Κατά την αναστήλωση της ιταλικής οικονομίας μετά τον Βʼ παγκόσμιο πόλεμο υπήρξε επιτακτική ανάγκη για την επανάκαμψη του επιβατηγού στόλου ο οποίος είχε αποδεκατιστεί κατά την διάρκεια των εχθροπραξιών. Με την μαζική μετανάστευση ευρωπαίων πολιτών σε υπερπόντιες χώρες για αναζήτηση καλύτερης ζωής, όλες οι ιταλικές ναυτιλιακές εταιρίες επιδόθηκαν σε έναν αγώνα ναυπήγησης νέων καραβιών με κρατική επιδότηση για να καλύψουν την ζήτηση. Μία από τις μεγάλες ιταλικές εταιρίες, η Lloyd Triestino Societa di Navigazione, εκτός από τη γραμμή της Αυστραλίας έσπευσε με την ναυπήγηση νέων καραβιών να καλύψει το μεταναστευτικό ρεύμα προς την Ν. Αφρική, την Ασία και την ¶πω Ανατολή ναυπηγώντας τέσσερα πανομοιότυπα φορτηγο-ποστάλια σε δύο ζεύγη. Το πρώτο καράβι του ασιατικού ζεύγους καθελκύστηκε στα φημισμένα ναυπηγεία Cantieri Riuniti dellʼ Adriatico (C.R.D.A) στο Σαν Μάρκο της Τεργέστης στις 18 Σεπτεμβρίου του 1951 με το όνομα Victoria (II) για να ακολουθήσει στις 28 Οκτωβρίου το αδελφό του Asia. Το νέο Victoria αποκτούσε τιμής ένεκεν το όνομα του προπολεμικού Victoria της Lloyd Triestino του 1931, και παραδόθηκε τον Μάρτιο του 1953 στην εταιρία του. Τα τέσσερα καράβια αυτά της Lloyd Triestino, Victoria-Asia, Europa-Africa, ήταν σχεδιαστικά όμοια και διέφεραν ελάχιστα ανά ζευγάρι στην χωρητικότητα, το μήκος, τον αριθμό επιβατών και στην διάταξη των εσωτερικών χώρων. Η χωρητικότητα των καραβιών που προοριζόντουσαν για την Ασία ήταν 11.695 τόνοι grt, 159 μέτρα μήκος και 20,7 πλάτος, χωρητικότητα 286 Αʼ θέσης και 181 Τουριστικής, πλήρωμα 213 ατόμων, δύο 10-κύλινδρες δηζελομηχανές Fiat- C.R.D.A 16.100 ίππων που κινούσαν δύο έλικες με υπηρ. ταχύτητα 19,5 κόμβων (max 21,5). Τα καράβια αυτά σχεδιάστηκαν από τον γνωστό αρχιτέκτονα Gustavo Pulitzer-Finali και εξωτερικά είχαν μία πολύ μοντέρνα εμφάνιση με μεγάλες κλίσεις στις υπερκατασκευές, ένα τρίποδο κατάρτι πάνω από την γέφυρα και χαμηλή τσιμινιέρα, πέντε αμπάρια στην πλώρη και την πρύμη με γερανούς και μπίγες, δύο εξωτερικές πισίνες-μία για κάθε θέση. Εσωτερικά ήταν διακοσμημένα με μοντέρνα γλυπτά, επιφάνειες με ξύλο και ύφασμα, κρυστάλλινα φωτιστικά μοντέρνας τέχνης και μοντέρνα έπιπλα και ήταν ότι πολυτελέστερο υπήρχε στην γραμμή της Ασίας. Όλοι οι χώροι ήταν κλιματιζόμενοι, οι καμπίνες της Α΄ θέσης είχαν οι περισσότερες ατομικό WC/ντους ή μπανιέρα, οι δε καμπίνες τουριστικής ανά δύο μοιραζόντουσαν ένα μπάνιο. Υπήρχαν σαλόνια, μπαρ, εστιατόρια, αίθουσα αλληλογραφίας σε κάθε θέση, ενώ επίσης υπήρχαν εκκλησία, κομμωτήριο και σταθμοί φύλαξης των παιδιών και των κατοικίδιων ζώων. Το παρθενικό ταξίδι του Victoria πραγματοποιήθηκε στις 16 Μαρτίου του 1953 από την Τεργέστη και την Βενετία προς την Βομβάη μέσω Ερυθράς θάλασσας, του ¶ντεν και