Αρχική Δημοσίευση από nikos.man
Μηπως γνωριζει κανεις ποιος ειναι ο ιδιοκτητης και αν πουλιεται οπως ειναι τωρα;
Υποπλοίαρχος
Μηπως γνωριζει κανεις ποιος ειναι ο ιδιοκτητης και αν πουλιεται οπως ειναι τωρα;
Υποπλοίαρχος
Ποιοί Τούρκοι και Ιταλοί...... και εν γένει Ευρωπαίοι, Αμερικανοί και Ασιάτες !!!!! Που να σταθούν όλοι αυτοί μπροστά στην δική μας μεγαλοπρέπεια !!!!! Είναι γνωστό τοις πάσι (το έχει πει και ευτραφής λαλίστατος πολιτικός μας) ότι όταν ημείς οι Έλληνες φτιάχναμε Παρθενώνες, όλοι οι .....άλλοι κρεμόντουσαν από τα δέντρα !!!!! Ε λοιπόν, από την στιγμή που κααααααάποτε φτιάξαμε Παρθενώνες, είναι ποτέ δυνατόν να καθόμαστε να ασχολούμαστε σήμερα με .....ευτελή σύγχρονα πολιτιστικά ζητήματα ??? Ποιός πολιτισμός και που (είς άπαντας τους τομείς) ??? Θεός φυλάξοι !!!!! Το έχει μεταφέρει μάλιστα και σε στίχο η εξαίσια Λίνα Νικολακοπούλου, με μελοποίηση του θεσπέσιου (άξιου διάδοχου του Μάνου) Σταμάτη Κραουνάκη :
"Οι Έλληνες είναι λαός όλο τιμή και δόξα, το ένδοξο τους παρελθόν κλωσσάνε σαν την κλώσσα.
Κι ανέκαθεν πολέμησαν κατά της τυραννίας, τους έμεινε η καρκατσουλιά και δυό αυγά Τουρκίας"
Όσο για τα παλιά πρώτα πορθμεία (και πρώην πολεμικά αποβατικά) της χώρας μας, τα έχουμε ξαναπεί πολλές φορές. Είχαμε δίπλα μας, μες τα χέρια μας, ενεργό μέχρι και πριν πέντε χρόνια (και παροπλισμένο μέχρι πρόσφατα) όχι μόνο το πρώτο πορθμείο της χώρας μας και συγχρόνως πρώτο Ε-Γ/Ο-Γ, αλλά ταυτόχρονα και το κατά πολύ μεγάλη πιθανότητα πρώτο (σίγουρα πάντως μέσα στην πρώτη 20άδα) από τα εκατοντάδες (υπέρ των χιλίων) αποβατικά που κατασκευάστηκαν για τις ανάγκες του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Το (Mk1 class) LCT-1 (ή 16) - ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΙΑΣΕΜΙΔΗΣ - ΕΥΓΕΝΙΑ Π βέβαια. Και τι κάναμε ??? Το αφήσαμε να σαπίζει μέχρι που μιά φωτιά το κατέστρεψε ολοσχερώς.
Ποιός πολιτισμός και κουραφέξαλα ??? Μας αρκεί να αναμασούμε το ένδοξο μας (όντως) παρελθόν.
Administrator
φίλε Γιώργο θα διαφωνήσω εν μέρει μαζί σου. Σε μια χρεωκοπημένη χώρα δεν θα περίμενα κάτι παραπάνω. Όμως και σε εύρωστα κράτη, που διαθέτουν δομές και κυβερνητική συνέχεια, δεν αναλαμβάνουν μόνο οι κυβερνήσεις το κόστος αναπαλαίωσης και διατήρησης ενός ιστορικού σκάφους. Το κόστος αυτό το αναλαμβάνουν και οργανώσεις (σύλλογοι) που συστήνουν οι ενδιαφερόμενοι, φορείς ή ιδιώτες. Αν είναι σωστά οργανωμένοι και το αντικείμενο τους έχει απήχηση στο κοινό, τότε το έργο θα χρηματοδοτηθεί από δωρεές και μπορεί να συμπληρωθεί από κονδύλια της τοπικής κοινότητας-περιφέρειας που θα οφεληθεί από την ύπαρξη του "μνημείου". Αν δεν έχουν οργάνωση ή απήχηση, τότε απλά το έργο δεν θα προχωρήσει.
