Διώρυγα της Κορίνθου (Corinth Canal)
Η ιδέα του έργου (στη σύγρονη εποχή γιατί υπήρχε και μια αποτυχημένη προσπάθεια του Νέρωνα με σχεδόν την ίδια χάραξη) προήλθε από την επιτυχία της διώρυγα του Σουέζ που άνοιξε το 1860 και την ανάγκη μεταφοράς των πρώτων υλών από τις αποικίες της Ασίας και της Αφρικής στις βιομηχανικές μητροπόλεις της Δυτικής Ευρώπης. Το έργο είχε μία αποτυχημένη ανάθεση το 1870 και το 1882 η κυβέρνηση Κουμουνδούρου υπέγραψε σύμβαση με τον στρατηγό Turr που είχε εμπλακεί στη διώρυγα του Σουέζ, με τη σύμβαση αυτή το δημόσιο παραχωρούσε τις απαραίτητες εκτάσεις και ο ιδιώτης θα κατασκεύαζε και θα εκμεταλλευόταν τη διώρυγα για 99 χρόνια μετά την ολοκλήρωση της (υπολογιζόταν να ολοκληρωθεί το 1891). Με την κυβερνητική αλλαγή του 1882 η κυβέρνηση Τρικούπη επαναδιαπραγματεύθηκε τη σύμβαση και στη νέα σύμβαση μειώθηκε το πλάτος και αυξήθηκε το βάθος της διώρυγας σε σχέση με τα αρχικά σχέδια. Με την υπογραφή της σύμβασης ο Turr ίδρυσε στο Παρίσι την Ανώνυμη Εταιρεία Societe Internationale du Canal maritime de Corintheμε μετοχικό κεφάλαιο 30.000.000 γαλλικά φράγκα (ή 30.000.000 δραχμές, η ασημένια δραχμή συμμετείχε στην Νομισματική Ένωση της εποχής (!) και είχε ίδια αξία με το ασημένιο γαλλικό φράγκο!). Η κατασκευή ανατέθηκε στη γαλλική κατασκευαστική εταιρεία Societe des Constructions et des Travaux Maritimes.
Παρόλο που χρησιμοποιήθηκαν τα πιο σύγχρονα μηχανήματα της εποχής και απασχολήθηκε μεγάλος αριθμός εργαζομένων (ενδεικτικά 1.800 εργαζόμενοι το 1883) οι δυσμενής γεωλογία της περιοχής (ρήγματα που συναντούν τη διώρυγα σε οξεία γωνία με τον άξονα) δεν επέτρεψε τη διάνοιξη της διώρυγας μέχρι το 1889 που προέβλεπε ο αρχικός προγραμματισμός. Επίσης η αποτυχία της διάνοιξης της διώρυγας του Παναμά από το Φερδινάρδο Λεσέψ τον σχεδιαστή της διώρυγας του Σουέζ οδήγησε την απαξίωση των μετοχών και την αδυναμία κάλυψης του κόστους του έργου που είχε πολλαπλασιαστεί. Έτσι η Societe Internationale du Canal maritime de Corinthe πτώχευσε και η ελληνική κυβέρνηση στράφηκε σε Έλληνες επενδυτές. Και με τη μεσολάβηση του τραπεζίτη Ανδρέα Συγγρού ιδρύθηκε η Ελληνική Εταιρεία της Διώρυγος της Κορίνθου με μετοχικό κεφάλαιο 5.000.000 φράγκα (ή 5.000.000 δραχμές) και τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις της γαλλικής εταιρείας SocieteInternationaleduCanalmaritimedeCorinthe εκχωρήθηκαν από του εκκαθαριστές της σε αυτή. Η ελληνική εταιρεία ανέθεσε την κατασκευή της διώρυγας στον εργολάβο Α. Μάτσα που πρότεινε αλλαγές στη μελέτη για να μειωθούν οι χωματισμοί. Η διώρυγα ολοκληρώθηκε κι εγκαινιάστηκε το 1893. Οι εξελίξεις στη ναυσιπλοΐα και η γενίκευση της χρήσης του ατμού που επέτρεπε στα πλοία να πλέουν στην ανοιχτή θάλασσα και όχι κοντά στις ακτές και τα μεγάλα λειτουργικά έξοδα οδήγησαν την Ελληνική Εταιρεία της Διώρυγος της Κορίνθου σε πτώχευση το 1906 και κατόπιν πλειστηριασμού τα δικαιώματα της διώρυγας ανέλαβε η Εθνική Τράπεζα που συνέστησε τη Νέαν Ανώνυμον Εταιρείαν της διώρυγας της Κορίνθου η οποία εκμεταλλεύτηκε τη διώρυγα μέχρι το 1980 οπότε παραχωρήθηκε στο Ελληνικό Δημόσιο.
