καρφωθεί η άγκυρα.

Για να καρφώσεις την άγκυρα, αρκεί να κάνεις 2-3 τακ στον εργάτη, ώστε να κλωτσήσει η άγκυρα στον βυθό, και να καρφωθεί. Εαν το παρακάνεις, θα την ξεσύρεις.

Επιστρέφοντας πίσω, ξεκομπλάρεις τα πρόσω που τόση ώρα είχες. Δεν είναι κακή ιδέα να βάλεις ανάποδα, γι να δεις εαν το σκάφος έχει την τάση να πάει πίσω. Φουλ ανάποδα μετά, για να σιγουρευτείς ότι το σκάφος δεν κουνιέται... Διότι είναι πιθανόν να είναι κάπου κουβάρι η αλυσίδα, και να κρατάει το σκάφος, αλλά σιγά σιγά θα τεντώσει και μετά από κάποια ώρα θα νομίζεις ότι ξέσυρε η άγκυρα, ενώ απλώς θα είναι τα μπόσικα της αλυσίδας.

Είτε είναι δικό σου σκάφος και έχεις ήδη οργανώσει το σενάριο με διάφορες διευκολύνσεις (πχ πίσω χειριστήριο, πρυμάτσες με κάποια κόλπα για να δέσουν εύκολα έξω κλπ), είτε είναι οποιοδήποτε σκάφος, αυτό που συμβουλεύω, είναι να κάνεις πρόβες στο σενάριο αυτό, σε ήπιες συνθήκες.

Αλλά εαν βρεθείς σε μια ανάγκη, πριν κάνεις οτιδήποτε, σκέψου το ήρεμα, οργάνωσε το στο μυαλό σου, και τελικά κάνε πρόβα σε κάποιο σημείο μέσα ή έξω από το λιμάνι, ώστε όταν θα είσαι μέσα και θα κάνεις τις ενέργειες, να ξέρεις πως αντιδράει το σκάφος, πως επηρεάζεται από τον συγκεκριμένο άνεμο, την συγκεκριμένη διεύθυνση, από το ρεύμα της θάλασσας (εαν υπάρχει) κλπ. Με την πρόβα, αποκτάς αυτοπεποίθηση.

Εαν εχεις άσχετους πάνω στο σκάφος, την πρόβα θα την κάνεις γι να εκπαιδευτούν αυτοί, αλλά και για να σιγουρευτείς κι εσύ.

[Κουμπαρος]

Μάγκο μια απορία.
Αν ρίξεις όλη την (ή αρκετή) καδένα ενω είσαι απίκο δεν υπάρχει αυξημένος κίνδυνος να μπλεχτεί όταν το σκάφος αρχίσει να κάνει ανάποδα. Αντιλαμβάνομαι φυσικά πως στην ανάγκη θα το 'ρισκάρεις'.

[NoiprocS]

jerry_p σ'ευχαριστώ πάρα πολύ για τις απαντήσεις σου και τις πολύ ωραίες ιδέες και προτάσεις σου.!! Είμαι σίγουρος ότι πολλοί θα τα βάλουμε στον τρόπο δεσίματος μας..! ;)

mangos που ήσουνα τόσο καιρό..?? :D
πάρα πολυ ενδιαφέρουσα η άποψη σου! πολύ απλή, προσιτή και πολύ αναλυτικά δοσμένη..!

Το πρώτο πράγμα που θέλει απάντηση είναι αυτό που ρωτάει ο Κουμπαρος.
Το δεύτερο είναι μια διευκρίνηση..:
έχω ρίξει όλη την αγκυρα, έχω κάνει ανάποδα και έχω φτάσει στο ντόκο με τις πρυμάτσες μου έτοιμες, πηδάω έξω και γρήγορα δένω τη σοφράνο. Ξαναπηδάω μέσα στο σκάφος γυρνάω το τιμόνι στον αέρα και βάζω πρόσο με τετοια ταχυτητα όση χρειάζεται για να ισιώσει η πλώρη..??
σιγουρα ισιώνει..? γιατι μ'αρεσε πολυ σαν ιδεα και θέλω να τη δοκιμάσω..

..το γεγονός ότι ήδη το έχεις δοκιμάσει επανηλημένως μου δίνει κίνητρο να το δοκιμάσω άμεσα..

Σ'ευχαριστώ πολύ που μοιράζεσαι μαζί μας την εμπειρία σου..! ;)

[Κουμπαρος]

σιγουρα ισιώνει..? γιατι μ'αρεσε πολυ σαν ιδεα και θέλω να τη δοκιμάσω..
;)

Σίγουρα ισιώνει. Εφόσων δεν σου το δίπλωσε ο άνεμος το σκάφος γενικά ισιώνει με μηχανή και τιμόνι σοφράνο. Εκτός και αν ο πλάγιος άνεμος είναι τόσο δυνατός που δεν μπορείς να τον νικήσεις.
Αυτή είναι η μέθοδος που χρησιμοποιείς και όταν είσαι πρυμοδετημένος, αμολύσεις το ρεμέντζο μπροστά, κρατάς ίσιο το σκάφος αν υπάρχει πλάγιος άνεμος, αφήνεις λίγο λίγο την σοφράνο πρυμάτσα (προσοχή μην φας τα χέρια σου) και βγαίνεις από την θέση σου ολόισια χωρίς τον κίνδυνο να πιαστείς στα διπλανά ρεμέντζα. Όσο πιο πολύ φυσάει τόσο περισσότερες στροφές η μηχανή. Δοκίμασε το και χωρίς να φυσάει παίζοντας και με τις δύο πρυμάτσες (την κάθε μια ξεχωριστά εννοείται) να δεις τι ωραίες πιρουέτες θα κάνεις!!!

[mangos]

Δεν μου έχει τύχει να είμαι μόνος μου, να δένω, και να πηδήξω έξω από το σκάφος. Εαν είναι άδειο το λιμάνι, πλαγιοδένεις και βλέπεις μετά. Γιατί να πρυμνοδετήσεις μόνος σου?
Εαν έχει σκάφη, γιατί να βγεις έξω και να δέσεις? Η δέστρα του διπλανού σου σκάφους, δεν σου κάνει? ;)

¶σε που όταν σε βλέπουν να έρχεσαι μόνος σου, λίγο από φιλότιμο, λίγο από πανικό, τα διπλανά σκάφη σε βοηθάνε. Μετά, είναι και θέμα ύφους... Δεν μου έχει τύχει να λέω σε κάποιον περαστικό ευγενικά αλλά και επιτακτικά, "φίλε, περνάς το σκοινί που θα σου πετάξω στην δέστρα" και αυτοί να σε γειώσουν. Δένοντας (αρχικά) στον διπλανό σου, γλυτώνεις χρόνο, κίνδυνο να σου πέσει το σκοινί στην θάλασσα όπως το πετάς, ο τύπος έξω να είναι άσχετος και να μην ξέρει να περάσει το σκοινί στην πίντα, κλπ. Δεμένος στην δέστρα του διπλανού σου, έχεις μετά όλον τον χρόνο για να οργανώσεις το δέσιμο έξω.

Δεν έχω πηδήξει ποτέ έξω από το σκάφος, δένω στην δέστρα του διπλανού. Εαν μπορώ να διαλέξω, χώνομαι ανάμεσα σε σκάφη, που θα με κρατήσουν μέχρι να δέσω και να τακτοποιηθώ. Δεν νομίζω ότι είναι λογικό να είσαι μόνος σου, και να πηδάς έξω, και να αφήνεις το σκάφος μόνο του...