Να θυμήσω την περίπτωση του Ο/Γ ΓΡΗΓΟΡΟΠΟΥΛΟΣ, ενός από τα τελευταία αποβατικά LSM που υπήρχε και μάλιστα στην αρχική μορφή του. Το πήρε το 1995 ένας αμερικανικός σύλλογος που είχαν συστήσει βετεράνοι και το πήγαν στην Αμερική. Δεν υπήρχε όμως η κατάλληλη εξέλιξη και όταν φτάσαν στο σημείο να μην διαθέτουν χώρο για τον ελιμενισμό του, τότε αναγκάστηκαν να το στείλουν για σκραπ. Mια άλλη περίπτωση ήταν του αρματαγωγού HMS STALKER στην Αγγλία που παρά τις προσπάθειες για διατήρηση τού διαλύθηκε το 2010. Θα θυμάσαι ορισμένους φίλους που μάζευαν υπογραφές πριν 10 περίπου χρόνια για να μην πάει το ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΕΞΠΡΕΣ για σκραπ και να γίνει μουσείο. Υπογραφές για να πληρώσει ποιός; το κράτος (όλοι μας) ή μήπως ο εφοπλιστής που το είχε; Τις υπογραφές για να ζητάμε τις βάζουμε όλοι εύκολα, λεφτά για να γίνει η διαμόρφωση σε μουσείο δεν είδα κάποιον πρόθυμο να τα βάλει...
Προσωπικά δεν θεωρώ οτι μπορεί οποιοδήποτε κράτος να καλύψει τα γούστα κάθε ομάδας καραβολατρών. Στο facebook ανέβηκε πρόσφατα μια φωτογραφία από την ανέλκυση του θωρηκτού ΚΙΛΚΙΣ και κάποιος έγραψε γιατί δεν το κάναμε μουσείο και πήγε για σκραπ... Εγώ μπορεί να ήθελα να είχε διατηρηθεί ένα ατμοκίνητο ρυμουλκό σαν το ΑΓΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ του Βερνίκου, κάποιος άλλος ένα γκαζάδικο τύπου Τ2 με δυο κομοδέσια και ατμοστρόβιλους, άλλος το υπερωκεάνειο ΟΛΥΜΠΙΑ, άλλος κάποιο από τα υποβρύχια που είχαν υπηρετήσει στον πόλεμο του 40, άλλος το πολεμικό πλοίο που υπηρέτησε, ή το Α/Τ ΛΕΩΝ με τα περί πειράματος Φιλαδέλφειας μυθεύματα και βέβαια η λίστα δεν έχει τέλος.
Ασφαλώς υπάρχουν περιπτώσεις που ένα πλοίο πρέπει να σωθεί ως μνημείο και ευτυχώς στη χώρα μας έχουμε αρκετά πλοία μουσεία (Γ.ΑΒΕΡΩΦ, ΒΕΛΟΣ, Ε.ΕΥΓΕΝΙΔΗΣ, ΘΑΛΗΣ Ο ΜΙΛΗΣΙΟΣ, ΕΛΛΑΣ ΛΙΜΠΕΡΤΥ, ΝΕΡΑΪΔΑ κλπ). Όμως σκέψου τι θα γινόταν αν κρατούσαμε κάθε πλοίο που κάποιο λίγοι κρίνουμε οτι έχει αξία...
Και εγώ θα ήθελα να έχουμε όχι δέκα αλλά εκατό πλοία-μουσεία αλλά προφανώς δεν μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο. Τώρα για το αν έπρεπε να "σωθεί" το ΕΥΓΕΝΙΑ Π., προσωπικά δεν είμαι σίγουρος. Ως προς το ρόλο του στο β' παγκόσμιο κλπ, το πλοίο που σκουριάζει στην Ελευσίνα δεν έχει σχεδόν καμία σχέση με αυτό που ήταν όταν ναυπηγήθηκε. Πιό κοντά θα ήμουν ως προς το ρόλο του στην ανάπτυξη των πορθμειακών γραμμών, αλλά στην εποχή μας μάλλον θα ήταν πολυτέλεια να το χρηματοδοτήσει το κράτος.
