Γεώργιος Εξπρές [Georgios Express - Roi Baudoin]

[Roi Baudoin]

Λίγη ώρα μετά τη στιγμή που τραβήχτηκε η προηγούμενη φωτογραφία
http://www.nautilia.gr/forum/showthr...596#post305596

Το "Golden Vergina" λαβωμένο από το "Georgios Express".
Η ατυχής κατάληξη ενός ρεμέζου στην Παροικιά του Αυγούστου του '89.

Golden Vergina.jpg

[Νάξος]

Εξόχως αποκαλυπτικές φωτογραφίες Αντώνη μου. Καταπληκτικό ντοκουμέντο. Το 1989 ίσως ήταν το πιο καυτό καλοκαίρι της ελληνικής ακτοπλοΐας. Η Πάρος εκείνες τις μέρες παίζει να είχε 20 αφίξεις σε μια μέρα, ίσως και παραπάνω. Πέφτανε κορμιά στον προβλήτα.

[opelmanos]

Λίγη ώρα μετά τη στιγμή που τραβήχτηκε η προηγούμενη φωτογραφία
http://www.nautilia.gr/forum/showthr...596#post305596

Το "Golden Vergina" λαβωμένο από το "Georgios Express".
Η ατυχής κατάληξη ενός ρεμέζου στην Παροικιά του Αυγούστου του '89.

Golden Vergina.jpg

Απίστευτο ντοκουμέντο!!:shock:Την έφαγε για τα καλά ε?

[Giovanaut]

Ο ΓΙΩΡΓΗΣ μας, θα ειναι χαρουμενος που βλεπει τι υλικο ανεβαζετε....!!!!
Χιλια μπραβο για την μοναδικη, ποιοτικη αλλα και ολο ψυχη, δουλεια ολων σας...!!!!

Παντα τετοια!!!!

[Haddock]

Καλά που μας το θύμισε ο Roi και ο Jolly Roger. Η παραπάνω φώτο σε καλύτερη ποιότητα.



© Photo by G. Kontos

Τον καιρό εκείνο, τέλη του 1980, οι υπερσύγχρονες λιμενικές εγκαταστάσεις της Παροικιάς διευκόλυναν τη ζωή σε πολλά πλοία και πληρώματα με το first-come, first-served ρεμέτζων. Με 3 θέσεις πρυμνοδέτησης και 1 πλαγιοδέτησης και δεκάδες αφιξοαναχωρήσεις καθημερινά ήταν επόμενο να σφιχταγκαλιαστούν τα βαπόρια στο παραπάνω συμβάν. Πολλά έχουν δει τα μάτια μας που είναι φυσικά αδύνατον να γραφτούν σε αυτές τις λίγες αράδες.

Στο κεφάλι, στη Νο2 πρυμνοδετούσε το πλοίο που περνούσε πρώτο τη Σπίθα. Ουκ ολίγες φορές, αν είχε καιρό, αν δεν καλούσαν οι κάβοι, αν άγκυρα είχε ξεσύρει, ή για χίλιους άλλους λόγους, το βαπόρι έπιανε και τις δύο θέσεις στο κεφάλι. Στην πρώτη φώτο του Roi φαίνεται το Βεργίνα να έχει πιάσει τη 2 και την 3.

Έτσι με δεμένο βαπόρι στη 2, οι θέσεις 3 (κεφάλι) και 4 (γαρμπής) ζόριζαν τα πράγματα για τα πληρώματα. Η μανούβρα ήταν δύσκολη με ρίσκο και σχεδόν αδύνατη με βοργιαδούρα. Ειδικά τη θέση του γαρμπή προσπαθούσαν να την αποφύγουν οι πάντες όπως ο διάολος το λιβάνι. Πέρα από τη νοσταλγία, εκείνη την εποχή τα πληρώματα και τα πλοία έφταναν στα όρια τους. Να μην ξεχνάμε ότι στην Παροικιά του 1989 συνυπήρχαν, οι κόντρες, οι πιέσεις πρακτόρων και αφεντικών, το άγχος της καθυστέρησης, η απουσία συντονισμού αφιξοαναχωρήσεων και ένα κάρο πράγματα. Όλο αυτό το εκρηκτικό κοκτέιλ δημιουργούσε μια τρικυμία εν κρανίω στην οποία βρισκόντουσαν όλοι στο λιμάνι της Παροικιάς. Για να καταλάβετε το μπάχαλο, δείτε την παρακάτω φωτογραφία του 1987 (αναδημοσίευση). Το ΠΑΡΟΣ είναι στη 2, το ΣΑΝΤΟΡΙΝΗ στην 3 και το ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΕΞΠΡΕΣ στην 4, άντε ίσως και το ΙΟΣ πλαγιοδετημένο στην 1. Δεν νομίζω ότι χωράει κανείς άλλος.

Τα βαπόρια και οι άνθρωποι ισορροπούσαν πάνω σε μια λεπτή γραμμή μερικών μέτρων. Τα ακροβατικά των καπεταναίων ήταν καθημερινή ρουτίνα σ' ένα λιμάνι που δεν έπεφτε καρφίτσα και δεν συγχωρούσε ούτε λεπτό καθυστέρησης και ούτε λεπτό για χάσιμο.



© Photo by W.

[Νάξος]

Συγνώμη μάγε μου αλλά οι 3 θέσεις πρυμνοδέτησης που αναφέρεις ισχύανε σε συνθήκες που τα βαπόρια ήταν απλά -και θεωρητικά- αγκυροβολημένα. Εννοώ σε συνθήκες προφανώς «χάρτου» και όχι σε πραγματικές, γιατί όταν πλοίο δένει στο λιμάνι μπάζει και βγάζει λαό και φορτίο.

