Φαίνεται ότι πλησιάζουν εκλογές και θέλουν να φάνε μερικά ακόμη.
Μπααααααα, απλά ήταν το φιάσκο με την κωμικοτραγική αντιμετώπιση του ναυαγίου του ΑΓΙΑ ΖΩΝΗ ΙΙ, και θέλουν να επιδείξουν καλή διάθεση και "ευαισθησία" ως προς το ...συμμάζωμα των ναυαγίων !!! Διόλου απίθανο να εκδώσουν και εντολή ανέλκυσης του ΤΙΤΑΝΙΚΟΥ (σε μία παγκόσμια πρωτοβουλία) !!!
Υπάρχουν νέα σύμφωνα με το άρθρο αυτό
http://www.marinews.eu/?p=14192
Ασφαλώς δεν θα βρεθεί κανένα κορόιδο, αρκεί κανείς να διαβάσει τη φράση της διακήρυξης : "άνευ προσφερόμενης αμοιβής από το Δημοτικό Λιμενικό Ταμείο Θήρας, αλλά με προσφερόμενο προς τον ανάδοχο αντάλλαγμα, την απόκτηση της κυριότητας του ναυαγίου"
Απλά, ανέξοδες κινήσεις εντυπωσιασμού της κοινής γνώμης. "Να, εμείς ενδιαφερόμαστε, αλλά...........". Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο.
Το ναυάγιο του MS Sea Diamond Το ναυάγιο του MS Sea Diamond 5 Απριλίου 2007 και ώρα 15:55 μ.μ. οι σειρήνες συναγερμού ήχησαν για πρώτη φόρα από το Sea Diamond προς το λιμενικό σώμα Θήρας (σύμφωνα με την πρώτη κατάθεση του πλοιάρχου του Sea Diamond στις λιμενικές αρχές) το κρουαζιερόπλοιο της εταιρίας Louis Hellenic-cruises ξεκίνησε από το λιμάνι Ηρακλείου στις 12 το μεσημέρι,με προορισμό την Σαντορίνη. Όπου θα παρέμενε για 4-5 ώρες. Μια ώρα μετά την αναχώρηση συνέβη βλάβη στη μία από τις τέσσερις κύριες μηχανές του πλοίου σε αντλία πετρελαίου και η μηχανή βγήκε εκτός λειτουργίας. Ο πλοίαρχος δεν ενημέρωσε το νορβηγικό νηογνώμονα που είχε την ευθύνη να παρακολουθεί το πλοίο, ούτε τον Κλάδο Επιθεώρησης Εμπορικών Πλοίων του ΥΕΝ και δε φαίνεται να ενημέρωσε ούτε την πλοιοκτήτρια εταιρεία, όπως όφειλε από τη νομοθεσία κατΆ επέκταση δεν ενημερώθηκαν, ως όφειλαν, οι επιθεωρητές που θα καθοδηγούσαν το πλοίο να ελλιμενιστεί στο πλησιέστερο λιμάνι ώστε να γίνουν οι απαραίτητοι έλεγχοι πριν δώσουν την άδεια για τη συνέχιση της κρουαζιέρας. Μετά από περίπου τρεις ώρες ταξιδιού, με τις τρεις μόνο μηχανές, και ταυτόχρονες επισκευές εν πλω, η μηχανή μπήκε σε λειτουργία, 15 λεπτά πριν την πρόσκρουση το πλοίο είχε θέσει την επισκευασμένη μηχανή σε λειτουργία μπαίνοντας στον κόλπο της Σαντορίνης και έκτοτε παρέκκλινε συστηματικά της πορείας πρόσδεσης. Αντί να ευθυγραμμιστεί μεταξύ της σημαδούρας Νο4 και της «γλώσσας» που έβγαζε στη στεριά, βρέθηκε δύο ναυτικά στάδια νοτιότερα, προς το ακρωτήριο Αλωνάκι. Στο σημείο εκείνο το πλοίο προσέκρουσε σε ξέρα κοντά στην πλώρη του, με τη δεξιά του πλευρά, στις 15:30 [η 15.55 σύμφωνα με την πρώτη κατάθεση του πλοιάρχου στις λιμενίκες αρχές], και άρχισε να «μπάζει» νερά. Οι 19 υδατοστεγείς πόρτες των στεγανών φρακτών του πλοίου παρέμεναν ανοικτές καθΆ όλη τη διάρκεια του ταξιδιού, κατά παράβαση του συστήματος ασφαλούς διαχείρισης του απόπλου, κατάπλου και της πλεύσης του πλοίου, σύμφωνα με το οποίο θα έπρεπε να είναι όλες κλειστές, και δόθηκε εντολή από τον πλοίαρχο να κλείσουν αμέσως μετά τη σύγκρουση που αποδείχθηκε αδύνατο να εφαρμοστεί.