Ας δούμε άλλη μια φωτογραφία του καμμένου και προσαραγμένου ΕΥΓΕΝΙΑ Π.
evgenia p 2015.jpg
Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη Ellinis : 26-08-2016 στις 21:28
Υποπλοίαρχος
Φίλε Άρη σε ευχαριστώ για την τοποθέτηση σου, και ελπίζω να μου επιτρέψεις κάποιες παρατηρήσεις.
Να επισημάνω ότι πουθενά στο ποστ μου δεν έγραψα για ανάγκη διάσωσης του πλοίου αποκλειστικά και μόνο από το κράτος – κυβέρνηση, δεν διαθέτω τόση .....φαντασία ώστε να πιστεύω ότι ένα κράτος τόσο αναξιόπιστο και παχύδερμο σαν το Ελληνικό (που δεν ασχολείται με καμία πολιτισμική πρωτοβουλία αν δεν αποσκοπεί σε ρουσφετολογικά ή μιζαδόρικα οφέλη) θα ενδιαφερόταν ποτέ για την διάσωση ενός …..πτωχού πορθμείου. Συμφωνούμε λοιπόν στο ότι «Το κόστος αυτό το αναλαμβάνουν και οργανώσεις (σύλλογοι) που συστήνουν οι ενδιαφερόμενοι, φορείς ή ιδιώτες», άρα φίλε Άρη τουλάχιστον σε αυτό το σημείο δεν διαφωνείς μαζί μου. (Παρένθεση - ερώτηση : Δηλαδή στην Ελλάδα προ χρεωκοπίας, πριν το 2009 και το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης, περίμενες ή είχες δει «κάτι το παραπάνω» στον χώρο της ναυτιλίας και των πολιτισμικών πρωτοβουλιών – έργων??? Και αν ναι, από ποιούς (λαμπρούς και αλησμόνητους !!!!!) υπουργούς ναυτιλίας ???)
Το ότι υπήρξαν κάποιες πρωτοβουλίες για διάσωση – διατήρηση ιστορικών πλοίων οι οποίες δεν είχαν αίσιο τέλος, δεν νομίζω ότι θα πρέπει να αποτρέψει τις όποιες μελλοντικές παρόμοιες πρωτοβουλίες, πολύ δε περισσότερο αν αναλογιστούμε ότι για μία αποτυχημένη περίπτωση, υπήρξαν (τουλάχιστον σε πολιτισμένα κράτη) πολλές περισσότερες επιτυχημένες. Μία επίσκεψη στο shipspotting, στην κατηγορία «Museum Ships», μπορεί να μας πείσει για του λόγου το αληθές. ». Όσον αφορά την περίπτωση του ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΕΞΠΡΕΣ την οποία θυμάμαι πολύ καλά, το ότι τελικά δεν είδες κάποιον πρόθυμο να βάλει λεφτά για να γίνει η διαμόρφωση του σε μουσείο, τι άραγε σημαίνει ??? Ότι οι φίλοι που είχαν κάνει αφιλοκερδώς την αξιέπαινη προσπάθεια συλλογής υπογραφών για την διάσωση του πλοίου, θα πρέπει να είχαν προηγουμένως εκπονήσει και τις ανάλογες μελέτες χρηματοδότησης αυτής της διάσωσης ??? Το ρωτάω αυτό γιατί δεν καταλαβαίνω την έννοια του «Υπογραφές για να πληρώσει ποιος ;» Οι υπογραφές αναφερόντουσαν στην έκφραση επιθυμίας διάσωσης και όχι στα διαδικαστικά που θα εξεταζόντουσαν από αρμοδιότερους σε επόμενη φάση (ή οποία φυσικά δεν ήρθε ποτέ χωρίς να ευθύνονται γι αυτό οι φίλοι).
