Exei kai enas gnostos mou!!! To exei demeno stin marina. Einai eukola kai stin episkeui!!!
Exei kai enas gnostos mou!!! To exei demeno stin marina. Einai eukola kai stin episkeui!!!
Sailing is communicating with the nature..
But most of all...
When you're out there.. with a bunch of people you don't know but they're all you have... That's priceless!
Σε αυτό το link υπάρχει οργανωμένη καταγραφή για πολλά τσιμεντοπλοια που κατασκευάστηκαν
Πράγματι όμως και σήμερα κατασκευάζονται κάποια μικρά σκάφη αναψυχής απο ένα είδος τσιμέντου μάλιστα ακούσα πως παρουσιάζει πλεονεκτήματα λόγο μικρού βάρους
[B][COLOR=navy]Ένα μεγάλο πρόβλημα του κόσμου είναι ότι οι βλάκες είναι γεμάτοι αυτοπεποίθηση και οι έξυπνοι γεμάτοι προβληματισμούς[/COLOR][/B]
Και για να παινέψουμε τους μαθητές παραθέτουμε μια πρόσκληση για μια έκθεση ζωγραφικής και φωτογραφίας των μαθητών του 2ου ΤΕΕ Ραφήνας, όπου μεταξύ άλλων θα εκτεθούν και κάποια από τα έργα με το τσιμεντόπλοιο και το λιμάνι της Ραφήνας.
Η Έκθεση θα γίνει στο χώρο της Αφετηρίας Μαρθωνίου Δρόμου στο Μαραθώνα. Η έκθεση θα φιλοξενηθεί από 21/12/2007 έως 23/12/2007 (Ώρες λειτορυργίας: 10:00 - 12:00 & 18:00 - 21:00).
Αξίζει να σημειωθεί ότι εκτός από από όλα αυτά, οι μαθητές πήραν συνεντεύξεις από παλιούς ανθρώπους του λιμανιού. Μέσα από τις συνεντεύξεις αυτές προέκυψαν κάποια άρθρα, ένα από τα οποία είχε ως θέμα του το ναυάγιο του "Χειμάρα". Ο άνθρωπος με τον οποίο μίλησαν τα παιδιά ήταν καπετάνιος σε αλιευτικό και την άλλη μέρα έφτασε στην περιοχή του ναυαγίου, ενώ ο ίδιος μίλησε μετά το ναυάγιο με επιβάτες και ναυτικούς που ταξίδευαν στο μοιραίο πλοίο. Το άρθρο, μάλιστα το στείλαμε για δημοσίευση στο περιοδικό "ΕΦΟΠΛΙΣΤΗΣ" και, ίσως, κάποια στιγμή να δημοσιευτεί.
Η πρόσκληση για την Έκθεση έχει θέμα μια επιζωγραφισμένη φωτογραφία του λιμανιού της Ραφήνας το 1952, όπου διακρίνεται καθαρά το τσιμεντόπλοιο. Τα αμπάρια τους, πλέον, έχουν καλυφθεί.
Πρόσκληση για Μαραθώνα.jpg
Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη Roi Baudoin : 17-12-2007 στις 22:35
Τα τελευταία χρόνια φτιάχνονται σκάφη αναψυχης από σκυρόδεμα. Με μια σύνθεση που μοιάζει με το εκτοξευόμενο σκυρόδεμα (gunite) σε κάποιες εφαρμογές μάλιστα κατασκευάζεται με εκτόξευση (περίπου σαν σοβάς). Το σκυρόδεμα οπλίζεται με κοτετσόσυρμα ή δομικό πλέγμα (είναι μέθοδος που χρησιμοποιήται και στα κτίρια για επισκευές ή ενίσχυση τοίχων μετά από σεισμό). Φαντάζομαι ότι τα τελευταία χρόνια θα χρησιμοποιούνται και σύνθετα υλικά (ινοπλισμένα πολυμερή με ίνες υάλου ή ίνες άνθρακα ή ίνες πολυαραμίδης). Οι τεχνικές κατασκευής μοιάζουν πολύ με τις τενικές των πολυεστερικών. Υπάρχει αυτή με χρήσιμα στοιχέια και φωτογραφίες: http://www.ferroboats.com/
Προτιμώνται γιατί μπορεί να τα φτιάξει οποιοσδήποτε χωρίς να χρειάζεται αναγκαστικά ναυπηγείο. Και να τα συντηρήσει σχετικά εύκολα.
