Eκπληκτικό το βιντεάκι, δεν είχα ξαναδεί τέτοιο σκηνικό... αξίζουν συγχαρητήρια σε όλο το πλήρωμα που κατάφερε και το έβγαλε από το "λιμάνι".
Eκπληκτικό το βιντεάκι, δεν είχα ξαναδεί τέτοιο σκηνικό... αξίζουν συγχαρητήρια σε όλο το πλήρωμα που κατάφερε και το έβγαλε από το "λιμάνι".
Τι ακριβως πρεπει να πω...
Να κατεβασω μπινελικια για τα..λιμανια??
Να κατεβαζω συγχαρητιρια για το πλήρωμα??
Η να εκφρασω τη μεγαλη λύπη γι'αυτον τον Ν Α Υ Τ Ι Κ Ο ??
Ας πω μονο ενα μεγαλο ευχαριστω στον Liamone για την μεγαλη ευκαιρια να ζησουμε εστω και μεσα απο ενα 10λεπτο βιντεακι.. τι σημαινει Θαλασσα και Ναυτικος!!
Να είσαι καλά και να είναι καλά όλοι μας οι ναυτικοί. Τέτοιες στιγμές να μην έρχονται ποτέ. Τα έργα υποδομής θα πρέπει να γίνονται χωρίς να υπάρχει φόρος αίματος. Και τέλος κουράγιο στους Ψαριανούς που για ακόμη μια χρονιά τα βγάζουν πέρα με ένα καράβι που προσβάλλει τόσο την ιστορία του νησιού όσο και την νοημοσύνη τους / μας.
Ευχαριστούμε πολύ τον NGV Liamone για το απίστευτο αυτό βίντεο.
Εικόνες απερίγραπτης μανίας στο "ασφαλές", υποτίθεται, λιμάνι του νησιού.
Η τραγική κατάληξη ενός ανθρώπου που πήγε να βοηθήσει στις δύσκολες εκείνες στιγμές.
Τι άλλο να πει κανείς.
Να σας θυμίσω μόνο ότι το μακρινό έτος 1975 ταξιδεύαμε με το ΕΓ/ΟΓ "Κατερίνα" για τις Δυτικές Κυκλάδες.
Το πλοίο ήταν τότε νεότευκτο, αλλά όταν είχε θαλασσοταραχή η θάλασσα το πήγαινε σαν καρυδότσουφλο.
Και, βέβαια, το "Κατερίνα" είναι το σημερινό "Νήσος Θήρα" που εξυπηρετεί σήμερα τη γραμμή των Ψαρών.
Μοιάζει απίστευτο, αλλά είναι αληθινό.
Η Χίος, οι εφοπλιστές της, το "Νήσος Χίος", και τώρα το "Νήσος Θήρα" φαίνεται να συνδέονται μεταξύ τους με μια στενή και σκοτεινή σχέση...
Φίλε NGV Liamone σ' ευχαριστούμε για το βίντεο και το φως που έριξες σε μία σκοτεινή πτυχή του βαποριού. Μένει η πίκρα που το καράβι άθελά του πήρε στο χώμα ένα ναυτικό και ο πόνος των δικών του ανθρώπων. Πάντως το μικρό αυτό καράβι έκρυβε τελικά σκληρό μέταλλο εφόσον κατάφερε και βγήκε ζωντανό μέσα από εκείνη την υγρή κόλαση. Θα μας μείνει η απορία για το πώς βυθίστηκε στον Ατλαντικό. Με καπετάνιο τον κάπτα-Γιώργη τον Αρβανίτη δε νομίζω να συνέβαινε κάτι τέτοιο. Η ναυτοσύνη του και του ηρωϊκού του πληρώματος ήταν τελικά το πιο καλό απάγκιο στο φιλμ που είδαμε. Πόσο μάλλον συγκρινόμενη με αυτό τον υποτυπώδη λιμενίσκο στα Ψαρά. Ελαφρύ να ειναι το χώμα που σκεπάζει τον Aλέξανδρο Πετραλή και καλές οι θάλασσες για το υπόλοιπο πλήρωμα και για όλους τους ναυτικούς που όταν έρθει η κακιά στιγμή παίζουν το κεφάλι τους κορώνα γράμματα.
