Σαπφώ [Sappho, Spero, Santorini 3]

[ΝΙΚΟΣ2]

Ένα καταπληκτικό video για τους νοσταλγούς του πλοίου.http://www.yorkshirefilmarchive.com/...-merchant-navy

[Amorgos66]

Ένα καταπληκτικό video για τους νοσταλγούς του πλοίου.http://www.yorkshirefilmarchive.com/...-merchant-navy

...πολυ ωραιο...!!

[flash13]

φοβερο video

[ΒΙΚΤΩΡ ΧΙΩΤΗΣ]

Υπέροχο,μπράβο φίλε μου που το μοιράστηκες μαζί μας.

[vag_]

Γεια χαρά σε όλους και σε όλες, το εν λόγω πλοίο είναι ο λόγος που γράφτηκα στο φόρουμ. Πραγματικά «ρούφηξα» όλες τις σελίδες του θέματος και χάρηκα που υπάρχει κόσμος που ακόμα αγαπά και νοσταλγεί το πλοίο. Κρίμα που κάποιες παλιές φωτογραφίες που ανέβηκαν πριν τον Ιούλιο του 2008 δεν φαίνονται όπως και αυτές των banned μελών.

Το Σαπφώ και για εμένα ήταν συνυφασμένο με διακοπές στη Χίο τη δεκαετία του 1980 από όπου κατάγεται ο πατέρας μου. Διαμονή στο σπίτι της γιαγιάς, μπάνια, βόλτες, παιχνίδι έξω κτλ. Όχι κάθε χρόνο και ίσως έτσι να το εκτιμούσα περισσότερο. Συμφωνώ με όλους τους «αρχοντικούς» χαρακτηρισμούς που γράφτηκαν για το πλοίο. Στα παιδικά μου μάτια φάνταζε θεόρατο. Ειδικά όταν ήταν αραγμένο στο λιμάνι της Χίου και περνούσαμε δίπλα του κατά τη διάρκεια της βραδινής βόλτας στην προκυμαία, έμοιαζε σαν ολόκληρη πολιτεία. Θυμάμαι να εξερευνώ το εσωτερικό του για να περάσει η ώρα και μάλιστα το είχα μάθει αρκετά καλά ώστε να μην χάνομαι. Με εντυπωσίαζαν οι βαριές ξύλινες πόρτες, τα ξύλινα παράθυρα και σίγουρα δεν μπορώ να ξεχάσω τις εξωτερικές ξύλινες κουπαστές που ήταν ποτισμένες με θαλασσινή αλμύρα. Ήταν η ναυαρχίδα της ΝΕΛ και πράγματι απέπνεε μια αρχοντιά παλιότερης εποχής. Αξέχαστο και το πρωτότυπα εντυπωσιακό μωσαϊκό στη ρεσεψιόν. Το αρνητικό ήταν η μεγάλη διάρκεια ταξιδιού από Θεσσαλονίκη, γεγονός που οφειλόταν στην μεγάλη στάση που έκανε στο λιμάνι της Μυτιλήνης.

Κάποια στιγμή όταν ακόμα ήμουν πιτσιρίκος, μου πήραν δώρο ένα πλαστικό ferry boat παιχνίδι το οποίο αυτομάτως βάφτισα «Σαπφώ». Γέμιζα λίγο την μπανιέρα και το έβαζα να αρμενίζει περιμένοντας την επόμενη φορά που θα ξαναταξίδευα με αυτό!

Για διάφορους λόγους δεν έτυχε να ταξιδέψω από το 1990 και μετά με το πλοίο. Παρόλα αυτά και λόγω της τότε δουλειάς μου (εποχιακός υπάλληλος σε τουριστικό γραφείο στα ακτοπλοϊκά εισιτήρια) το παρακολουθούσα πάντοτε. Έκοβα εισιτήρια για αυτό (1996-2000) και όταν τύχαινε να είμαι έξω νύχτα τα καλοκαίρια στη Χαλκιδική πάντοτε ήξερα τις ώρες που περνούσε ώστε να το δω από μακριά κατάφωτο.