Ο κύριος ηλεκτρολογικός πίνακας του πλοίου που βρισκόταν στο θάλαμο ελέγχου της μηχανής άρχισε να εκπέμπει λάμψεις και ακούγονταν εκρήξεις από τα βραχυκυκλώματα σε αυτόν, ενώ μύριζαν καμένα καλώδια. Μη διαθέτοντας κατάλληλα και επαρκή στοιχεία προστασίας, ως όφειλε αυστηρά ,ξεκίνησε πυρκαγιά. Επειδή ούτε τα κατά τόπους ηλεκτρικά μηχανήματα διέθεταν ανάλογα συστήματα ασφαλείας, οι αντλίες δε λειτούργησαν για να απαντλήσουν τα ύδατα.Οι μηχανές συνέχισαν να δουλεύουν και αποκόλλησαν το πλοίο οδηγώντας το μέσα τον όρμο των Φηρών, όπου και οι μηχανές σταμάτησαν λόγω της εισροής των υδάτων και το πλοίο παρέμεινε ακυβέρνητο. Το λιμεναρχείο ενημερώθηκε 17 λεπτά μετά την πρόσκρουση από τον πλοίαρχο, όπως λέει ο ίδιος, ενώ στη συνέχεια ο πλοίαρχος δεν απαντούσε για μισή ώρα«στις επανειλημμένες προσπάθειες που έγιναν από πλευράς λιμεναρχείου για επικοινωνία μέσω VHF». Στις 15:40 το πλοίο είχε πάρει μεγάλη κλίση και ζητήθηκε από τους ιδιώτες λεμβούχους της περιοχής να σπεύσουν σε βοήθεια κοντά στο Sea Diamond και στις 16:10 ανακοινώνεται από το λιμεναρχείο πως έχει δοθεί εντολή εγκατάλειψης του πλοίου. Από εκείνη τη στιγμή και έπειτα ξεκίνησε η διαδικασία διάσωσης του κόσμου, με καλές καιρικές συνθήκες. Αρχικά ο κόσμος κατέβαινε μέσα στις βάρκες που αφήνονταν στο νερό αργά με τη βαρύτητα καθώς τα ηλεκτρικά βίντσια δε λειτουργούσαν. Η διαδικασία ήταν αργή και οι βάρκες δε μπορούσαν να τραβηχτούν πάλι στο πλοίο για να μεταφέρουν και τους υπόλοιπους στα παραπλέοντα σκάφη. Επίσης δύσκολα οι ιδιώτες λεμβούχοι περισυνέλλεγαν τον κόσμο από τις ανεμόσκαλες, και έπειτα μόνο από αυτές όταν όλες οι βάρκες είχαν πια κατέβει στο νερό. Η πρύμνη του πλοίου ήταν δεμένη στη στεριά ενώ την πλώρη την κρατούσε το Ε/Γ-Ο/Γ ανοιχτού τύπου «Νήσος Θηρασιά» που είχε βοηθήσει στην αποκόλληση του S.D. όταν οι μηχανές του είχαν σταματήσει. Στη συνέχεια ανέλαβε να συγκρατεί το πλοίο το ρυμουλκό «Λέων 1» και το «Νήσος Θηρασιά» έσπευσε στην αριστερή του πλευρά που βρισκόταν ο μικρός καταπέλτης, από όπου και συνεχίστηκε με πιο γρήγορους ρυθμούς η εκκένωση του πλοίου και συνέλεξε και τους υπόλοιπους επιβάτες και πλήρωμα, περί τα 500 άτομα. Στις 18:30 η διαδικασία της εκκένωσης είχε ολοκληρωθεί, και παρέμεναν εντός του πλοίου 27 άτομα του πληρώματος.Ο πλοίαρχος του Sea Diamond ζήτησε από το ρυμουλκό «Λέων 1» να μεταφέρει το πλοίο στα αβαθή μεταξύ των ναυδέτων 3 και 4, όμως το ρυμουλκό απάντησε πως η προσάραξη ήταν κανονισμένη για άλλο σημείο.