Από τα πιο «ταπεινά» καραβάκια βγαίνει η μεγαλύτερη ψυχή. Δεν πιστεύω να υπάρχει πλοίο παλαιάς κοπής στο Αιγαίο, έστω και μια μπουκιά όπως το Παπαδιαμάντης ΙΙ που να μην έχει γίνει θρύλος. Μόλις 5 σελίδες μηνυμάτων για ένα πλοίο που όργωσε το Αιγαίο και που για κάποια νησιά ήταν η ίδια η ζωή. Νομίζω ότι αξίζει πολύ περισσότερο από αυτές τις 5 σελίδες. Χωρίς να διεκδικεί δάφνες υψηλής αισθητικής ούτε καν μεγέθους το πλοίο είχε εξαιρετική συμπεριφορά σε αυτή την θύελλα. Ένα πλοίο 65 m χωρίς να είναι κάν φορτωμένο...
Πίσω από κάθε πλοίο-θρύλο κρύβονται οι άνθρωποί του. Ο ναυπηγός και το πλήρωμα, καπεταναίοι, μηχανικοί, ναυτικοί. Μήπως οι λαμαρίνες και ο εξοπλισμός είναι μόνο η οπτική προέκταση αυτών που εμείς αντιλαμβανόμαστε ως πλοίο;
NAXOS
Πολυ όμορφα τα λόγια σου και πραγματικά σε χαιρομαι, οπως χαίρομαι καθεναν απο εσας τους φιλους μου, που κανετε διαφορα σχολια γι'αυτο το πλοιο. Για μενα ηταν κατι πολυ παραπάνω απο πλοιο, αυτο μαζι και μετα αλλα "σκαθαρια" των Β.Σποραδων ηταν αυτα που μου εμφύσιξαν την αγαπη για την δουλειά μου. Ομως μπορώ να πω πως πιοτερο ηταν ο ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΙΙ γιατι αν μπορουσες να δεις πως κοντραριζώνταν με ολα τα αλλα βαπορια του Νομικου ακομα και με την αλυσμόνιτη "Φτερού" τότε..μονο αγάπη μπορουσες να αισθανθεις γι' αυτο το πλοίο. Για μενα ο ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΙΙ ειναι η παιδικη μου ηλικια, οι αναμνησεις μου, ειναι μια υπόσταση και οχι ενα ματσο λαμαρινες. Οσο για τον φορο τιμης, θεωρω πως καθε λέξη εκτιμησης, καθε φώτο που ανεβαινει ειναι σημαντικο.
Προσωπικά ευχαριστω εσένα αλλά και όλους τους φίλους μου που μετέχουν σ'αυτο το θεμα.
Καλη σου μερα!
Ο ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΙΙ σε ένα από τα λιμάνια που τον γνωρισε ο φίλος Eng. Αν δεν με γελά η μνήμη μου είναι στη Σκόπελο.
Χωρίς περισσότερα λόγια, μιας και με όσα έγραψε ο Nάξος με κάλυψε πλήρως.
Συνημμένο Αρχείο 56780
φιλε Eng θα πω ενα πραγμα μονο...αυτο το βιντεακι θα το αφιερωσω ( και ας μην ειναι δικο μου ) σε ολους αυτους που κατα διαστηματα απαξιωνουν το ναυτικο επαγγελμα ( απο τις καρεκλες τους βεβαιως βεβαιως ) με διαφορους χαρακτηρισμους... για σκεφτειτε επισης οτι σε παρομοια κατασταση βρισκονται και τερατα των 250 και 300 μετρων στους ωκεανους...Αλεουτια,Καλη Ελπιδα,Βισκαικος,Στενο Μαγγελανου και...και...και...και... Να δεις εκει πως ασπριζει το μαλλι σε ΕΝΑ βραδυ!!!
η οταν μας επαιρνε ο πατερας μου τηλ μεσανυχτα και απο μεσα στη γεφυρα χτυπαγανε ολα και πραγματα πεφτανε απο παντου...ισα ισα να μας ακουσει και να συνεχισει το γ...ι μεχρι την Ιαπωνια... μια μπρος και 5 πισω...
Συγνωμη που ξεφυγα...