Απλα μια μικρη αλλα σημαντικη διορθωση.Το πρωτο Ελληνικο κλειστο ΕΓ/ΟΓ ηταν το αγαπημενο μας και ιστορικο Κεφαλληνια,που ειχε παραπλησιες ναυπηγικες γραμμες με το Ελλη.;)
Και μια φώτο στην Ηγουμενίτσα, τότε που πήγαινε Brindisi.
Συνημμένο Αρχείο 4279
Φίλε Νάξος,
Να 'σαι καλά για το ιστορικό της Έλλης. Οποιαδήποτε, ιστορία και πληροφορίες για το πλήρωμα είναι πάντα καλοδεχούμενες. Έχω παιδικές αναμνήσεις από το Έλλη όταν το ταξίδεψα προς τα τέλη της δεκαετίας του 70. Κάθε πρόσθετο λιθαράκι που μπαίνει στις μνήμες μας, είναι ευπρόσδεκτο.
Παραθέτω άλλη μια φωτογραφία που γεμίζει αναμνήσεις για όσους και όσες έζησαν την Έλλη του Φραγκουδάκη.
Συνημμένο Αρχείο 4325
Πηγή φωτογραφίας
Φίλε NAXOS θυμάσαι να μου πείς ο καπετάν Δημήτρης Δημόπουλος έκανε σε αλλό πλοίο μετά το ΕΛΛΗ και σε ποιό?
Φιλε LEO νομιζω οτι ειχε κανει σε πλοιο της Ελληνικης Ακτοπλοιας μαλλον στο ΝΑΞΟΣ..
Ηταν πολυ αγαπητος στους νησιωτες που τον αποκαλουσαν καπεταν Μητσο.
Ειχε φτιαξει και ενα μικρο ξενοδοχειο στη ΠΑΡΟ που το δουλευε η γυναικα του με τη κορη του οσο εκεινος καπετανευε. Εφυγε απο τη ζωη σχετικα νεος απο την ανιατο.
Ευχαριστώ ΝAXOS! Η ερώτηση μου είχε σκοπό να σιγουρευτώ ότι θυμάμαι καλά και ότι αυτός που έιχα στο μυαλό μου έιναι ο ίδιος που ήταν αργότερα στο Νάξος. Στό ΄Ελλη τον θυμάμαι γιατί τον έβλεπα στην γέφυρα τα μεσημέρια που σχολούσα από το γυμνάσιο περιμένοντας το λεωφορείο για το χωριό. Στο Νάξος όμως τον θυμάμαι στην γέφυρα από τα εκπαιδευτικά που πηγαίναμε με την σχολή.
Το αγαπημένο ποστάλι των Κυκλαδιτών. Ποιος είπε για υπεράριθμους; ;)
Συνημμένο Αρχείο 113543
Συνημμένο Αρχείο 113544
Copyright - Πηγή
απο το αρχειο μου, μια φορα στην Ιο.....
Συντοπίτη, η φωτογραφία σου μου θύμισε ταξίδι τη δεκαετία του 90 με το Πάρος Εξπρές από Πάρο για Δονούσα. Φύγαμε 11 το πρωί και φτάσαμε στον Σταυρό στις 7 το απόγευμα! Η "κόρη του Φραγκουδάκη" μας πρόσφερε ενδοκυκλαδικές συγκινήσεις στην πορεία για Δονούσα. Η κρουαζιέρα με το Έλλη μας ταξίδεψε από Πάρο-Νάξο-Ηρακλειά-Σχοινουσα-Κουφονήσι-Καταπολα-Αιγιαλη-Δονούσα! Πως να λησμονήσεις 8 ώρες, καραβολατρικής ηδονής...
Φυσικά, σε όλο το ταξίδι ήμασταν αραχτοί πάνω στην κουβερτωμένη πλώρη και αφήναμε το μπότζι να μας νανουρίζει. Το ταξίδι ήταν απόλαυση με το νωχελικό πέρασμα του ιστορικού ποσταλιού από τα Φώκλαντς... Εποχες που φαίνονται μακρινές, κι όμως ήταν δεν ήταν σχεδόν πριν 10 χρόνια...
Ποτέ δεν είχα δεί το Έλλη σ' αυτά τα χρώμτα...