Εαν είσαι μόνος σου και κάνεις αυτό που λέω, θα ενεργήσεις όπως θα έδενες με ρεμένζτο, που το παίρνεις από τον ντόκο. Πρώτα δένεις τις πρυμάτσες, μετά στέκεσαι με πρόσω, και τέλος ασχολείσαι με το ρεμέντζο. Αντί για ρεμέντζο, παίρνεις τα μπόσικα της αλυσίδας της άγκυρας. Επειδή στο Καλαμάκι που συχνάζω μόνο έτσι δένεις, έχω εκπαιδευτείσε αυτές τις κινήσεις δεσίματος με ρεμέντζο. Το παν είναι η εκπαίδευση σε ήπιες συνθήκες, και αυτό σε βοηθάει να αποκτήσεις αυτοπεποίθηση.

Η αλυσίδα δεν μπορεί να κάνει ζημιά στο σκάφος, γιατί είτε κρέμεται με μια φορά προς τα μπρος ενώ εσύ κάνεις ανάποδα, είτε με μια φορά προς τα πίσω ενώ κάνεις πρόσω, αλλά σε κάθε περίπτωση, η αλυσίδα κρέμεται προς τα κάτω, λόγω βάρους. Μόνο εαν τεντώσεις όλη την αλυσίδα, κάνοντας πρόσω, θεωρητικά θα ακουμπήσει στην γάστρα, και εαν την τεντώσεις πολύ (με φουλ πρόσω), μπορεί να κάνει ζημιά στο δρομόμετρο ή σε άλλα όργανα που είναι στο μπροστινό μέροςτης γάστρας, από κάτω. Αλλά για ποιό λόγο θα τεντώσεις όλη την αλυσίδα με πρόσω? Δεν χρειάζεται να κάνεις πανικόβλητες κινήσεις, ήρεμα και αργά.

Η αλυσίδα δεν είναι σκοινάκι που κρέμεται, και όπως προχωράς θα κινδυνεύει να πιαστεί στην προπέλα σου.

Για παράδειγμα, μια απορία που έχω, και δεν καταλαβαίνω γιατί κάποιοι κάνουν περισσότερα από ότι χρειάζεται να κάνουν, είναι το εξής:

Κάνεις ανάποδα ενώ ρίχνεις άγκυρα, και για κάποιο λόγο δεν πετυχαίνεις την θέση που σημάδευες (θαλάσσιο ρεύμα, αέρας, λάθος χειρισμός κλπ)

Αρκεί να ζητήσεις από αυτόν που αμολάει την αλυσίδα να σταματήσει να ρίχνει άλλο, κάνεις πρόσω, οδηγάς με την αλυσίδα να κρέμεται το σκάφος τόση απόσταση που να σου δίνει την ευχέρεια να να ξανακάνεις ανάποδα και να σημαδέψεις πιο σωστά, και όταν αισθανθείς ότι το σκάφος έφτασε τόσο πίσω που άρχισε να τεντώνει πάλι η αλυσίδα, και να φρενάρει το ανάποδα, τότε ο πλωριός πρέπει να ξαναρχίσει να ρίχνει αλυσίδα.

Η απορία μου είναι γιατί ο κόσμος δεν κανει αυτό, το τόσο απλό, αλλά ξαναρχίζει να μαζεύει αλυσίδα, και ξαναρχίσει την διαδικασία της αγκυροβολίας! Δεν χρειάζεται... Παιδεύονται άνευ λόγου και αιτίας.

Όλοι μπορεί να κάνουμε κάποιο λάθος και να "χάσουμε" την θέση που σημαδεύαμε. Δεν χρειάζεται να αισθανόμαστε άσχημα. Απλώς να βάλουμε στο μυαλό μας, πως όταν σταματήσουμε να κινούμαστε ανάποδα και κάνουμε πρόσω (και ταυτόχρονα ο πλωριός να σταματήσει κι αυτός να ρίχνει κι άλλη αλυσίδα), μέχρι να ξανατεντώσει η αλυσίδα, το σκάφος κινείται ελεύθερα, και το οδηγάς όπου και όπως θέλεις, σαν να μην υπήρχε καν αλυσίδα.

Κάποιοι, ρίχνουν την άγκυρα προκειμένου να δέσουν σε κάποια θέση, αλλά επειδή τους βγάζει λάθος η πορεία τους με ανάποδα, συνεχίζουν και καταλήγουν σε παραδιπλανή θέση. Έτσι, καταλήγουν οι αλυσίδες κουλουμβάχατα, με τα διπλανά σκάφη. Ενώ εαν κάνει λίγο πρόσω και μανουβράρεις για να καταλήξεις εκεί που εξ αρχής σημάδευες, ακόμα κι αν προσωρινα καβαλήσει η αλυσίδα σου την αλυσίδα των διπλανών, τελικά όταν θα παρθούν τα μπόσικα, όλα θα καταλήξουν όπως πρέπει.

Οι άλλοι, που δεν θα ξέρουν τι κάνεις και που φούνταρες την αγκυρα, αλλά θα σε βλέπουν να κάνεις μανούβρες με την αλυσίδα στο νερό, θα φρικάρουν λίγο, αλλά θα πρέπει να μην ασχολείσαι μαζί τους, και με το τι λένε. Μια κοφτή χριστοπαναγία εκ μέρους σου, πάντα διευκολύνει την αποφυγή της ηχορύπανσης.

[jerry_p]

Σίγουρα ισιώνει. Εφόσων δεν σου το δίπλωσε ο άνεμος το σκάφος γενικά ισιώνει με μηχανή και τιμόνι σοφράνο. Εκτός και αν ο πλάγιος άνεμος είναι τόσο δυνατός που δεν μπορείς να τον νικήσεις.
Αυτή είναι η μέθοδος που χρησιμοποιείς και όταν είσαι πρυμοδετημένος, αμολύσεις το ρεμέντζο μπροστά, κρατάς ίσιο το σκάφος αν υπάρχει πλάγιος άνεμος, αφήνεις λίγο λίγο την σοφράνο πρυμάτσα (προσοχή μην φας τα χέρια σου) και βγαίνεις από την θέση σου ολόισια χωρίς τον κίνδυνο να πιαστείς στα διπλανά ρεμέντζα. Όσο πιο πολύ φυσάει τόσο περισσότερες στροφές η μηχανή. Δοκίμασε το και χωρίς να φυσάει παίζοντας και με τις δύο πρυμάτσες (την κάθε μια ξεχωριστά εννοείται) να δεις τι ωραίες πιρουέτες θα κάνεις!!!

Συμφωνώ με όσα έχουν ειπωθεί σχετικά, και θα προσέθετα ότι γενικά η χρήση της προπέλας του τιμονιού και σημείων εξάρτησης (κάποια πρυμάτσα, πλωράτσα ή σπριντ) σε συνδυασμό είναι τα εργαλεία για ασφαλή απόπλου σε δύσκολες συνθήκες και από δύσκολες θέσεις. Οι συνδυασμοί πάρα πολλοί, ανάλογα με τις συνθήκες μπορείς να φτιάξεις ένα ή περισσότερα σενάρια ....