του Καράτσι. Στην επιστροφή του προσέγγισε την Νάπολη και την Γένοβα οι οποίες ήταν η αφετηρία του τα επόμενα χρόνια. Λίγους μήνες αργότερα έκανε το πρώτο 25ήμερης διάρκειας ταξίδι του από την Γένοβα μέχρι το Χονγκ-Κονγκ με επιπλέον λιμάνια το Κολόμπο και την Σιγκαπούρη. Αργότερα προστέθηκαν η Τζακάρτα και Οι Φιλιππίνες. Τον Απρίλιο παραδόθηκε και το Asia για να ακολουθήσει στο ίδιο δρομολόγιο. Τα δύο καράβια ανταγωνιζόντουσαν τα καράβια της γαλλικής Messageries Maritimes και της αγγλικής Bibby Line στην γραμμή αυτήν και λόγω των μοντέρνων χώρων τους, του ιταλικού φαγητού και της μεγαλύτερης άνεσης είχαν καταφέρει να κερδίσουν ένα μεγάλο μερίδιο της επιβατικής κίνησης. Το 1956 τα δύο καράβια ανακαινίστηκαν στην Νάπολη και την ίδια χρονιά που έκλεισε η διώρυγα του Σουέζ, ταξίδευαν από τις δυτικές ακτές της Αφρικής μέχρι την Ν. Αφρική και στην συνέχεια στον Ινδικό ωκεανό μέχρι το Χονγκ-Κονγκ. Η κίνηση όμως της γραμμής άρχισε σταδιακά να μειώνεται από τα μέσα της δεκαετίας του 60 με πρώτη την Bibby Line να αποσύρεται (και να πουλάει τα καράβια της Leicestershire /Ηράκλειον και Warwickshire/ Χανιά στην εταιρία των αφών Τυπάλδου). Το 1965 το λιμάνι αφετηρίας και τερματισμού του κυκλικού τους δρομολογίου έγινε η Τεργέστη. Το μεταφορικό έργο των καραβιών μειώθηκε σημαντικά την δεκαετία του 70 λόγω του φθηνότερου και ταχύτερου αεροπλάνου και των κοντέϊνερ που ήδη είχαν αρχίσει να μπαίνουν δυναμικά στις μεταφορές εμπορευμάτων και μετά την απόσυρση και της γαλλικής ΜΜ στα τέλη της δεκαετίας του 60, η Lloyd Triestino εξακολουθούσε μόνη στην γραμμή. Την δεκαετία του 70 όμως κόπηκε η κρατική επιδότηση από την ιταλική κυβέρνηση και πρώτο το Victoria στις 14 Οκτωβρίου του 1973 επέστρεψε στην Τεργέστη όπου παροπλίστηκε, ενώ το Asia παρέμεινε στη γραμμή μέχρι τον Απρίλιο του 1975. Το Victoria μεταφέρθηκε σε άλλη κρατική εταιρία του ομίλου Finnmare, την Adriatica, για να αντικαταστήσει το Esperia στην γραμμή της Αλεξάνδρειας και της Βηρυτού, και μετά από ανακαίνιση στην Τεργέστη ξεκίνησε την νέα μεσογειακή γραμμή του από την Γένοβα στις 19 Ιανουαρίου του 1974. Με μία ενιαία πλέον θέση 430 επιβατών εξυπηρετούσε τη γραμμή και σαν κρουαζιέρα με αφετηρία εναλλάξ την Γένοβα και την Νάπολη ή την Τεργέστη και την Βενετία. Το 1975, λίγο καιρό μετά τον παροπλισμό του το Asia, πουλήθηκε σε εταιρία του Λιβάνου για να μετασκευαστεί σε καράβι μεταφοράς ζώων με το όνομα Persia. To 1984 πουλήθηκε σε άλλη επίσης λιβανέζικων συμφερόντων εταιρία με το όνομα Norleb, και τον Δεκέμβριο του 1985 πουλήθηκε για διάλυση στην γνωστή παραλία Gadani του Πακιστάν. Εν τω μεταξύ το Victoria παρέμεινε στη συνεχώς φθίνουσα γραμμή της Μεσογείου μέχρι τις 14 Ιουνίου του 1977 για να παροπλιστεί στη Βενετία και να βγει προς