Εξπρές Ολύμπια [Express Olympia, Viking 4, Earl Granville]

[Captain_Nionios]

Φιλε Ναξος εγω ειμαι μαζι σου και να φανταστεις ενα πραγμα.Λογω ηλικιας ισα που προλαβα στο πολυ τελος της την χρυση εποχη των βαποραρων που στολιζαν τα λιμανια μας.Το 1999 θυμαμαι σε μικρη ηλικια να φευγουμε απο Πειραια για Παροικια με το πραγματικα υπεραριθμο επιβατων Super Naias.Ποιο γεματο βαπορι δεν εχω ξαναδει.Ο κοσμος μεσα ηταν σαν σε γηπεδο και στα εξωτερικα καταστρωματα δεν μπορουσες να πατησεις απο τον κοσμο που καθοταν κατω!!!Επισης θυμαμαι να την εχω αραξει καταχαμα περιπου ενα διωρο στο παρα πολυ μικρο μπαλκονι ακριβως μπροστα απο τα παραθυρα της γεφυρας (ναι ναι και ομως σε αφηναν να κατσεις εκει) με τα ποδια μου να κρεμονται πανω απο την πλωρη.Τι θελω να επισημανω;Οτι τοτε ο κοσμος ειχε τον αυθορμητισμο,την τρελα αλλα κυριως τα χρηματα να ταξιδευει και να γεμιζει οχι μονο ενα βαπορι αλλα και ολα τα υπολοιπα (που ηταν πολλα) με υπεραριθμους επιβατες για ενα ταξιδι αστραπη...Αλλα για να ευχαριστηθεις ταξιδι δεν χρειαζεται να πας παρα πολυ πισω.Το ωραιο ετος 2005 σε επιστροφη απο Παρο ειχα κανει εκπληκτικο ταξιδι με την Απολλωναρα που εκανε το Παρος-Πειραιας στον αξιοπρεπεστατο χρονο των 4 ωρων και 55 λεπτων (μεχρι τα φαναρια του Πειραια),επισημανση για οσους λενε οτι ειναι πολυ αργο,ενω για πολλοστη φορα στην καριερα του ηταν γεματο με κοσμο...Σιγα σιγα με την παροδο του χρονου τα βαπορια χανονται,ο αυθορμητισμος εξαφανιζεται και το χρημα γινεται λιγοστο.Κοινως; Αιγαιο οπως σε ξεραμε αντε γεια...

ΥΓ:Αν θελετε αλλαξτε θεση στο ποστ και βαλτε το οπου πρεπει...

[Νάξος]

Ρε παιδιά, έχω μία ιδέα... Μπορεί να ακουστεί παλαβή αλλά... Δεν φτιάχνουμε τα αγαπημένα βαπόρια σε μοντέλα (εντάξει μπορεί να πάρει και χρόνια η δουλειά...), να τους βάλουμε ένα μοτεράκι και τηλεχειριστήριο και να πάμε να πάμε να τα βρέξουμε σε καμιά πισίνα ή απανεμιά σαν μικρά παιδιά; Πού ξέρετε, μπορεί να φτιάξουμε και κάποιο λιμάνι υπό κλίμακα και να κάνουμε και «κόντρες» (χωρίς θύματα). Εσύ Νιόνιο θα έχεις το Επτάνησος, ο Αντώνης το Γεώργιος Εξπρές, ο Νικόλας κι εγώ το Νάξος, ο Εσπρέσο Βενέτσια τον Πήγασο, ο Γιώργος το Νήσος Χίος κοκ...

Αν φανταστείς όταν τα περισσότερα αγαπημένα πλοία έχουν γίνει καρφίτσες άστα. Με ένα μοντέλο θα είχαμε μεγάλη παρηγοριά. Τί λες; Ούτως ή άλλως η λόξα που έχουμε για κάποια πλοία δεν εξηγείται με την λογική.

