Παραδοσιακά Σκαριά (Traditional hulls)

[dkampouroglou]

Φίλε Espresso Venezia,
Ειλικρινά ποια είναι η ουσιαστική σημασία της λέξης Νοσταλγία ?
Οταν κάποιος λέει : '' ... νοσταλγώ την πατρίδα..'' σημαίνει πως είναι ήδη στην ξενιτιά,μακριά της.
Επίσης όταν λένε (οι μεγαλύτεροι) '' ... νοσταλγώ τα νιάτα μου...'' είναι όντως μεγάλοι, έτη μακριά από τα νιάτα.
Για να μην βαραίνω το κλιμα, όταν λέμε '' ... νοσταλγώ τα χάδια της ταδε (πρώην) γκόμενας...'', σίγουρα δεν θα την ξαναδούμε. Δεν θα την ξαναδούμε παρα μόνο αν το ΕΠΙΔΙΩΞΟΥΜΕ να χαρούμε παλι τα χάδια της, αν δεν διαμαρτυρηθούμε.
Η νοσταλγία νομιζω δεν είναι ηχηρή διαμαρτυρία.
Με συγχωρείς αλλά θεωρώ πως η νοσταλγία (χωρίς ενέργειες περαιτέρω) είναι συστατικό της μοιρολατρίας.
Τα γνωρίζω τα καρνάγια στην Κάρυστο. Και αρκετά από τα σκάφη που εξυπηρετούνταν άξια εκεί, τα έφτιαξαν χέρια της οικογένειας μου πριν από εμένα.
Γι'αυτό μη μου ζητάς να νοσταλγώ ένα μέλλον που αγαπώ, σαν να'ναι ήδη παρελθόν

[Asterias]

Αγαπητοί φίλοι, κατανοώ σας κατανοώ πλήρως και τους δύο.

Έχω να πω πως αφ` ενός είναι σαφής και ορατή η μείωση της ναυπήγησης, ξύλινων παραδοσιακών σκαφών για λόγους που θεωρώ οτι γνωρίζετε, αφ` ετέρου θεωρώ πως, έστω και μέσα από το forum, θα ήταν εξαιρετικά γόνιμο να παρουσιάζονται τα θετικά σημεία των σκαφών αυτών. Είναι χρέος μας να συμβάλουμε, στη διαφύλαξη αλλά και εξέλιξη αυτής της τεράστιας Πολιτιστικής κληρονομιάς, η οποία για αρκετούς αιώνες έζησε αρκετές γενιές ανθρώπων και αυτή τη στιγμή είναι σε θέση να διασφαλήσει και το μέλλον των δικών μας αλλά και των επόμενων γενιών.
Και για να μη μιλάω μόνο εγώ σας παραθέτω και τις πηγές μου των παραπάνω σκέψεων, από τους πιο παλιούς....



«.... Το πρώτο σου χρέος, εχτελώντας τη θητεία σου σε αυτή τη ράτσα είναι να νιώσεις μέσα σου όλους τους προγόνους. Το δεύτερο, να φωτίσεις την ορμή τους και να συνεχίσεις το έργο τους. Το τρίτο σου χρέος να παραδώσεις στο γιο τη μεγάλη εντολή να ξεπεράσει...» (Ν.Καζαντζάκης)


«...Με την παράδοση ο άνθρωπος δυναμώνει τη συνείδηση του, νιώθει κοντά του και μέσα του τους προγόνους του, χαιρόμενος και λυπούμενος μαζί τους, βλέποντας σ'αυτούς τα ίδια αισθήματα, τις ίδιες αδυναμίες, τους ίδιους στοχασμούς, που βρίσκει μέσα στον εαυτό του...»!!!
(Φ. Κόντογλου)

[mastrokostas]

Τα γνωρίζω τα καρνάγια στην Κάρυστο. Και αρκετά από τα σκάφη που εξυπηρετούνταν άξια εκεί, τα έφτιαξαν χέρια της οικογένειας μου πριν από εμένα.
Γι'αυτό μη μου ζητάς να νοσταλγώ ένα μέλλον που αγαπώ, σαν να'ναι ήδη παρελθόν

Φίλε Καμπουρογλου ,έχεις φτιάξει ,η μάλλον ο πατέρα σου ,τα κάτωθι τρεχαντήρια φίλων μου :

Λάμπρου Λίβανου
Γιώργου Γκάτσου
Γιάννη Γεωργίου –το 2006
Και ένα κουντουλακι του
Αγγέλου Γκάτσου .
Όλα αυτά στην παραλία Αλμυροποτάμου.

