Τι να λέμε τώρα Νεκτάριε......
Είναι κάποια πλοία που ότι και να πεις είτε θα έχει χιλιοειπωθεί, είτε θα ακουστεί ως ιεροσυλία. Απλά σιωπάς, ανοίγεις το στόμα σαν χάνος και τα χαζεύεις, βαράς και ένα "παρουσιάστε" (!!!) και ευχαριστείς τον μεγαλοδύναμο που είχες την τύχη και τα φωτογράφισες.
Ένα σκάφος παλαιάς φιλοσοφίας ίσως λίγο άναρχα δομημένο αλλα με πολλά όμορφα χαρακτηριστικά του . Είναι κατασκευασμένο στο Αμστερνταμ το 1960 απο το ναυπηγείο DE VRIES LENTSCH SCHEEPSWERF HET FORT - AMSTERDAM, NETHERLANDS , με Ελληνική σημαία , το Gross tonage του ειναι στους 295 τόνους ενω οι διαστάσεις του ειναι 52.06m Γ— 8.57m MMSI: 239632600
Call Sign: SVA3639 και ΙΜΟ 1001702
P1070845.jpgP1070838.jpgP1070840.jpgP1070841.jpgP1070842.jpg
Καλησπέρα . ξερουμε ποιο ειναι αυτο το ξύλινο ? P1080230.jpg
AELLO . Ενα πλοίο με τόσο μεγάλη ιστορία .
Ξεκίνησε τον σχεδιασμό της το 1919 και καθελκύστηκε στο Αμβούρογο το 1921.
Σχεδιαστής της ο διάσημος ναυπηγός της εποχής Max Oertz . Έχει και ένα αδελφό πλοίο το διάσημο METEOR IV.
Το ΑΕΛΛΟ είναι το μόνο εναπομείναν πλοίο τύπου Σκούνας και δη του σχαιδιαστή αυτού που διασώζεται μέχει και σήμερα . Κατασκευάστηκε για τον Έλληνα βιομήχανο τότε Αντώνιο Μπενάκη ( 1873-1954 )της γνωστής οικογενείας εξ Αλεξανδρείας και αδελφός της Πηνελόπης Δέλτα , ο οποίος μάλιστα είναι ο ίδια που δημιούργησε το μουσείο Μπενάκη .
Το 1934 ίδρυσε και έγινε πρόεδρος του πρώτου Yacht Club της Ελλάδας .
Το ΑΕΛΛΟ ήταν το πρώτο σκάφος του club και μάλιστα μέχρι και σήμερα μπορεί κανείς να δει πάνω στην μπρούτζινη πλάκα του τιμονιού χαραγμένα τα αρχικά του ιδιοκτήτη του Α.Μ .
Μετά από χρόνια και αφού είχε ταξιδέψει σε όλες τις θάλασσες της Μεσογείου το πλοίο πουλήθηκε σε κάποιον Άγγλο Βαρόνο ο οποίος ταξίδεψε με αυτό σε όλο τον κόσμο για πολλά χρόνια .
Το πλοίο μετά τον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο πουλήθηκε και εγκαταλείφθηκε σε κάποιο έλος της Αγγλίας για πολλά χρόνια .
Το 1985 τυχαία το ανακάλυψε ο ΝεοΖηλανδός Cameron Chisholm ο οποίος βρίκε τους καλύτερους τεχνητές από όλο τον κόσμο και ξεκίνησε την αποκατάσταση του η οποία διήρκησε κατι παραπάνω από 4 χρόνια . Μάλιστα τα ξύλα που χρησιμοποιήθηκαν ήταν ιδίου τύπου από το ίδιο δάσος με τα αρχικά του πλοίου (Burma teak, που είναι πολύ σπάνιο και ακριβό ξύλο ) τα οποία είχαν διασωθεί από ένα ναυάγιο ενός φορτηγού πλοίου που μετέφερε ξυλεία .
Έτσι βασιζόμενη ακριβός στο αρχικό της σχέδιο η όμορφη κυρία ξαναέγυνε σαν να είχε πρωτοκαθελκυστεί .
Στις αρχές του 1990 αφού είχε περάσει από τα νερά της Καραϊβικής , την διώρυγα του Παναμά και τα νερά της Μεσογείου ταξίδεψε στα νερά της Florida δηλάδη το μεγαλύτερο λιμάνι για ιστιοφόρα για λογαριασμό πια του νέου της ιδιοκτήτη αμερικάνικής καταγωγής Βιομήχανο. Κέρδισε αρχικά τις εντυπώσεις και στην πορεία μεγάλο αριθμό απο διεθνής Ρεγκάτες , αλλά και πολλούς αγώνες Ιστιοπλοϊας στης Αμερικάνικες Ακτές , καθώς και εκθέσεις στην άλλη μεριά του Ατλαντικού όπου και την γνώρισαν για δεύτερη φορά και στην Ευρώπη .
Πριν από μερικά χρόνια αγοραστικέ από κάποιον Έλληνα πλοιοκτήτη, αναπαλαιώθηκε πάντα με βάση τα αρχικά σχεδία της τα οποία διασώζονται μέχρι και σήμερα και εκτοτε ταξιδεύει στα νερά της χώρας μας
Είναι πολύ σημαντικό να μην ξεχνάμε ότι είναι η τελευταία κυρία της κατηγορίας της που διασώζεται μέχρι και σήμερα .
P1080231.jpg2264454.jpgP1070420.jpgP1070422.jpgP1080205.jpg