Τον πλοίαρχο του S.D. τον άκουγαν οι λοιποί λεμβούχοι από το κανάλι 14 των VHF να ρωτά κατΆ επανάληψη «πού με πάτε». Τελικά το πλοίο μεταφέρθηκε και με τη βοήθεια των ρευμάτων, καθώς το ρυμουλκό δεν είχε την απαιτούμενη ισχύ, στα «Παλιά Ορυχεία Καραγεώργη », στην «παραλία Τσεκούρα», όπου και προσάραξε με την πλώρη.Στη συνέχεια ήταν σχεδιασμένο το ρυμουλκό να «πάρει κάβο» από την πρύμνη του S.D. ώστε να την τραβήξει επίσης στη στεριά και το πλοίο να μη βυθιστεί. Ο ιδιοκτήτης και κυβερνήτης του ταχύπλοου «Καλόγερος», που είχε αναλάβει να συλλέξει την άκρη του κάβου που είχε αφεθεί από την πρύμνη του S.D. για τη στρέψη της πρύμνης στη στεριά, την πήρε και την παρέδωσε στο ρυμουλκό ώστε αυτό να φέρει τη δεξιά πλευρά του πλοίου παράλληλα στην παραλία. Ο κάβος όμως δεν ήταν δεμένος στο S.D. και έπεσε στη θάλασσα. Οι εκκλήσεις του κυβερνήτη του «Καλόγερος» στο VHF για τη ρίψη νέου κάβου από την πρύμνη δεν απαντήθηκαν. Πήγε κοντά στο πλοίο στα σημεία που έβλεπε ανθρώπους με φακούς πάνω σε αυτό και τους φώναζε και επίσης δεν απαντούσαν. Πήγε ξανά στην πρύμνη του πλοίου για να βρει τις ανεμόσκαλες που κρέμονταν από εκεί αλλά είχαν τραβηχτεί.Με ευθύνη της πλοιοκτήτριας εταιρείας δεν εστάλησαν από την πρόσκρουση ως την ώρα της βύθισης ρυμουλκά με την απαιτούμενη ισχύ για την οδήγηση του πλοίου, ούτε ερευνήθηκε αν υπήρχαν κατάλληλα ρυμουλκά κοντά ώστε να ζητηθεί βοήθεια από αυτά. Η πλοιοκτήτρια εταιρεία επί 12 ώρες καθυστέρησε να ζητήσει επισήμως και να συνάψει συμβόλαιο με ειδικευμένη ναυαγοσωστική εταιρεία. Με ενδιαφέρον να βοηθήσει και ξεκινώντας στις 16:30 με ναυαγοσωστικό πλοίο προς τον τόπο του ατυχήματος, απωθήθηκε δεύτερη εταιρεία διάσωσης με τη διαβεβαίωση πως υπήρχε πλήρης έλεγχος των διαδικασιών διάσωσης του πλοίου και το ναυαγοσωστικό επέστρεψε στη βάση του στο Λαύριο. Μαθαίνοντας στις 18:00 πως το πλοίο είχε πάρει κλίση, η δεύτερη ναυαγοσωστική εταιρεία ξεκίνησε και πάλι με δική της πρωτοβουλία και απωθήθηκε ξανά από την πλοιοκτήτρια. Γύρω στις 10 με 11 το βράδυ, η πλοιοκτήτρια πλέον ζήτησε τη βοήθεια από τις ναυαγοσωστικές εταιρείες και στις 2:20 στάλθηκε από ναυαγοσωστική το φαξ με την εντολή για παροχή διάσωσης για να της επιστραφεί μετά από λίγο υπογεγραμμένο.Τελικά το S.D. βυθίστηκε στις 7 τα ξημερώματα της Παρασκευής, 6 Απριλίου 2007.Απολογισμός του ναυαγίου ήταν να χάσουν τη ζωή τους δύο Γάλλοι επιβάτες οι οποίοι δεν κατάφεραν να διαφύγουν από τις καμπίνες τους και παρασύρθηκαν στο βυθό μαζί με το κουφάρι του κρουαζιερόπλοιου.Παρόλο που έσπευσαν δύτες λίγες ώρες μετά για τον εντοπισμό τους ,δεν βρέθηκαν ποτέ οι σωροί τους .Γιαυτό το λόγο δεν έχουν ασκηθεί ποινικές διώξεις ,σε πλοίαρχο και της πλοιοκτήτριας εταιρίας για ανθρωποκτονία (σύμφωνα με το Ανακριτικό Συμβούλιο Ναυτικών Ατυχημάτων) PHOTO: Λ. Ρούσσος για το marinews
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ: http://www.marinews.eu/the-wreck-ms-sea-diamond/
