ελληνόκτητα επιβατηγά πλοία για το τελευταίο ταξίδι [Greek ships for the last voyage]

Nα δούμε και άλλο ένα της Embajada, με κλασσική βρετανική σχεδίαση.
Το WAIWERA ναυπηγήθηκε το 1942-44 στα Harland & Wolff στο Μπέλφαστ, είχε ντήζελ Burmeister Wain και πέρα των αμπαριών-ψυγείων, αρχικά είχε καμπίνες για 112 επιβάτες «τουριστικής» θέσης. Προφανώς ένα προσωρινό μέτρο για να εξυπηρετηθεί η γραμμή Αγγλίας - Νεας Ζηλανδίας μέχρι να πυκνώσουν τα επιβατηγά της γραμμής. Λίγο μετά τον πόλεμο, οι χώροι των επιβατών έγιναν αμπάρια και το 1967 το πήρε η Embajada Cia Nav. που το μετονόμασε JULIA για το τελευταίο ταξίδι του στο Kaohsiung όπου έφτασε το Γενάρη του 1968.

Συνημμένο Αρχείο 160412 Συνημμένο Αρχείο 160413
Φωτο: shipsnostalgia

Ως WAIWERA ανήκε στην Shaw Savill & Albion που το παράγγειλε μαζί με άλλα 4 στους Η & W. Kαθαρά σπαρτιάτικο σχέδιο της πολεμικής περιόδου,ήταν 11138 grt.
Eίναι ενδιαφέρον να "ανακαλύπτει" κανείς μιά παράπλευρη δρστηριότητα την εποχή εκείνη μεγάλων Ελλήνων εφοπλιστών του Λονδίνου δλδ την μεταπώληση πλοίων προς διάλυση.

Ένα γαλλικό φορτηγοποστάλι του 1950, το 12.000 κοχ CLAUDE BERNARD έκανε τη γραμμή Γαλλία-Νότια Αμερική για τη Chargeurs Reunis μεταφέροντας μέχρι 324 επιβάτες. Το 1962 το αγόρασε η ανατολικογερμανική DSR και ως J.G.FICHTE ταξίδευε σε εκπαιδευτικούς πλόες προς τη Κούβα και το Μεξικό.
Συνημμένο Αρχείο 178581πηγή: shipsnostalgia

Το 1979 πουλήθηκε στην Estrella Christal του Παναμά με διαχειριστρια την Aton Ltd του Πειραιά. Το πλοίο αναχώρησε από το Αμβούργο τον Αύγουστο με προορισμό την Ταϊβάν και με το όνομα SUNRISE. Όμως για κάποιο λόγο έδεσε στο Κολόμπο όπου μετονομάστηκε SUNRISE IV υπό σημαία Σρι Λάνκα. Το 1981 περιήλθε στον Σ. Αθανασίου και μετονομάστηκε PEGANCIA και τον Απρίλη του 1981 έφυγε από το Κολόμπο για το Πακιστάν όπου διαλύθηκε.
Εδώ το βλέπουμε ως SUNRISE IV παροπλισμένο στο Κολόμπο:
Συνημμένο Αρχείο 178580
πηγή