Κάποτε ο Κακλαμανάκης διέσχισε το Αιγαίο με το σερφ του και κάποιοι διασχίζουν τον Ατλαντικό με κανό! Οπόταν ανάλογα της τρέλας που κουβαλάς όλα είναι εφικτά.
Μια χαρά το βλέπω το σκαφάκι για να κάνεις τις βολτίτσες σου και γιατί όχι και ένα μικρό ταξιδάκι. Έχεις το πλεονέκτημα της ταχύτητας μειώνοντας έτσι το χρόνο που θα σαι στην θάλασσα (αντιθέτως ένα ΄κανονικό’ μονόγαστρο ιστιοπλοικό θα ναι σαφώς πιο αργο αλλά με περισσότερες ανέσεις) άρα με μια καλή οργάνωση μπορείς να κάνεις και το γύρο της Ρόδου. Κοιτάζεις τις προβλέψεις του καιρού, τις παραλίες που μπορείς να το βγάλεις για σταθμό, τις εναλλακτικές πορείες και καταφύγια σε περίπτωση ανάγκης κτλ, κτλ. Έχε υπόψη πως το πιο πιθανών να βρέχεσαι σε τέτοιο σκαφάκι οπόταν θα πρέπει να βρεις το τρόπο τα λίγα πράγματα που θα κουβαλάς να είναι προστατευμένα.
Τώρα όσο αφορά σχολή, σίγουρα μια σχολή ανοικτής θαλάσσης θα σου προσφέρει κάποιες γνώσεις αλλά σε αυτό το στάδιο δεν θα έλεγα πως είναι απαραίτητο. Καλύτερα βρες κάποιο άτομο ή κάποιο ναυτικό όμιλο να σε μάθει ιστιοπλοία τριγώνου. Πρέπει να ξέρεις τις διάφορες πλεύσεις (όρτσα, πρίμα κτλ), τα τριμαρίσματα των πανιών, την σωστή χρήση τους, πως να τα μουδάρεις κτλ, κτλ. Όλα αυτά πρέπει να τα ξέρεις πολύ καλά χωρίς να χρειάζεται να τα σκέφτεσαι πριν ανοιχτείς στο πέλαγος. Με την πείρα που θα αποκτάς θα μάθεις να ‘βλέπεις΄τον άνεμο και ανάλογα να τον κυνηγάς ή να τον αποφεύγεις. Τα πιο ‘πολύπλοκα’ που θα σε μάθει η σχολή και τα οποία δεν θα τα εφαρμόζεις επειδή δεν θα σου χρειάζονται μπορείς να τα κάνεις σε κάποιο μεταγενέστερο στάδιο.
Και τα μυαλά στα ρέλια.....