5 Συνημμένο(α)
Kungsholm (III) [Europa, Columbus C.]
Πριν την παραλαβή του πρώτου μεταπολεμικού Σουηδικού υπερωκεανίου του Stockholm το 1948, ήδη η διοίκηση της Swedish American Line σχεδιάζε την ναυπήγηση του αμέσως επόμενου καραβιού για την γραμμή του Β. Ατλαντικού, και μετά από διαπραγματεύσεις με πολλά ναυπηγεία συμφώνησε το 1950 την ναυπήγησή του στα ναυπηγεία De Schelde στο Vlissingen της Ολλανδίας. Στις 18 Οκτωβρίου του 1952 το νέο καράβι καθελκύστηκε με το όνομα Kungsholm (III), το τρίτο καράβι της SAL με αυτό το όνομα, και το πρώτο μετά τον πόλεμο. Το Kungsholm είχε εκτόπισμα 21.164 τόνων, μήκος 183 μέτρα, χωρητικότητα 802 επιβατών σε δύο μόνο θέσεις (176 Α΄θέσης και 626 Τουριστικής), δύο οκτακύλινδρες δηζελομηχανές Burmeister & Wain 17.500 ίππων που κινούσαν δύο προπέλες με υπηρ. ταχύτητα 19 knots (max. 21). Η επιλογή της SAL για τις μηχανές ντίζελ ήταν παράδοξη γατί δεν έδιναν ιδιαίτερα μεγάλη ταχύτητα στο καράβι κόντρα στην αντίληψη της εποχής και την καθιέρωση των ατμοστροβίλων για τα καράβια γραμμής της Β. Αμερικής, αλλά η SAL πίστευε ότι η πολυτέλεια και η ανέσεις που είχε θα το έκαναν ανταγωνιστικό. Παραδόθηκε στους ιδιοκτήτες του στις 30 Σεπτεμβρίου του 1953 και αναχώρησε για το παρθενικό του ταξίδι από το Gothenburg στις 24 Νοεμβρίου για την Ν. Υόρκη. Οι εσωτερικοί του χώροι ήταν ιδιαίτερα “ζεστοί” και πολυτελείς με εξαιρετική διακόσμηση που παρέπεμπε σε κρουαζιερόπλοιο, με μεγάλους χώρους στα σαλόνια και τα εστιατόρια, διέθετε εσωτερική πισίνα και σάουνα, σινεμά, κουρείο και κομμωτήριο, καταστήματα, χώρο για τα παιδιά, πολλά μπαρ, βιβλιοθήκη, κλπ. Όλες οι καμπίνες ανεξαρτήτως θέσης ήταν κλιματιζόμενες και διέθεταν μπανιέρα ή WC και ντους. Η SAL είχε προβλέψει την άνοδο της κρουαζιέρας την δεκαετία του 50 και είχε φροντίσει ώστε η σχεδίαση του καραβιού να περιλαμβάνει όλες τις ανέσεις ενός κρουαζιερόπλοιου 400 μόνο επιβατών, στις πολυήμερες κρουαζιέρες. Η πρώτη του κρουαζιέρα (και πρώτη για την SAL), ξεκίνησε από την Νέα Υόρκη τον Ιανουάριο του 1955 διάρκειας 97 ημερών. Εξωτερικά, το Kungsholm θύμιζε παρά το μέγεθός του, μεγάλο γιώτ με χαμηλές υπερκατασκευές, δύο τσιμινιέρες από τις οποίες η πρώτη ήταν ψεύτικη, μεγάλα καταστρώματα περιπάτου και άπλετους χώρους ηλιοθεραπείας στην πρύμη. Το πανέμορφο καράβι δρομολογήθηκε στην γραμμή της Νέας Υόρκης τα καλοκαίρια ενώ το υπόλοιπο διάστημα επαναλάμβανε τις κρουαζιέρες μεγάλης διάρκειας προς θερμότερα κλίματα από την Νέα Υόρκη. Σε μερικά ταξίδια γραμμής συμπεριλάμβανε τα ενδιάμεσα λιμάνια της Βρέμης (Μπρέμερχαφεν) στη Γερμανία και Χάλιφαξ στον Καναδά. Το 1957 η SAL