Η διεθνής κοινότητα δεν εμπόρεσε να σταματήση αποτελεσματικκά το φαινόμενο αυτό. Είναι εξοργιστικά αξιοπερίεργο το γεγονός ότι αφού γηνωρίζουμε τον εγκληματία, γνωρίζουμε το θύμα και ακόμη γνωρίζουμε που ευρίσκονται τα προϊόντα του εγκλήματος έχουμε ατιμωρησία και ανομία. Το ζήτημα είναι περίπλοκο όπως και τα διαπλεκόμενα συμφέροντα. Ο ναυτικός όμως δεν είναι μισθοφόρος και αναγκασμένος να αντιμετωπίσει πειρατικές επιδρομές με όπλο μια μάνικα του νεςρού. Πλοίο και πλήρωμα που αιχμαλωτίζεται πότε δεν επιστρέφει αλόβητο . Στα πληρώματα δε η εμπερία της αιχμαλωσίας είναι εξαιρετικά τραυματική. Τι πρέπει να πραξουμε, λοιπόν; Προς στιγμά και έως ότου η διεθνής κοινότητα αποφασίση να αναλάβη ένοπλο δράση κατά των πειρατών να πιέσομε έτσι ώστε τα πλοία που διαπλέουν τις περιοχές αυτές να έχουν ομάδες security καταλλήλως εκπαιδευμένες και εξοπλισμένες. Μην περιμένουμε να χυθή αίμα ναυτικών για να κινηθούμαι.
Προβολή Αναρτήσεων