Η διώρυγα δεν είχε ποτέ την επιτυχία που αναμενόταν αφού δεν μπορούσε να ακολουθήσει την αύξηση του μεγέθους των πλοίων (η διώρυγα του Σουέζ έχει σήμερα πολλαπλάσιο πλάτος από το αρχικό και σχεδιάζεται και διαπλάτυνση της διώρυγας του Παναμά). Επίσης λόγω της δυσμενούς γεωλογίας είχε μεγάλες ανάγκες συντήρησης των πρανών και άρσης καταπτώσεων, μάλιστα έμεινε κλειστή για δύο χρόνια το 1923 λόγω καταπτώσεων.
Από την ιστορία αυτού του έργου μπορούμε να πάρουμε πολλά διδάγματα.
α) πόσο επηρεάζουν οι τεχνικές μελέτες και οι μεθοδολογίες κατασκευής ένα τέτοιο έργο
β) τη σημασία του σωστού χρονικού και οικονομικού προγραμματισμού
γ) την επιρροή των τοπικών (π.χ. κυβερνητικών αλλαγών) και διεθνών συγκυριών (ας μην ξεχνάμε πως ο όρος παγκοσμιοποίηση προέρχεται από τον 19ο αιώνα με την διακίνηση των κεφαλαίων και των αγαθών στον αποικιοκρατούμενο τότε κόσμο)
δ) τη σημασία της πρόβλεψης της βιωσιμότητας και της εξέλιξης ενός έργου στον κύκλο της ζωής του.
http://upload.wikimedia.org/wikipedi...auguration.jpg
Τα εγκαίνια της Διώρυγας
Χαρακτηριστικά της Διώρυγας
Η Διώρυγα έχει διεύθυνση 131,5° - 311,5° και τέμνει κατ' ευθεία γραμμή τον Ισθμό της Κορίνθου. Τέμνει το ανώμαλο έδαφος του Ισθμού μέχρι 79 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας.
• Το συνολικό μήκος της Διώρυγας ανέρχεται στα 6.343 μέτρα, εκ των οποίων τα 540 μέτρα καταλαμβάνουν οι προλιμένες Ισθμίας και Ποσειδωνίας.
• Η αφετηρία μετρήσεως βρίσκεται στον άξονα της Διώρυγας σε σταθερό σημείο 83 μέτρα από τους λιμενοβραχίονες Ποσειδωνίας και τελειώνει σε σημείο του άξονα 40 μέτρα από το λιμενοβραχίονα Ισθμίας.
• Το μέγιστο ασφαλές πλάτος της Διώρυγας για τη ναυσιπλοΐα είναι 24.60 μέτρα στην επιφάνεια της θάλασσας και 21 μέτρα στο βυθό. Το βάθος της Διώρυγας ανέρχεται στα 8 μέτρα.
• Το μέγιστο ασφαλές ύψος της Διώρυγας για τη ναυσιπλοΐα περιορίζεται στα 52 μέτρα λόγω της σιδηροδρομικής και της οδικής γέφυρας.