Αμα σκεφτόμασταν έτσι φίλε Άρη, τότε ποτέ και πουθενά (και όχι μόνο στον τομέα του πολιτισμού) δεν θα γινόταν απολύτως τίποτα. Μα και φυσικά «η λίστα δεν έχει τέλος» αλλά αλίμονο αν αυτό το γεγονός μας απέτρεπε από το αν εκφράσουμε κάποια θέληση μας. Είναι δυνατόν να θέλω να προτείνω την διάσωση ενός ιστορικού πλοίου, και να με αποτρέψει το γεγονός ότι ταυτόχρονα υπάρχουν άλλοι που επιθυμούν την διάσωση κάποιων άλλων ιστορικών πλοίων ??? Ε τότε ας παραιτηθούμε από τα πάντα και ας μην μας νοιάζει τίποτα σε κάθε τομέα της ζωής. Εγώ εκφράζω την δική μου θέληση, άλλοι την δική τους. Αν έχουν απήχηση, αν κάποιοι λίγοι ή περισσότεροι ενδιαφερθούν, αν τα επιχειρήματα μου είναι σωστά, αυτά είναι τα ζητούμενα, και όχι το «δεν προτείνω κάτι γιατί θα υπάρξουν και άλλοι που θα προτείνουν κάτι διαφορετικό». Επίσης τον μεγαλύτερο ρόλο στην έκφραση της κάθε επιθυμίας έχουν οι παράμετροι της. Για παράδειγμα, δεν μπορούμε να συγκρίνουμε το χρηματικό αντίτιμο που απαιτείται για την διάσωση και μετέπειτα διαχείριση του ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΙΑΣΕΜΙΔΗΣ με το χρηματικό αντίτιμο που απαιτείται αντίστοιχα για το υπερωκεάνειο ΟΛΥΜΠΙΑ (ούτε κατά διάνοια !!!), ούτε και να βάλουμε στην ίδια ζυγαριά την ιστορία του ΙΑΣΕΜΙΔΗΣ στην ακτοπλοία της χώρας μας με το αν μας …..αρέσει αισθητικά ένα γκαζάδικο τύπου Τ2 με δυο κομοδέσια και ατμοστρόβιλους ή τα συναισθήματα που μας δημιουργεί το πλοίο στο οποίο υπηρετήσαμε. Μην συγκρίνουμε ανόμοιες καταστάσεις.
Τέλος, οπωσδήποτε σεβαστή η άποψη σου για το μη αναγκαίο της διάσωσης του ΙΑΣΕΜΙΔΗΣ, όπως -είμαι σίγουρος- είναι σεβαστή και από εσένα η δική μου άποψη. Θα μπορούσα μάλιστα εδώ (για να σε πείσω !!!!!), να επανέλθω με ακόμα περισσότερα στοιχεία και προτάσεις όσον αφορά τόσο τους λόγους ανάγκης διάσωσης του, όσο τον τρόπο αυτής (συγκεκριμένους φορείς), όσο και τον τόπο και τρόπο έκθεσης του στο κοινό σε σχέση και με το ελάχιστο κόστος (τιμή κάτω και από scrap) απόκτησης και κατόπιν αποκατάστασης και διατήρησης ενός ούτως ή άλλως …..πτωχού πλην τίμιου πλοίου ανοικτού τύπου. Αλλά όλα αυτά πια είναι περιττά αφού πλέον είναι εντελώς κατεστραμμένο και δεν υπάρχει καμία περίπτωση να αποκατασταθεί.
Υποπλοίαρχος
Πολυ ενδιαφερουσα συζητηση.
Οπως ειχα ρωτησει τον Φεβρουαριο, "Μηπως γνωριζει κανεις ποιος ειναι ο ιδιοκτητης και αν πουλιεται οπως ειναι τωρα";
Εχω κανει ωρισμενα τηλεφωνηματα αλλα δεν μπορω να βρω ακρη. ΝΑΠ
Administrator
Φίλε Γιώργο, όπως έγραψα διαφωνώ εν μέρει, όχι συνολικά, σε όσα έγραψες. Για παράδειγμα συμφωνώ οτι το πλοίο έχει μια ιστορική αξία για το ρόλο του στην ανάπτυξη των πορθμειακών γραμμών στην Ελλάδα, διαφωνώ ως προς τη συσχέτιση του παρόντος πλήρως μετασκευάσμένου σκάφους με αυτό που συμμετείχε στις επιχειρήσεις του β' Παγκοσμίου. Θεώρησα οτι η αγανάκτηση σου ήταν απέναντι στους κρατικούς φορείς, τώρα αντιλαμβάνομαι οτι είναι γενικότερη. Δυστυχώς στην κοινωνίας μας υπάρχει - κατάλοιπο της τουρκοκρατίας ίσως - ένας χατζηαβατισμός, μια μιζέρια, μια κλάψα όπου όλα τα φορτώνουμε στο ρημαδοκράτος και σχεδόν κανείς δεν αναλαμβάνει πρωτοβουλίες. Ειδικά όταν αυτές κοστίζουν σε χρήμα. Ίσως για αυτό θεώρησα οτι και εσύ βλαστημάς αυτές τις ελεεινές κρατικές δομές, οπότε χαίρομαι που ξεφεύγεις από τα τετριμμένα.