[emmanoss]

Εντάξει τα σενάρια ειναι άπειρα. Συνφωνώ με τον Jerry P. Φιλε Mangos λες:

"Αρκεί να ζητήσεις από αυτόν που αμολάει την αλυσίδα να σταματήσει να ρίχνει άλλο, κάνεις πρόσω, οδηγάς με την αλυσίδα να κρέμεται το σκάφος τόση απόσταση που να σου δίνει την ευχέρεια να να ξανακάνεις ανάποδα και να σημαδέψεις πιο σωστά, και όταν αισθανθείς ότι το σκάφος έφτασε τόσο πίσω που άρχισε να τεντώνει πάλι η αλυσίδα, και να φρενάρει το ανάποδα, τότε ο πλωριός πρέπει να ξαναρχίσει να ρίχνει αλυσίδα."
Μπορώ να φανταστώ οτι ολα αυτα ισχύουν σε λογικές συνθήκες, με ενα σκάφος που δεν εχει "ελαφριά πλώρη" και μηχανή αρκετά δυνατή να ακούσει οταν χρειαστεί.... Και βασικά με ΟΜΑΛΟ βυθό χωρίς ....εκπλήξεις. Το λέω αυτο γιατι με πλάγειο ανεμο π.χ. οταν ακυρώνεις μια προσπάθεια και σέρνωντας την αλυσσίδα κανεις πρόσω και ξανά πίσω και αφου πας λιγο πιο δεξιά η αριστερά πια, αν υπάρχει ενα μονόπετρο ας πούμε, ...το τύλιξες!!!
Σενάρια φτιάχνουμε...

[mangos]

ήθελα να κάνω κατανοητό το ότι το σκάφος, με χύμα της αλυσίδα, μπορεί να κινηθεί χωρίς να υπάρχει πρόβλημα... Εννοείται πως δεν θα κάνεις βόλτες, αλλά σε περίπτωση αδυναμίας να φτάσεις πίσω, στο σημείο που θέλεις, έχεις περιθώρια για μανούβρες και διορθώσεις.

Εαν κάνεις κύκλους, δεν κινδυνεύεις μόνο να τυλίξεις κάποια πέτρα στον βυθό, αλλά και τις άγκυρες των σκαφών τριγύρω, ή κάποιο ρεμέντζο.

Πάντως, μου έχει τύχει να ρίξω άγκυρα, σε όρμο, και όπως κολυμπούσα με την μάσκα, είδα πως η αλυσίδα είχε χωθεί κάτω από έναν βράχο, πέρασε από μια σχισμή. Όπως είχε τεντώσει, ήταν σχεδόν αδύνατο να σηκώσω άγκυρα, εαν θα το προσπαθούσα, γιατί θα ξέσερνα εν τέλει και την άγκυρα και θα την έχωνα κι αυτήν κάτω από τον βράχο. Ευτυχώς ήταν μόνο 4-5 μέτρα βάθος, και λασκάρισα την αλυσίδα, και κατάφερα να την ξεσκαλώσω. Δεν είχα κάνει κύκλους.

Συνήθως, στα λιμάνια, δεν υπάρχουν τέτοιοι βράχοι.

Καλό είναι να μην ταξιδεύουμε μόνοι μας, γιατί εκτός από τα προβλήματα στο δέσιμο, μπορούν να υπάρξουν πολλά άλλα προβλήματα (προσωπικά ατυχήματα, αδιαθεσία, ασθένεια κλπ)

Όταν ταξιδεύουμε με άσχετους, πρέπει να τους "εκπαιδεύσουμε" σε κάποια βασικά, ώστε εαν πάθουμε κάτι, να μπορέσουν να κάνουν ότι χρειαστεί, μόνοι τους. Επίσης, πρέπει να τους μάθουμε τι πρέπει να κάνουν, για να μας βοηθήσουν στην αγκυροβολία. Έτσι, και βοήθεια έχουμε, και οι ίδιοι βρίσκουν ενδιαφέρον, αισθάνονται χρήσιμοι και απαραίτητοι κλπ.

Όταν είναι φρέσκος ο καιρός, πριν δέσουμε, εκπαιδεύουμε το πλήρωμα με κάποια πρόβα, σε ασφαλές σημείο, ώστε και αυτοί να αποκτήσουν αυτοπεποίηση, και εμείς να ξέρουμε ότι κατάλαβαν ακριβώς αυτό που περιμένουμε από αυτούς.

Εγώ έχω χειριστήρια εργάτη και πίσω. Όμως, δεν είναι εύκολο να έχεις τον χειρισμό του πρόσω-ανάποδα και του τιμονιού, και ταυτόχρονα να έχεις ένα χέρι δεσμευμένο με το χειριστήριο του εργάτη. Υπάρχουν βέβαια και τα ποδοκίνητα χειριστήρια, αλλά αυτό σου περιορίζει την δυνατότητα να κινηθείς, και να στρίψεις το σώμα σου για να βλέπεις που πας.

Έτσι, αυτό που εγώ κάνω, εξηγώ ακόμα και σε ένα παιδάκι 7 χρονών, την διαφορά του up και του down, και το έχω διπλα μου, και όταν του λέω down, πατάει συνέχεια το κουμπάκι που του είπα, και έτσι έχω ελεύθερο το χέρι μου, και στο τέλος, αισθάνεται το 7χρονο παιδάκι πως είχε ουσιαστικό ρόλο στην αγκυροβολία.

Μια φορά, κάνοντας up, είχε μπλέξει η αλυσίδα με ένα χατς καραβιού, που ήταν στον βυθό. Μια άλλη φορά, είχαμε ψαρέψει ολόκληρο σάκο με τσιμέντο. Γι αυτό, προτιμάω να είναι κάποιος μπροστά, που θα δει την μαλακία που συμβαίνει, παρά να τα κάνω όλα μόνος μου, από πίσω.

Φυσικά, στα μικρότερα σκάφη, τα πράγματα είναι πιο απλά, εαν ρίξεις πρυμνιά άγκυρα, και δέσεις με την πλώρη.

[synthiaii]

Α) Καθόμαστε αρόδο και περιμένουμε να σπάσει ο καιρός.

Β) Εάν υπάρχει ο χώρος κάνουμε πλαγιοδέτηση που είναι και το πιό εύκολο στον δυνατό καιρό (μπαίνουμε με την πλώρη , το ρίχνουμε στα μπαλόνια πηδάμε έξω κάνουμε δύο γρήγορα δεσίματα για να το σιγουρέψουμε πλώρα πρίμα ,μετά δένουμε σωστά)

Γ) Φουντάρουμε άγκυρα ( καλύτερα από πλώρα )- (το ίδιο γίνεται και ανάποδα) με μηχανή πλώρα πρίμα με δυνατές γκαζιές ισιώνουμε το σκάφος όσο γίνεται ,οσο ο καιρός μας τρέχει εμείς φρενάρουμε και το αντίθετο ,θέτουμε όσο γίνεται τις κάποιες ισοροπίες, πετάμε σοφράνο την πλωτή μας αρκετά πρίν πλησιάσουμε τον μόλο για να πάρει αρκετό έκταμα σχοινιού να ''φύγει'' μακριά από το σκάφος για να κοντράρει αρκετά ,με το'' χτύπημα'' στο μόλο σαλτάρουμε και δένουμε γρήγορα ,μετά διορθώνουμε.

