Φάροι από τις θάλασσες του κόσμου
Ας δούμε και μερικούς φάρους που σηματοδοτούν ασφαλείς διαύλους ή ναυτιλιακούς κινδύνους στις θάλασσες άλλων χωρών όπου σίγουρα εκέι γύρω θα βρίσκεται ένας Έλληνας ναυτικός ή ένα ελληνόκτητο πλοίο...
Ας ξεκινήσουμε από το φάρο στο στενό του Γιβραλτάρ που από τα αρχάια χρόνια ήταν το όριο από τη Μεσόγειο στον ωκεανό, και ταυτόχρονα έδειχνε στους Έλληνες ναυτικούς ότι η πατρίδα είναι κοντά. Ο φάρος στο Poin Europa (την ευρωπαϊκή πλευρά της εισόδου από τη Μεσόγειο στο στενό):
Παράθεση:
Αρχική Δημοσίευση από
mastrokostas
Είναι στη θέση 36° 06,7' B 5° 22.9' Δ έχει εστιακό ύψος 49 m και η κατασκευή έχει ύψος 18,6 m. Είναι είναι ισοφασικός (η φωτεινή και σκοτεινή φάση έχουν ίση διάρκεια) με περίοδο 10s από 197° έως 042° και 067° έως 125° ορατό από 19 ναυτικά μίλια (ονομαστική φωτοβολία) και διαλείπων (είναι σκοτεινός για λιγότερο χρόνο από ότοι είναι αναμμένος) ερυθρός από 042° έως 067° που είναι ορατό από 15 ναυτικά μίλια. Πληροφορίες για την ιστορία του μπορείτε να δείτε σε αυτή τη σελίδα http://www.trinityhouse.co.uk/intera...opa_point.html
5 Συνημμένο(α)
Ο φάρος του Έντυστόουν (Eddystone)
Ο φάρος του Eddystone βρίσκεται στη θέση 50° 10’.80 Β 04° 15’.90 Δ είναι Αναλάμπων με δύο λευκές αναλαμπές και περίοδο δέκα δευτερόλεπτα, έχει εστιακό ύψος 41 μέτρα, και ονομαστική φωτοβολία 17 ναυτικά μίλια (ο οίκος Τρίνιτυ δίνει 22 αλλά οι φαροδείκτες 17) (Αν(2) Λ 10δ 41μ 17Μ). Και σηματοδοτεί τους ομώνυμους βράχους, που καταλαμβάνουν μια έκταση περίπου 3 ναυτικά μίλια αλλά έχουν και αρκετά αβαθή γύρω τους.
Επίσης από ένα παράθυρο σε ύψος 28 μέτρων υπάρχει ένας ισοφασικός φανός (με διάρκεια φωτός ίση με τη διάρκεια που είναι σκοτεινός) ερυθρός με περίοδο 10 δευτερόλεπτα, που είναι ορατός από στον τομέα από 110° 30' έως 130° 30' (οι διοπτεύσεις των φάρων είναι από θάλασσα) και ονομαστική φωτοβολία 8 ναυτικά μίλια. Ο φανός αυτός καλύπτει τις ξέρες Hand Deeps που βρίσκονται 3,5 μίλια Βορειοδυτικά κι έχουν βάθη της τάξεως των 7 μέτρων.
Συνημμένο Αρχείο 9852
Πηγή εικόνας: http://en.wikipedia.org/wiki/Eddystone
Συνημμένο Αρχείο 9853
Πηγή εικόνας: Πλοηγός Αμερικάνικης Υδρογραφικής
Ο ίδιος ο φάρος έχει μια αρκετά ενδιαφέρουσα ιστορία. Οι βράχοι του Εντυστόουν βρίσκονται 8 ναυτικά μίλια από τη δυτική άκρη του κόλπου του Πλύμουθ (Plymouth) το Rame Head και 13 μίλια από το λιμάνι του Πλύμουθ. Οι βράχοι αυτοί ήταν μεγάλος ναυτιλιακός κίνδυνος και απειλούσαν τα πλοία που χρησιμοποιούσαν το λιμάνι. Το λιμάνι είχε μεγάλη σημασία να σημειώσουμε ότι οι πρώτοι μόνιμοι Άγγλοι άποικοι της Αμερικής ξεκίνησαν το 1620 με το πλοίο Mayflower από αυτό το λιμάνι. Έτσι από το 1864 οι κάτοικοι του Πλύμουθ ζητούσαν από τον Οίκο Τρίντυ (Trinity House, θα μπορούσαμε να πουμε την Υπηρεσία Φάρων της Βρετανίας) ένα φάρο. Τον καιρό των ιστιοφόρων που μπορούσαν να ξεπέσουν πολύ και δεν μπορούσαν να βρουν το στίγμα τους αν δεν είχαν παρτήρηση του ουρανού ή της ακτής, το ναυτικό χρονόμετρο για την ακριβή μέτρηση του γεωγραφικού μήκους καθιερώθηκε το 1775.
Έτσι το 1694 ένας τύπος που σήμερα θα τον ονομάζαμε τυχοδιώκτη (εφευρέτης, ζωγράφος, εφοπλιστής) ο Χένρυ Ουιστάνλεϋ (Henry Winstanley) ανέλαβε μετά από το ναυάγιο ενός πλοίου του την κατασκευή ενός φάρου. Η κατασκευή κρ΄τησε τέσσεα χρόνια με πολλές δυσκολίες ανάμεσα σε αυτές και ο Πόλεμος μεταξύ Αγγλίας και Γαλλίας. Στη διάρκεια του πολέμου ένας Γάλλος κουρσάρος έπισαε αιχμάλωτο τον Ουιστάνλεϋ αλλά απελευθερώθηκε από το βασιλιά της Γαλλίας Λουδοβίκο XIV που φέρεται να είπε ότι "Η Γαλλία είναι σε πόλεμο με την Αγγλία όχι με την ανθρωπότητα". Ο φάρος τέλειωσε το 1698 και τον επόμενο χρόνο χρειάστηκε να γίνει πλήρης ανακατασκευή του φάρου. Μια μεγάλη θύελλα το 1703 που προκάλεσε πολλές καταστροφές στη Μάγχη εξαφάνισε το φάρο.