[Roi Baudoin]

Λίγο καθυστερημένο.
Είναι πρωΐ και διαβάζω όλα αυτά τα υπέροχα που γράψατε φίλοι Paroskayak, Captain Nionio και Νάξο.
Υπέροχες σκέψεις, προσωπικές και αληθινές.
Και ήδη μια μικρή επανάσταση πάει να γίνει.
Δημοσιοποιούμε τις σκέψεις μας και τα συναισθήματά μας.
Δεν φοβόμαστε.
Διότι, εκτός των άλλων, ο φόβος είναι αυτός που σήμερα κυριαρχεί.
Φόβος να μην εκτεθείς, φόβος να μην πας κουρασμένος στη δουλειά, φόβος να βρεις θέση στο καράβι, φόβος να μην ξεφύγεις από τα συνηθισμένα, φόβος να μην σε πουν διαφορετικό, φόβος ....
Δεν είναι νοσταλγία για μια εποχή που έφυγε, δεν είναι νοσταλγία για έναν τρόπο ζωής που άλλαξε, είναι επιθυμία να αλλάξουν σήμερα πολλά πράγματα που δεν μας αφήνουν να ζήσουμε καλύτερα.
Απίστευτα ταξίδια με το "Εξπρές Ολύμπια" τίγκα στον κόσμο, στο "Γεώργιος Εξπρές" γεμάτες και οι βάρκες, στο "Αιγαίον" να μην υπάρχει θέση ούτε κατάχαμα στο κατάστρωμα να καθίσεις.
Και αν πει κάποιος ότι αυτές δεν είναι ωραίες εικόνες και ότι προέχει η ασφάλεια του πλοίου, μπορούμε να του πούμε ότι έχει δίκιο αλλά οι εικόνες αυτές έδειχναν ότι ο κόσμος δεν νιαζόταν να μην ταλαιπωρηθεί και σε πολλες περιπτώσεις απολάμβανε την ταλαιπωρία αυτή πραγματικά.

Και μια ακόμα σημαντική ανάμνηση: ο κόσμος στα ντεκ με ένα βιβλίο να διαβάζει. Η εικόνα αυτή σήμερα σπανίζει. Όπως σπανίζει και στο σχολείο. Τα περισσότερα από τα παιδιά του Λυκείου δεν διαβάζουν λογοτεχνικά βιβλία. Και δεν είναι μόνο ότι έχουν πολύ διάβασμα για τις Πανελλαδικές. Το σημαντικό, νομίζω, είναι ότι νιώθουν ότι το βιβλίο δεν είναι κάτι που θα τους βοηθήσει και πολύ στη ζωή τους, δεν είναι χρηστικό.

Συγνώμη για την πολυλογία, αλλά δεν θα ξεχάσω ποτέ ότι διάβασα και τα τρία βιβλία από τις "Ακυβέρνητες Πολιτείες" του Στρατή Τσίρκα στο "Πάτμος", στο "Ιαλυσσός", στο "Κάμιρος" και στο "Ρόδος" σε ταξίδια από και προς τη Ρόδο (φαντάρος γαρ).
Και ξέρω ότι βιβλία σαν τις "Ακυβέρνητες Πολιτείες" μπορούν να σου δώσουν κάτι μοναδικό, το αίσθημα της ελευθερίας.
Και σήμερα αυτό λείπει από τους περισσότερους από μας.

"Ακυβέρνητες Πολιτείες"
εν πλω toujours
με πορεία προς νότια και ανατολικά: προς Αλεξάνδρεια

[marsant]

Το Εξπρες Ολυμπια καλοκαιρι 95' περιμενωντας εξω απο την Ναξο(ηταν δεμενα ΡΟΔΑΝΘΗ και ΠΟΣΕΙΔΩΝ).Αφιερωμενη στον φιλους Roi Baudoin και Captain Nionio

[Haddock]

Συμφορουμίτες, συμφωνούμε και διαφωνούμε σε πολλά. Διαπραγματεύεστε ταυτόχρονα θέματα που σηκώνουν πολλή συζήτηση και νομίζω ότι θα βγούμε off topic στο παρών.

Προσωπικά, δεν έχω γνώμη για τις τιμές των εισιτηρίων για πολλούς λόγους. Είναι πολύπλοκο ζήτημα που δεν αναλύεται εύκολα. Επιπλέον, η άνοδος της τιμής του πετρελαίου έχει επηρεάσει όλους τους τομείς της παγκόσμιας οικονομίας, και η Ελληνική Ακτοπλοΐα δεν αποτελεί εξαίρεση.

Οι εικόνες που περιγράφεις Roi σπανίζουν στα BS και στα HS. Υπάρχουν πολλοί ταξιδιώτες που διαβάζουν βιβλία και προτιμούν άλλες εταιρείες! Θα τους συναντήσεις στα αργά ποστάλια του Καπτά Μάκη και στις άγονες γραμμές. Πως να συγκεντρωθείς όταν το σκάφος ταξιδεύει με 40νμ :mrgreen:

Όντως, ο φόβος έχει γίνει αναπόσπαστο κομμάτι της σημερινής πραγματικότητας και αναπόφευκτα έχει επηρεάσει και τα Ταξίδια Αναψυχής. Όμορφα μας τα γράφεις Roi για την έννοια του φόβου στα κοινωνικά δρώμενα, και δυστυχώς είναι μια κατάσταση που θέλει πολλή ανάλυση. Ο αυθορμητισμός και η ανοχή για ταλαιπωρία έχουν εκμηδενιστεί όπως ήδη αναφέρατε.