παρέλαβε το παραπλήσιο σε γραμμές και ελαφρώς μεγαλύτερο Gripsholm για την γραμμή της Ν. Υόρκης το οποίο πλαισίωσε τα Kungsholm αλλά και το μικρότερο Stockholm. Το 1961 το Kungsholm δέχτηκε ανακαίνιση των εσωτερικών του χώρων και την προσθήκη σταθερωτήρων. Με την επιτυχία του διδύμου Kungsholm/Gripsholm η SAL (η οποία πρόβαλε τα καράβια της με τον χαρακτηρισμό “ο στόλος των Λευκών Βίκινγκ”) αποφάσισε την ναυπήγηση και νέου πλοίου σε αντικατάσταση του παλαιότερου Kungsholm και πράγματι, πριν την παραλαβή του νέου Kungsholm (IV) το 1964, πουλήθηκε στην γερμανική Norddeutscher Lloyd (North German Lloyd) στην οποία παραδόθηκε τον Οκτώβριο του 1965. Με το όνομα Europa και νέα μαύρη φορεσιά της NDL δρομολογήθηκε από τους νέους ιδιοκτήτες του στη γραμμή της Βρέμης (Μπρέμερχαφεν) προς Νέα Υόρκη μετά από ακόμα μία ανακαίνιση. Το καράβι εξακολούθησε και με την νέα εταιρία του το πρόγραμμα κρουαζιερών από τον χειμώνα μέχρι το τέλος της άνοιξης όπου επέστρεφε στη καθιερωμένη του γραμμή. To 1970 η NGL συγχωνεύτηκε με την Hamburg America Line και δημιουργήθηκε η Hapag-Lloyd. Το καράβι άλλαξε πάλι σινιάλα και φόρεσε και πάλι λευκή φορεσιά με τα χαρακτηριστικό πορτοκαλί-μπλε ζωνάρι της HAPAG στις μπάντες του. Το 1971 η εταιρία αποσύρθηκε λόγω χαμηλής κίνησης από την γραμμή με αποτέλεσμα το πλοίο να κάνει αποκλειστικά κρουαζιέρες σε ετήσια βάση. Το 1981 η Hapag-Lloyd αποφάσισε να αντικαταστήσει το πλοίο με το νεότευκτο Europa (σημερινό Bleu de France) και έτσι το πλοίο πουλήθηκε σε θυγατρική εταιρία της Costa (Independent Continental Lines, Panama) το 1981 και άλλαξε και πάλι όνομα σε Columbus C με τα σινιάλα της Costa και σημαία Παναμά. Το 1983 η Costa ξήλωσε όλο τον φορτω/εκφορτωτικό εξοπλισμό της πρύμης όπως και το πρυμιό άλμπουρο και το αμπάρι μετατράπηκε σε πισίνα. Η καριέρα του με την Costa ήταν όμως μικρή. Στις 29 Ιουλίου του 1984 την ώρα που προσέγγιζε το λιμάνι του Cadiz της Ισπανίας, από λάθος χειρισμό κτύπησε πάνω στον λιμενοβραχίονα του λιμανιού και δημιουργήθηκε μεγάλο ρήγμα. Με τις δικές του δυνάμεις κατόρθωσε να δέσει στο λιμάνι και όλοι οι επιβάτες και το πλήρωμα εγκατέλειψαν το πλοίο το οποίο πήρε κλίση και έκατσε στα αβαθή του λιμανιού. Την 1η Νοεμβρίου του 1984 ανελκύστηκε και επανέπλευσε αλλά η επισκευή του κρίθηκε ασύμφορη και ρυμουλκήθηκε τον Απρίλιο του 1985 στην Βαρκελώνη όπου και διαλύθηκε επί τόπου.
Συνημμένο Αρχείο 126352 Συνημμένο Αρχείο 126350 Συνημμένο Αρχείο 126351
Το όμορφο πλοίο λίγο πριν το άδοξο τέλος και μετά τη μοιραία μανούβρα στο Cadiz.
Συνημμένο Αρχείο 126348 Συνημμένο Αρχείο 65382
Φωτογραφίες shipsnostalgia
