Το θωρηκτο Υδρα (1889−1929)
Ydra.jpg
Το θωρηκτο Σπετσαι (1889−1929)
Spetsai.jpg
Το θωρηκτο Ψαρα (1890−1932)
Psara.jpg
Psara2.jpg
Το θωρηκτο Υδρα (1889−1929)
Ydra.jpg
Το θωρηκτο Σπετσαι (1889−1929)
Spetsai.jpg
Το θωρηκτο Ψαρα (1890−1932)
Psara.jpg
Psara2.jpg
Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη Ellinis : 28-07-2014 στις 14:00
Τα παλια θωρηκτα Υδρα και Σπετσαι που βοηθησαν τον Αβερωφ κατα την διαρκεια των ναυμαχιων της Ελλης και της Λημνου (Πρωτος Βαλκανικος Πολεμος) παρ οτι δεν εκαναν πανω απο 12−13 κομβους,. Εδω σε φωτογραφια του 1898 οταν ηταν οι ναυαρχιδες του στολου
Απο την ψηφιοποιημενη συλλογη φωτογραφιων, επιστολικων δελταριων (καρτ ποσταλ) και εφημεριδων του Ελληνικου Λογοτεχνικου και Ιστορικου Αρχειου (http://eliaserver.elia.org.gr/elia/site/content.php)
Ydra & Spetsai 1898.JPG
Το παλιο θωρηκτο Ψαρα σε ωραιοτατη φωτογραφια του 1902!
Psara2 1902.JPG
Το παλιο θωρηκτο Ψαρα σε φωτογραφια του 1915. Αυτες οι δυο φωτογραφιες ειναι απο τις καλυτερες του θρυλικου αυτου θωρηκτου που εχω δει
Απο την ψηφιοποιημενη συλλογη φωτογραφιων, επιστολικων δελταριων (καρτ ποσταλ) και εφημεριδων του Ελληνικου Λογοτεχνικου και Ιστορικου Αρχειου (http://eliaserver.elia.org.gr/elia/site/content.php)
Psara cuirasse 1915.JPG
Το θωρηκτο Ψαρα στην Βενετια το 1903
Psara 1903 Sam MArco.JPG
Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη Ellinis : 28-07-2014 στις 14:03
Φίλε Νίκο τα πιο πάνω δημοσιεύματά σου είναι ένας θησαυρός.
Βλέπεις όλη η δόξα και δικαίως είχε πέσει στο ΑΒΕΡΩΦ αλλά δε πρέπει να ξεχνάμε και τους <αφανείς> ΗΡΩΕΣ, γιατί μόνο του το ΑΒΕΡΩΦ δε ξέρω αν θα έκανε αυτά που έκανε.
Ακόμη μια φωτογραφίθα του θωρηκτού ΨΑΡΑ
Αυτή από τον Α. Γαζιάδη http://sites.google.com/site/ccoucle...alkanwarspart2
Το θωρηκτό "ΨΑΡΑ". Φωτογραφία Α. Γαζιάδη
Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη τοξοτης : 14-11-2010 στις 12:36
Mια φωτογραφία του Πόρου με ενδεικτική ημερομηνία 1913, που δείχνει τα τρία αδελφά θωρηκτά πρυμνοδετημένα μαζί με το ΑΜΦΙΤΡΙΤΗ. Το μεσαίο θωρηκτό πρέπει να είναι το ΨΑΡΑ καθώς φαίνεται να έχει τρείς ιστούς (τα άλλα δυο είχαν δυο). Ανάμεσα στο ΨΑΡΑ και το τρίτο θωρητκό φαίνεται να υπάρχει ένα ακόμη σκάφος που θα μπορούσε να είναι το παροπλισμένο καταδρομικό ΝΑΥΑΡΧΟΣ ΜΙΑΟΥΛΗΣ αλλά μου φαίνεται να είναι πιο ψηλή η πρύμνη του.
POROS 1913.jpg
Τα τρία θωρηκτά μετά τους Βαλκανικούς είχαν περιπέσει σε αδράνεια μιας και οι λέβητες τους ήταν σε κακή κατάσταση. Εξαιτίας του τότε εξοπλισμού της Τουρκίας με νέα μεγάλα θωρηκτά, παραγγέλθηκαν και ανταλλακτικά αλλά μέχρι την έναρξη του Α' Παγκοσμίου είχαν φτάσει μόνο για το ΣΠΕΤΣΑΙ. Πάντως απορώ γιατί πίστευαν οτι τα απαρχαιωμένα πλέον σκάφη άξιζαν επισκευής.
Τα τρία πλοία έμειναν δεμένα κατά τον Α' Παγκόσμιο και αμέσως μετά την λήξη του παροπλίστηκαν και τυπικά. Έμειναν όμως για μια δεκαετία σε χρήση στεγάζοντας διάφορες σχολές του Π.Ν.