Πηγή:http://www.periandros.gr/
Περίληψη εργασίας από το 7ο Συμπόσιο Ωκεανογραφίας και Αλιείας Μάιος 2003
ΑΚΟΥΣΤΙΚΗ ΑΠΟΤΥΠΩΣΗ ΤΟΥ ΠΥΘΜΕΝΑ ΚΑΙ ΤΩΝ ΥΠΟΘΑΛΑΣΣΙΩΝ ΠΡΑΝΩΝ ΤΗΣ ΔΙΩΡΥΓΑΣ ΚΟΡΙΝΘΟΥ: ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΟΙ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΙ ΚΑΙ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΕΥΣΤΑΘΕΙΑΣ
Δ. Σακελλαρίου, Σ. Αλεξανδρή, Π. Νομικού, Π. Γεωργίου, Γ. Ρουσάκης, Π. Ρενιέρης & Β. Παπαδόπουλος
Εθνικό Κέντρο Θαλασσίων Ερευνών, Τ.Θ. 712, 19013 Ανάβυσσος Αττικής, e-mail: [email protected] (σσ αντικαταστάθηκε από το Ελληνικό ΚΕντρο Θαλασσίων Ερευνών http://www.hcmr.gr/)
Στην παρούσα εργασία περιγράφονται οι τεχνολογικοί περιορισμοί που παρουσιάστηκαν και τα αποτελέσματα που προέκυψαν από την πρώτη μελέτη της Διώρυγας Κορίνθου με τεχνικές θαλάσσιας γεωλογικής–γεωφυσικής έρευνας, με σκοπό τη διερεύνηση της ευστάθειας του υποθαλάσσιου τμήματος των πρανών. Η Διώρυγα Κορίνθου, μήκους 6 χλμ., πλάτους 24,6μ. στην επιφάνεια της θάλασσας, αρχικού βάθους 8,3μ. και με έντονο, περιοδικά εναλλασσόμενο θαλάσσιο ρεύμα, αποτελεί εντελώς πρωτόγνωρο περιβάλλον για την εφαρμογή των μεθόδων θαλάσσιας γεωφυσικής. Οι εργασίες πεδίου πραγματοποιήθηκαν με το Ω/Κ ΑΙΓΑΙΟ με επιχειρησιακή ταχύτητα 3 κόμβων και τη χρήση διαφορικού GPS. Για τη βυθομετρία του πυθμένα χρησιμοποιήθηκε σύστημα πολυδιαυλικής βυθομέτρησης SEA BEAM 1180 σε δύο συμπληρωματικές καταγραφές. Η ακουστική αποτύπωση πραγματοποιήθηκε με ηχοβολιστή πλευρικής σάρωσης (500kHz) και τη χρήση αυτοσχέδιων τεχνικών. Υποθαλάσσια φωτογράφιση και βιντεοσκόπηση και χαρτογράφηση των κρηπιδότοιχων έδωσε τη δυνατότητα οπτικής επιβεβαίωσης των ακουστικών δεδομένων. Το ελάχιστο βάθος της Διώρυγας σε ορισμένα σημεία είναι 6,5μ. περίπου και το μέγιστο 9μ. Οι αρχικοί κρηπιδότοιχοι διατηρούνται σε συνολικό μήκος 1800μ και 2000μ. στα πρανή Στερεάς Ελλάδας και Πελοποννήσου αντίστοιχα. Σε μήκος 2400μ. σε κάθε πρανές παρατηρήθηκε μερική έως ολική καταστροφή η οποία συνδυάζεται με αντίστοιχη υποχώρηση του υπερθαλάσσιου τμήματος των πρανών, κυρίως στα σημεία τομής με υπάρχοντα ρήγματα. Φαινόμενα υποσκαφής δεν παρατηρήθηκαν. Οι καταστροφές που παρατηρούνται στο επίπεδο της στάθμης της θάλασσας οφείλονται κατά κύριο λόγο στη μεγάλη ταχύτητα διέλευσης των πλοίων και την αντίστοιχη πίεση που εξασκείται στα πρανή από την περιδίνηση του νερού.