Για μια ακόμη φορά, η Μαρία μας αιφνιδίασε με την φωτογραφία της, που μοιάζει σαν οφθαλμαπάτη. "Η μεγαλοπρέπεια της φύσης", θα την ονόμαζα. Ή ίσως "Ο δρόμος προς τα αστέρια". Ποιος είπε δεν έχει θάλασσα; Την βλέπω ...πλημμυρισμένη με χρώματα.
Σε αντίθεση λοιπόν, και επειδή μ' αρέσει να πυροδοτώ αρχέγονες προκαταλήψεις, σας παρουσιάζω ακόμη μια ανοιξιάτικη νύχτα με πανσέληνο και επαίρομαι ότι αγκυροβόλησα αρόδο σε πολυσύχναστο όρμο, μανουβράροντας το σκάφος μόνο με τα πανιά, και δεν μου ξέσυρε η άγκυρα μέχρι το πρωί (εγώ όμως δεν χαλάρωσα!). Εαρινή πανσέληνος.jpg
Το παρατηρητήριο στη Ρώ !
Ακρίτες...εκεί που η Σημαία μας δηλώνει και την επικράτεια.
Τόσο απλά και ξεκάθαρα , όταν οι αδαείς την περιφρονούν και την χλευάζουν.
Οι μέρες μας άδειες περνούν, γεμάτες ωστόσο από τον αρχέγονο φόβο, την ανυπαρξία, την απουσία συνείδησης, αισθήσεων, μνήμης. Και τότε, έρχονται οι τρυφερές φωτογραφίες της 15ης Μαΐου, να μας θυμίσουν κάτι από την παιδική μας αθωότητα... Μπράβο στη Μαρία!
(Συγνώμη που δεν μπόρεσα να βρω την έμπνευση να αντιπαραθέσω μια ανάλογη φωτογραφία).
Καλό μεσημέρι σε όλους! Καλό μεσημέρι γερόλυκε! Σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια! Επιμένω στο θέμα <θαλασσινές εικόνες>, γιατί ένα θαλασσινό, ναυτικό forum δεν είναι μόνο για πληροφορίες, ανταλλαγή απόψεων και ιστορικές αναδρομές. Χρειάζεται και λίγος λυρισμός. Να ξυπνήσουν μνήμες, να ενεργοποιηθούν επιθυμίες για ταξίδια, να ανακληθούν αισθήσεις και συναισθήματα. Όλα αυτά βέβαια να κεντηθούν στον καμβά της θάλασσας!
Είναι ωραίο να ξεκινάς τη μέρα σου με μια θαλασσινή καλημέρα! IMG_0383.jpg