Αυτό που με ενδιαφέρει ως νησιώτης είναι οι επιλογές για το ταξίδι. Σήμερα, οι επιλογές αυτές δεν ανταποκρίνονται στη ζήτηση της αγοράς. Δεν υπάρχει πληθωρικότητα στον τύπο πλοίου και στις εταιρείες. Έτσι δημιουργούνται φαινόμενα όπως αυτό του Κυριακάτικου δρομολογίου. Αφού ξεκινήσαμε τη συζήτηση με το Εξπρές Ολύμπια, να πω ότι η έλλειψη βραδινών δρομολογίων αποτελεί πρόβλημα για τις Ανατολικές. Εφόσον δεν επαρκούν τα Κυριακάτικα δρομολόγια της Blue Star και της Hellenic, τότε ένα πλοίο σαν το Ολύμπια θα ταίριαζε γάντι στο Κυριακάτικο βραδινό.

Παραδείγματος χάριν, το Πρέβελης θα μπορούσε να καλύψει το κενό αξιοπρεπέστατα. Έχει πολλά κρεβάτια και αρκετά ευρύχωρα καταστρώματα για να βολέψει όσους θέλουν να κοιμηθούν με ένα sleeping bag. Ούτως ή άλλως τα αδερφά BS είναι ημερόπλοια και τα κρεβάτια τους είναι μετρημένα.

Υπάρχουν βαπόρια που μπορούν να δρομολογηθούν στα βραδινά της Κυριακής. Μήπως το Εξπρές Απόλλων δεν θα ήταν ιδανικό πλοίο για να αντικαταστήσει επάξια το Ολύμπια??

Με άλλα λόγια, άγνωστες οι βουλές του καρτέλ της Ακτοπλοΐας...

EDIT: Καλλιτεχνική απεικόνιση της Λευκής Αχιβάδας από τον φωτογράφο Bertolucci

olympia.jpg

[Captain_Nionios]

Αρχικα να πω πως οποιος διαχειριστης θελει,ας δημιουργησει ενα νεο thread και ας βαλει μεσα οποια μηνυματα κρινει οτι δεν ταιριαζουν εδω.Συνεχιζοντας και ξεκινοντας απο το φιλο Ναξος να πω πως η ιδεα του ειναι εξαιρετικη,αλλα νομιζω οτι ειναι πολυ διαφορετικο το να φτιαχτει ενα απλο στατικο μοντελο ενος βαποριου απο το να φτιαχτει και να πλεει.Πρεπει καποιος ειδικος να κανει τη μελετη για το πως μπορει να το κανει να πλευσει,να δει τη δυναμη θα εχει και μετα απο ολο αυτο καποιος να κατσει να το φτιαξει.Στη ζωη ολα γινονται,αλλα κατι τετοιο θελει τεραστια προσπαθεια για να φτασει στο τελος του...Καποιος απο εδω μεσα ισως μπορει να μας πει δυο λογια για το ποσο δυσκολο ειναι.Στη συνεχεια να ευχαριστησω το φιλο marsant για την εξαιρετικη φωτογραφια και αφιερωση που μου εκανε οπως και να συμφωνησω με τον Αντωνη για την διαφορετικοτητα των εποχων δινοντας και ενα αλλο παραδειγμα.Παλαιοτερα (οχι πολυ μακρια) σε αυτα τα υπεροχα βαπορια,με τα πολλα καταστρωματα τον πολυ κοσμο και την αλλη διαθεση που αυτος ειχε μεσα του υπηρχε και διαθεση για φλερτ μεσα στο βαπορι και δεν εννοω πεσιμο.Παρεες που συνταξιδευαν μπαινοντας και αυτες στο παιχνιδι του πραγματικου ταξιδιου και στην ελευθερια που αυτο προσφερε ειχαν την διαθεση να μιλησουν,να γνωριστουν και να φλερταρουν στο υπεροχο καταστρωμα με το κυμα να ειναι παντα παρον (στο Αιγαιο),γνωριζοντας οτι εχουν ακομα πολλες ωρες μεχρι να φτασουν στον προορισμο τους.Τελος να πω στο φιλο Νικο οτι μας ραγιζει την καρδια με τις προτασεις που κανει.Οπως εχω γραψει απειρες φορες εδω μεσα:ΝΑΙ Ο ΑΠΟΛΛΩΝΑΣ ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΑΞΙΔΕΥΕΙ ΣΕ ΓΡΑΜΜΗ ΦΙΛΕΤΟ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ...

