Το θωρηκτο Υδρα (1889−1929)
Συνημμένο Αρχείο 64983
Το θωρηκτο Σπετσαι (1889−1929)
Συνημμένο Αρχείο 64985
Το θωρηκτο Ψαρα (1890−1932)
Συνημμένο Αρχείο 64986
Συνημμένο Αρχείο 64987
Το θωρηκτο Υδρα (1889−1929)
Συνημμένο Αρχείο 64983
Το θωρηκτο Σπετσαι (1889−1929)
Συνημμένο Αρχείο 64985
Το θωρηκτο Ψαρα (1890−1932)
Συνημμένο Αρχείο 64986
Συνημμένο Αρχείο 64987
Τα παλια θωρηκτα Υδρα και Σπετσαι που βοηθησαν τον Αβερωφ κατα την διαρκεια των ναυμαχιων της Ελλης και της Λημνου (Πρωτος Βαλκανικος Πολεμος) παρ οτι δεν εκαναν πανω απο 12−13 κομβους,. Εδω σε φωτογραφια του 1898 οταν ηταν οι ναυαρχιδες του στολουΠαράθεση:
Αρχική Δημοσίευση από Nicholas Peppas
Απο την ψηφιοποιημενη συλλογη φωτογραφιων, επιστολικων δελταριων (καρτ ποσταλ) και εφημεριδων του Ελληνικου Λογοτεχνικου και Ιστορικου Αρχειου (http://eliaserver.elia.org.gr/elia/site/content.php)
Συνημμένο Αρχείο 98329
Το παλιο θωρηκτο Ψαρα σε ωραιοτατη φωτογραφια του 1902!
Συνημμένο Αρχείο 98330
Το παλιο θωρηκτο Ψαρα σε φωτογραφια του 1915. Αυτες οι δυο φωτογραφιες ειναι απο τις καλυτερες του θρυλικου αυτου θωρηκτου που εχω δει
Απο την ψηφιοποιημενη συλλογη φωτογραφιων, επιστολικων δελταριων (καρτ ποσταλ) και εφημεριδων του Ελληνικου Λογοτεχνικου και Ιστορικου Αρχειου (http://eliaserver.elia.org.gr/elia/site/content.php)
Συνημμένο Αρχείο 98331
Το θωρηκτο Ψαρα στην Βενετια το 1903
Συνημμένο Αρχείο 98353
Φίλε Νίκο τα πιο πάνω δημοσιεύματά σου είναι ένας θησαυρός.
Βλέπεις όλη η δόξα και δικαίως είχε πέσει στο ΑΒΕΡΩΦ αλλά δε πρέπει να ξεχνάμε και τους <αφανείς> ΗΡΩΕΣ, γιατί μόνο του το ΑΒΕΡΩΦ δε ξέρω αν θα έκανε αυτά που έκανε.
Παρ οτι οχι ειδημων στα του Πολεμικου Ναυτικου, σαν πολιτης και .. ερασιτεχνης ιστοριοδιφης θεωρω οτι αυτα τα πλοια βοηθησαν πολυ στον "σκοπο"!Παράθεση:
Αρχική Δημοσίευση από τοξότης
Ακόμη μια φωτογραφίθα του θωρηκτού ΨΑΡΑ
Αυτή από τον Α. Γαζιάδη http://sites.google.com/site/ccoucle...alkanwarspart2
http://sites.google.com/site/ccouclelis/Psara2.jpg
Το θωρηκτό "ΨΑΡΑ". Φωτογραφία Α. Γαζιάδη
Mια φωτογραφία του Πόρου με ενδεικτική ημερομηνία 1913, που δείχνει τα τρία αδελφά θωρηκτά πρυμνοδετημένα μαζί με το ΑΜΦΙΤΡΙΤΗ. Το μεσαίο θωρηκτό πρέπει να είναι το ΨΑΡΑ καθώς φαίνεται να έχει τρείς ιστούς (τα άλλα δυο είχαν δυο). Ανάμεσα στο ΨΑΡΑ και το τρίτο θωρητκό φαίνεται να υπάρχει ένα ακόμη σκάφος που θα μπορούσε να είναι το παροπλισμένο καταδρομικό ΝΑΥΑΡΧΟΣ ΜΙΑΟΥΛΗΣ αλλά μου φαίνεται να είναι πιο ψηλή η πρύμνη του.
Συνημμένο Αρχείο 200938
Τα τρία θωρηκτά μετά τους Βαλκανικούς είχαν περιπέσει σε αδράνεια μιας και οι λέβητες τους ήταν σε κακή κατάσταση. Εξαιτίας του τότε εξοπλισμού της Τουρκίας με νέα μεγάλα θωρηκτά, παραγγέλθηκαν και ανταλλακτικά αλλά μέχρι την έναρξη του Α' Παγκοσμίου είχαν φτάσει μόνο για το ΣΠΕΤΣΑΙ. Πάντως απορώ γιατί πίστευαν οτι τα απαρχαιωμένα πλέον σκάφη άξιζαν επισκευής.