Δεν είμαι σίγουρος αν αυτό που υποστηρίζεται ότι ζυγίζουν το ίδιο με ένα ξύλινο ή πολυεστερικό αλλά σίγουρα χρειάζεται λιγότερη συντήρηση. Γιατί το τσιμέντο είναι υδραυλική κονία (χρειάζεται νερό για να πήξει και να αποκτήσει την αντοχή του) οπότε πρακτικά με το νερό βελτιώνονται οι ιδιότητες του αντί να υποβαθμίζονται όπως στα άλλα υλικά (ξύλο, μέταλλο, πολυεστέρας), και όπως έδειξε η μελέτη σε προηγούμενο post για τα τσιμεντόπλοια στις ΗΠΑ μπορεί να γίνουν καλύτερες από τις αρχικές. Επίσης είναι αλκαλικό και εμποδίζει την οξείδωση του οπλισμού αν έχει τη σωστή σύνθεση.
Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη Παναγιώτης : 18-12-2007 στις 09:16
Για μικρά σκάφη είναι αρκετά ιδανικό και πράγματι ίσως να παρουσιάζει πλεονέκτημα σε σχέση με το πολυεστέρα ο οποίος αγαπάει το νερό όσο και οι γάτες και αν πάθει κάτι το εξωτερικό επίστρωμα του πολυεστερικού σκάφους αρχίζουν τα προβλήματα
Παναγιώτη τι είχε το link-μόλις το άνοιξα το antivirus χτύπησε κόκκινο
[B][COLOR=navy]Ένα μεγάλο πρόβλημα του κόσμου είναι ότι οι βλάκες είναι γεμάτοι αυτοπεποίθηση και οι έξυπνοι γεμάτοι προβληματισμούς[/COLOR][/B]
Δε μου έβγαλε κάτι εμένα μια στατική σελίδα είναι (δεν έχει flash ή άλλες εφαρμογές) για σκάφη από ferrocement (όπως ονομάζεται κυρίως στις ΗΠΑ το λεπτόκοκκο κονίοδεμα οπλισμένο με κοτετσόσυρμα ή άλλες ίνες) με αρκετά λινκ. Μήπως χτύπησε για το αναδυόμενο παράθυρο; (δεν κλείνει το ναυτιλία αλλά ανοίγει άλλο). Και παλιότερα είχαμε συζητήσει για ναυπηγούς που σχεδίαζαν τέτοια σκάφη
Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη Παναγιώτης : 17-12-2007 στις 23:17
Και μια και πιάσαμε τα μπετά ας πάμε και στους ...σοβάδες.
Το θρυλικό ιστιοφόρο Ευγένιος Ευγενίδης είναι ...σοβαντισμένο όπως ειδαμέ στη σχετική συζήτηση:
Η αιτία είναι μια από τις ιδιότητες του τσιμέντου που έκανε ννα αντέχουν στο χρόνο τα τσιμεντόπλοια. Όπως είπαμε και παραπάνω το τσιμέντο είναι αλκαλικό οπότε αν έχει αρκετό πάχος προστατεύει το χάλυβα από την οξείδωση (με την προϋπόθεση ότι παραμένει αλκαλικό και δεν παθαίνει ενανθράκωση), όπως λέει και ο Κανονισμός Τεχνολογίας Χαλύβων Οπλισμού Σκυροδέματος (http://www.ggde.gr/ggde/el/other/kedektx.pdf):
"Όσον αφορά την προστασία του χάλυβα από τη διάβρωση μετά την ενσωμάτωση του στο σκυρόδεμα, αυτή γενικώς καλύπτεται από την παθητική προστασία που του προσδίδει το αλκαλικό περιβάλλον του σκυροδέματος (όσο το pH είναι μεγαλύτερο από 9,5) και από την επικάλυψη στεγανότητας του σκυροδέματος."