Η φετινή επέτειος συμπίπτει για πρώτη φορά με την Μεγάλη Πέμπτη, όπως δηλαδή και την 5η Απριλίου 2007 όταν είχε συμβεί το ατύχημα (ως γνωστόν κάθε έντεκα χρόνια έχουμε Πάσχα τις ίδιες ημέρες). Θυμάμαι γύρω στις πέντε το απόγευμα είχα επιστρέψει από την δουλειά μου στο σπίτι, και είχα κολλήσει στην τηλεόραση που μετέδιδε εικόνες από την Σαντορίνη. Έπρεπε όμως να φύγουμε αμέσως για προγραμματισμένο οικογενειακό ταξίδι, αργά το βράδυ μπόρεσα πάλι και είδα μερικά σκοτεινά πλάνα από το σημείο που είχε "προσαράξει", και την άλλη μέρα, Μεγάλη Παρασκευή, ξύπνησα πολύ πρωί, άνοιξα τηλεόραση και τυχαία παρακολούθησα σε live μετάδοση την βύθιση του πλοίου. Δεν θα ξεχάσω ποτέ το θέαμα αλλά και τους ήχους από τις λαμαρίνες που σέρνονταν πάνω στα βράχια καθώς βυθιζόταν, ήχοι που ακούγονταν ακόμα και όταν το πλοίο είχε πιά χαθεί από την επιφάνεια της θάλασσας.
Και τις ημέρες που ακολούθησαν, είδαμε και ακούσαμε τα πάντα όλα στα τηλεδικεία. Θυμάμαι ακόμα μία Ελληνίδα επιβάτιδα του πλοίου, που έλεγε .....συγκλονισμένη σε κάποια εκπομπή, ότι λίγη ώρα πριν χτυπήσει το πλοίο στον ύφαλο βρισκόταν κοντά στην γέφυρα, και έβλεπε μέσα από τα τζάμια τον πλοίαρχο να μιλάει στο τηλέφωνο .....αναστατωμένος (ήμαρτον), και της είχε φανεί ότι έλεγε (στον συνομιλητή του) κάτι σε : "Όχι, όχι, δεν μπορώ να το κάνω αυτό"................ (ξαναμανά ήμαρτον).
Τι να πει κανείς, κάθε άσχετος, κάθε τυχάρπαστος είχε πετάξει τότε την βλακεία του, όλοι μαζί διεκδικώντας λίγα λεπτά εφήμερης δημοσιότητας.
Sea Diamond: 11 χρόνια στα βάθη της καλντέρας
Με αφορμή την 11η επέτειο από τη βύθιση του κρουαζιεροπλοίου Sea Diamond στην καλντέρα της Σαντορίνης, η Συντονιστική Επιτροπή Θηραίων Πολιτών για την ανέλκυση του Κ/Ζ Sea Diamond κάνει μια αναδρομή σε όλα όσα έγιναν τα τελευταία έντεκα χρόνια και εξακολουθεί να ζητά την εφαρμογή της νομοθεσίας προκειμένου η πλοιοκτήτρια εταιρία να αναλάβει την ανέλκυση του πλοίου.
Σε σχετική ανακοίνωσή της αναφέρει:
“Ήταν απόγευμα Μεγάλης Πέμπτης, 5 Απριλίου 2007, ακριβώς έντεκα χρόνια πριν, όταν το κρουαζιερόπλοιο Sea Diamond της Louis Hellenic Cruises (και νυν Celestyal Cruises) με 1.163 επιβάτες και 391 άτομα πλήρωμα, προσέκρουσε σε χαρτογραφημένο ύφαλο μέσα στην Καλντέρα της Σαντορίνης. Μετά την αποβίβαση των επιβατών, το Sea Diamond ρυμουλκήθηκε 2 ναυτικά μίλια νοτιότερα, 500 μόλις μέτρα από το λιμάνι του Αθηνιού όπου και εγκαταλείφτηκε, με αποτέλεσμα αυτό να βυθιστεί δεκατέσσερις ώρες αργότερα, τα ξημερώματα της Μεγάλης Παρασκευής. Ακριβώς όπως τυχαίνει και φέτος, Μ. Πέμπτη, 5 Απριλίου 2018, θυμόμαστε τη μαύρη επέτειο του ναυαγίου, τους δύο Γάλλους επιβάτες που ακόμη αγνοούνται, τον δύτη που έχασε τη ζωή του κατά τη διάρκεια βιντεοσκόπησης και κάνουμε τον θλιβερό απολογισμό των έντεκα ετών.
