Ο χρόνος περνάει και ετοιμάζομαι να αναχωρήσω. Το Blue Star 2 φεύγει στις 20.00 και, όπως ξέρετε, δεν έχει καθυστέρηση.
Κάνω μια τελευταία βόλτα στους πεζόδρομους της πόλης κι έχω την αίσθηση ότι αυτή η εικόνα θα μου λείψει.
Σας κάνει εντύπωση η φράση "θα μου λείψει"; Δε θα 'πρεπε. Ακόμη κι αυτό που έχεις ζήσει για λίγες ώρες, γίνεται "δικό σου", όταν αξίζει και όταν σε σέβεται. Και η πόλη της Κω σέβεται τον άνθρωπο. Κάτοικο ή περιηγητή, δεν έχει σημασία.