[NAXOS]

Πρωινη-πρωινη μανουβρα στο Βαθυ της Σαμου.Αφιξη απο Πειραια.Πρωτομαγια του 2003

[Roi Baudoin]

Θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους τους φίλους για τα όσα εξαιρετικά γράφουν για το θέμα αυτό.
Οι φωτογραφίες από τους φίλους Paroskayak, NAXOS και marsant έρχονται για να ξορκίσουν τη λήθη της μονοχρωμίας των σινιάλων του Πειραιά του 2008 (με λίγες φωτεινές εξαιρέσεις),
Νομίζω ότι όσα γράφουμε δεν είναι εκτός θέματος γιατί απαντούν στο πιο βασικό ερώτημα, κατά τη γνώμη μου. Και αυτό δεν είναι άλλο από το ερώτημα τι ακριβώς ήταν το "Εξπρές Ολύμπια".
Διότι το "Εξπρές Ολύμπια" δεν ήταν μόνο τα 100 τόσα μέτρα μήκος ή τα 17 μέτρα πλάτος (σύμφωνα με το βιβλίο "Greek Sea Bridges").
Το "Εξπρές Ολύμπια" (και το κάθε αγαπημένο "Εξπρές Ολύμπια") ήταν ένας τρόπος ζωής, ενός τρόπος ταξιδιού, μια αίσθηση ελευθερίας.
Για αυτό πιστεύω ότι θα πρέπει να συνεχιστεί η συζήτηση που αφορά το τι ακριβώς ήταν για τον καθένα το "Εξπρές Ολύμπια".

Εδώ μια φωτογραφία από ένα γλυκό απόγευμα στον Πειραιά όταν κατεβαίναμε απλά για να δούμε τα πλοία. Και με μια κρυφή επιθυμία να μπορούσαμε και εμείς να ταξιδεύσουμε με το "Εξπρές Ολύμπια" για Πάρο-Νάξο-Ίο-Σαντορίνη.

Υ.Γ. Εκ πρώτης όψεως άσχετο, εκ δεύτερης σχετικό. Ορισμένα από όσα αναφέρονται παραπάνω τα συναντάμε στον περίφημο "Μορμόλη" (γερμανικό παιδικό έργο που μεταφράστηκε και ανέβηκε με μεγάλη επιτυχία και στα ελληνικά πριν από χρόνια).
Εδώ διατυπώνεται και το περίφημο ερώτημα "Μα τι είναι, τέλος πάντων, ο Μορμόλης;"

Tο Εξπρές Ολύμπια στον Πειραιά.jpg

[Νάξος]

Φίλε Antoin (βγαίνει από το Αντώνης Baudoin) συμφωνώ κι επαυξάνω με όσα λες περί φόβου, περί βιβλίων, περί ταξειδιωτικής εμπειρίας κλπ…

Μπορεί το θέμα μας να είναι ένας συγκεκριμένος βάπορας, αυτό όμως δε μας εμποδίζει να κάνουμε διάφορες σφήνες και γκρό. Έτσι κι αλλιώς αυτό που προσπαθούμε να κάνουμε δεν είναι να μεταφέρουμε και να απολαὐσουμε μία φωτογραφία ενός βάπορα και στοπ. Η απογείωση προκύπτει όταν οι φωτογραφίες συνδέονται με αναμνήσεις, εμπειρίες, συναισθήματα, γεύσεις και οσμές αλλά και με φιλολογικές, φιλοσοφικές και γιατί όχι πολιτικές και οικονομικές επεκτάσεις. Εξάλλου άνθρωποι είμαστε και η σφαιρικότητα αντίληψης αν μην τί άλλο είναι κατά βάση ανθρώπινο χαρακτηριστικό.

Σε μία κοινωνία φοβική, όπου όσο περισσότερες κάμερες τοποθετούνται και όσο περισσότερα μέτρα «ασφαλείας» λαμβάνονται τόσο πιο απάνθρωπη και εγληματική γίνεται, έννοιες όπως ξεγνοιασιά και αυθορμητισμός τραυματίζονται κσθημερινώς.

