Ένα όνομα, μία ιστορία. Και μόνο το άκουσμά του μου φέρνει ανατριχίλα και ρίγη. Ίσως γιατί ήταν το πρόσωπο που στην εποχή του είχε δημιουργήσει την δική του ιστορία στη Λογοτεχνία... Ίσως γιατί τότε οι ηθικές αξίες αντανακλούσαν στην κοινωνία μας περισσότερο... Ίσως το νομπέλ λογοτεχνίας να είχε μεγαλύτερη ποιότητα τότε, ενώ τώρα τα ινδάλματα μας είναι super idol....
Ίσως η ΝΕΛ να είχε συγκεντρωτικά τα ομορφότερα πλοία που είχαν περάσει από την ακτοπλοΐα, αλλά το ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ ήταν κάτι παραπάνω από όμορφο... Ήταν το πλοίο που δεν κατάφερα να ταξιδέψω αφού απασχολούταν κυρίως στην γραμμή Κύπρου - Ισραήλ (αρε δόξες τότε...) και σπάνια ερχόταν Μυτιλήνη... Το θυμάμαι όμως καθαρά αρκετές φορές δεμένο στο μέσα λιμάνι της Μυτιλήνης να κάνει διανυκτέρευση και ο κόσμος να κατεβαίνει στην προκυμαία να το χαζέψει...
Δεν θα αναφερθώ σε στοιχεία αλλά μόνο σε συναισθήματα... Όταν βλέπεις σε μία εικόνα πολλά παιδικά σου συναισθήματα και αναμνήσεις σε ένα πλοίο που δεν σε ταξίδεψε αλλά σε έκανε να αγαπήσεις τα πλοία και την θάλασσα... Σας παραθέτω μία φώτο του κ.κ. Π. Λελέκη και παρακαλώ όποιος έχει κάποια ευκρινέστερη (ειδικά απο το λιμάνι της Μυτιλήνης) να μας την χαρίσει... Έτσι και αλλιώς τι να την έχεις μόνος σου, εδώ είμαστε μία παρέα που χαιρόμαστε....
Picture 013.jpg