Από τότε πολλά ειπώθηκαν και πολλά γράφτηκαν. Έγιναν πολλές πορείες και συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας από τους Θηραίους πολίτες, τόσο στη Σαντορίνη όσο και στην Αθήνα και δόθηκαν πάρα πολλές υποσχέσεις από τους πολιτικούς υπεύθυνους για τη διαχείριση του ναυαγίου. Συναντήσαμε Βουλευτές, Ευρωβουλευτές, αρχηγούς κομμάτων, και σχεδόν όλους τους υπουργούς ναυτιλίας που υπηρέτησαν μέχρι και σήμερα. Απευθυνθήκαμε στην Επιτροπή Περιβάλλοντος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και προκαλέσαμε πάμπολλες ερωτήσεις τόσο στο Ευρωκοινοβούλιο όσο και στην Ελληνική Βουλή. Έγιναν συνέδρια στη Σαντορίνη, δημιουργήθηκαν ομάδες εργασίας από τα συναρμόδια υπουργεία και τις αρχές προστασίας του πολίτη και του περιβάλλοντος. Συναντήσαμε από τον πρώην Πρόεδρο της Δημοκρατίας μέχρι και το σημερινό Πρωθυπουργό, και όλες οι κινήσεις μας είχαν ένα και μόνο στόχο και σκοπό: την απαλλαγή μας από το τοξικό ναυάγιο του Sea Diamond, την ανέλκυση του ναυαγίου και την απομάκρυνσή του από την Καλντέρα της Σαντορίνης.
Δυστυχώς μάταια… Παρά το σύνολο των προσπαθειών μας εδώ και έντεκα χρόνια, δεν έχουμε καταφέρει ακόμη να πείσουμε την πολιτεία να πράξει το αυτονόητο: Να εφαρμόσει τη νομοθεσία του Ν.2881/2001 και να υποχρεώσει την πλοιοκτήτρια, που είναι πλήρως υπεύθυνη για τα ναυάγιο να ανελκύσει το Sea Diamond και να απαλλαγούμε από την καθημερινή ρύπανση που συνεχίζει να μας προκαλεί. Η πλοιοκτήτρια Louis Cruises χρησιμοποιεί κάθε δικονομικό τέχνασμα και κάθε δυνατότητα που της δίνει η Ελληνική Δικαιοσύνη προκειμένου να δημιουργεί καθυστερήσεις και να αποφύγει να πληρώσει για τη ζημιά που προκάλεσε και συνεχίζει να προκαλεί. Εννέα χρόνια μας πήρε για να ολοκληρωθεί η δίκη για τις ποινικές ευθύνες του ναυαγίου του Sea Diamond. Και παρόλο που με τηντελεσίδικη απόφαση 515/2016 του Αρείου Πάγου, αναγνωρίστηκε η ύπαρξη σοβαρής και εξακολουθητικής θαλάσσιας ρύπανσης που συνέβη και συνεχίζεται μέχρι και σήμερα στη θαλάσσια περιοχή της Σαντορίνης και κατΆ επέκταση η ανάγκη ανέλκυσης του ναυαγίου. Παρόλο που η Ελληνική Δικαιοσύνη αποφάσισε τελεσίδικα για την ενοχήτου Πλοιάρχου του μοιραίου κρουαζιερόπλοιου αλλά και του Διευθυντή Επιχειρήσεωντης συνδιαχειρίστριας εταιρείας Core Marine LTD. Παρόλο που σύμφωνα με το Νόμο 2881/2001 περί ανέλκυσης ναυαγίων, το ναυάγιο έπρεπε να είχε ανελκυστεί με έξοδα του πλοιοκτήτη και του ασφαλιστικού του οργανισμού, όπως συμβαίνει τα τελευταία χρόνια σε γειτονικά ευνομούμενα κράτη, εμείς είμαστε ακόμη χαμένοι στη μετάφραση μιας νομοθεσίας και ενός Συντάγματος που υπάρχει αλλά κατά περίεργο τρόπο δεν εφαρμόζεται…
Σήμερα, στο Αστικό Εφετείο Πειραιώς, έντεκα χρόνια μετά, ακόμη προσπαθούμε μέσω πραγματογνωμόνων να αποφασίσουμε αν το ναυάγιο αποτελεί κίνδυνο για το φυσικό περιβάλλον και την ανθρώπινη υγεία ή όχι. Ακόμη προσπαθούμε να υπολογίσουμε αν ανελκύεται το πλοίο ή όχι και αν ναι, με πόσα χρήματα. Μετά την πρωτόδικη απόφαση 464/2014 του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιώς – Τμήμα Ναυτικών Διαφορών, που διέταξε άμεση ανέλκυση του ναυαγίου με έξοδα της πλοιοκτήτριας και πληρωμή ως αποζημίωση 14 εκατομμυρίων ευρώ στο Δήμο Θήρας και το Υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας, ασκήθηκε έφεση από την πλοιοκτήτρια και τέσσερα χρόνια μετά βρισκόμαστε ακόμη στην αρχή της υπόθεσης και ακόμη ψάχνουμε ποιος θα πληρώσει τη ζημιά που αποδεδειγμένα προκάλεσε η πλοιοκτήτρια μέσω των στελεχών της.