Εμένα προσωπικά φίλε μου δε με συγκινούσε το να διαβάζω βιβλία εν πλω, γιατί όμως; Διότι ταξειδεύοντας με βάπορες όπως το Νάξος, ο Γεώργιος, το Πάρος, ο Ποσειδώνας, το Ολύμπια και τόσα άλλα δε μ' έφτανε ένα 7ωρο για να γυρίσω το βαπόρι 2,3 και 4 φορές από πάνω μέχρι κάτω, από πρύμα μέχρι πλώρα, να δω ρεμέτζα σε λιμάνια, «προσπεράσματα» και ανταμώματα με άλλα βαπόρια πριν το Σούνιο, κροσσαρίσματα στα μπουγάζια Κέας-Κύθνου (όλα τα λεφτά), δελφίνια μετά την Κύθνο, να χωθώ σε καμιά γέφυρα ή στην τελική να πιάσω κουβεντούλα με κάποιον συνταξιδιώτη. Βεβαίως λατρεύω τα βιβλία κι έχω κάνει ταξείδια στην κυριολεξία διαβάζοντας ή μελετώντας, αλλά το ταξείδι με βαπόρι τότε ήταν μεγάλη ξεμυαλίστρα.

Αυτό που επισημαίνουμε αρκετοί εδώ μέσα και φυσικά κι εσύ Αντώνη είναι η τυποποίηση. Η τυποποίηση σε χαρακτήρες, συμπεριφορές που έχει ως επακόλουθο και την τυποποίηση σε βαπόρια με ό,τι αυτό συνεπάγεται για μας. Χαίρομαι που είμαστε μία παρέα που δεν θέλουμε να μπούμε στο μαντρί, αλλά να κάνουμε μία τσάρκα στις αλάνες μακρυά από το κοπάδι. Η τυποποίηση δεν είναι τίποτε άλλο από ένα φοβικό αντανακλαστικό μιας κοινωνίας, όπου κάποιοι πονηρίδιδες θα βρουν την ευκαιρία να μαζώξουν φράγκα (στον τάφο θα τα πάρουν; ) και οι περισσότεροι θα μείνουν κλεισμένοι στο κουβούκι τους.

Να ευχαριστήσουμε τα παιδιά για τις εξαιρετικές φωτογραφίες του Εξπρές Ολύμπια, ενός βαποριού που άφησε τεράστια ιστορία στο Αιγαίο.

[Haddock]

Μεγάλες κουβέντες έχουν ειπωθεί με αφορμή το Εξπρές Ολύμπια και θα συμφωνήσω σε πολλά σημεία με τους φίλους. Ο φόβος, η έλλειψη αυθορμητισμού, και η τυποποίηση των πλοίων και των ταξιδιών μου θυμίζουν έντονα το φαινόμενο Mcdonaldization.

Ο George Ritzer στο βιβλίο του «The McDonaldization of Society» περιγράφει το περίεργο φαινόμενο των καιρών μας που ακούει στο όνομα της γνωστης αλυσίδας fast food. Με βεβαιότητα, έχω παρατηρήσει ότι το φαινόμενο McDonaldization και στην Ακτοπλοΐα. Η πτώση των οικογενειακών εταιρειών και η άνοδο των coglomerates άλλαξε ριζικά την αντίληψη του ταξιδιού και των πλοίων.

Μπορούμε να αναλύσουμε την τυποποίηση με τους εξής όρους:

Αποδοτικότητα (efficiency) - Όλα είναι θέμα χρόνου για τον επιβάτη και την εταιρεία. Ο χρόνος είναι χρήμα, είτε πηγαίνουμε Πάρο, είτε Κρήτη...

Δυνατότητα υπολογισμού (Calculability) - Υπολογίζουμε τις παρεχόμενες υπηρεσίες με βάση τις πωλήσεις και το κόστος. Έτσι, έχουμε καταλήξει να θεωρούμε ότι ποσότητα ίσον ποιότητα. Λιγότερες ώρες ταξιδιού, καλύτερο προϊόν...
Προβλεψιμότητα (Predictability) - Η γνωστή σε όλους μας τυποποίηση οδηγείται από την προβλεψιμότητα...

Έλεγχος (Control) - Οι τεχνολογίες βοηθούν στον έλεγχο της τυποποίησης των υπηρεσιών, πελατών, και εργαζόμενων...

Τα σινιάλα των Αγαπητών, Βεντουραίων, Στριντζαίων ήταν τα τελευταία που δεν έπεσαν στην παγίδα αυτής της τυποποίησης...

Πάλι καλά που μερικοί καραβολάτρες ξεχωρίζουν σαν τις μύγες μες το γάλα....