Cabo San Roque [Golden Moon, Africa-Cuba] & Cabo San Vicente [Noor Jehan]

Το 1843 ο Βάσκος τραπεζίτης D. Jose Maria de Ybarra με καταγωγή από το Μπιλμπάο μαζί με τον συνεταίρο του D. Gutierrez Caviedes ιδρύουν την ισπανική εταιρία Compania Ybarra y Cia S.A. με έδρα την Σεβίλλη αγοράζοντας ένα ιστιοφόρο, το Dolores, για την σύνδεση του λιμανιού του Μπιλμπάο με την Σεβίλλη. Με τα χρόνια η επιχείρηση δυναμώνει με την αγορά αρκετών φορτηγών ατμόπλοιων που συνδέουν τα λιμάνια της Ισπανίας με την Βόρειο Αμερική και φυσικά με την ισπανόφωνη Λατινική Αμερική μεταφέροντας αρχικά μόνο εμπορεύματα και αργότερα και επιβάτες. Την δεκαετία του 30 με τα καράβια (των οποίων το πρώτο συνθετικό ήταν Ακρωτήρι-Cabo) Cabo de Hornos και Cabo de Buena Esperanza είχε πλέον δημιουργηθεί τακτική γραμμή με λιμάνι αφετηρίας την Γένοβα της Ιταλίας μεταφέροντας ιταλούς μετανάστες κυρίως προς το Μπουένος ¶ϊρες της Αργεντινής με ενδιάμεσους σταθμούς τα λιμάνια της Βαρκελώνης, του Αλτζεσίρας, της Τενερίφης, Ρίο ντε Τζανέϊρο, Σάντος της Βραζιλίας και Μοντεβιδέο της Ουρουγουάης. Επειδή η ζήτηση στην γραμμή αυτή όλο και μεγάλωνε από ιταλούς μετανάστες κυρίως που επιθυμούσαν ένα καλύτερο μέλλον μεταναστεύοντας στην ανεκμετάλλευτη Αργεντινή αλλά και προς την Βραζιλία και Ουρουγουάη, το 1955 η Ybarra έδωσε εντολή στα ισπανικά ναυπηγεία Sociedad Espaniola de Construccion Naval του Μπιλμπάο για την ναυπήγηση ενός διδύμου επιβατηγών πλοίων 18.000 τόνων για την γραμμή της Νοτίου Αμερικής. Η ναυπήγηση του πρώτου ξεκίνησε στις 23 Απριλίου του 1955 και του δεύτερου στις 6 Οκτωβρίου του επόμενου έτους. Το πρώτο παραδόθηκε στην εταιρία του τον Αύγουστο του 1957 και πήρε το όνομα Cabo San Roque, ενώ το δεύτερο τον Απρίλιο του 1959 με το όνομα Cabo San Vicente.Τα καράβια αυτά είχαν χωρητικότητα 18.000 τόνους, μήκος 170 μέτρων και πλάτους 21, συνολική χωρητικότητα 823 επιβατών (241 Α΄ θέσης και 582 Τουριστικής) και 231 μέλη πληρώματος, διέθεταν δύο 10κύλινδρες δηζελομηχανές Sultzer κατασκευής του ναυπηγείου 14.600 ίππων που κινούσαν δύο έλικες με υπηρεσιακή ταχύτητα 20 κόμβων (max 22). Τα δύο καράβια είχαν εξαιρετικά καλές εξωτερικές αναλογίες και όμορφες σχεδιαστικές γραμμές με χαμηλή και περιορισμένη υπερκατασκευή (που θύμιζαν αρκετά αυτές των Argentina-Brazil της Moore-McCormick) αλλά οι εσωτερικοί τους χώροι ήταν σχετικά απλοί χωρίς ιδιαίτερες πολυτέλειες αν και σχεδιάστηκαν από τον διάσημο αρχιτέκτονα εσωτερικών χώρων όλων σχεδόν των πολυτελών ιταλικών υπερωκεανίων Gustavo Pulitzer. Όλοι οι κοινόχρηστοι χώροι ήταν άνετοι σε μέγεθος χωρίς πολλές εξάρσεις στην διακόσμηση, με όλα τα απαραίτητα σαλόνια, καπνιστήρια, μπαρ, βιβλιοθήκες, εστιατόρια και καταστήματα των δύο θέσεων που διέθεταν, οι καμπίνες ήταν και αυτές άνετες και