Σαφέστατα οι αποτυχημένες προσπάθειες δεν πρέπει να αποθαρύνουν αλλά να αποτελούν μαθήματα για τις επόμενες προσπάθειες. Ως προς το ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΕΞΠΡΕΣ θα συνεχίσω να πιστεύω οτι η κίνηση συγκέντρωσης υπογραφών ήταν άτοπη, ειδικά από τι στιγμή που θα δίνονταν σε "αρμοδιότερους" (υποθέτω κρατικούς παράγοντες εννοείς). Ναι, θα προτιμούσα πρώτα να γίνει μια μελέτη αποτίμησης του κόστους και μετά να γίνει η όποια προσπάθεια. Ωραίος ο ρομαντισμός... και εγώ έχω δει όνειρα με τη διάσωση του ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΗΝΟΥ ή του ακόμη πιο ιστορικού ΕΓΝΑΤΙΑ και σίγουρα κάποιοι άλλοι θα ήθελαν να είχε διασωθεί το ΚΥΚΝΟΣ, το ΓΛΑΡΟΣ ή κάποιο άλλο ιδιαίτερα ιστορικό ακτοπλοϊκό. Όμως δεν αρκούν υπογραφές αλλά χρειάζεται χρήμα, και κατά (τη δική μου) προτίμηση όχι από κρατικές επιδοτήσεις. Ωραίο είναι να λέει κάποιος οτι θέλει να μην παέι ένα σκάφος για σκραπ, ανούσιο όμως αν δεν έχει μια δομημένη πρόταση να καταθέσει και η οποία δεν στερεί κρατικό χρήμα από άλλους πιο σημαντικούς τομείς. Όπως είχε πει κάποτε ο Βαγγέλης Βεντούρης σε μια ομήγυρη που συμμετείχα "άμα το ήθελαν τόσο ας ερχόντουσαν να το αγοράσουν"...
Φυσικά Γιώργο και πρέπει να συνεχίσουμε να οραματιζόμαστε το καλύτερο. Ο καθένας αυτό που θεωρεί καλύτερο. Αυτό δεν μπορεί κανείς μας το απαγορεύσει. Και από τη στιγμή που δεν το φορτώνεις στην "πλάτη" του παραλημένου "κράτους" μας, τότε έχεις κάθε δικαίωμα να το κυνηγήσεις. Σαφώς το κόστος διατηρήσης του ΙΑΣΕΜΙΔΗΣ είναι μικρότερο από αυτό ενός μεγάλου σκάφους, όμως και η σημασία (κατά τη γνώμη μου) είναι κάπως μικρότερη. Πάντως θα μπορούσα να φανταστώ ένα πλοίο σαν το Σ.ΙΑΣΕΜΙΔΗΣ - τοποθετημένο στην ξηρά κάτω από τη γέφυρα του Ρίου - να αποτελεί ένα πολιτιστικό χώρο που να συσωρεύει και τις πληροφορίες για την ιστορία των θαλάσσιων μεταφορών της περιοχής. Και επειδή ρώτησες αν φαντάζομουν οτι αυτό θα μπορούσε να είχε γίνει προ χρεωκοπίας, πριν το 2009, θα σου πω οτι ναι πιστεύω οτι τότε θα μπορούσε να είχε γίνει. Όχι από πολιτιστική ευαισθησία ή αγάπη για την ιστορία αλλά γιατί ο κάθε (βλαχό)δήμαρχος είχε πρόσβαση σε κοινοτικά κονδύλια (δανεικά που τώρα ξεπληρώνουμε) και ήθελε να δείξει "έργο" για να βγει να πει "κοιτάχτε τι έκανα" και να τον ξαναψηφίσει το πόπολο.
Και βέβαια να το κάνεις Γιώργο. Όχι για να πείσεις εμένα, αλλά για να προωθήσεις μια άποψη και να την κάνεις γνωστή μήπως και βρεις συμπαραστάτες. Προσωπικά δεν θεωρώ το σκάφος εντελώς κατεστραμμένο καθώς αυτό που κάηκε (το κομοδέσιο) κατά τη γνώμη μου θα έπερεπε να αφαιρεθεί σε περίπτωση μετατροπής του σε μουσείο και να ανατικασταθεί με ένα κομοδέσιο σαν αυτό που είχε όταν πρωτοταξίδεψε ως πορθμείο. Επίσης η μηχανή δεν είχε σχέση με την αρχική.