Δ)Αδύναμη ή χαλασμένη μηχανή δυνατό καιρό ,υψηλό κυματισμό.
Εάν έχουμε και είναι μικρό το τέντερ μας προσπαθούμε να το δέσουμε ως μουστάκι στην πλώρη μας οριζόντια ή κάθετα , εάν δεν έχουμε ή δεν μπορούμε τότε δένουμε ότι άλλο μπορεί να παίξει το ρόλο του αποσβεστήρα κρούσης όλα αυτά βέβαια γίνονται αντινεμομένοι και υπιότερα παρασυρμένοι από τον καιρό.
Μετά δημιουργούμε πορεία πάλι προς τον μόλο με την πλώρη και έτοιμαζόμαστε για την όσο μπορούμε χαλαρότεη πρόσκρουση στον μόλο φουντάρουμε άγκυρα πρίμα όχι για να μας φρενάρει αφού δεν έχουμε κανένα να βοηθήσει αλλά για να μπορέσουμε να την φερμάρουμε κατά την διόρθωση του ''δεσίματος'' (εάν το σκάφος βολεύει το σχοινί της το φέρνουμε βόλτα στο βιτζιρέλο και το πέρνουμε μαζί μας μέχρι την πλώρη μας πριν το σάλτο μας έτσι ίσως μερικός μπορέσουμε να φρενάρουμε την ορμή μας) . Μετά γρήγορα με το χτύπημα πηδάμε και μαζεύουμαι το σκάφος από την πλώρη μας με το σχοινί μας πριν προλάβει ο καιρός να μας το πάρει .
Προτιμάμαι να ''χτυπήσουμε'' πλώρα γιατί πρίμα μπορεί να κάνουμε μεγαλύτερη ζημιά όπως φτεροτή ,μηχανή, γενικά έχουμε μεγαλύτερη επιφάνεια που πρέπει να προστατέψουμε.

Ευχαριστώ.

[NoiprocS]

καλησπέρα σας και σας ευχαριστώ όλους για τις ιδιαίτερες και αναλυτικές απαντήσεις σας.!

Ανακεφαλαιώνοντας και ρίχνοντας και μια ματιά σε διάφορα άλλα θέματα αυτού του πολύ καλού Forum καταλήγω στον παρακάτω συνδυασμό απόψεων και τεχνικών για μια πρυμνοδέτηση μόνος σου.

Το θεωρητικό παράδειγμα έχει τον άνεμο πλάγιο γιατί αυτή είναι η πιο δυσκολη περίπτωση..
Λοιπόν..
1η περίπτωση..

Ξεκινόντας για να δέσουμε με ρεμέτζο έχουμε έτοιμη την σοφράνο πρυμάτσα.
Φτάνουμε με ανάποδα σιγά σιγά, και προσέχοντας μη πιάσουμε το ρεμέτζο στην προπέλα, στο ντόκο.
Έχουμε οπωσδήποτε μπαλόνια στην πρύμνη.
Μόλις φτάσουμε κοντά στο ντόκο πολύ γρήγορα βγαίνουμε απο το σκάφος και περνάμε την πρυμάτσα στον παπά.
Μέχρι να μπούμε στο σκάφος αυτό σίγουρα θα έχει αρχίσει να διπλώνει λόγο του πλάγιου αέρα που είπαμε ότι έχουμε.
Κατευθείαν γυρνάμ το τιμόνι στον αέρα και κάνουμε πρόσω τόσο όσο θα χρειαστεί για να έρθει η πλώρη μας στην ευθεία.
Δεν κάνουμε κράτει. Κρατάμε το τιμονι στριμενο στον αερα και το πρόσω μέχρι να βολέψουμε το ρεμέτζο.
Αφού δέσουμε το ρεμέτζο τότε μπορούμε να βγάλουμε το πρόσω καθώς και να δέσουμε και την σταβέντο πρυμάτσα.

Μπορούμε σαν εναλακτική να έχουμε ετοιμο και ενα σπρίνγκ σοφράνο ώστε να μη χρειαστεί να κάνουμε όλη αυτή τη διαδικασία με το πρόσω για να κρατάμε το σκάφος στην ευθεία.
Βγαινοντας λοιπόν απο το σκάφος για να περάσουμε στον παπα την σοφράνο πρυματσα μπορουμε να περάσουμε στον ιδιο παπα και το σοφράνο σπρίνγκ που θα κρατήσει την πλώρη μας στην ευθεια.
Και συνεχίζουμε όπως πριν.. δενουμε ρεμετζο κλπ..

Επίσης μια διευκρίνηση.
Αν δέσετε τη σοφράνο πρυμάτσα αλλά για κάποιο λόγο δέσετε και τη σταβέντο τότε μην γυρίσετε το τιμόνι στον αέρα γιατι θα σας ρίξει το σκάφος στο ντόκο.
Φροντίστε να έχετε το τιμόνι ευθεία με πρόσω αλλά ευθεία και όχι στριμένο στον αέρα. Αν το έχετε στην ευθεία θα σας κρατήσει το σκάφος ισια.

2η περίπτωση..

Ξεκινάμε να δέσουμε με άγκυρα, και δεν έχουμε χειριστήριο πίσω.
Έχουμε πάλι έτοιμη τη σοφράνο πρυμάτσα.
Φτάνουμε στο σημείο που θέλουμε να φουντάρουμε.
Πάμε γρήγορα μπροστά και αμολάμε όλη την άγκυρα.
Παρά το ξέσυρμα που σίγουρα θα επέλθει απο τον αερα που θα υπάρχει συνεχίζουμε και ρίχνουμε, γιατί είμαστε σίγουροι οτι η αγκυρα έχει πέσει εκει που τη θελαμε.
Στη συνέχεια ξαναπάμε στη θέση που ξεκινησαμε το φουντάρισμα και αρχίζουμε το ανάποδα για το ντόκο.
Μπαλόνια στην πρύμνη.
Φτάνοντας πηδάμε εξω και δενουμε την σοφράνο πρυματσα.
Λόγο της άγκυρας η πλωρη έχει βαρύνει και δεν διπλώνει τοσο εύκολα.
Αν όμως έχει διπλώσει ξαναεφαρμόζουμε την τεχνική με το στριψιμο του τιμονιού στον αερα και βάζοντας λίγο πρόσω.
ή
Πηδάμε έξω έχοντας μαζί και ένα σοφράνο σπρίνγκ.
Φερμάρουμε την άγκυρα.
Βάζουμε κράτει.
Δένουμε τη σταβεντο πρυμάτσα.

Αν υπάρχει χώρος για πλαγιοδέτηση κάνουμε πλαγιοδέτηση εφόσον θεωρητικά είναι πιο εύκολη να γίνει. (αν και δεν αναλύσαμε ποσο εύκολο είναι να γίνει απο ένα ατομο.. καλό θα ήταν να το αναλύσουμε κι αυτό)

Επίσης αυτό το topic δεν εχει σκοπο την ενθάρυνση της "μοναχικής" ιστιοπλοίας, αλλά την περίπτωση που είμαι σίγουρος οτι θα συμβεί σε όλους, αν δεν έχει ήδη συμβεί, να πρέπει να τα κάνεις όλα μόνος.
Είτε γιατί δεν μπορείς να εμπιστευτείς κανέναν απο το πλήρωμα, είτε γιατί ο συγκηβερνήτης σου είναι χτυπημένος, είτε για οποιοδήποτε λόγο βρεθεις μόνος σου και αβοηθητος.
ΠΡΕΠΕΙ να έχουμε έστω τη θεωρία να δέσουμε το σκάφος μας μόνοι μας..!