παραδόξως για την εποχή αρκετές της Τουριστικής διέθεταν ατομικό μπάνιο/WC. Παρόλη την έλλειψη μεγάλης πολυτέλειας τα καράβια είχαν αποκτήσει καλή φήμη με τους ιταλούς και ισπανόφωνους επιβάτες τους για την άπλα των χώρων και την πολύ καλή κουζίνα τους. Περιέργως, το κύριο κατάστρωμα κοινόχρηστων χώρων με τις υπέροχες κλειστές με τζάμια από το δάπεδο μέχρι την οροφή περατζάδες, δεν μπορούσε κανείς να το περπατήσει όλο γιατί ήταν «τυφλές» στην μέση των καραβιών και διαχωριζόνταν από μερικές προνομιακές καμπίνες Α΄ Θέσης οι οποίες είχαν λόγω των τεράστιων αυτών τζαμιών πλήρη θέα στη θάλασσα. Εξωτερικά υπήρχαν δύο πισίνες, μία για κάθε θέση, με τις απαραίτητες ξαπλώστρες και μεγάλες επιφάνειες ανοικτού κουβερτωμένου με ξύλο καταστρώματος. Επίσης, διέθεταν μεγάλα αμπάρια εξοπλισμένα με μπίγες στην πλώρη και την πρύμη για την μεταφορά φορτίων καθώς και τροφίμων σε καταψυχόμενους χώρους. Με την παραλαβή τους τα καράβια ξεκίνησαν από την Γένοβα με λευκή φορεσιά και την χαρακτηριστική μαύρη τσιμινιέρα με το λευκό σινιάλο της Ybarra που θύμιζε δύο κολλημένα μεταξύ τους ΧΧ, με νηολόγιο Σεβίλλης, την γραμμή της Αργεντινής διάρκειας 19-21 ημερών μέσω Τενερίφης, Βραζιλίας και Ουρουγουάης και παράλληλα έκαναν και μερικές εποχιακές κρουαζιέρες στην Λατινική Αμερική κατά την διάρκεια του καρναβαλιού του Ρίο, κρουαζιέρες των Χριστουγέννων και του Νέου Έτους, κλπ. φιλοξενώντας επιβάτες μόνο στις πιο άνετες καμπίνες. Την δεκαετία του 70 όμως το αεροπλάνο είχε πλέον κερδίσει την μάχη της μεταφοράς επιβατών μεγάλων αποστάσεων όπως η Νότια Αμερική και τα καράβια για να αναπληρώσουν την χαμηλή πληρότητά τους άρχισαν από το1972 να κάνουν παράλληλα πολυήμερες κρουαζιέρες στην δυτική Μεσόγειο αλλά και μέχρι την Βαλτική και την Σκανδιναβία. Τα δύο καράβια έκαναν εναλλάξ το καλοκαίρι του 1972 20ήμερες κρουαζιέρες με αφετηρία το λιμάνι της Βαρκελώνης στην δυτική Μεσόγειο και τα νησιά του Ατλαντικού με στάσεις στις Κάννες, την Γένοβα, την Λισαβώνα, την Μαδέϊρα, την Τενερίφη και την Καζαμπλάνκα. Επίσης έκαναν κρουαζιέρες από το λιμάνι του Μπιλμπάο προς το λιμάνι Ζεεμπρίγκε του Βελγίου, την Στοκχόλμη, το Λένινγκραντ, την Γδύνια της Πολωνίας, την Κοπενχάγη, το Αμβούργο, την Χάβρη με επιστροφή στο Μπιλμπάο. Από το 1973 όμως η ρότα τους άλλαξε ριζικά. Πρώτο το Cabo San Roque και μερικές ημέρες μετά ακολούθησε το Cabo San Vicente τον Ιανουάριο του 1973 κρουαζιέρες διάρκειας 26 ημερών από την Μπαχία της Βραζιλίας και στην συνέχεια από το Μπουένος ¶ϊρες στην Ανταρκτική και τα νησιά Φώκλαντς. Οι κρουαζιέρες με προορισμό την Ανταρκτική είχαν ξεκινήσει αρκετά νωρίτερα από την Αργεντινή, το1958, με επισκέψεις σε διάφορες επιστημονικές βάσεις και λόγω των δυσμενών συνθηκών της περιοχής και των πάγων, υπήρχαν διαφορετικά εναλλακτικά