"Μυρτιδιώτισσα" - "Amarcord"
Το θέμα αυτό είναι γεμάτο νοσταλγία.
Θυμίζει και λίγο την ταινία του Φεντερίκο Φελλίνι "Amarcord".
O τίτλος προέρχεται από την ένωση των λέξεων "amare", "ricordare", που σημαίνουν ότι το να θυμάσαι είναι πολλές φορές λίγο πικρό.
Τα πλοία με τα οποία ταξίδεψα τα έχω καταγράψει εδώ και κάποια χρόνια.
Πρώτο ταξίδι, λοιπόν, για τη Σίφνο τον Αύγουστο του 1968.
Ταξίδι με το υπέροχο "Μυρτιδιώτισσα".
Φυσικά δεν το θυμάμαι, αλλά καμιά φορά την ώρα του απογεύματος μου φαίνεται σαν να ακούω έναν αλλόκοτο ήχο μηχανών. Το απόγευμα φτάναμε στις Καμάρες έπειτα από πολύωρο ταξίδι.
Να' ναι άραγε το "Μυρτιδιώτισσα", να 'ναι το "Λητώ", να
'ναι το "Κάλυμνος", να 'ναι το "Κανάρης", να 'ναι το "Μιαούλης";
Δεν ξέρω, μιας και κάθε φορά ο ήχος των μηχανών είναι διαφορετικός.
Πάντως, η λίστα με τα καράβια ξεπερνά τα διακόσια.
Αλλά τη γλύκα που είχαν εκείνα τα ταξίδια με τα παλιά καράβια, την ξαναβρήκα μόνο στα τρία "Βελγάκια", το "Αιγαίον", το "Μπάρι" και το "Γεώργιος".
Καλά ταξίδια σε όλους
Ε/Γ - Ο/Γ "Κεφαλληνία" (1965)......Γιά Πάντα!!!
Το πρώτο μου ταξίδι έγινε τον Αύγουστο του 1967 σε ηλικία 10 περίπου μηνών με το «καινούργιο»!!! Έτσι έλεγαν Πατρινοί και Κεφαλλονίτες το αξέχαστο «Κεφαλληνία». Το βαπόρι που έμελλε να γίνει η μεγάλη μου αγάπη και παντοτινή. Από τότε λοιπόν, ανελλιπώς, ταξίδια κάθε χρόνο για τις καλοκαιρινές διακοπές μας στην ιδιαίτερη πατρίδα μας την Κεφαλονιά με το «Κεφαλληνία». Πάμπολλα ταξίδια στο όνειρο με το ονειρικό (για μένα και την οικογένεια μου) «Κεφαλληνία».
Βέβαια κάποιες χρονιές υπήρξαν ταξίδια με το "Επτάνησος", το "Αργοστόλι" (νυν Παναγία Χοζοβιώτισσα), το "Ιονίς" και τώρα πιά όλα με το "Κεφαλονιά".