**Αν σε αυτά που έγραψα πιο επάνω είμαι κάπου λάθος παρακαλώ πολύ τους πιο έμπειρους να με διορθώσουν.!

Ευχαριστώ θερμά όλους και ελπίζω να συνεχιστεί αυτή η συζήτηση μέχρι να καλυφθεί το θέμα επαρκώς.! :cool:;)

[nightsight]

Φίλοι της ναυσιπλοίας, είμαι νέος στα πράγματα με ελάχιστη εμπειρία και μόλις βρήκα αυτο το πολύ χρήσιμο forum. Ζητώ να με συγχωρέσετε προκαταβολικά λόγω έλλειψης γνώσης της ναυτικής ωρολογίας. Έχω ένα μηχανοκίνητο 35 πόδια με εργάτη άγκυρας στην πλώρη (εσωτερικά). Όταν λοιπόν μαζεύω την άγκυρα (ηλεκτροκίνητα) ανεξάρτητα την ταχύτητα μαζέματος η καδένα μαζεύεται σε λοφάκι μέχρι που φτάνει στο τύμπανο (μου φαίνεται πως λέγεται έτσι) οπότε και μπλοκάρει. Αποτέλεσμα, πρέπει να έχω πάντα άνθρωπο μπροστά ο οποίος ανα κάποια μέτρα μαζέματος να απλώνει την καδένα. Καταλαβαίνετε ότι για κάποιον άπειρο να χαραμίζει ένα άτομο μόνο για αυτόν τον λόγο είναι κάπως ειδικά όταν υπάρχουν δύο άτομα στο σκάφος. Μήπως γνωρίζει κάποιος κάποια πατέντα ή λυση στο πρόβλημα μου.
Ευχαριστώ Πολύ

[mangos]

Το πρόβλημα είναι κατασκευαστικό, το βάθος του στρίτσου δεν είναι αρκετό. Δεν νομίζω να λύνεται. Μόνο εαν έχεις περιθώριο να βαθύνεις το στρίτσο σου, θα βρεις λύση.

[Alkis]

Υπάρχει λύση αλλά μάλλον λίγο ακριβή.

Δες αυτό:

http://www.safety-marine.co.uk/Anchoring-and-Windlass/Lofrans-Windlass/P1135S38/Lofrans-ECS-3000-Easy-Chain-System-Lofrans.htm

Αν ψάξεις μπορεί να βρεις και φτηνότερα.

Βέβαια αν το στρίτσο είναι μικρό, πιθανώς ούτε αυτό να βοηθήσει.

[Κουμπαρος]

Το πρόβλημα συνήθως δημιουργείται όχι επειδή το στρίτσο είναι μικρό αλλά επειδή ξεκινά από ρηχό κάτω από τον εργάτη και μετά βαθαίνει όσο πλησιάζει την πλώρη. Πεφτωντας η αλυσίδα δεν γλιστράει στο πιο βαθύ σημείο αλλά αρχίζει να μαψέυεται και να ψηλωνει. Μια λύση είναι όντως αυτή που λέει ο Αλκης ή γενικά κάποια δική σου πατέντα ώστε κάποιος οδηγός (σωλήνα) να ρίχνει την άγκυρα πιο μπροστά στο βαθύ μέρος του στρίτσου.
Κάποτε έχω και γω αυτό το πρόβλημα (παρόλο που το στρίτσο μου χωρίς υπερβολή πρέπει να χωράει μέχρι και 200 μέτρα αλυσίδα) αν δεν είναι προσεκτικός αυτός που βιράρει για να ρίχνει την αλυσίδα πιο βαθιά μόλις μαψευτεί. Μια λύση που σκέφτηκα και δοκίμασα μια-δυό φορές είναι να δέσεις ένα μπαλόνι (από τα δύο μάτια του ώστε να είναι οριζόντιο) κάτω από τον εργάτη εκεί δηλαδή που πέφτει η αλυσίδα ώστε να την αναγκάζεις να γλυστρά πάνω απο το μπαλόνι και να πέφτει στο βαθύτερο σημείο. Πρέπει να βρεις από μόνος σου το κατάλληλο μέγεθος μπαλονιού και σε πιο βάθος θα το βάλεις ώστε να κυλάει πάνω του η αλυσίδα. Δεν είναι και η πιο καλή λύση αλλά κάποιο αποτέλεσμα θα το δεις.

[Παναγιώτης]

Ρίξε μια ματιά και στο σχετικό θέμα, το μόνο που μπορείνα γίναι είναι η σωστή τοποθέτηση του εργάτη σε σχέση με το στρίτσο (ο χώρος που μαζεύεται η καδένα όταν η άγκυρα ανεβαίνει).
Για να επανέλθουμε στο θεμα του δεσίματος με μικρό πλήρωμα να πω τη γνώμη μου σε όσα ενδιαφέροντα γράφτηκαν παραπάνω. Κάπου γράφτηκε ότι πηδά ο κυβερνήτης έξω και μετά ξανα ανεβαίνει, αυτό δεν θα το συνηστούσα, ο πιό έμπειρος πρέπει να είναι στο τιμόνι και να μην αφ΄νει το σκάφος για κανένα λόγο. Αν ανοίξει κα οι υπόλοιποι δεν έχουν εμπειρία θα έχεις ένα σκάφος ακυβέρνητο με κα΄ποιους που τα έχουν χαμένα. Όπως έγραψε ο mangos όλο και κάποιος περαστικός θα υπάρχει για να του ρίξεις ένα κάβο και να τονπεράσει στη μπίντα, αν έχει κρίκο του λες να τον περάσει μέσα από τον κρίκο και να στον ξαναδώσει. Αν έχεις τον έλεγχο του σκάφους μπορέις να ο κρατήσεις αρκετά κοντά ώστε να κατέβει κάποιος και δεν χρειάζεται και μεγάλη δύναμη να πιάσεις ένα κάβο.

[synthiaii]

Είσαι μόνος χωρίς ( παρέα) και δεν υπάρχει περαστικός στο λιμάνι ,ο καιρός γεμάτος , τι κάνεις δεν πήδας έξω¨?
Πως θα δέσεις?
Περιμένεις μήπως περάσει κάποιος?
Ολα τα λιμάνια δεν είναι όπως της Αττικής , υπάρχουν πολύ (ήσυχα) απο πλευράς κόσμου εώς ερημικά ακόμα και τους καλοκαιρινούς μήνες.
Καλό είναι κάποιος να μαθαίνει να δένει πραγματικά μόνος του και ας μην του χρειαστεί ποτέ.
Μετά απο απεριόριστες μοναχικές πλεύσεις αυτό μου δίδαξαν οι καταστάσεις που αντιμετώπησα και αυτό αναγκάστηκα να κάνω.
Ευχαριστώ.
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ.

[mangos]

Είσαι μόνος χωρίς ( παρέα) και δεν υπάρχει περαστικός στο λιμάνι ,ο καιρός γεμάτος , τι κάνεις δεν πήδας έξω¨?
Πως θα δέσεις?
Περιμένεις μήπως περάσει κάποιος?
Ολα τα λιμάνια δεν είναι όπως της Αττικής , υπάρχουν πολύ (ήσυχα) απο πλευράς κόσμου εώς ερημικά ακόμα και τους καλοκαιρινούς μήνες.
Καλό είναι κάποιος να μαθαίνει να δένει πραγματικά μόνος του και ας μην του χρειαστεί ποτέ.


Οι πιθανότητες είναι 2:

Να υπάρχουν κι άλλα σκάφη στο λιμάνι ή
να είσαι μόνος, στο μοναδικό σκάφος τριγύρω!!!
Εαν πρυμνοδετήσεις ανάμεσα σε άλλα σκάφη, γιατί να πηδήξεις έξω? Πολύ πιο κοντά σου, και χωρίς να εγκαταλείψεις το σκάφος σου, υπάρχει το κοτσανέλο του διπλανού σου σκάφους. Δένεις εκεί, και κρατιέσαι μέχρι να πάρεις τα μπόσικα της αλυσίδας. Μετά, όλα τα άλλα γίνονται πιο εύκολα.