Στην αντίστοιχη περίπτωση του Costa Concordia το 2012, στο νησί Giglio της γειτονικής Ιταλίας, η Ιταλικές αρχές υποχρέωσαν την πλοιοκτήτρια να ανελκύσει το ναυάγιο μέσα σε 14 μήνες και να πληρώσει περισσότερα από 1 δις ευρώ μέχρι και την ανακύκλωσή του στα ναυπηγεία της Γένοβα. Οι δικαστικές διαδικασίες ακολούθησαν μετά και προφανώς κατέδειξαν τους υπεύθυνους του ναυαγίου. Αυτά όμως γίνονται σε ευνομούμενα κράτη όπου υπάρχει πολιτική βούληση και οι νόμοι όχι απλά ψηφίζονται, αλλά εφαρμόζονται κιόλας…
Ως Θηραίοι Πολίτες έχουμε προσφύγει και στο Συμβούλιο Επικρατείας κατά του Ελληνικού Δημοσίου από το Μάρτιο του 2011. Μετά από δύο διαδοχικές συνεδριάσεις από την πενταμελή και επταμελή σύνθεση του ΕΆ Τμήματος του ΣτΕ, το Δεκέμβριο 2013 και το Μάϊο του 2017 αντίστοιχα, περιμένουμε ακόμη την απόφαση σχετικά με το αίτημά μας να προβεί η πολιτεία στις απαιτούμενες διαδικασίες για την ανέλκυση του Sea Diamond.
Έντεκα χρόνια μετά, η Σαντορίνη συνεχίζει να μετράει τις πληγές της από το ναυάγιο του Sea Diamond. Όσο και αν πολλοί θέλουν να ξεχάσουμε το θέμα αυτό, όσο βαθιά και αν έχουν στείλει το πλοίο θέλοντας να το εξαφανίσουν από τα φώτα της δημοσιότητας και τα μάτια των εκατομμυρίων επισκεπτών της Σαντορίνης, όσο και αν υποστηρίζουν ότι το πλοίο δεν ρυπαίνει το νησί και ότι η ανέλκυσή του είναι αδύνατη, το φράγμα της ντροπής πάνω από το βυθισμένο Sea Diamond συνεχίζει καθημερινά να μας θυμίζει την ύπαρξή του και τα πετρελαιοειδή που αναδύονται είναι αρκετά για να μας θυμώνουν με τη αδιαφορία των κερδοσκόπων πλοιοκτητών και να ντρεπόμαστε για την περιβαλλοντική πολιτική που εφαρμόζουν οι εκλεγμένοι της πατρίδας μας.
Όλοι οι κάτοικοι του νησιού, αυτού του πρώτου παγκοσμίως τουριστικού προορισμού, της Σαντορίνης που κοσμεί την κορωνίδα της τουριστικής βιτρίνας και βιομηχανίας της Ελλάδας μας, της Σαντορίνης που αποφέρει σημαντικά μεγάλο μέρος στο ετήσιο ΑΕΠ της χώρας μας, ζητάμε από την Ελληνική Πολιτεία να προστατεύσει με σθένος το φυσικό περιβάλλον του τόπου μας, να εφαρμόσει το γράμμα του νόμου απέναντι σε αυτούς που τον καταπατούν, τον αψηφούν και τον φτύνουν κατάμουτρα μπροστά στα μάτια των απλών πολιτών που αγωνίζονται για το σήμερα και για ένα καλύτερο αύριο.
