Μιας και ανήκαν στη Swedish Llloyd, η αφίσα είναι στα σουηδικά και το med εκεί σημαίνει "με"
Printable View
Μιας και ανήκαν στη Swedish Llloyd, η αφίσα είναι στα σουηδικά και το med εκεί σημαίνει "με"
Περίεργο και ενδιαφέρον το γεγονός Άρη ότι η διαφήμιση αναφέρει και την Γαλλία. Επειδή το έψαξα, σε καμμία βιβλιογραφία ή άλλο έντυπο δεν υπάρχει σύνδεση του Γκέτεμποργκ με Γαλλία παρά αποκλειστικά και μόνο με το Tilbury. Ίσως να ήταν μία μικρή περίοδος πριν την πώλησή τους στην ΕΛ-ΜΕΣ που προσέγγιζαν και γαλλικό λιμάνι ή κάποιο σχέδιο που δεν υλοποιήθηκε.
πραγματικά παράξενο Αλέξανδρε. Μήπως το εννοούσαν σαν προέκταση με κάποια ανταπόκριση;
Πάντως με την ευκαιρία να βάλω και αυτή τη νοσταλγική φωτογραφία που το δείχνει να αναχωρεί από το Τilbury με τους ατμούς να φεύγουν προφανώς από τον "εργάτη" που δουλεύει.
Συνημμένο Αρχείο 155939
πηγή
Στις αρχές του 20ου αιώνα μεταξύ των ναυτιλιακών εταιριών της Σουηδίας που εξυπηρετούσαν την Βόρειο θάλασσα ήταν και η Thule Line η οποία είχε πέντε καράβια στην γραμμή της Αγγλίας από το λιμάνι Γκέτεμποργκ της Σουηδίας. Το 1916 η Thule απορροφήθηκε από την επίσης σουηδική Svenska Lloyd (αγγλιστί Swedish Lloyd) η οποία διατήρησε τα σινιάλα της πρώτης με την λευκή τσιμινιέρα και τον μπλε δίσκο με το κίτρινο αστέρι. Το 1919 η εταιρία αγόρασε ένα μεταχειρισμένο καράβι του 1901 το οποίο ονόμασε Patricia και το δρομολόγησε αρχικά προς το Νιούκαστλ και αργότερα προς Λονδίνο. Θέλοντας να ενδυναμώσει την γραμμή της Αγγλίας με νέα μεγαλύτερα καράβια, η Swedish Lloyd, έδωσε το 1928 εντολή στα ναυπηγεία Swan, Hunter & Wigham Richardson στο Wallsend του Νιούκαστλ για την ναυπήγηση ενός διδύμου καραβιών 5.000 περίπου τόνων grt. Το πρώτο καθελκύστηκε στις 24 Ιανουαρίου του 1929 με το όνομα Suecia (Σουηδία στα λατινικά), και στις 27 Φεβρουαρίου ακολούθησε το δεύτερο Britannia (λατινικά Βρετανία). Τα αδελφά πλοία είχαν τελικά χωρητικότητα 4.661 τόνους grt, μήκος 114 μέτρα και πλάτος 15, είχαν χωρητικότητα 265 επιβατών σε δύο θέσεις (220 Α΄ θέσης και 45 Β΄ θέσης), τρεις ατμοστρόβιλους Parsons 5.700 ίππων με καύσιμη ύλη το κάρβουνο, που κινούσαν μία έλικα με υπηρ. ταχύτητα 17,5 κόμβων (max 19,5). Τα δύο καράβια παρόλο που κατασκευάστηκαν σαν φορτηγο-ποστάλια είχαν άριστες αναλογίες με την λεπτή τσιμινιέρα να δεσπόζει, πρύμη τύπου counter stern, αμπάσα υπερκατασκευή και ψηλά κατάρτια με μπίγες στην πλώρη και την πρύμη και λόγω της υψηλής ταχύτητάς τους μπορούσαν να εξυπηρετούν την μεγάλης απόστασης γραμμή Γκέτεμποργκ-Λονδίνου με άνεση προσφέροντας ένα πολυτελές και άνετο περιβάλλον στους επιβάτες τους πρωτόγνωρο για την δεκαετία του 30. Τα σαλόνια και η τραπεζαρία του καραβιού ήταν ντυμένα με ξύλινες επιφάνειες που παρέπεμπαν στον χαρακτηριστικό κομψό διάκοσμο των