Εαν δεν υπάρχει σκάφος τριγύρω, και δεν υπάρχει ούτε ψυχή ζώσα, τότε πολύ πιο εύκολα πλαγιοδένεις μόνος, παρά να πρυμνοδετήσεις μόνος.

Υπάρχουν δέστρες, που όντως με λίγη εξάσκηση, μαθαίνεις να τις χρησιμοποιείς, ενώ είσαι πάνω στο σκάφος. Αλλά εαν είναι κάνας κρίκος, μόνο χεράτα περνάει η πρυμάτσα.

[mangos]

στα Τρυζόνια, έπρεπε να δέσω μόνος, και φυσούσε πάρα πολύ, πάνω απο 30 μίλια... Επέλεξα ένα σημείο (στον εξωτερικό λιμενοβραχίονα) και πλησίασα με ανάποδα, ώστε να έχω πλήρη και συνεχή έλεγχο της απόστασης, και φυσικά με τον άνεμο να με διώχνει από τον ντόκο.

Φτάνοντας στους 20 πόντους, με δεδομένο ότι ο άνεμος με έδιωχνε, δεν είχα κάποιον κίνδυνο, κατάφερα να δέσω μια πρυματσα. Μετά, έβαλα μπαλόνια στην γωνία του σκάφους, και με πρόσω, σιγά σιγά γύρισε το σκάφος και με ακτίνα την πρυμάτσα, το σκάφος έκανε κύκλο και πλαγιόδεσα.

[pipis82]

Να στειλω και εγω με την σειρα μου τους χαιρετισμους στους συμπλωτήρες.

Εχω μικρη εμπειρια,αλλα από πραξη και όχι θεωρια έχω καταφέρει να δέσω μονος μου στις εξης περιπτώσεις.


Πλαγιοδέτηση με ανεμο που σε δίωχνει από τον ντοκο.
Πλαγιοδετηση με ανεμο που σε πατάει στον ντόκο
Πριμοδέτηση με ανεμο που σε παει στον ντοκο.

Σε όλες τις παραπάνω περιπτώσεις ο άνεμος ήταν 14-18 κ κ χωρις κυμματισμο στο λιμανι. Το σκάφος Bavaria cruiser 50 με αυτοματο και BoW

Στις πλαγιοδετήσεις πλησίασα με μηδενικη ταχύτητα και είχα έτοιμο πεντενι στο ΜΕΣΑΙΟ κοτσανελο. Οταν πλησιασα ο ντοκος ήταν από την αριστερή μερια του σκαφους. Είχα ρελαντί προσω (ισα που ακουει το τιμονι) ολα τα μπαλονια αριστερα (συνολικα 6) και περνωντας διπλα από την πιντα πεταξα τον κάβο με μπόσικα και στα 2 χέρια (οταν μου το εδειξαν μου το ειπαν κινεζικο πεταμα εαν θυμαμαι καλα) καπελώνοντας με επιτιχια. Το σκαφος φερμαρωνατς στο μεσαιο αριστερα κοτσανελο κ με προσω δεξια τιμονι κολλησε στον ντοκο γλυκα και ωραια. Το κολπο εδω ειναι η μηδενικη ταχυτητα και το τιμονι με τροπο τετοιο που να κολλαει η πρημη στον ντοκο.

Στην πρυμοδέτηση δεν είχα πολλές επιλογές. Χαλασε ο εργάτης με δεδομένα το βάθος του λιμανιου 4μ υπολόγησα έκταμα αλυσίδας γύρω στα 12μ και έδεσα εναν χοντρό κάβο και τον έφερα πίσω στο δεξια βιτσιρέλο.
Το φουντάρισμα ειναι θέμα εμπειριας και υπολογισμου αποστάσεων.Φουνταρα πιο λιγο μακρια απο εκει που θα ηταν ιδανικο αφήνωντας απικο σχεδον 10μ την αλυσιδα. φερμαρω και κανω αναποδα για να πιασει κ να δω μεχρι που θα με φερει.Με την φορα πιανει η ακγυρα κατω και μετα σιγα σιγα το εφερα στον ντοκο.Είχα διαλεξει σημειο που να εχει νερα κ πλησιασα εναν χαμηλο κρικο για να δεσω. Το πιο καιριο σημειο ειναι να εχει φουνταρει και πιασει καλα η αγκυρα.

Επειδη ο καιρος με πηγαινε στον ντοκο δεν εφηγα από το τιμονι ουτε στιγμη στο φουντο.Το δέσιμο στην αγκυρα το εκανα εκτος λιμανιου (μπηκα παρουσιασε το προβλημα ο εργατης στο μισο φουντο μαζεψα με χερια γρηγορα-εδω τα χρειαστηκα 30κιλα αγκυρα+βαρος αλυσιδας- βγηκα απο λιμανι εδεσα τον καβο παρακαπτωντας τον εργατη) ενnοειται είχα μπαλoνια πριμα.


Δεν θα προτεινα σε κανενα να αφησει το σκαφος για να βγει έξω να δεσει. Στην τελικη εαν δεν υπαρχει κανενας για βοηθεια έξω και δεν μπορεις να πιασεις απο πανω απο το σκαφος πας σε άλλο λιμανι η καλεις το λιμενικο να στειλει καποιον απεξω για να δεσεις. Σε πιανει καιρός; και δεν βολεβει το λιμάνι πας καπου κ μενεις αροδου ή με τις μηχανες κοντρα στον καιρο μεχρι να βοηθησουν οι συθηκες.Πηγενε καπου που νασε διωχνει ο καιρος απο την στερια κ ρηξε πλωτη αγκυρα. Στην τελικη αλλαξε λιμανι εδω ολοκληρα βαπόρια αλλάζουν προορισμο λογω καιρου.

Γιατι πρεπει σωνει κ καλα να ρισκάρουμε;

Φιλικα Σπυρος

[Κουμπαρος]

. Σε πιανει καιρός; και δεν βολεβει το λιμάνι πας καπου κ μενεις αροδου ή με τις μηχανες κοντρα στον καιρο μεχρι να βοηθησουν οι συθηκες.Πηγενε καπου που νασε διωχνει ο καιρος απο την στερια κ ρηξε πλωτη αγκυρα. Στην τελικη αλλαξε λιμανι εδω ολοκληρα βαπόρια αλλάζουν προορισμο λογω καιρου.

Τώρα ξύνεις πληγές. Και επειδή την έκανα πρόσφατα την βλακεία μου και το μάθημα μου γινε μάθημα (ως συνήθως) θα το μοιραστώ μαζί σας μπας και ο επόμενος το σκεφτεί καλύτερα πριν το πράξει. Τις διακόπές του Πάσχα πήγα σε κάποια μαρίνα σχετικά άγνωστη για μένα με οδηγίες να δέσω σε κάποια συγκεκριμένη θέση. Φθάνοντας στην μαρίνα και μπαίνωντας στο κανάλι που με οδηγούσε στη θέση μου (πλάτος περίπου 1,5 φορά το μήκος του σκάφους μου με πολλά σκάφη δεμένα δεξιά αριστερά με ρεμέντα ) είχα πίσω μου άνεμο 20 κόμβους και έντρομος συνηδειτοποιώ πως ήταν η τέταρτη θέση πριν από τα βράχια. ¶ρα χώρος για να κάνω γρήγορη μανούβρα δεν υπήρχε. Περνώντας την θέση που έπρεπε να δέσω όσο μπορούσα πριν καταλήξω στα βράχια βάζω ανάποδα με αρκετές στροφές και τιμόνι αριστερά για να πρυμοδετήσω (υπήρχαν ρεμέντζα για την πλώρη). Δυστυχώς όμως επειδή ο χώρος ήταν στενός, δεν υπήρχε αρκετή απόσταση να αναπτύξω ταχύτητα και βρήκα τους 20 κόμβους στο πλάι με το που έκανα την μανούβρα πιάνεται η καρίνα στο διπλανό ρεμέντζο, διπλώνει το σκάφος και..... άστο καλύτερα. Κατέβηκε στόλος δια ξηράς και θαλάσσης να με διασώσει. Ως συνήθως μετά από τέτοιες περιπτώσεις κάθομαι και αναλύω τι λάθος έκανα:

