Αλιεία-Περιβάλλον

Αν οι σημερινοί ρυθμοί της υπεραλιείας διατηρηθούν, σε 50 χρόνια όλα τα βρώσιμα ψάρια και θαλάσσια είδη θα έχουν εξαφανιστεί από την ανοιχτή θάλασσα, σύμφωνα με στοιχεία διεθνούς έρευνας που είναι μάλιστα από τις πιο εκτεταμένες και εμπεριστατωμένες που έχουν γίνει για τη θαλάσσια ζωή.
Αυτήν την αποκαλυπτική προειδοποίηση απηύθυνε μια ομάδα αποτελούμενη από οικολόγους και οικονομολόγους από δεκάδες ερευνητικά κέντρα, οι οποίοι έχουν μελετήσει λεπτομερή στοιχεία από το 1950 για την απόδοση της αλιείας. Έτσι, διαπιστώθηκε ότι για διάστημα μεγαλύτερο των 56 ετών οι εμπορικοί ψαρότοποι παρακμάζουν με ολοένα και αυξανόμενους ρυθμούς, με τα αποθέματα ψαριών να έχουν ήδη «καταρρεύσει» - ως «κατάσταση κατάρρευσης» ορίζεται η πτώση κάτω από το 10% της αρχικής απόδοσης - στο ένα τρίτο των ψαρότοπων και τον ρυθμό απώλειας συνεχώς να αυξάνεται, αναφέρουν οι ερευνητές στο περιοδικό «Science». Έτσι, η απόλυτη εξάλειψη συνολικά των αποθεμάτων ψαριών στον κόσμο υπολογίστηκε πως θα έχει ολοκληρωθεί έως το 2048. Η μείωση των αποθεμάτων συνδέεται μάλιστα με το πλήγμα που έχει δεχθεί η βιοποικιλότητα στα θαλάσσια οικοσυστήματα.
«Αν δεν αλλάξουμε ριζικά τον τρόπο με τον οποίο διαχειριζόμαστε τα θαλάσσια είδη στο σύνολό τους, ως λειτουργικά οικοσυστήματα, αυτός θα είναι ο τελευταίος αιώνας που έχουμε ψάρια από την ανοιχτή θάλασσα» τόνισε ο Στιβ Παλούμπι του Πανεπιστημίου Στάνφορντ, μέλος της ερευνητικής ομάδας.
Η επίμαχη τετραετής έρευνα είναι η πρώτη που αναλύει όλα τα υπάρχοντα στοιχεία που έχουν συγκεντρωθεί για τα ψάρια ανοιχτής θαλάσσης και άλλα είδη του ωκεανού, καθώς και για τα οικοσυστήματα στα οποία ζουν. «Αυτό που τονίζουμε είναι ότι υπάρχει πεπερασμένος αριθμός αποθεμάτων. Έχουμε εξαντλήσει το ένα τρίτο και θα συνεχίσουμε με ό,τι απομένει», προσθέτει ο Μπόρις Γουόρμ του Πανεπιστημίου Νταλουσί στον Καναδά, επικεφαλής της μελέτης.

Πηγή: Τα Νέα, 4/11/2006

Οι ωκεανοί φιλοξενούν το 80% της ζωής πάνω στη γη και παράγουν το 50% του οξυγόνου μας, όμως μονάχα το 1% της επιφάνειάς τους βρίσκεται υπό κάποιο καθεστώς προστασίας. Τα αποτελέσματα της ανεξέλεγκτης εκμετάλλευσης είναι δραματικά:

• Το 65-70% των εμπορικών ψαριών στην Ελλάδα υπεραλιεύεται[1] ενώ τα κυριότερα αλιεύματα της μηχανότρατας δηλαδή η κουτσομούρα, ο μπακαλιάρος, η γάμπαρη, η γαρίδα και η καραβίδα είναι υπεραλιευμένα[2]. Ωστόσο, τα κλιμάκια ελέγχου αλιευτικών προϊόντων δεν λειτουργούν ακόμα[3].
• Το 90% των ενήλικων ερυθρών τόνων έχει ήδη εξαντληθεί[4], όμως οι θαλάσσιες περιοχές της Μεσογείου όπου αναπαράγεται το ψάρι αυτό, παραμένουν απροστάτευτες. Οι μονάδες πάχυνσης τόνου επιτείνουν το πρόβλημα[5].
• Το 20%-60% των αλιευμάτων των ευρωπαϊκών αλιευτικών σκαφών (συμπεριλαμβανομένων και των ελληνικών) δεν φτάνει ποτέ στις ψαραγορές[6], αλλά απορρίπτεται στη θάλασσα αμέσως μετά την αλίευσή του, γιατί δεν έχει επαρκή εμπορική αξία.
• Τα τελευταία 15 χρόνια έχουν καταλήξει περισσότεροι από 70.000 τόνοι πετρελαίου στη θάλασσα λόγω ατυχημάτων[7], ενώ κάθε χρόνο περίπου 250.000 τόνοι πετρελαίου ρυπαίνουν τη θάλασσα εξαιτίας της λειτουργίας των πλοίων. Στην Ελλάδα, στα ευαίσθητα νερά της καλντέρας στη Σαντορίνη, παραμένουν ξεχασμένοι στο βυθό 450 τόνοι πετρελαίου.

ΠΗΓH:www.greenpeace.gr