[yapanta]

Προς dkampouroglou.
Σχετικά με τη φωτογραφία με τίτλο "Μποτάκι με παπαδιά". Από όσο γνωρίζω βάρκα "μπότης" με παπαδιά δεν υπηρξε. Το χαρακτηριστικό του μπότη (βλ. βιβλιογραφία Ελληνική Παραδοσιακή Ναυπηγική, Κ. Δαμιανίδης) είναι οτι έχει ίδιο το πλωριό και πρυμνιό ποδόστημα και μάλιστα σχεδόν κάθετο. Η βάρκα της φωτογραφίας εμένα μου θυμίζει περισσότερο ένα μικρό βαρκαλά. Ενδεχομένως το "μπότης με παπαδιά" να είναι ένα τοπικό χαρακτηριστικό. Σε αυτή την περίπτωση, εάν γνωρίζεις, ποιές οι διαφορές του από ένα μικρό βαρκαλά;
...και επειδή εύκολα παρεξηγιέται ο κόσμος... η ερώτηση που κάνω δεν είναι καθόλου ειρωνική, αλλά για να μαθαίνουμε.

[dkampouroglou]

Αγαπητέ Αστερία, πρέπει όντως να διαφυλάξουμε (όπως μπορεί ο καθένας μας) τα ελληνικά μας σκαριά.Και συμφωνώ πως με το να τα αναδεικνύουμε, εστώ και μέσα από το Forum , πολλοί άνθρωποι θα τα αγαπήσουν και θα ενδιαφερθούν γι'αυτά.

Η photo με το ''μποτάκι με τάκο'' φίλε yapanta είναι όντως ''ειδική'' παραγγελία για συρτή στα τυρβώδη νερά της γέφυρας του Ευρίπου. Εχει την ξώκλαδη πλώρη του χαρακτηριστικού μπότη, αλλά λογω της χρήσης της για συρτή, κατασκευάστηκε με παπαδιά, παρέχοντας αρκετή άνωση στην πρύμη όπου κάθονται 2 επιβάτες και ευστάθεια κατά τις αναστροφές πάνω-κάτω στον πορθμό.

Mastrokosta χαίρομαι που είσαι εδώ. Σωστή η απαρίθμηση. Στο ''Παναγία'' του Κωστή και το "Λαμπρος" του Λιβανού δούλεψα κι εγώ (όσο δεν ήμουν στην Αθήνα για τις σπουδές μου).Για τα σκάφη και τις δουλειές που έχει φτιάξει ο πατέρας μου θα χρειαζόταν σειρά βιβλίων !! (τον ψήνω όμως...)
Στείλε χαιρετίσματα στον Κωστή , τον Λάμπρο και τον Καπτα Ντίνο, και φυσικά στον Αγγελο και τον πατέρα του.
Μόλις τις ανακαλύψω θα κάνω post τις photos από τα σκάφη που ανέφερες.

[mastrokostas]

Mastrokosta χαίρομαι που είσαι εδώ. Σωστή η απαρίθμηση. Στο ''Παναγία'' του Κωστή και το "Λαμπρος" του Λιβανού δούλεψα κι εγώ (όσο δεν ήμουν στην Αθήνα για τις σπουδές μου).Για τα σκάφη και τις δουλειές που έχει φτιάξει ο πατέρας μου θα χρειαζόταν σειρά βιβλίων !! (τον ψήνω όμως...)
Στείλε χαιρετίσματα στον Κωστή , τον Λάμπρο και τον Καπτα Ντίνο, και φυσικά στον Αγγελο και τον πατέρα του.
Μόλις τις ανακαλύψω θα κάνω post τις photos από τα σκάφη που ανέφερες.