αγγλικών καραβιών. Πρώτο το Suecia, με την χαρακτηριστική μαύρη φορεσιά της SL, ξεκίνησε στις 15 Ιουνίου του 1929 την γραμμή του Λονδίνου (Tilbury) και στις 18 ακολούθησε το Britannia. Τα καράβια αυτά αρχικά είχαν ευπάθεια στον μεγάλο κυματισμό και ρολλάριζαν υπερβολικά και αργότερα προστέθηκε προέκταση στην καρίνα τους για τον περιορισμό του φαινομένου. Το 1937 τα δύο καράβια ανακαινίστηκαν και το Suecia που ήταν στα ναυπηγεία Eriksberg του Γκέτεμποργκ, στις 4 Μαρτίου του 1937 κατά την διάρκεια καθέλκυσης στα ίδια ναυπηγεία ενός δεξαμενόπλοιου, του Kollbjorg, χάθηκε ο έλεγχος της καθέλκυσης του δεξαμενόπλοιου με αποτέλεσμα να εμβολίσει το αγκυροβολημένο Suecia που βυθίστηκε σε όρθια θέση με τα νερά να φτάνουν μέχρι το ύψος της υπερκατασκευής. Η ανέλκυση και αποκατάσταση της ζημιάς κράτησε τρεις μήνες και τον Ιούνιο επέστρεψε στην ενεργό υπηρεσία. Κατά την ανακαίνιση έγινε μετατροπή και στα δύο που τώρα έκαιγαν πετρέλαιο αντί κάρβουνου. Σχεδόν έναν χρόνο μετά, το 1938, το αδελφάκι του Britannia κάθισε στα αβαθή στο Southend του Τάμεση ευτυχώς χωρίς ζημιές. Κατά την διάρκεια του πολέμου τα καράβια παρέμειναν παροπλισμένα στο Γκέτεμποργκ καθώς η Σουηδία ήταν ουδέτερο κράτος, και το 1945 με την λήξη του πολέμου μετέφεραν άγγλους στρατιώτες από την Γερμανία και την Ολλανδία στην Αγγλία. Ήδη, από το 1939 η Swedish Lloyd είχε παραγγείλει στα σουηδικά ναυπηγεία Gotaverken του Γκέτεμποργκ ένα μεγαλύτερο δηζελοκίνητο ποστάλι επίσης για την γραμμή της Αγγλίας, το οποίο όμως λόγω του πολέμου παρέμενε ημιτελές στα ναυπηγεία για να ολοκληρωθεί η κατασκευή του το 1946 με το όνομα Saga (ΙΙ). Τον Φεβρουάριο του 1946 τα δύο καράβια επέστρεψαν στην γνώριμη γραμμή τους. Το 1947 φόρεσαν την λευκή μεταπολεμική φορεσιά της Swedish Lloyd και το 1948 πάλι με την μαύρη φορεσιά ναυλώθηκαν σαν πλωτά ξενοδοχεία για τους ολυμπιακούς αγώνες του Λονδίνου και στην συνέχεια έκαναν κάποιες κρουαζιέρες στην Βόρειο θάλασσα. Το 1950 τα καράβια μετασκευάστηκαν μερικώς και «ψήλωσε» η υπερκατασκευή της πλώρης στο ύψος της ανοικτής περατζάδας επίσης, προεκτάθηκε η υπερκατασκευή στην πρύμη με μία προσθήκη καμπινών πληρώματος. Το 1951 με την αύξηση της επιβατικής κίνησης στην γραμμή του Λονδίνου ναυπηγήθηκε και νέο μεγαλύτερο καράβι, το Patricia (III)-μετέπειτα Ariadne/Bon Vivant του Χανδρή. Την δεκαετία του 50 τα δύο αδελφά εκτελούσαν το δρομολόγιο τον χειμώνα, ενώ το καλοκαίρι τα αντικαθιστούσαν τα δύο μεγαλύτερα τα οποία έκαναν και κρουαζιέρες. Το 1956 άλλαξε η χωρητικότητά τους σε επιβάτες που τώρα ήταν 127 Α΄ θέσης, 124 Β΄ θέσης και 92 σε κοιτώνες κατά τους καλοκαιρινούς μήνες όταν εκτελούσαν έκτακτο δρομολόγιο. Την διετία 1956-57 τα μεγαλύτερα Saga και Patricia αποδείχτηκαν πολύ μεγάλα για τις ανάγκες της γραμμής και