Τα τρία πλοία έμειναν δεμένα κατά τον Α' Παγκόσμιο και αμέσως μετά την λήξη του παροπλίστηκαν και τυπικά. Έμειναν όμως για μια δεκαετία σε χρήση στεγάζοντας διάφορες σχολές του Π.Ν.
Αν και οι διάφορες πηγές αναφέρουν οτι διαλύθηκαν το 1929-1930, στις παρακάτω ειδήσεις του 1931 βλέπουμε οτι ακόμη υπήρχαν και μάλιστα ο σχεδιασμός για διάλυση τους στο Λαύριο είχε προκαλέσει αντιδράσεις στον Πειραιά...
Συνημμένο Αρχείο 200940
Συνημμένο Αρχείο 200939
Ηλικιακά δεν ήταν παλιά 24+ ετών, είχαν ξεπεραστεί από τις εξελίξεις.Πιθανώτατα με τον υπερεξοπλισμό της Τουρκίας,πάντα επίκαιρο πρόβλημα, η ηγεσία έκρινε ότι θα ήταν χρήσιμα ακόμη κ σε δευτερεύοντα ρόλο.Ακολούθησαν κ οι γνωστές εσπευσμένες αγορές.
Noμίζω οτι τους είχε πιάσει ένας σχετικός πανικός βλέποντας τους Τούρκους να είναι έτοιμοι να παραλάβουν ένα υπερ-dreadnought και ένα dreadnought. Εμείς θα είχαμε τότε διαθέσιμο μόνο ένα θωρακισμένο καταδρομικό - τον ΑΒΕΡΩΦ. Οπότε αποκτήθηκαν εσπευσμένα τα ΚΙΛΚΙΣ και ΛΗΜΝΟΣ σαν ενδιάμεση λύση μέχρι να παραδοθεί τουλάχιστον το dreadnought ΣΑΛΑΜΙΣ. Με την εμβέλεια, την ταχύτητα και τον οπλισμό που είχαν τα ΚΙΛΚΙΣ και ΛΗΜΝΟΣ δεν θα μπορούσαν ποτέ να σταθούν σε μάχη παράταξης έναντι των νέων τούρκικων πλοίων. Πόσο περισσότερο τα τρία παλαιότερα γαλλικά που ήδη από τους Βαλκανικούς "σέρνονταν" με μικρή ταχύτητα, με λέβητες που διέρρεαν, και με αναχρωνιστικό οπλισμό. Βεβαίως υπερτερούσαμε σε ναυτική κατάρτιση, εκπαίδευση, ηθικό κλπ που και αυτά αποτελούν σημαντικούς παράγοντες.Παράθεση:
Αρχική Δημοσίευση από ΒΙΚΤΩΡ ΧΙΩΤΗΣ
Συμφωνώ οτι τα ΥΔΡΑ, ΨΑΡΑ και ΣΠΕΤΣΑΙ θα μπορούσαν να χρησιμεύσουν σε κάποιους δευτερεύοντες ρόλους, π.χ. θα μπορούσα να τα φανταστώ σαν αγκυροβολημένες πλωτές πυροβολαρχίες - για να κρατούν μακρυά από λιμάνια και νησιά τυχόν μικρότερα εχθρικά πλοία.
Χαρακτηριστική της παρακμής τους είναι η αναφορά του ναυάρχου Μεζεβίρη όταν έγινε το 1916 η γαλλική "παρέμβαση" και το κίνημα της Εθνικής Άμυνας:
Παράθεση:
Οι ελπίδες των ηγετών του κινήματος ότι τα επιτελεία και τα πληρώματα των πλοίων θα στασίαζαν και θα τα οδηγούσαν στο πλευρό του Γαλλικού Στόλου διαψεύστηκαν. Μόνη εξαίρεση αποτέλεσαν δυο τορπιλοβόλα και το άνευ μαχητικής αξίας θ/κ «ΥΔΡΑ» που βρίσκονταν σε εφεδρεία ελλιμενισμένο στον Πειραιά και που με πρωτοβουλία του πληρώματός του ρυμουλκήθηκε από Γαλλικά ρυμουλκά στο ορμητήριο του Γαλλικού στόλου στο Κερατσίνι.
Ο ναυαρχος Γ. Κακουλίδης, σε αφηγηση του που περιλαμβάνεται στο βιβλίο της Αντιγόνης Μπέλλου Θρεψιάδου «Μορφές Μακεδονομάχων» σελ.55,Παράθεση:
Αρχική Δημοσίευση από Ellinis
υποστηρίζει οτι κατέλαβε την ΥΔΡΑ με ρεσάλτο με ομαδα 7 ατόμων μεταξύ των οποίων και ο μεχρι πρότινος κυβερνητης της ΥΔΡΑΣ
πλοιαρχος Ι. Βρατσάνος. Εδοσαν στο πλήρωμα δικαίωμα επιλογής,αποχώρησαν ολοι οι αξιωματικοι, οι περισσοτεροι υπαξιωματικοί και 60
από τους 180 ναυτες. Δεν το αναφερει ως παροπλισμένο.
Δεν υποστηρίζω ότι η μαρτυρια του Κακουλιδη ειναι πιο αξιόπιστη.