Αρχική Δημοσίευση από
jacky O'
διαφωνώ μόνο με το differsification ,όλα τα αλλα ωραια τα δένεις . Όσον αφορά για τη μεταπήδηση σε διάφορα τμήματα μέσα στο ναυλομεσιτικο ή τη ναυτιλιακή δεν αρέσει σε πολλούς εργοδότες . πρέπει να είσαι αποφασισμένος operations ή dry broking .... OΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΙΣ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ ....
Η εξειδίκευση είναι πάντα χρήσιμη και επιθυμητή. Σίγουρα το να παει κάποιος σε μια συνέντευξη και να αρχίσει να λέει ότι τον ενδιαφέρουν όλα και σκοπεύει να μεταπηδεί απο το ένα στο άλλο δεν είναι συνήθως αυτό που ζητά ένας εργοδότης και φύσικό είναι να θεωρήσει ότι μάλλλον δεν έχει το ιδιαίτερο ενδιαφέρον και την βαθύτερη γνώση που απαιτείται για το συγκεκριμένο τομέα. Έστω και αν κάποιος έχει καταφέρει με πολύ κόπο και κόστος να έχει διττή ή ενίοτε και πολλαπλή εξειδίκευση, αυτό δεν μπορεί να γίνει εύκολα και πάντα κατανοητό από όλους και συνήθως δημιουργεί σύγχυση. Αυτό μπορώ να στο διαβεβαιώσω και από προσωπική πείρα. Για αυτό και στο βιογραφικό, κατ' αρχήν, καλό είναι να βάζουμε μόνο ό,τι έχει σχέση με την συγκεκριμένη θέση εργασίας.
Από την άλλη όμως επιβιώνει ευκολότερα όποιος μπορεί να προσαρμόζεται στις μεταβαλλόμενες συνθήκες. Έτσι το να φροντίζει κάποιος να αποκτάει γνώσεις και άπο άλλους και δη συγγενείς τόμεις μπορεί να αποδειχτεί σωτήριο σε μια περίοδο κρίσης όπου μπορεί να αναγκαστεί έστω και προσωρινά να προβεί σε μια αλλαγή ή μετεξέλιξη στην επαγγελματική του σταδιοδρομία εκμεταλευόμενος μια ευκαιρία που παρουσιάζεται μέσα σε συγκεριμένα στενά χρονικά πλαίσια. Δες το σαν μια στρατηγική διαφοροποίησης ικανοτήτων που σε βοηθά να προβείς σε διασπορά του κινδύνου να μείνεις για κάποιο διάστημα άνεργος με ότι αυτό συνεπάγεται. Βέβαια σε αυτές τις περιπτώσεις συνήθως θα χρειαστεί να ξεκινήσει κανείς ίσως απο λίγο χαμηλότερα από ό,τι ήταν μέχρι πρότινος, αλλά οι μεταθετές δεξιότητες (transferable skills) που έχει αποκτήσει από την προηγούμενη επαγγελματική δραστηριότητά του (π.χ. οι διαπραγματευτικές ικανότητες, η γνώση κρίσιμων βασικών τεχνικών χαρακτηριστικών του πλοίου, οι επαγγελματικές γνωριμίες κλπ) μπορούν ως ένα βαθμό να εγγυηθούν την γρηγορότερη προσαρμογή, επανεξειδίκευση και ανέλιξη του.
Όλα βέβαια είναι σχετικά, και υπάρχουν πάντοτε πολλοί παράγοντες που συνεπιδρούν στην εξέλιξη μιας καταστάσεως. Απλά στα πλαίσια μιας ανάλυσης απομονώνουμε κάποιους που μπορούμε να ελέγξουμε και τους υπόλοιπους τους θεωρούμε σταθερούς για τις ανάγκες της συγκεκριμένης ανάλυσης (η γνωστή και προσφιλής στους οικονομολόγους υπόθεση του ceteris paribus). Βέβαια αυτό συνεπάγεται αυτόματα και κάποιους αυτονόητους περιορισμούς στην ασφάλεια των συμπερασμάτων που προκύπτουν από την ανάλυσή μας. Αν υπάρχει η πρακτική δυνατότητα βέβαια αρχίζουμε να εξετάζουμε διαφορετικά σενάρια ανάλυσης και να συγκρίνουμε τα αποτελέσματά τους αλάζωντας κάθε φορά τους σταθερούς παράγοντες προς την μια ή την άλλη πλευρά από το βασικό σέναριο. Διενεργούμε δηλαδη αυτό που οι οικονομόγοι θα έλεγαν ανάλυση ευαισθησίας (ευαισθησία δηλαδή των αποτελεσμάτων της αρχικής αναλυσής μας σε μεταβολές των θεωρουμένων ως σταθερών παραγόντων).
Συνελόντι ειπείν, άλλο τι λεεί κανείς σε μια συνέντευξη και άλλο τι πραγματικά θα χρειαστεί εν τέλει πραγματικά να κάνει σε μια απρόοπτη μεταβολή των συνθηκών... Εξάλλου στην συνέντευξη δεν ρωτούν τι θα κάνει κανείς αν κλείσει η εταιρία, διότι υπάρχει συνήθως η αυτονόητη, αλλά όχι απαραίτητα λογικά αληθής, παραδοχή οτι η εταιρία θα λειτουργεί στο διηνεκές, εκτός και αν πρόκειται για project με συγκεκριμένο χρονικό ορίζοντα.
Και απ' του τυφώνες και αν γλιτώσεις,
στην στενομυαλία των στεριανών θε να πελαγώσεις...