Όταν λοιπόν 2 μόνο βαπόρια δένανε στην Παροικιά την ίδια χρονική στιγμή και βγάζανε το καθένα καμιά 50αριά ή 100αριά ΙΧ και λίγα φορτηγά* πάνω στον ντόκο γινότανε το έλα λα μέην. ¶ν συνυπολογίσεις επιβάτες, επισκέπτες, αχθοφόρους, γκρούβαλους, τρίκυκλα (κάποια έπρεπε να φορτώσουν τον Περιοδικό Τύπο και το ταχυδρομείο από τον Πειραιά) και όλους τους παρατρεχάμενους, το λιμάνι με το ζόρι εξυπηρετούσε δύο πλοία αξιοπρεπώς. Τα μποτιλιαρίσματα στην Παροικιά θα τα ζήλευε η Πλατεία Βάθη και η Πατησίων.

*Εδώ ανοίγω μια παρένθεση. Θυμόμαστε οι παλαιότεροι την κρατική διαφήμιση για την προστασία των δασών την δεκαετία του 80; «Ένα σπίρτο αρκεί να φέρει την καταστροφή»;; Έτσι λοιπόν ένα φορτηγό μπορούσε να τα κάνει όλα φίρδην μίγδην στην Παροικιά. Φανταστείτε ένα τριαξονικό με προορισμό τη Νάξο σε ένα πλοίο υπερφορτωμένο από ΙΧ που ρίχνει καταπέλτη πρώτα στην Πάρο, όπως είναι το συνηθισμένο. Πέφτει ο καταπέλτης, βγαίνουν κανα-δυό ΙΧ, βγαίνει και η νταλίκα που κάνει κάτι τσιριτσάτζουλες στο ντόκο, βγαίνουν και τα υπόλοιπα ΙΧ από το γκαράζ, μπαίνουνε τα ΙΧ που είναι να μπούνε, τα οποία λόγω της παρκαρισμένης νταλίκας στο ντόκο κάνουνε σλάλομ, μετά κωλώνει και η νταλίκα και μπαίνει στο πλοίο, επιβάτες, οδηγοί, αξιωματικοί, λιμενοφύλακες, φωνές, βρισιές, φάσκελα, μία αντράλα να γίνεται. Αυτά τα ωραία αποτύπωσε η φωτογραφία που ανέβασε ο μάγος πρόσφατα.

Κλείνω την παρένθεση με τον ρόλο των φορτηγών στη δημιουργία αλαλούμ και επανέρχομαι στο λιμάνι αυτό καθεαυτό. Το δε παράδοξο με το λιμάνι της Πάρου είναι ότι ενώ θεωρητικά προφυλάσσεται από το βοριά (κοτζάμ λόφοι στέκουν πέρα στην πάνω μεριά του λιμανιού) στην πράξη αποδεικνύεται ξέφραγο αμπέλι για την ατίθαση κατσίκα που ακούει στο όνομα τραμουντάνα. Μέσα στο λιμάνι αναπτύσσονται ρεύματα ολκής που σε πάνε και σε φέρνουν με τρόπο επικίνδυνα υπνήλιο. Λιμάνι για δύο με τα χίλια ζόρια και από απόψεως ναυαιπλοΐας.

Βέβαια, το να φταίει το «κακό λιμάνι» για ατυχήματα σαν αυτά των φωτογραφιών που ανέβασαν οι Ρουά και μάγος ή για άλλα χειρότερα, όπως το ναυάγιο του Ποσειδώνα είναι φθηνές δικαιολογίες. Όταν πλακώνει μπούγιο στο λιμάνι ο καλός ο καπετάνιος γράφει εκεί που δεν πιάνει μελάνι τις πιέσεις των αφεντικών και παρκάρει αρόδου έξω από την Σπίθα για να μη ρισκάρει ούτε 1 στο μύριο τη ζωή ή την ακεραιότητα των επιβατών και του πληρώματος. Γιατί σε τελική ανάλυση καλός καπετάνιος δεν είναι μόνο αυτός που παρκάρει το πλοίο στον μώλο σαν βέσπα, αλλά εκείνος που δεν διακινδυνεύει ζωές πρωτίστως και περιουσίες δευτερευόντως. Από τύχη πάντως δεν είχαμε κάποιο ατύχημα.

[giorgos....]

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΕΞΠΡΕΣ εν πλώ....

σάρωση0017.jpg

photo Jolly Roger

[BEN BRUCE]

Καταπληκτικη η φωτο σου giorgos......

[Roi Baudoin]

Γιώργο, σ' ευχαριστούμε πολύ.
Πολύ όμορφη φωτογραφία.

Ο μύθος του "Γεώργιος Εξπρές" παραμένει ολοζώντανος.
Όλες αυτές οι όμορφες στιγμές που ζήσαμε σ' αυτά τα καταστρώματα δεν πρόκειται να ξεχαστούν ποτέ.

Παραφράζοντας τα λόγια του Γιώργου Σεφέρη θα μπορούσαμε να πούμε ότι οι ψυχές μας σ' αυτά τα καταστρώματα βρήκαν αρκετά από όσα αναζητούσαν.

Keep "Georgios Express" sailing in our dreams

[Karolos]

Καταπληκτιή φωτογραφία μπράβο, giorgos