πώληση, τερματίζοντας οριστικά τον ρόλο του σαν επιβατηγό καράβι. Στα τέλη του 1978 εμφανίστηκε η αμερικάνικη θρησκευτική οργάνωση Youth with a Mission (YWAM) που ιδρύθηκε το 1960 από τον Loren Cunningham και αγόρασε το καράβι έναντι χαμηλού ποσού για να το χρησιμοποιήσει σαν πλωτή εκκλησία, νοσοκομείο και κέντρο κατήχησης στις φτωχές χώρες του Τρίτου Κόσμου. Το καράβι ρυμουλκήθηκε στο Πέραμα τον Ιούλιο του 1979 για να μετασκευαστεί μετά από ολιγόμηνο παροπλισμό για τον καινούργιο του ρόλο με την διαμόρφωση μεγάλων νοσοκομειακών κοιτώνων με 43 χειρουργεία, οδοντιατρείο, εργαστήρια και χώρους συγκέντρωσης και προσευχής. Επίσης, τα αμπάρια του καραβιού θα χρησίμευαν για την αποθήκευση ρουχισμού, κουβερτών και άλλων ειδών που προοριζόντουσαν για τον πληθυσμό των φτωχών κρατών που θα επισκεπτόταν. Τον Ιούλιο του 1982 με το νέο όνομα Anastasis, με την αναγραφή Mercy Ships στις μπάντες του και τα αρχικά MS στην τσιμινιέρα, νηολόγιο Λεμεσού και κυπριακή σημαία αναχώρησε για το Λος ¶ντζελες. Το 1982 άλλαξε σημαία σε αυτήν της Μάλτας. Τα επόμενα χρόνια βρέθηκε στην Γουατεμάλα, την Νέα Ζηλανδία και την Χαβάη. Εκεί, μετά από επιθεώρηση της αμερικανικής ακτοφυλακής τον Ιανουάριο του 1984 κρίθηκε ότι δεν τηρούσε κανονισμούς ασφαλείας στο σύστημα πυρόσβεσης και απαγορεύτηκε ο απόπλους. Με ελάχιστους οικονομικούς πόρους και το πλήρωμα σε δεινή κατάσταση οι τοπικές εκκλησίες έκαναν έρανο για να βρεθούν χρήματα για την τροφή τους. Τελικά μετά από ναύλωση ενός δευτέρου καραβιού της YWAM βρέθηκαν τα χρήματα για την εγκατάσταση σύγχρονου κυκλώματος αυτόματης πυρόσβεσης και το καράβι ελευθερώθηκε τον Αύγουστο του 1985. Το 1986 ανακαινίστηκε εκτεταμένα στην Βρετανική Κολομβία του Καναδά για να συνεχίσει την αποστολή του στην Καραϊβική και την Κεντρική Αμερική. Το 1990 έκατσε σε αβαθή κοντά στις ακτές του Αγίου Δομίνικου στις Αντίλλες και χρειάστηκε να δεξαμενιστεί στην Βόρειο Καρολίνα των ΗΠΑ για να επισκευαστεί η ζημιά στα ύφαλα. Την δεκαετία του 90 επισκέφτηκε επί το πλείστον αφρικανικές χώρες. Το 2004 κτύπησε με την πλώρη με την προβλήτα του λιμανιού στο Μπενίν της Δ. Αφρικής και χρειάστηκε να παραμείνει για επισκευές. Το 2006 μετά από 55 χρόνια ενεργούς υπηρεσίας κρίθηκε ότι έπρεπε πλέον να αποσυρθεί και μετά από την τελευταία του αποστολή στην Γκάνα στις 4 Ιουνίου του 2006 παροπλίστηκε. Ένα χρόνο μετά, το 2007, αγοράστηκε από διαλυτές του Alang στην Ινδία όπου έφτασε για διάλυση.
Το Victoria με τα χρώματα και τα σινιάλα της Lloyd Triestino
Victoria_Lloyd_Triestino.jpg
Το αδελφό Asia
Asia.jpg
Το Victoria με τα χρώματα και σινιάλα της Adriatica
Victoria_Adriatica.jpg
Το Asia σαν το ζωάδικο Persia
Persia.jpg
Το Anastasis της YWAM-Mercy Ships
Anastasis.jpg
Πηγή φωτογραφιών shipsnostalgia