Έχω πείσει τον εαυτό μου ότι ακόμα είναι κάπου στην ανατολική μεσόγειο σαν κρουαζιερόπλοιο και κάνει εκδρομές με το αγέρωχο, αρχοντικό του παράστημα.

Με αφορμή το post #854 να δώσω το σωστό link που είναι το http://www.yorkshirefilmarchive.com/film/seaway-europe από την εποχή που έκανε το Hull - Zeebrugge σαν Spero.

[tolaras]

Καλησπέρα και καλά ταξίδια μαζί μας στο forum μας!

Οι ιστορίες σου για τη Σαπφάρα μας (είμαι Μυτιληνιός...), μου ξύπνησαν και τις δικές μου παιδικές αναμνήσεις, τότε που αντί για γήπεδο, πήγαινα στο λιμάνι και θαύμαζα τα βαπόρια της ΝΕΛ, που τότε μεσουρανούσε σε όλο το Αιγαίο. Τι να πρωτοθυμηθείς από αυτά τα καράβια, σαν να ζω αυτές τις στιγμές τώρα, μέσα από τις αναμνήσεις μου! Το ένα πιο όμορφο από το άλλο! Και από ιστορίες άλλο τίποτα! Θυμάμαι το Σαπφώ, το Αλκαίος, το Μυτιλήνη, τον Θεόφιλο (τα δύο τελευταία υπάρχουν ακόμα, παροπλισμένα) και τον Ταξιάρχη (επίσης παροπλισμένο). Το Σαπφώ ή αλλιώς η Σαπφάρα όπως το λέγαμε εμείς εδώ στη Μυτιλήνη, ήταν το αγαπημένο μου! Ήταν βασιλοβάπορο και έβγαζε όπως λες κι εσύ μια αρχοντιά. Ήταν καλοτάξιδο, αλλά πολλές φορές το ταξίδι από Λήμνο - Μυτιλήνη προς Θεσσαλονίκη, ήταν ατέλειωτο...

Πάνω σε αυτό, θυμάμαι χαρακτηριστικά ότι έλεγαν: Βλέπαμε το όρος ¶θως στον ορίζοντα και λέγαμε φτάνουμε σε λίγη ώρα... Αλλά πού... Ώρες ολόκληρες έβλεπαν το όρος στον ορίζοντα και λες και ήταν καρφωμένο το βαπόρι στον πυθμένα, λες και δεν κουνιόταν καθόλου... Έλεγαν χαρακτηριστικά: Θαρούσες αν κατεβαίναμε να το σπρώξουμε μόνο τότε θα φτάναμε... Προσωπικά θυμάμαι το τρίξιμο που έκανε μέσα το πλοίο. Σε κάποια σημεία έτριζε ολόκληρο! Αυτόν τον χαρακτηριστικό ήχο, τον άκουσα πολλά χρόνια αργότερα στον Θεόφιλο... Κάτι άλλο που μου είχε μείνει ήταν τα στεγαζόμενα καταστρώματα τα οποία είχαν πτυσσόμενα παράθυρα (όπως στα παλιά λεωφορεία) και έτσι αν ήθελες να κάνεις τη βόλτα σου στο κατάστρωμα να πάρεις τον αέρα σου και έβρεχε, δεν υπήρχε πρόβλημα. Τα παράθυρα έκλειναν και ούτε γάτα ούτε ζημιά!
Δυστυχώς, αυτές οι εποχές πάνε, όπως πάει και πάλαι ποτέ κραταιά ΝΕΛ
Και πάλι καλώς ήρθες!