Ύστερα από τον εντεκαετή αγώνα του Θηραϊκού λαού, για άλλη μία φορά ζητάμε την πολιτική παρέμβαση και την ενεργό δράση των αρμοδίων Υπουργών αλλά και του ιδίου του Πρωθυπουργού της χώρας, προκειμένου να εφαρμοστεί η ισχύουσα νομοθεσία και οι αποφάσεις της Ελληνικής Δικαιοσύνης στο θέμα του ναυαγίου του Sea Diamond. Ζητάμε να ληφθούν επιτέλους οι κατάλληλες πρωτοβουλίες και αποφάσεις προκειμένου να ανελκυθεί το Sea Diamond και να απομακρυνθεί αυτή η οικολογική βόμβα που απειλεί με περιβαλλοντική καταστροφή την καλντέρα μας, το Αιγαίο μας αλλά και την εικόνα της πατρίδας μας σε όλο τον κόσμο. Όπως και ο ίδιος ο σημερινός Πρωθυπουργός έχει δηλώσει, “το Sea Diamond είναι άλλο ένα απομεινάρι της περιόδου των διαπλεκόμενων επιχειρηματικών συμφερόντων και της κρατικής αδράνειας” που απαιτεί την προσοχή όλων μας, για την αποκατάσταση της κοινωνικής δικαιοσύνης και την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος.”
ΠΗΓΗ
Βυθίστηκε το φράγμα της ντροπής στο ναυάγιο του Sea Diamond
11 Ιουνίου 20180
Share
Google+
Βυθίστηκε το φράγμα της ντροπής στο ναυάγιο του Sea Diamond
Εδώ και έντεκα χρόνια από το ναυάγιο του Sea Diamond στη Σαντορίνη, λίγες εκατοντάδες μέτρα από το λιμάνι του Αθηνιού και μέσα στη μοναδική, από άποψη φυσικού κάλους, καλντέρα του νησιού, βρίσκεται ακόμη το κουφάρι του SeaDiamond φορτωμένο με εκατοντάδες τόνους μαζούτ αλλά και πολλά χημικά και τοξικά υλικά στο εσωτερικό του.
Ως μέτρο προστασίας μας από το τοξικό αυτό μίγμα, το υπουργείο Ναυτιλίας σε συνεργασία με το υπουργείο Περιβάλλοντος, έχουν επιβάλει στην πλοιοκτήτρια εταιρεία LouisCruises, και στην συνδιαχειρίστρια Core Marine LTD, την πόντιση ενός επιφανειακού φράγματος ανάσχεσης πετρελαιοειδώνπροκειμένου να περιορίζει τη ρύπανση που προκαλείται καθημερινά από το βυθισμένο πλοίο.
Πάρα πολλές φορές οι κάτοικοι της Σαντορίνης έχουμε διαμαρτυρηθεί για την ανεπάρκεια της «λύσης» που έχει επιβάλει η πολιτεία στην πλοιοκτήτρια για το ναυάγιο του Sea Diamond.
Επιστημονικές μελέτες και μετρήσεις από το Τμήμα Μηχανικών Περιβάλλοντος του Πολυτεχνείου Κρήτης έχουν αναδείξει το πρόβλημα της ανεπαρκούς προστασίας του φυσικού περιβάλλοντος αλλά και της ανθρώπινης υγείας. Η επιβάρυνση της θαλάσσιας στήλης, των ιζημάτων αλλά και των ζωντανών οργανισμών που αλιεύθηκαν στην περιοχή του ναυαγίου είναι ιδιαίτερα ανησυχητική.
Οι συγκεντρώσεις ρύπων που αφορούν βαρέα μέταλλα, αλλά και πετρελαϊκά και οργανικά υπολείμματα (TPHs, PAHs), έχουν σε πολλές περιπτώσεις υπερβεί κατά πολύ τα ανώτατα επιτρεπτά όρια για την ανθρώπινη υγεία. Η διάβρωση των μεταλλικών μερών του ναυαγίου έχει ξεκινήσει προ πολλού και είναι σίγουρο ότι θα συνεχιστεί και στο μέλλον.
