Printable View
Να μια ασχημη φωτο.. Ουτε ρομαντισμοί ουτε τιποτα..
Ένας χλωμος ήλιος ανάμεσα απο τσιμεντενια κτηρια μεσα απο το παράθυρο της καμπίνας σου..
Είναι το ηλιοβασίλεμα ενος γκαζα - Πανο - στο Dakar περνοντας στορια και bunker για Αγ. Μαυρικιο.
Συνημμένο Αρχείο 26419
Φίλε Γιώργο στο συγκεκριμένο λιμάνι ,ούτε στο ντοκο δεν βγαίνεις .Έχω παει και έχω κάνει και ένα καλό dial .Με ένα ζευγάρι παπούτσια πήρα τρία τελάρα γαρίδες απο μια βάρκα .Τρώγαμε έναν μήνα .Ήταν το τελευταίο λιμάνι πριν κροσαρουμε για απέναντι για Καραϊβική .Παράθεση:
Αρχική Δημοσίευση από Eng
Εγω Κωστα ειχα την τυχη να βγω στο Dakar με τον αρχιμηχανικο. Σαν πολη ειναι χαλια, φτωχια και οτι συνεπαγεται...πεζοδρομιο κλπ... Ενα βραδυ μειναμε και την επομενη φυγαμε για Μαυρικιο. Οσο για dial?? Τα στορια που φεραμε τα πηραμε κατα 80% με κατι βαρελια αδειανα! Ασε που για τα sluge μας δωσαν δυο αρνια!!!
Μαστροκώστα πολυ ωραια η κινηση σου...
Να και η εισοδος του λιμανιου...και ενα νησακι στην αριστερη πλευρα 1,5 μιλι απο τα φαναρια!
Συνημμένο Αρχείο 26423
Συνημμένο Αρχείο 26424
Συνημμένο Αρχείο 26425
Συνημμένο Αρχείο 26426
Συνημμένο Αρχείο 26427
Στο λιμάνι αυτό έκατσα 1 ολόκληρο μήνα για επισκευή!
Και πως τα πέρασες ? σου άρεσε ??Παράθεση:
Αρχική Δημοσίευση από Apostolos
Ωραια, συντήρηση στο πλοίο
Συνημμένο Αρχείο 26492
Η γυναίκα μαζι,
Συνημμένο Αρχείο 26495
Μέρα παρα μέρα στο καζίνο για μάσα και μουσική,
Συνημμένο Αρχείο 26494
Φώτο βαποριών
Συνημμένο Αρχείο 26493
Μόνο που τελικά το ρεκτιφιέ δέν πέτυχε και κάναμε Ντακάρ - Πειραιά με μία μηχανή και 9 κόμβους...
Την επισκευή την έκανε ελληνικό συνεργείο η κροκόδειλοι ??Παράθεση:
Αρχική Δημοσίευση από Apostolos
Ελληνικό... Σορόγκας για όποιους ξέρουν
Παρακολουθώντας το Θέμα Ντακάρ, (Στα Λιμάνια του Κόσμου) μου θυμίσατε τα παλιά χρόνια, όταν το επισκέφτηκα δυο φορές το 1966, με το Ατμόπλοιο ΑΡΙΩΝ (του Μπίστη ?) μεταφέροντας αράπικο φιστίκι προς Τεργέστη και Βενετία.
Παρατήρησα την εξέλιξη του Ντακάρ, που το 1957 ήταν μια ασήμαντη πόλη, και άρχισε να αναπτύσσεται το 1960 όταν η Σενεγάλη ανεξαρτητοποιήθηκε από τη κυριαρχία των Γάλλων. Εντύπωση μου έκανε και η εξέλιξη του νησιού, που βρίσκεται έξω από το λιμάνι του. Το νησί αυτό λέγεται Κορ ή Γκορ (Coree ή Goree στα Γαλλικά), είναι ιστορικό και κατά συνέπεια τουριστικό, γιΆ αυτό και έσπευσα να το φωτογραφίσω.
Η ιστορικότητά
του συνίσταται στο ότι εκεί συνάθροιζαν βίαια τους μαύρους ιθαγενείς της ευρύτερης περιοχής, σαν στρατόπεδο συγκέντρωσης (ανάλογο με αυτά των Ναζί) όπου οι μαύροι παρέμεναν αλυσοδεμένοι, χωρίς να γνωρίζουν το λόγο κράτησης, μέχρι να εμφανιστεί το πλοίο που θα τους επιβίβαζε με προορισμό την Αμερική προς πώληση ως σκλάβους. Πραγματική τραγωδία! Το Φρούριο, δεξιά των φωτογραφιών σας, προστάτευε το λιμάνι για το δουλεμπόριο.
Η «τουριστική»του ιδιότητα συνίσταται στο ότι οι σημερινοί Μαύροι της Αμερικής το επισκέπτονταν από τότε (1966) για να κλάψουν στη μνήμη των προγόνων τους. Για το λόγο αυτό, το κτήριο είχε ανακαινιστεί και διαμορφωθεί σε μουσείο. Αυτά μου διηγήθηκε ο πιλότος, με εμφανή τη συγκίνησή του, διότι ήταν ιθαγενής Σενεγαλέζος.
Στις συνημμένες φωτογραφίες μου βλέπετε το νησί Γκορ, το Ντακάρ χωρίς τα μεγάλα κτήρια και το σχετικό ναυτικό χάρτη. (Ο χάρτης είναι της δεκαετίας 1970). Σας βεβαιώ ότι το Ντακάρ, το 1966, ήταν γραφική πόλη, φιλική, με ωραίες παραλίες στις ακτές του Ατλαντικού.
Συνημμένο Αρχείο 57280
Συνημμένο Αρχείο 57281
Συνημμένο Αρχείο 57282
Συνημμένο Αρχείο 57283