[vag_]

Tolaras ευχαριστώ για το καλωσόρισμα. Αυτό που περιγράφεις με το όρος Άθως και το «πάγωμα του χρόνου» ισχύει και σήμερα σε ένα βαθμό με το λιμάνι της Καβάλας. Υποθέτω ότι λόγω μεγέθους/όγκου το όρος δίνει την εντύπωση ότι πλησιάζεις στην ηπειρωτική χώρα αλλά είναι ακόμα μακριά. Άλλωστε το Άθως είναι στην άκρη της χερσονήσου. Πάντως θυμάμαι ότι χάζευα και στα 2 -3 ηλεκτρονικά που είχε στο πλοίο (παλαιάς κοπής arcade Pac Man κτλ) ή το ρίχναμε στον ύπνο στην καμπίνα ώσπου να πιάσουμε λιμάνι. Άσε που όλο και κάποιον γνωστό Χιώτη συνταξιδιώτη θα πετύχαινε ο πατέρας μου και θα πιάναμε την κουβέντα. Γενικά το θυμάμαι καλοτάξιδο το καράβι ενώ το τρίξιμο δεν το είχα παρατηρήσει -ή τουλάχιστον δεν του έδωσα σημασία. Αυτό που μου έχει μείνει απωθημένο από την εξερεύνησή του ήταν ότι ήθελα πολύ να περπατήσω στην τεράστια χαρακτηριστική πλώρη του. Πάντοτε αναρωτιόμουν γιατί μια τόσο μεγάλη περιοχή έμενε ανεκμετάλλευτη και ήταν μη προσπελάσιμη. Ευτυχώς υπάρχουν τα βιντεάκια του σαν Spero και παίρνω μια γεύση.

Όσο για το σφύριγμά του, ακόμα έχω στα αυτιά μου. Σα να ταξίδευε ανάμεσα από τα σοκάκια της Χίου και έφτανε αντιλαλώντας μέχρι το σπίτι, το οποίο απέχει κάμποσο από το λιμάνι. Προσπαθούσα να «πιάσω» τον τόνο. Δεν γινόταν όμως, αφού χρόνια μετά συνειδητοποίησα ότι δεν ήταν μόνο μια η «μπουρού» αλλά 2 διαφορετικές!

Να παραθέσω κι ένα άρθρο από το 2004 του Chiosnews που ανακοινώνει τον θάνατο του πλοίου κάνοντας μια σύντομη αλλά περιεκτική αναδρομή. Θα σταθώ στους αριθμούς: «Με τη σημαία της ΝΕΛ μέτρησε 4.493 ταξίδια και μετέφερε 5.316.981 επιβάτες». Χαρά μου που ήμουν ανάμεσα σε αυτούς!

[Maiandros]

Το αρχοντοβάπορο στο λιμάνι της Χίου το 1975, από σελίδα του facebook, με φωτογράφο τον Konrad Helbig, αρχείο Deutsche fotothek.

Χίος 1975....jpg

[vag_]

Το αρχοντοβάπορο στο λιμάνι της Χίου το 1975, από σελίδα του facebook, με φωτογράφο τον Konrad Helbig, αρχείο Deutsche fotothek.

Χίος 1975....jpg

Ταξίδι στο χρόνο η φωτογραφία, ευχαριστούμε! Πιο όμορφο έτσι, κατάλευκο με λίγο μπλε. Επίσης σπάνια φώτο λόγω της θέσης που έχει αράξει.

Μόλις θυμήθηκα ότι μέχρι και πριν λίγα χρόνια ένα σωσίβιο του «Σαπφώ» κοσμούσε κάποιο μπαλκόνι στον οικισμό Μυκονιάτικα της Χαλκιδικής. Δεν ξέρω αν ήταν όντως του καραβιού ή αν ήταν φτιαγμένο στο χέρι, αλλά πάντα χαμογελούσα όποτε το έβλεπα.

[ΒΙΚΤΩΡ ΧΙΩΤΗΣ]

ΣΑΠΦΩ.jpg

Η βασιλομήτωρ ήταν το δεύτερο καθαρόαιμο ΕΓ/ΟΓ μετά το ΑΙΟΛΙΣ του Ευθυμιάδη που μπήκε στη γραμμή Π-Χ-Μ.