πουλήθηκαν το μεν πρώτο το 1956 στην γαλλική Compagnie Generale Transatlantique (CGT) με το νέο όνομα Ville de Bordeaux, το δε δεύτερο το 1957 στην Hamburg America Line με το νέο όνομα Ariadne. Έτσι τα μικρότερα Suecia και Britannia παρέμειναν κυρίαρχοι στην γραμμή και κατά την διάρκεια του χειμώνα πλέον εκτελούσαν ταυτόχρονα ένα δρομολόγιο πλέον κάθε Σάββατο από την αντίθετη πλευρά και ενδιάμεσα όποτε ήταν στο Tilbury εκτελούσαν χρέη πλωτού ξενοδοχείου για πρόσθετα έσοδα. Το 1966 η Swedish Lloyd απέκτησε το νεότευκτο φέρρυ Saga (III)-μετέπειτα Φαιστός των Μινωϊκών, το οποίο μοιραίως εκτόπισε τα δύο ποστάλια που βγήκαν προς πώληση. Τον Ιούλιο της ίδιας χρονιάς βρήκαν αγοραστή τις Ελληνικές Μεσογειακές Γραμμές (ΕΛΜΕΣ-HML) αλλά παρέμειναν στην γραμμή τους μέχρι τον Σεπτέμβριο που έκαναν το τελευταίο δρομολόγιο από το Tilbury προς το Γκέτεμποργκ. Τον Οκτώβριο τα δύο καράβια αποχαιρέτησαν την Σουηδία και έφτασαν στον Πειραιά για νέα μετασκευή. Στην νέα αυτή μετασκευή καταργήθηκαν οι κοιτώνες και τα καράβια επανήλθαν στην αρχική τους χωρητικότητα των δύο θέσεων, δημιουργήθηκε εξωτερική πισίνα πίσω από την γέφυρα στο τελευταίο κατάστρωμα και αναβαθμίστηκαν όλοι οι κοινόχρηστοι χώροι. Με την νέα γκρι φορεσιά της ΕΛΜΕΣ και την χαρακτηριστική κίτρινη τσιμινιέρα με την μπλε φάσα τα καράβια εγγράφονται στην θυγατρική της Cia Armadora de Sudamerica S.A με σημαία Παναμά και με τα νέα ονόματα το μεν Suecia σε Isthmia, το δε Britannia σε Cynthia. Η νέα τους κυκλική γραμμή, ένας συνδυασμός μεσογειακού δρομολογίου-κρουαζιέρας 15 ημερών, είχε αφετηρία την Μασσαλία και ενδιάμεσους σταθμούς την Γένοβα, την Νάπολη, τον Πειραιά, την Αλεξάνδρεια, την Λεμεσό, και την Βηρυτό με επιστροφή από τα ίδια σχεδόν λιμάνια σε αντίστροφη φορά. Η γραμμή αυτή ήταν ιδανική για κρουαζιέρα σύμφωνα με τα δεδομένα της εποχής και με την ύπαρξη πισίνας και χώρων ηλιοθεραπείας, οργάνωση πολλών δραστηριοτήτων όπως χορός με ορχήστρα, παιχνιδιών μπίνγκο και ιπποδρομιών με ξύλινα αλογάκια στο ανοικτό κατάστρωμα, αρκετοί tour operators από την Γαλλία και την Αγγλία την διαφήμιζαν σαν κρουαζιέρα. Το 1969 τα δύο καράβια εγγράφηκαν σε νέα θυγατρική εταιρία την Corinthian Navigation Co. Ltd, άλλαξαν σημαία σε κυπριακή με λιμάνι νηολογίου την Αμμόχωστο. Το 1970 μετά από παροπλισμό στην Κυνοσούρα πρώτο το Isthmia πουλήθηκε για διάλυση σε Τούρκους διαλυτές και τον Οκτώβριο του 1973 ξεκίνησε η διάλυσή του στο Καρτάλ, κοντά στην Κων/πολη. Τον ίδιο μήνα πουλήθηκε και το Isthmia σε ιταλούς διαλυτές που το οδήγησαν στην Vado κοντά στην Σαβόνα για να συναντήσει το ίδιο τέλος. Αυτή ήταν η σύντομη ιστορία των δύο από τα πιο πετυχημένα και μακροβιότερα ποστάλια της Βόρειας θάλασσας τα οποία όμως έκαναν ένα σύντομο μόνο πέρασμα από τα νερά μας.