Εφόσων οι συνθήκες ήταν τέτοιες που αποκλείεται να μπορούσα να κάνω την μανούβρα και η πλώρη να νικήσει το δυνατό άνεμο πολύ απλά έπρεπε να προδετήσω και μετά όταν ησυχάσουν τα πράγματα πρυμοδετώ.
Αντί να πλησιάσω την θέση μου με πρόσω, που σήμαινε πως κάνοντας ανάποδα για να πρυμοδετήσω θα έπρεπε η ανοικτή πλώρη να ισιώσει με 20 κόμβους να την κτυπούν (πράγμα αδύνατο σε εκείνες τις συνθήκες) έπρεπε να την πλησιάσω με ανάποδα, έχωντας την πλώρη στον άνεμο, όπως λέει και η θεωρία δηλαδή. Κάνοντας την στροφή να μπω στην θέση μου ο άνεμος θα έσπρωχνε την κλειστή πλώρη να ανοίξει αλλά θα είχα περισσότερο χρόνο να χωθώ στην θέση μου και ας με κόλλαγε μετά στο διπλανό σκάφος.
Να κάτσω αρόδο έξω από την μαρίνα όπως πολύ σωστά το έθεσες μέχρι να ηρεμήσουν λίγο οι συνθήκες και μετά μπαίνω. Εντάξει 20 κόμβοι δεν ακούγονται πολλοί αλλά όταν πηγαίνεις σε άγνωστο χώρο με περιορισμένο χώρο έπρεπε να το παίξω πιο ασφαλές.
Πάντως την επόμενη φορά θα το θυμάμαι!
Καλή σας μέρα.

[jerry_p]

Τώρα ξύνεις πληγές. Και επειδή την έκανα πρόσφατα την βλακεία μου και το μάθημα μου γινε μάθημα (ως συνήθως) θα το μοιραστώ μαζί σας μπας και ο επόμενος το σκεφτεί καλύτερα πριν το πράξει. Τις διακόπές του Πάσχα πήγα σε κάποια μαρίνα σχετικά άγνωστη για μένα με οδηγίες να δέσω σε κάποια συγκεκριμένη θέση. Φθάνοντας στην μαρίνα και μπαίνωντας στο κανάλι που με οδηγούσε στη θέση μου (πλάτος περίπου 1,5 φορά το μήκος του σκάφους μου με πολλά σκάφη δεμένα δεξιά αριστερά με ρεμέντα ) είχα πίσω μου άνεμο 20 κόμβους και έντρομος συνηδειτοποιώ πως ήταν η τέταρτη θέση πριν από τα βράχια. ¶ρα χώρος για να κάνω γρήγορη μανούβρα δεν υπήρχε. Περνώντας την θέση που έπρεπε να δέσω όσο μπορούσα πριν καταλήξω στα βράχια βάζω ανάποδα με αρκετές στροφές και τιμόνι αριστερά για να πρυμοδετήσω (υπήρχαν ρεμέντζα για την πλώρη). Δυστυχώς όμως επειδή ο χώρος ήταν στενός, δεν υπήρχε αρκετή απόσταση να αναπτύξω ταχύτητα και βρήκα τους 20 κόμβους στο πλάι με το που έκανα την μανούβρα πιάνεται η καρίνα στο διπλανό ρεμέντζο, διπλώνει το σκάφος και..... άστο καλύτερα. Κατέβηκε στόλος δια ξηράς και θαλάσσης να με διασώσει. Ως συνήθως μετά από τέτοιες περιπτώσεις κάθομαι και αναλύω τι λάθος έκανα:

Εφόσων οι συνθήκες ήταν τέτοιες που αποκλείεται να μπορούσα να κάνω την μανούβρα και η πλώρη να νικήσει το δυνατό άνεμο πολύ απλά έπρεπε να προδετήσω και μετά όταν ησυχάσουν τα πράγματα πρυμοδετώ.
Αντί να πλησιάσω την θέση μου με πρόσω, που σήμαινε πως κάνοντας ανάποδα για να πρυμοδετήσω θα έπρεπε η ανοικτή πλώρη να ισιώσει με 20 κόμβους να την κτυπούν (πράγμα αδύνατο σε εκείνες τις συνθήκες) έπρεπε να την πλησιάσω με ανάποδα, έχωντας την πλώρη στον άνεμο, όπως λέει και η θεωρία δηλαδή. Κάνοντας την στροφή να μπω στην θέση μου ο άνεμος θα έσπρωχνε την κλειστή πλώρη να ανοίξει αλλά θα είχα περισσότερο χρόνο να χωθώ στην θέση μου και ας με κόλλαγε μετά στο διπλανό σκάφος.
Να κάτσω αρόδο έξω από την μαρίνα όπως πολύ σωστά το έθεσες μέχρι να ηρεμήσουν λίγο οι συνθήκες και μετά μπαίνω. Εντάξει 20 κόμβοι δεν ακούγονται πολλοί αλλά όταν πηγαίνεις σε άγνωστο χώρο με περιορισμένο χώρο έπρεπε να το παίξω πιο ασφαλές.

Πάντως την επόμενη φορά θα το θυμάμαι!
Καλή σας μέρα.

έτσι όπως το περιγράφεις, φίλε κουμπάρε, και εφ' όσον μπήκες να δεις και δεν έμεινες έξω αρόδου, νομίζω ότι το σοφότερο θα ήταν η μείωση ταχύτητας με ανάποδα (όχι μέχρι σημείου απώλειας ελέγχου) και η προδέτηση με προσοχή στα ρεμετζόσχοινα στην προπέλα. Ούτως ή άλλως θα έχεις ήδη μπεί για να φτάσει σε αυτό το σημείο η προπέλα, απλά θα πρέπει να έχεις μειώσει ταχύτητα για να μην χρειαστείς πολλά ανάποδα επάνω από τα ρεμετζόσχοινα. Ένα σχοινί με έτοιμη καντηλίτσα στο πρυμνιό σοφράνο κοτσανέλο σου για κοτσάρισμα σε κάποιο κοτσανέλο του διπλανού σκάφους μπορεί να βοηθήσει σε ώρα ανάγκης που δεν μπορείς να πάρεις το ρεμέτζο. Ακόμα καλύτερα εάν το έχεις περάσει σε κάποια μπαστέκα λίγο πιό πλώρα από την πρύμνη έτσι ώστε να κάνεις καλύτερη γωνία πρός τα πίσω, ειδικά στην περίπτωση που το διπλανό δεν είναι μεγαλύτερο σκάφος και δεν σου δίνει σημείο που να κάνει γωνία "ρεμέτζου". Τα πολλά μπαλόνια σταβέντο θα βοηθήσουν στο ομαλό φρενάρισμα επάνω στον διπλανό.

Δεν θα πρότεινα σαν καλύτερη λύση το να προσπαθήσεις να βγείς με ανάποδα (πιθανή απώλεια ελέγχου), ούτε να μπείς στο κανάλι ανάποδα (πολύ εύκολη απώλεια ελέγχου λόγω της κίνησης της ελαφριάς πλώρης, σχετικά δύσκολο να μειώσεις ταχύτητα, πρέπει αναγκαστικά να βάλεις νεκρά σχετικά νωρίς εάν βρεθείς επάνω από τα ρεμετζόσχοινα).