Οπότε ο σοβάς προστάτευε το χάλυβα του πλοίου από τη σκουριά μια και τότε δεν υπήρχαν εποξειδικές βαφές.
Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη Παναγιώτης : 20-12-2007 στις 23:07
Πως αλήθεια θα σας φαινότανε αν μαθαίνατε ότι η πρώτη στον κόσμο εφαρμογή τσιμέντου στην κατασκευή ήταν... τσιμεντόπλοιο ? (!!!)
Και όμως, είναι αλήθεια !!! Παραθέτω απόσπασμα από δημοσίευμα στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ (13 Αυγ. 2005) :
Σε ξερονήσι του Πόρτλαντ (Μάγχη, Αγγλία, βραχώδης χερσόνησος) ψαράδες (18ος αιώνας) άφησαν κάποιο φθινόπωρο μια παλιόβαρκα. Στην επιστροφή τους, την άνοιξη, βρήκαν τη βάρκα τσιμεντένια. Το ειδικό χώμα του νησιού είχε κάνει το θαύμα. Με καλούπι την παλιόβαρκα, τον άνεμο, το νερό της βροχής και της θάλασσας. Ο ναυπηγός-φύση είχε κατασκευάσει την πρώτη τσιμεντένια κατασκευή. Και ο άνθρωπος βρήκε το τσιμέντο.
Θα στεναχωρήσω τον συντάκτη των ΝΕΩΝ αλλά δεν έγινε ποτέ κάτι τέτοιο. Για την ακρίβεια το τσιμέντο δεν είναι ένα υλικό αλλά πολλά και έχει επικρατήσει να λέγεται τσιμέντο σχεδόν κάθε υδραυλική κονία (που θέλει ναρό για να πήξει) που παρασκευάζεται με τρίψιμο πετρωμάτων θέρμανση σε υψηλή θερμοκρασία και ξανατρίψημο του μείγματος. Οπότε είναι δύσκολο το χώμα της περιοχής να "ψήθηκε" (όπτηση όπως το λέγανε τα παλιά βιβλία). Αν και υπήρχαν φυσικά τσιμέντα οι ρωμαίοι χρησιμοποιούσαν τις πουζολάνες ηφαιστειακό πέτρωμα από την περιοχή Puzzolana με χαρακτηριστικό κατασκεύασμα το Πάνθεον της Ρώμης. Οι αρχαίοι Έλληνες χρησιμοποιούσαν παρόμοια πετρώματα από τη Σαντορίνη όπως βλέπουμε και σε σχετική δημοσίευση στα Τεχνικά Χρονικά του ΤΕΕ http://portal.tee.gr/portal/page/por...STATHIADIS.pdf.
Το γνωστό μας τσιμέντο ονομάζεται "τύπου Πόρτλαντ" όχι από κάποιπο γεγονός σε κάποιο ξερονήσι εκέι αλλά επειδή μοπιάζει στο χρώμα με τα σκούρα πετρώματα της περιοχής.
Βέβαια για να μην απομυθοποιήσουμε τα πάντα ας ανφάρουμε ότι μία από τις πρώτες γνωστές σύγχρονες κατασκευές με τσιμέντο είχε σχέση με τη θάλασσα. Ήταν ο τρίτος φάρος του Eddystone (ένα ναυτιλιακό κίνδυνο που κόστιοσε πολλές ζωές) που φτιάχτηκε το 1759 από τον John Smeatonμε λάσπη από Ρωμαϊκό Τσιμέντο που ονομάστηκε έτσι γιατί χρησιμοποιούσε πρώτες ύλες από την Ιταλία ο φάρος άντεξε περισσότερο από τον βράχο που στηριζόταν και έχει μεταφερθεί στο Πλύμουθ που υπάρχει μέχρι σήμερα.