Ασφαλώς το κόστος απόκτησης δεν έχει να κάνει μόνο με την αξία του ναυαγίου ως σκραπ αλλά θα πρέπει κανείς να ψάξει να βρει αν το σκάφος βαρύνεται από χρέη και να προσθέσει το κόστος στεγανοποίησης - ανέλκυσης και επισκευής. Αυτά για αρχή, μετά πας σε κόστος αναπαλαίωσης, διαμόρφωσης σε μουσείο και συντήρησης.
Από πλευράς μου θεωρώ οτι έκανα το (όποιο) χρέος μου δημοσιεύοντας σε Ελλάδα και εξωτερικό την ύπαρξη του σκάφους με την ιστορία του, έτσι μήπως και κάποιοι ενδιαφερθούν για αυτό. Θα σου πω οτι ενδιαφέρθηκε μόνο η ομάδα που ερευνά - εδώ και χρόνια - τα ναυάγια των αδελφών του στη Φαλάσαρνα της Κρήτης. Όχι για να το "σώσει" αλλά για να πάρουν δείγμα μετάλλου από το Σ.ΙΑΣΕΜΙΔΗΣ προκειμένου να καταλήξουν σε τι ποιότητα μετάλλου είχε χρησιμοποιηθεί στη ναυπήγηση αυτών των αποβατικών. Το βιβλίο τους "The Forgoteen Flotilla" είναι εξαιρετικό και το συστήνω σε οποιονδήποτε ενδιαφέρεται για αποβατικά.
Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη Ellinis : 27-08-2016 στις 20:41
Υποπλοίαρχος
Άρη συγγνώμη για την καθυστερημένη απάντηση αλλά δεν είχα πολύ ελεύθερο χρόνο.
Για μένα πάλι η "σημασία" που αναφέρεις, δεν έχει να κάνει με το μέγεθος ενός πλοίου αλλά με την ιστορία του. Αυτό που είπα είναι ότι το ΙΑΣΕΜΙΔΗΣ διαθέτει και όλα τα ιστορικά στοιχεία ώστε να θέλει κάποιος να το διατηρήσει, και είναι πολύ μικρότερο το κόστος του σε σχέση με κάποιο άλλο πολύ μεγαλύτερο. Στην (υπόθεση εργασίας) εύρεσης ενός πρόθυμου χρηματοδότη (λέμε τώρα.....) είναι άλλη παράμετρος όταν τα έξοδα είναι Χ και άλλη όταν είναι Χ επί 100. Όσον αφορά στην υποθετική έκθεση του ΙΑΣΕΜΙΔΗΣ "σε χώρο στην ξηρά κάτω από τη γέφυρα του Ρίου", είναι μία πρόταση (σχεδόν πανομοιότυπη) με αυτή που είχα παραθέσει και αναπτύξει σε άλλο φόρουμ πριν αρκετά χρόνια. Μην ξεχνάμε ακόμα, ότι το ΙΑΣΕΜΙΔΗΣ δεν ήταν μόνο το πρώτο πορθμείο που δούλεψε στο Ρίο - Αντίρριο και κατά προέκταση στην χώρα μας, αλλά είχε και τεράστια ιστορία στον Πατραικό και Κορινθιακό κόλπο ευρύτερα. Το έχουμε δει σε πολλές καρτ-ποστάλ από το λιμάνι της Πάτρας, σε φωτογραφίες από αγιασμούς των υδάτων και από αθλητικά δρώμενα, το έχουμε δει δεμένο στην Ναύπακτο, στο Κρυονέρι, θέλω δηλαδή να πω ότι δεν ήταν ένα απλό πλοίο της γραμμής του Ρίου, αλλά είχε και μεγάλη δραστηριότητα παντού στις ευρύτερες περιοχές. Όσο για τις εκατοντάδες χιλιάδες επιβατών που είχε μεταφέρει κατά την 35ετή (1946 - 1981) καριέρα του ως επιβατηγό στην Ελλάδα, τι να λέμε τώρα..... άστο.......