λιμάνια αποβίβασης των επιβατών για την εξερεύνηση των πάγων και των βάσεων που επρόκειτο να επισκεφτούν εκεί όπως η Χιλιανή βάση President Frei, η σοβιετική Bellinghausen ή οι Αργεντινές βάσεις της Ανταρκτικής. Οι κρουαζιέρες αυτές είχαν έντονο φιλοτελικό ενδιαφέρον καθώς το πλήρωμα σφράγιζε ταχυδρομικούς φακέλους με σφραγίδες που έφεραν το όνομα της βάσης της επίσκεψης για να σταλούν ταχυδρομικά από τους επιβάτες σε συγγενείς και φίλους από το επόμενο λιμάνι της επίσκεψης. Στην συνέχεια η κρουαζιέρα επισκεπτόταν τα νησιά των Νοτίων Σέτλαντ, το αρχιπέλαγος Πάλμερ, στην συνέχεια παραπλέοντας πολλά στενά έφτανε στα νησιά Φώκλαντ (Πορτ Στάνλεϋ), το Μοντεβιδέο με κατάληξη το λιμάνι Σάντος της Βραζιλίας. Οι κρουαζιέρες αυτές συνεχίστηκαν το 1974 αλλά το 1975 δεν επαναλήφθηκαν λόγω του μεγάλου κόστους σαν συνέπεια της αύξησης της τιμής του πετρελαίου που τις έκανε ασύμφορες για την εταιρία και το 1975 το Cabo San Vicente πουλήθηκε στην Ινδική Mogul Line Ltd. Με το νέο όνομα Noor Jehan, μιας δημοφιλούς πακιστανής μουσουλμάνας τραγουδίστριας, ξεκίνησε μεταφορές μουσουλμάνων προσκυνητών από το Πακιστάν και την Ινδία προς την Μέκκα της Σαουδικής Αραβίας. Το Cabo San Roque παροπλίστηκε στο λιμάνι El Ferrol της Ισπανίας και τον Ιανουάριο του 1977 από άγνωστη αιτία εκδηλώθηκε πυρκαγιά στο πλοίο που κατέστρεψε σημαντικό μέρος των εσωτερικών χώρων. Την 1 Απριλίου πουλήθηκε στην εταιρία κυπριακών συμφερόντων Growth Maritime Investments Ltd. ονομάστηκε Golden Moon (όνομα που δόθηκε λίγο αργότερα στο πρώην Bergensfjord) και ρυμουλκήθηκε στο Πέραμα για επισκευές και μετασκευή σε κρουαζιερόπλοιο. Οι εργασίες όμως δεν προχώρησαν και τον επόμενο χρόνο, το 1978, αγοράστηκε από την κυβέρνηση της Κούβας. Με το νέο όνομα Africa Cuba το καράβι εντάχθηκε στον στόλο της κρατικής εταιρίας Navegacion Mambisa και αφού αφαιρέθηκε μεγάλο μέρος των επίπλων και διακοσμητικών στοιχείων μετασκευάστηκε σε πλοίο μεταφοράς κουβανικού στρατού από την Κούβα προς τις εμπόλεμες ζώνες της Αγκόλα και της Αιθιοπίας στην Αφρική. Τον ίδιο χρόνο μετέφερε 1.200 παιδιά του εμφύλιου πολέμου της Αγκόλας στην Κούβα.Τον Ιούλιο του 1982 παροπλίστηκε στο λιμάνι Mariel της Κούβας και αφού ξηλώθηκαν όλοι οι εσωτερικοί χώροι ρυμουλκήθηκε στην Βαρκελώνη όπου έφτασε στις 26 του ιδίου μήνα για διάλυση. Στις αρχές του1985 το παροπλισμένο από τον Φεβρουάριο του 1984 στην Βομβάη αδερφό Noor Jehan οδηγήθηκε στο Πακιστάν επίσης για διάλυση.

Το Cabo San Roque
Συνημμένο Αρχείο 178806

Το Cabo San Vicente σε carte postale της Ybarra
Συνημμένο Αρχείο 178807

Πρυμιά πόζα του Cabo San Vicente

Συνημμένο Αρχείο 178808
Το Cabo San Vicente σαν Noor Jehan στην ράδα της Σιγκαπούρης το 1978

Συνημμένο Αρχείο 178809
Πηγή φωτογραφιών shipsnostalgia, e-bay.ca