Ι/Φ Ευγένιος Ευγενίδης

[Asterias]

Αγαπητοί φίλοι, καλησπέρα,

Η Ελλάδα μπορεί να υπερηφανεύεται για τη μακρά ναυτική της παράδοση.
Από τους πρώτους ταξιδευτές και τα καράβια των αρχαίων Ελλήνων, την Κλασσική εποχή, το Βυζάντιο, την Τουρκοκρατία, τους Παγκόσμιους πολέμους μέχρι και σήμερα οι Έλληνες έχουν να επιδείξουν μια λαμπρή πορεία 10.000 χρόνων. Οι ναυτικές δραστηριότητες και επιδόσεις αιώνων δημιούργησαν την Ελληνική Ναυτική Παράδοση την οποία σέβεται και εκτιμά η παγκόσμια κοινότητα.

Σήμερα, η Εμπορική Ναυτιλία των Ελλήνων αποτελεί εθνικό κεφάλαιο και τροφοδότη της ελληνικής οικονομίας. Με ένα στόλο που σε ποσοστό ισούται με το 16% της παγκόσμιας ναυτιλίας και το 43% του εμπορικού στόλου της Ε.Ε , ο ελληνικός ναυτικός στόλος κατατάσσει την χώρα μας στην πέμπτη θέση της παγκόσμιας κατάταξης.

Αυτή ακριβώς την παράδοση και συνέχεια έχουμε την υποχρέωση να διαφυλάξουμε και να προβάλλουμε όπως αρμόζει, τόσο για λόγους διατηρήσεως του εθνικού ναυτικού πνεύματος και αγάπης των επερχόμενων γενεών προς τη θάλασσα, όσο και για λόγους προβολής της χώρας μας και συνεισφοράς της ελληνικής ναυτικής παράδοσης στο παγκόσμιο στερέωμα.

Ενεργό τμήμα αυτής της τεράστιας παράδοσης είναι ένα σκάφος το οποίο ζητά τη βοήθεια μας. Ένα σκάφος σταθμός στην Ελληνική Ναυτική Παράδοση, που όπως πληροφορήθηκα από το μηνιαίο περιοδικό «Ναυτική Ελλάς» χρειάζεται χρήματα για την ολοκλήρωση των εργασιών συντήρησής του. Το σημερινό όνομα αυτού: «Ευγένιος Ευγενίδης» Η ιστορία του οποίου δεν είναι καθόλου ευκαταφρόνητη.

Το πλοίο κατασκευάστηκε το 1929 στα ναυπηγεία William Denny & Brothers στο Dumbarton της Σκοτίας κατόπιν παραγγελίας του Sir Walter Runcinman, Bart. Ο ιδιοκτήτης του και μια εκλεκτή παρέα επιβιβάζονται στο πλοίο το 1930 για το παρθενικό του ταξίδι, του οποίου σταθμός είναι και η Ελλάδα. Κατά την διάρκεια της επίσκεψης αυτής, ο Walter Runcinman συναντήθηκε με τον Ελευθέριο Βενιζέλο. Μαγεμένος από τις ομορφιές της χώρας μας, ο Walter Runcinman αποφασίζει να την ξαναεπισκευτεί δυο χρόνια αργότερα, και πάλι επί του Sunbeam II.

Το 1939, και ενώ ο Walter Runcinman δεν είναι πλέον εν ζωή, το πλοίο παραχωρείται στο αγγλικό ναυαρχείο. Κατά τη διάρκεια του Β Παγκοσμίου Πολέμου, το πλοίο βρίσκεται αγκυροβολημένο στον ποταμό Ηelford της Cornwall, που αποτελεί βάση από την οποία ξεκινούν τα πλοιάρια με τους συμμαχικούς σαμποτέρ και κομάντο για τις ακτές της Γαλλίας.

Με το τέλος του Β Παγκοσμίου Πολέμου, το πλοίο περιέρχεται σε σουηδικά χέρια και αλλάζει δύο ιδιοκτήτες, ενώ μετονομάζεται σε Flying Clipper. Χρησιμοποιήθηκε ως εκπαιδευτικό πλοίο, ενώ συμμετείχε και στους δυο πρώτους αγώνες ιστιοφόρων με υψηλά ιστία, κατά τους οποίους συναγωνίζεται και με το Creole, ιδιοκτησίας Σταύρου Νιάρχου. Το 1961 – 62 το πλοίο πρωταγωνίστησε στην ταινία «Flying Clipper» ενώ συμμετείχε και στην ταινία Lord Jim.

Η μοίρα του πλοίου είναι άμεσα συνδεδεμένη με την Ελλάδα, έτσι το 1965 το πλοίο αγοράστηκε από το Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας για να χρησιμοποιηθεί ως εκπαιδευτικό πλοίο για τους δοκίμους του. Το 1/3 των χρημάτων της αγοράς του προήλθαν από κληροδότημα της διαθήκης του εφοπλιστή και εθνικού ευεργέτη Ευγένιου Ευγενίδη. Σε ένδειξη ευγνωμοσύνης, το πλοίο μετονομάστηκε «Ευγένιος Ευγενίδης». Για πολλά χρόνια, το πλοίο χρησιμοποιήθηκε ως εκπαιδευτικό, ενώ το 1992 παροπλίστηκε και μέχρι το 2002 παρέμενε αγκυροβολημένο στο Παλαιό Φάληρο, οπότε και παραχωρήθηκε στο Πολεμικό Ναυτικό για χρήση. Τότε αποφασίστηκε η αναπαλαίωση και επαναχρησιμοποίηση του σκάφους ως εκπαιδευτικό πλοίο για τους Ναυτικούς Δόκιμους.

Αυτή τη στιγμή βρίσκεται στο Ναύσταθμο Σαλαμίνας όπου βρίσκονται σε εξέλιξη οι απαραίτητες εργασίες, προκειμένου το πλοίο να επανέλθει και πάλι στην ενεργό δράση.

Ο αριθμός του λογαριασμού είναι: 9800078148-7 στη Γενική Τράπεζα.


Φίλοι μου, σκεφτείτε πως με το απόκομμα που θα πάρετε από την Τράπεζα καταθέτοντας έστω και 5¤ δίνετε ενεργά το παρόν στη διαφύλαξη ενός κομματιού της Ιστορίας μας.