Το Suecia με την μαύρη του φορεσιά και πριν το «ψήλωμα της πλώρης»
Συνημμένο Αρχείο 155956
Το Britannia στην αρχική του μορφή
Συνημμένο Αρχείο 155957
Το Suecia βυθισμένο στα ναυπηγεία Eriksberg
Συνημμένο Αρχείο 155958
Το Suecia μετά την μετασκευή
Συνημμένο Αρχείο 155959
Το Cynthia της ΕΛ-ΜΕΣ
Συνημμένο Αρχείο 155960
Πηγή φωτογραφιών shipsnostalgia, shipspotting, tynebuiltships.co.uk
Όπως πάντα απολαυστική η αναδρομή στην ιστορία των δυο πλοίων που μας χάρισες. :fat:
Αυτό με την προέκτασης της καρίνας δεν το είχα υπόψη μου οτι γινόταν τότε. Πως άραγε το κάνανε;
Σε ευχαριστώ Άρη για τα καλά σου λόγια. Η προέκταση της καρίνας γίνεται με την προσθήκη του Bilge Keel που είναι είτε σε μορφή κάθετου φτερού που προσαρμόζεται στην καρίνα (όπως τα ιστιοπλοϊκά) ή ζωνάρια πάνω στην καρίνα που περιορίζουν το ρολλάρισμα. Περισσότερα εδώ: http://en.wikipedia.org/wiki/Bilge_keel
Το CYNTHIA γυρνάει με τη βοήθεια του ρυμουλκού ΘΗΣΕΥΣ του Μάτσα.
Συνημμένο Αρχείο 157876
πηγή
Συνημμένο Αρχείο 164606
Δεν σώζονται πολλές φωτογραφίες των δίδυμων Isthmia/Cynthia της ΕΛΜΕΣ από το μάλλον σύντομο πέρασμά τους από την Ελλάδα και βρήκα στο shipsnostalgia αυτή την όμορφη φωτογραφία του Isthmia που νομίζω ότι δείχνει τις όμορφες γραμμές του πλοίου.
πηγή shipsnostalgia
To ΙΣΘΜΙΑ της Ελ.Μες σε ένα ιταλικό λιμάνι, ενώ σε πρώτο πλάνο βλέπουμε την πρύμνη κάποιου ελληνικού πλοίου και μια κλασσική κοφτή πλώρη. Φωτο: Ian Schiffman
Συνημμένο Αρχείο 181556
Mε την ευκαιρία να ανεβάσω και μια αφίσα του Σουηδικού Λλόυδ από την εποχή που τα δυο αδελφά ταξιδεύαν στη γραμμή της Βόρειας Θάλασσας μαζί με το πρώην ΠΑΤΡΙΣ II των Εμπειρίκων.
Συνημμένο Αρχείο 181557
Την μπροσούρα της Сosmos με αυτή την ωραία πόζα του ΚΥΝΘΙΑ Συνημμένο Αρχείο 181744 την είχαμε δει παλιότερα
Να ανεβάσω δυο πιο κοντινές εικόνες όπου βλέπουμε τα σαλόνια των δυο αδελφών, με τη βαριά βορειο-ευρωπαϊκή επίπλωση.
Συνημμένο Αρχείο 181743Συνημμένο Αρχείο 181745
Και ένα σχέδιο του BRITANNIA, δηλαδή του ΙΣΘΜΙΑ
Συνημμένο Αρχείο 181742