Αν και οι διάφορες πηγές αναφέρουν οτι διαλύθηκαν το 1929-1930, στις παρακάτω ειδήσεις του 1931 βλέπουμε οτι ακόμη υπήρχαν και μάλιστα ο σχεδιασμός για διάλυση τους στο Λαύριο είχε προκαλέσει αντιδράσεις στον Πειραιά...
1931 May 1.jpg
1931 10 10.jpg
Ηλικιακά δεν ήταν παλιά 24+ ετών, είχαν ξεπεραστεί από τις εξελίξεις.Πιθανώτατα με τον υπερεξοπλισμό της Τουρκίας,πάντα επίκαιρο πρόβλημα, η ηγεσία έκρινε ότι θα ήταν χρήσιμα ακόμη κ σε δευτερεύοντα ρόλο.Ακολούθησαν κ οι γνωστές εσπευσμένες αγορές.
Noμίζω οτι τους είχε πιάσει ένας σχετικός πανικός βλέποντας τους Τούρκους να είναι έτοιμοι να παραλάβουν ένα υπερ-dreadnought και ένα dreadnought. Εμείς θα είχαμε τότε διαθέσιμο μόνο ένα θωρακισμένο καταδρομικό - τον ΑΒΕΡΩΦ. Οπότε αποκτήθηκαν εσπευσμένα τα ΚΙΛΚΙΣ και ΛΗΜΝΟΣ σαν ενδιάμεση λύση μέχρι να παραδοθεί τουλάχιστον το dreadnought ΣΑΛΑΜΙΣ. Με την εμβέλεια, την ταχύτητα και τον οπλισμό που είχαν τα ΚΙΛΚΙΣ και ΛΗΜΝΟΣ δεν θα μπορούσαν ποτέ να σταθούν σε μάχη παράταξης έναντι των νέων τούρκικων πλοίων. Πόσο περισσότερο τα τρία παλαιότερα γαλλικά που ήδη από τους Βαλκανικούς "σέρνονταν" με μικρή ταχύτητα, με λέβητες που διέρρεαν, και με αναχρωνιστικό οπλισμό. Βεβαίως υπερτερούσαμε σε ναυτική κατάρτιση, εκπαίδευση, ηθικό κλπ που και αυτά αποτελούν σημαντικούς παράγοντες.
Συμφωνώ οτι τα ΥΔΡΑ, ΨΑΡΑ και ΣΠΕΤΣΑΙ θα μπορούσαν να χρησιμεύσουν σε κάποιους δευτερεύοντες ρόλους, π.χ. θα μπορούσα να τα φανταστώ σαν αγκυροβολημένες πλωτές πυροβολαρχίες - για να κρατούν μακρυά από λιμάνια και νησιά τυχόν μικρότερα εχθρικά πλοία.
Χαρακτηριστική της παρακμής τους είναι η αναφορά του ναυάρχου Μεζεβίρη όταν έγινε το 1916 η γαλλική "παρέμβαση" και το κίνημα της Εθνικής Άμυνας:
Οι ελπίδες των ηγετών του κινήματος ότι τα επιτελεία και τα πληρώματα των πλοίων θα στασίαζαν και θα τα οδηγούσαν στο πλευρό του Γαλλικού Στόλου διαψεύστηκαν. Μόνη εξαίρεση αποτέλεσαν δυο τορπιλοβόλα και το άνευ μαχητικής αξίας θ/κ «ΥΔΡΑ» που βρίσκονταν σε εφεδρεία ελλιμενισμένο στον Πειραιά και που με πρωτοβουλία του πληρώματός του ρυμουλκήθηκε από Γαλλικά ρυμουλκά στο ορμητήριο του Γαλλικού στόλου στο Κερατσίνι.
Ο ναυαρχος Γ. Κακουλίδης, σε αφηγηση του που περιλαμβάνεται στο βιβλίο της Αντιγόνης Μπέλλου Θρεψιάδου «Μορφές Μακεδονομάχων» σελ.55,
υποστηρίζει οτι κατέλαβε την ΥΔΡΑ με ρεσάλτο με ομαδα 7 ατόμων μεταξύ των οποίων και ο μεχρι πρότινος κυβερνητης της ΥΔΡΑΣ
πλοιαρχος Ι. Βρατσάνος. Εδοσαν στο πλήρωμα δικαίωμα επιλογής,αποχώρησαν ολοι οι αξιωματικοι, οι περισσοτεροι υπαξιωματικοί και 60
από τους 180 ναυτες. Δεν το αναφερει ως παροπλισμένο.
Δεν υποστηρίζω ότι η μαρτυρια του Κακουλιδη ειναι πιο αξιόπιστη.