Τσιμεντόπλοια
Θα ήθελα να σας συγχαρώ για την προσέγγιση του θέματος αυτού.
Το θέμα σηκώνει πολύ συζήτηση.
Οι προεκτάσεις του, μάλιστα, καλύπτουν πολλούς τομείς.
Όταν ψάχναμε το θέμα με την Περιβαλλοντική Ομάδα του 2ου ΤΕΕ Ραφήνας, μας δόθηκε η πληροφορία ότι Έλληνας καθηγητής (πιθανόν του Πολυτεχνείου εκείνης της εποχής) είχε πραγματοποιήσει έρευνα για την κατασκευή τσιμεντόπλοιων.
Οι γερμανοί πραγματοποιούσαν την ναυπήγηση των τσιμεντόπλοιων στο Πέραμα, με βάση και την έρευνα του Έλληνα καθηγητή.
Η πηγή είναι αρκετά αξιόπιστη και η πληροφορία θα πρέπει να είναι αληθινή.
Για προφανείς λόγους είναι καλό να μην αναφέρουμε το όνομα του Έλληνα καθηγητή.
Όσο για την αμοιβή των εργατών στα ναυπηγεία της Γερμανικής Σκάλας του Περάματος αυτή δεν ήταν άλλη από ένα πιάτο νερόβραστες πατάτες ή λαχανίδες.
Και το χαρμάνι το έριχναν στα καλούπια ακόμα και με τα χέρια τους.
Πάμε τώρα στο εξαιρετικό άρθρο του Γιάννη Γαβρίλη στο περιοδικό "ΕΦΟΠΛΙΣΤΗΣ" (τεύχος 4, Ιούνιος 1993).
Ο Γιάννης Γαβρίλης αναφέρει:
"Τσιμεντόπλοια.
¶ψυχα κουφάρια, φθηνά υποκατάστατα των κανονικών πλοίων, τον καιρό της γερμανικής κατοχής.
Σήμερα ερείπια, κυριολεκτικά και μεταφορικά, άλλα έχουν χρησιμοποιηθεί σαν προβλήτες, άλλα «ησυχάζουν» στον βυθό του Περάματος και άλλα περιμένουν το δυναμίτη που θα τα εξαφανίσει για πάντα, μετατρέποντας τα σε... προσωρινά λοφάκια χαλικιού στο βυθό.
Αν και η ύπαρξη τους είναι λίγο-πολύ γνωστή σε όλους, η ιστορία τους είναι σχεδόν άγνωστη. Μεταφέρουμε εδώ, όσες πληροφορίες συγκεντρώθηκαν από προφορικές μαρτυρίες ελάχιστων επιζώντων. Αντί για ελάσματα σιδερένια, δυσεύρετα από το 1942 και μετά, οι Γερμανοί ναυπηγοί «ανακάλυψαν» το ενισχυμένο σκυρόδεμα ως πρώτη ύλη ναυπήγισης μικρών μεταγωγικών και βοηθητικών του πολεμικού στόλου πλοίων.