Θα αστειεύεσαι Άρη (τρόπος του λέγειν). Δεν βρέθηκε .....πολιτιστικά ενδιαφερόμενος πριν την οικονομική κρίση που όπως και εσύ έγραψες το θεωρούσες πιό εύκολο (και το 2000 επίσης ήταν το πρώτο πορθμείο στην χώρα μας, ήδη ήταν 60 χρονών, και από τα τελευταία παλιά πολεμικά αποβατικά), δεν βρέθηκε και μετά, όταν δηλαδή το πλοίο ήταν παροπλισμένο μεν, άρτιο δε. Και θα βρεθεί τώρα που είναι αποτεφρωμένο (λυωμένη η υπερκατασκευή) και ημιβυθισμένο πάνω από χρόνο ??? Αλλά ακόμα και να βρισκόταν, προσωπικά δεν με αφορά - ενδιαφέρει πλέον μια τέτοια (εντελώς απίθανη) περίπτωση. Κι αυτό διότι η άποψη μου είναι ότι ακόμα και να μην είχε καεί, αν το πλοίο τελικά διασωζόταν θα έπρεπε να "εκτεθεί" με την τελευταία γνωστή του μορφή. Οι μετασκευές που δέχτηκε από το 1946 μέχρι και τις μέρες μας, ήταν η πορεία εξέλιξης του μέσα στον χρόνο, ήταν οι λαμαρίνες, τα μηχανικά και ξύλινα μέρη που προστέθηκαν κομμάτι με κομμάτι μέσα στο πέρασμα των δεκαετιών, ήταν μέρος της ιστορίας του. Ένα πλοίο με κομοδέσιο "μαιμού", ξαναφτιαγμένο δηλαδή κατ' ανάγκην εξ' αρχής σήμερα, είτε με την μορφή που είχε όταν πρωτοταξίδεψε το '46 ως πορθμείο, είτε ακόμα και απομίμηση της μορφής του τελευταίου που κάηκε, προσωπικά θα μου ήταν εντελώς αδιάφορο (τουλάχιστον) και οπωσδήποτε εντελώς άχρωμο, άοσμο και ανιστόρητο. Θα ήταν κάτι σαν....... να πέθαινε η γιαγιά μας, και πάνω στο μνήμα να μην της βάζαμε μία φωτό πρόσφατη για να την θυμόμαστε όπως "έφυγε", αλλά μία φωτογραφία της όταν ήταν ...10 χρονών.
Τουλάχιστον, κάποια στιγμή ας το πάρουν το ναυάγιο από την Ελευσίνα, και ας το πάνε για ένα "αξιοπρεπές scrap".
Σημ. Όσον αφορά τις μηχανές του, είχε αλλάξει τουλάχιστον δύο φορές, η πρώτη στα τέλη δεκαετίας '40, και η δεύτερη :
Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη Espresso Venezia : 30-08-2016 στις 19:14
Υποπλοίαρχος
Εδώ ένα βίντεο που βρήκα στο youtybe με τη φωτιά που έπιασε στο Ευγενία Π στις 14/07/2015.
Υποπλοίαρχος
Σε φωτό άγνωστης χρονολογίας που μου έστειλε μέσω email καλός μου φίλος, βλέπουμε - διακρίνουμε στο λιμάνι του Ηρακλείου κάτω δεξιά το Mk1 - LCT-16 (κατά πάσαν πιθανότητα, για να μην πω βεβαιότητα). Το θέμα είναι μήπως και μπορούμε να τοποθετηθούμε χρονικά (μέσω της παρουσίας άλλων πλοίων). Αν είναι π.χ. φωτό του 1946, μένουμε σε αυτά που γνωρίζαμε, αν είναι όμως σε μετέπειτα χρόνια (1947 - 50) τότε θα μπορέσουμε να αποκλείσουμε την πιθανότητα το LCT-16 να ήταν το μετέπειτα ΙΑΣΕΜΙΔΗΣ (πολλά ζητάω, το ξέρω !!!).
Iraklion.jpg
Administrator
Στην φωτογραφια βλεπουμε στα δεξια ενα εκ των τριων των Ιταλικων επανορθωσεων πολεμου του Μ.Νομικου αρα η φωτογραφια ειναι απο τον Ιουλιο του 1952 και μετα
Δικαιώματα - Επιλογές
Απάντηση με παράθεση