[Κουμπαρος]

Jerry_p έχεις απόλυτο δίκιο. Ακόμη και την θέση μου να πέρναγα για προδέτηση θα μπορούσα να κανω ανάποδα την στιγμή που είχα τον άνεμο κατάπρυμα και το σκάφος θα έκανε ανάποδα ίσιο, για να ξαναπροσπαθήσω.
Όντως η λύση με το ανάποδα έχωντας την ελαφριά πλώρη στον άνεμο είναι παρακινδυνεμένη σε τόσο στενό χώρο.
Τέλωσπαντων, κάθε εμπειρία μας μαθαίνει και κάτι.

[mangos]

Εγώ, όταν μπαίνω κάπου που δεν ξέρω, υποχρεωτικά μπαίνω με τα ανάποδα. Έτσι, έχω άμεση άποψη για τα διάφορα ρεμεντζόσκοινα, παγουράκια, τσαμαδουράκια κλπ, και όταν φτάσω εκεί που θα δέσω, έχω ήδη την φορά, οπότε εφ όσον αποφασίσω να μπω στην θέση, θα στρίψω και θα μπω, χωρίς καθυστερήσεις πότε θα ακούσειτο σκάφος, το τράβηγμα της προπέλας κλπ, αλλιώς, πρόσω και έξω πάλι, μέχρι να οργανώσω στο μυαλό μου τι έχω να αντιμετωπίσω και τι ενέργειες θα κάνω.

Εαν μπω με πρόσω, δεν έχω τον ίδιο έλεγχο στο τι επιπλέει και τι μπορεί να αρπάξει η προπέλα μου.

Όταν κινείσαι με ανάποδα, μόλις στρίψεις, δεν ασχολείσαι με την πλώρη σου κατά την διάρκεια της στροφής, γιατί από εκεί που περνάει η πρύμννημ θα περάσει και πλώρη. Ενώ όταν στρίβεις με πρόσω, η πρύμνη συγκλινει προς το κέντρο του κύκλου της στροφής.

[jerry_p]

Εγώ, όταν μπαίνω κάπου που δεν ξέρω, υποχρεωτικά μπαίνω με τα ανάποδα. Έτσι, έχω άμεση άποψη για τα διάφορα ρεμεντζόσκοινα, παγουράκια, τσαμαδουράκια κλπ, και όταν φτάσω εκεί που θα δέσω, έχω ήδη την φορά, οπότε εφ όσον αποφασίσω να μπω στην θέση, θα στρίψω και θα μπω, χωρίς καθυστερήσεις πότε θα ακούσειτο σκάφος, το τράβηγμα της προπέλας κλπ, αλλιώς, πρόσω και έξω πάλι, μέχρι να οργανώσω στο μυαλό μου τι έχω να αντιμετωπίσω και τι ενέργειες θα κάνω.

Εαν μπω με πρόσω, δεν έχω τον ίδιο έλεγχο στο τι επιπλέει και τι μπορεί να αρπάξει η προπέλα μου.

Όταν κινείσαι με ανάποδα, μόλις στρίψεις, δεν ασχολείσαι με την πλώρη σου κατά την διάρκεια της στροφής, γιατί από εκεί που περνάει η πρύμννημ θα περάσει και πλώρη. Ενώ όταν στρίβεις με πρόσω, η πρύμνη συγκλινει προς το κέντρο του κύκλου της στροφής.

Κατ' αρχήν έχεις κάνει άριστη πρακτική στο Καλαμάκι, που αναγκάζεστε να τη χρησιμοποιείτε σαν βασική μεθοδολογία.
Συμφωνώ αυτά που έχουν αναφερθεί, με μοναδική ένσταση για συζήτηση, τί γίνεται όταν κινούμενος ανάποδα σε στενό χώρο έχεις δυνατό άνεμο από την πλώρη. Έχω την αίσθηση, αλλά όχι τη βεβαιότητα, ότι για να κρατηθεί ό έλεγχος (να μην αρχίσει να παρασύρεται η πλώρη ταχύτερα και να υπερστρέφεις/διπλώνεις αναξέλεγκτα) χρειάζεσαι μεγάλη ταχύτητα, η οποία επάνω από ένα σημείο μπορεί να αποβεί προβληματική. Θα ήθελα τη γνώμη σου, φίλε mango, για την ειδική αυτή περίπτωση.

[mangos]

Κατ' αρχήν έχεις κάνει άριστη πρακτική στο Καλαμάκι, που αναγκάζεστε να τη χρησιμοποιείτε σαν βασική μεθοδολογία.
Συμφωνώ αυτά που έχουν αναφερθεί, με μοναδική ένσταση για συζήτηση, τί γίνεται όταν κινούμενος ανάποδα σε στενό χώρο έχεις δυνατό άνεμο από την πλώρη. Έχω την αίσθηση, αλλά όχι τη βεβαιότητα, ότι για να κρατηθεί ό έλεγχος (να μην αρχίσει να παρασύρεται η πλώρη ταχύτερα και να υπερστρέφεις/διπλώνεις αναξέλεγκτα) χρειάζεσαι μεγάλη ταχύτητα, η οποία επάνω από ένα σημείο μπορεί να αποβεί προβληματική. Θα ήθελα τη γνώμη σου, φίλε mango, για την ειδική αυτή περίπτωση.

Μια δοκιμή θα σε πείσει: Στην αρχή, όσο είσαι έξω από κάποιο στενό, όντως η πλώρη έχει ένα θεματάκι, γι αυτό θέλει γκάζια, μέχρι να πάρει φόρα το σκάφος και να αρχίσει να ακούει... Όμως, αφού συμβεί αυτό, μετά δεν χρειάζεται πολύ γκάζι, αρκεί να κινείται το σκάφος ανάποδα, για να το κατευθύνεις περίφημα οδηγώντας ανάποδα, διότι αρκεί η κίνηση για να έχεις τιμόνι και έλεγχο του σκάφους, δεν χρειάζεται να κινείσαι γρήγορα.

Στο Καλαμάκι, έχει τεράστιο χώρο στην είσοδο, που επιτρέπει δοκιμές, και να πάρεις θέση ώστε να μπεις εκεί που θέλεις ήδη προετοιμασμένος.

Στο Δέλτα Φαλήρου, δεν έχει τόσο χώρο, οπότε καλό είναι όσο δεν έχεις αυτοπεποίθηση, να δοκιμάσεις στον χώρο έξω από το λιμάνι.

Όταν εχει δυνατό αέρα, που όταν θα στρίψεις για να μπεις στην θέση σου θα σου ανοίγει την πλώρη, θα σε πρέπει να είανι όσο πιο κοντά γίνεται στους απέναντι, ώστε να έχεις τον μέγιστο δυνατό χώρο γι να στίψεις και να παρεις την ευθεία προς την θέση, πριν μπεις, για να μην σε παρασύρει αμέσως ο αέρας, εξ αιτίας της τάσης του σκάφους να στρίψει εξ αιτίας της μανούβρας.

Όταν ο αέρας είναι ανάποδος, βολεύει πολύ περισσότερο, γιατί λειτουργεί σαν φρένο στην τάση να συνεχίσει το σκάφος να στρίβει.

Σε κάθε περίπτωση, όλα αυτά θέλουν πρόβες... Αφιερώστε κάποια μέρα, και κάντε συνεχείς δοκιμές.