Ο δεύτερος φάρος κατασκευάστηκε από τον Πλοίαρχο Λόβετ (Lovett) που πήρε με απόφαση του κοινοβουλίου την εκμετάλευση των φαρικών τελών για 99 χρόνια και σχεδιάστηκε από τον Τζων Ρούντγερντ (John Rudyerd) έναν έμπορο μεταξωτών που σχεδίασε ένα ξύλινο φάρο με πυρίνα από τούβλο. Ο φάρος κατασκευάστηκε ουσιαστικά από καραβομαραγκούς και ολοκληρώθηκε το 1709. Κράτησε περίπου 47 χρόνια όσπου καταστράφηκε από φωτιά στις 2 Δεκεμβρίου του 1755.
Ο τρίτος φάρος κατασκευάστηκε από τον Τζων Σμήτον (John Smeaton). Που εφάρμοσε αρκετές καινοτομίες τη χρήση ενός τσιμέντου ταζείας πήξης βασισμένου στις πουζολάνες, ένα τρόπο χτισίματος της πέτρας με αρμους "ψαροκόκκαλο" κι ένα μηχανισμό ανύψωσης. Ο φάρος ολοκληρώθηκε το 1759 και κράτησε για 120 χρόνια. Τελικά δεν ήταν ο φάρος που δ3εν άντεξε αλλά ο βράχος που τον στήριζε. Τη δεκαετία του 1870 παρατηρήθηκαν ρωγμές στο βράχο σημάδι ότι ο βράχος δεν μπορούσε πια να αντέξει το βάρος της κατασκευής ενδεχομένως εξαιτίας της διάβρωσης από τα κύματα. Έτσι έπρεπε να φτιαχτεί καινούριος φάρος αντί να κατεδαφιστεί ο παλιός αποσυναρμολογήθηκε το πάνω μέρος και ξαναχτίστηκε σε ένα πάρκο στο Πλύμουθ, ενώ η βάση του διακρίνεται δίπλα στο νέο φάρο. Στις παρακάτω εικόνες βλέπουμε τον ανακατασκευασμένο φάρο στο πάρκο του Πλύμουθ:
Συνημμένο Αρχείο 9854Συνημμένο Αρχείο 9855
Πηγή εικόνων: Πλοηγός Αμερικάνικης Υδρογραφικής
Ο φάρος που υπάρχει σήμερα κατασκευάστηκε από τον αρχιμηχανικό του Οίκου Τρίνιτυ Τζέημς Ντάγκλας (James Douglass) και ολοκληρώθηκε το 1882. Ο φάρος λειτουργέι μέχρι σήμερα και είναι ο πρώτος Βρετανικός φάρος που έγινε αυτόματος το 1982 (εκατό χρόνια μετά την κατασκευή του)
Συνημμένο Αρχείο 9856
Πηγή εικόνας: http://en.wikipedia.org/wiki/Image:P...tone-Rocks.jpg
Βιβλιογραφία:
http://www.trinityhouse.co.uk/intera...eddystone.html
John Davies Saved from the Sea 1977, ελληνική μετάφραση Μάγια Λυμπεροπούλου, εκδόσες Α.Σίμωσι 1979.
Πλοηγός Αμερικάνικης Υδρογραφικής τόμος 191
2 Συνημμένο(α)
Φάρος στην Ponta das Conchas
Ο φάρος στην Ponta das Conchas δηλαδή στον Κάβο των Κοχυλιών. Στο Ilha do Mel δηλαδή το Νησί του Μελιού στην είσοδο του κόλπου της Παρανάγκουα (Paranagua) στη Βραζιλία.
G 0520 Βρίσκεται στη θέση 25° 32.3´ Ν 48° 17.4´ Δ, είναι αναλάμπων λευκός, με περίοδο δέκα δευτερόλεπτα, έχει εστιακό ύψος 67 μέτρα και ονομστική φωτοβολία 25 ναυτικά μίλια. (Αν λ 10δ 67μ 25Μ ή στους ξένους χάρτες Fl W 10s 67m 25M). Ο φάρος είναι ορατός σε ένα τομέα από 146° έως 004°30′ και καλύπτεται από το νησί στις υπόλοιπες γωνίες.
Σηματοδοτέι το βόρειο από τα δύο περάσματα στα οποία χωρίζεται η είσοδος του κόλπου από το νησί. Επειδή το νότιο είναι αρκετά επικίνδυνο με αβαθή και ξέρες πρέπει τα βαπόρια να ακολουθήσουν το βόρειο, σε αυτό οδηγούν και οι βυθοκορημένες προσβάσεις του λιμανιού της Paranagua. Επίσης σηματοδοτεί και το ίδιο το νησί και τα αβαθή γύρω από αυτό (κάποια διακρίνονται στη φωτογραφία).
Συνημμένο Αρχείο 10099
Συνημμένο Αρχείο 10098
Πηγή εικόνων Υδρογραφική Υπηρεσία της Βραζιλίας http://www.mar.mil.br/