Έτσι, στο ναυάγιο του Μπλαζάκη, δίπλα στη Γερμανική Σκάλα (στο Πέραμα), οι δυνάμεις κατοχής στήνουν από το 1942 ένα διαφορετικό ναυπηγείο. Τεράστια τσιμεντένια καλούπια, στηριγμένα πάνω σε επίσης τσιμεντένια «βάζα», που σώζονταν μέχρι πριν λίγα χρόνια, επενδύονταν με λεπτή λαμαρίνα και μορφοποιούσαν το σκαρί του τσιμεντοπλοιου. Στη συνέχεια, οι ντόπιοι, άλλοτε υποχρεωμένοι από τα όπλα κι άλλοτε Οπό την... πείνα, δούλευαν το χαρμάνι με τα χέρια και γέμιζαν το καλούπι με σκυρόδεμα. Η αμοιβή ήταν ένα πιάτο φαγητό. Συνήθως νερόβραστες πατάτες, κάθε μεσημέρι. Σε λίγες μέρες γινόταν το ξεκαλούπωμα και το καινούργιο σκαρί όδευε για τη θάλασσα πάνω στην τσιμεντένια γλίστρα που υπάρχει και σήμερα εκεί. Οι καθελκύσεις δεν ήταν πάντα επιτυχείς. Μερικά από τα τσιμεντόπλοια βούλιαζαν επιτόπου και άλλα ταξίδευαν μόνο για λίγα λεπτά, μέχρι να γεμίσουν τ' αμπάρια τους με... θάλασσα. Όσα κατάφερναν να επιπλεύσουν, εξοπλίζονταν με μηχανή, βάφονταν γκρι και ξεκινούσαν τις αποστολές τους. Συνήθως έκαναν δρομολόγια στην Κρήτη. Χρειάζονταν τον τετραπλάσιο χρόνο για να φτάσουν και φόρτωναν μόλις το ένα τέταρτο του φορτίου από τα αναλόγων διαστάσεων μεταφορικά πλοία. Σε άλλες συνθήκες χρησιμοποιήθηκαν για προσωρινές προβλήτες και για τον αποκλεισμό λιμανιών όπως στο Βόλο. Δύο από τα πλοία αυτά ήταν μέχρι τις 11 Οκτωβρίου 1944, δεμένα στην άκρη του Περάματος, γεμάτα με νάρκες και άλλα εκρηκτικά υπό την αυστηρή επίβλεψη της Γκεστάπο, έτοιμα να τιναχτούν στον αέρα, τινάζοντας ταυτόχρονα και τις εγκαταστάσεις του Περάματος και της Σαλαμίνας. Τα καλώδια για την από ασφαλή απόσταση ανατίναξη τους ταξίδευαν μέχρι το βουνό στο Πέραμα, πιο πάνω από την εκκλησία του Αγ. Γεωργίου. Από εκεί τα ανατίναξαν οι Γερμανοί μόλις και ο τελευταίος είχε επιβιβαστεί στο τρένο που τους μετέφερε στον Πειραιά. Από την έκρηξη σκοτώθηκε και ο ψαράς Νίκος Τσαλίκης….»
Και δύο από τις φωτογραφίες που συνοδεύουν το άρθρο του Γιάννη Γαβρίλη στον "ΕΦΟΠΛΙΣΤΗ".
"Το τσιμεντόπλοιο στη Γερμανική Σκάλα στο Πέραμα.
Η θάλασσα το καταστρέφει λίγο-λίγο διαβρώνοντας το τσιμέντο."
Η φωτογραφία είναι του Χρήστου Λαζάρου.
Τσιμεντόπλοιο στη Γερμανική Σκάλα.jpg
"Το τσιμεντόπλοιο στο λιμανάκι του Αγίους Γεωργίου στα Μέθανα. Φαίνονται καθαρά οι ναυπηγικές γραμμές και τα κατασκευαστικά στοιχεία του πλοίου."
Τσιμεντόπλοιο στα Μέθανα.jpg
Αφιερωμένο εξαιρετικά στον Παναγιώτη, τον vama, τον Ellinis, τον Nicholas Peppas, τον Α. Μώλο, τον Έσπερο, τον Appia 1978, τον Rocinante, τον paroskayak, τον Django, τον Leonardo B, τον Leo και τον Sylver23.
Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη Roi Baudoin : 14-05-2009 στις 23:04
[I][FONT=Comic Sans MS][SIZE=3][COLOR=black][B]"Η μόνη περιουσία είναι η μνήμη"[/B][/COLOR][/SIZE][/FONT][/I]
[CENTER][FONT=Comic Sans MS][SIZE=3][B]Εν πλω
toujours
[/B][/SIZE][/FONT][/CENTER]
[CENTER][FONT=Comic Sans MS][SIZE=3][I][B]"[/B][/I][B]Γεώργιος Εξπρές"[/B][/SIZE][/FONT]
[/CENTER]