Σε κάθε περίπτωση οι απομένουσες στο ναυάγιο ποσότητες πετρελαιοειδών και βαρέων ελαίων θα διαρρεύσουν κάποια στιγμή ανεξέλεγκτα στο θαλάσσιο περιβάλλον, ενώ η διάβρωση και η συνακόλουθη αποδέσμευση τοξικών μετάλλων θα γίνει εντονότερη.
Και όλα αυτά είναι διαπιστώσεις που έχει κάνει και η Ελληνική Δικαιοσύνη στον ανώτατο βαθμό της, όταν με την τελεσίδικη απόφαση 515/2016 του Αρείου Πάγου, αναγνωρίστηκε η ύπαρξη σοβαρής και εξακολουθητικής θαλάσσιας ρύπανσης που συνέβη και συνεχίζεται μέχρι και σήμερα στη θαλάσσια περιοχή της Σαντορίνης και κατΆ επέκταση η ανάγκη ανέλκυσης του ναυαγίου. Παρά όμως τις αποφάσεις των δικαστηρίων, τις διαμαρτυρίες των κατοίκων, αλλά και τις προειδοποιήσεις των επιστημόνων, η πολιτεία αδρανεί και το κουφάρι του SeaDiamond παραμένει στο βυθό της καλντέρας της Σαντορίνης.
Τα ξημερώματα της Κυριακής 10/6/2018 και χωρίς δυσμενείς καιρικές συνθήκες, το μεγαλύτερο μέρος του φράγματος ανάσχεσης βυθίστηκε και οι ρύποι που διαρρέουν από το ναυάγιο διαχέονται ελεύθερα στη θαλάσσια περιοχή.
Η ανεπάρκεια της πολιτείας όλα αυτά τα χρόνια να αντιμετωπίσει άλλη μία περιβαλλοντική καταστροφή είναι χαρακτηριστική. Η έλλειψη πολιτικής βούλησης να εφαρμοστεί ο νόμος 2881/2001 περί ανέλκυσης ναυαγίων και να αποκατασταθεί η τάξη είναι εμφανής.
Παρά την πρόσφατη εντολή ανέλκυσης από τον υπουργό περιβάλλοντος κ. Κουρουμπλή, παρά την τελεσίδικη απόφαση της Δικαιοσύνης για τις ποινικές ευθύνες του ναυαγίου εις βάρος της πλοιοκτήτριας Louis Cruises, παρά τις υποσχέσεις των πολιτικών όλα αυτά τα χρόνια, τίποτε δεν δείχνει ότι υπάρχει θέληση να ανελκυθεί το ναυάγιο, να επανέλθει το φυσικό περιβάλλον στην προηγούμενη κατάστασή του και να προστατεύσουμε την ανθρώπινη υγεία, την πολιτιστική μας κληρονομιά και την τουριστική βιομηχανία της χώρας μας.
Φαίνεται πως η περίοδος των διαπλεκόμενων επιχειρηματικών συμφερόντων και της κρατικής αδράνειας, που είχε αναφέρει και ο σημερινός πρωθυπουργός κ. Τσίπρας το 2009, (https://www.youtube.com/watch?v=Q1v95xAHFxI) ακόμη καλά κρατεί.
Φαίνεται πως η νομοθεσία και τα άρθρα του συντάγματος δεν μπορούν να έχουν την ίδια εφαρμογή σε όλες τις περιπτώσεις των παραβάσεων και των εγκλημάτων κατά του περιβάλλοντος αλλά και της ίδιας της ανθρώπινης ζωής.
Για άλλη μία φορά καλούμε την πολιτεία να αναλάβει το ρόλο που της αναλογεί και να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων, προστατεύοντας το δίκαιο, τους πολίτες της χώρας και την ίδια την κληρονομιά της από τους επίδοξους κερδοσκόπους και την καταστροφή που φέρουν αυτοί στο βωμό του χρήματος.
Απαιτούμε την ανέλκυση του ναυαγίου του Sea Diamond, ανεξαρτήτως του οικονομικού κόστους που θα επιφέρει αυτό στην πλοιοκτήτρια και τον αλληλοασφαλιστικό της οργανισμό, όπως γίνεται σε όλα τα ευνομούμενα και πολιτισμένα κράτη του πλανήτη.
Δεν μπορούμε να ανεχτούμε άλλο εμπαιγμό και κοροϊδία! Έντεκα χρόνια είναι ήδη πολλά!
Μετά τιμής,Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα Θηραίων Πολιτώνγια την Ανέλκυση του Κ/Ζ Sea Diamond