Θα τα δώσω σε όλους ,μάλλον το Σαββάτο. Ο Άγγελος είναι και ανιψιός μου.
Μικρός που είναι ο κόσμος .
Έχω μεγαλώσει σε ψαροκάικα ,σε σκαριά του Δαρδανού, του Ψαρού και άλλων που μου διαφεύγουν τώρα .Να είσαι καλά !

[Espresso Venezia]

Δύο ακόμα φωτογραφίες από το καρνάγιο της Καρύστου. Η μία σε μέρες καλύτερες, παλιές, και η άλλη όταν είχε αρχίσει πια η διάλυση του.

Ας μου επιτραπεί να αναφέρω στην ''μνήμη του'', ότι κάποτε το καρνάγιο αυτό ανήκε στον παππού μου, Δημήτρη Γκιβίση, και μέχρι ακόμα που έπαψε οριστικά να λειτουργεί το είχαν θείοι μου και ξαδέλφια μου.

Λεπτομέρεια : Προσέξτε στην δεύτερη φωτογραφία την πινακίδα πάνω-δεξιά.
Οι δύο πιο κάτω φωτογραφίες βρίσκονται και ΕΔΩ σε πιο καλή ανάλυση.

Karnagio_003.jpg________Karnagio_004.jpg

[dkampouroglou]

Espresso Venezia, καταπληκτικές οι φωτογραφίες.
Μου κάνει τρομερή εντύπωση το πανέμορφο Περαματάκι, στην πρωτη photo, που απεικονίζεται και σε ελαιογραφία στον τοίχο του καρνάγιου.
Θα ξέρεις πως οι περισσότεροι καραβομαραγκοί αυτοαποκαλούνται ''καλλιτέχνες''. Και η photo με την τοιχογραφία το δείχνει αυτό.

[Espresso Venezia]

Φίλε dkampouroglou σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.

Σε αυτό το καρνάγιο έχω περάσει ατέλειωτες ώρες από τις καλοκαιρινές μου διακοπές (δυστυχώς είμαι μόνιμος κάτοικος ...πρωτευούσης), με ένα τσιγάρο και μια φωτογραφική στο χέρι.

Φωτογράφιζα τα πάντα, από γενικά πλάνα μέχρι λεπτομέρειες από μπογιατισμένα ξύλα και σκουριασμένα αντικείμενα. Θυμάμαι που όταν έφτανα με τις μηχανές ανά χείρας, με ρωτάγανε τι έβρισκα (!!!) στο καρνάγιο και πέρναγα εκεί τόσες ώρες από την μέρα μου.

Θυμάμαι μια άλλη φορά που είχαμε πιάσει κουβέντα με τον μπάρμπα μου τον Γιάννη τον Ζέρβα, ιδιοκτήτη του καρνάγιου, και την απάντηση του όταν του είχα πει ότι τον θεωρώ πολύ τυχερό που μπορεί και κάνει αυτή την δουλειά :

''Aχ Γιώργη, εσύ έρχεσαι εδώ για ένα μήνα το καλοκαίρι με τις λιακάδες και τις μπουνάτσες και τα βλέπεις όλα ωραία. Για έλα όμως να μας δεις τον χειμώνα, να χιονίζει, να θερίζει ο παγωμένος αέρας και να μπαίνεις μέσα στην θάλασσα για να τραβήξεις έξω ένα καίκι, ή να δουλεύεις ξυπόλητος μέσα στην παγωνιά και την βροχή. Ζωή είναι αυτή;''

Σε όλους αυτούς τους καλλιτέχνες-καραβομαραγκούς όπως τους αποκαλείς πολύ αωστά και εσύ, αφιερωμένες όλες αυτές οι φωτογραφίες.

[dkampouroglou]

Επειδή οι εργασίες που είχα ανεβάσει κατάληξαν στο '' Ιστορικά και άλλα '',
τις ξανακάνω post εδώ. Στο '' Ιστορικά και άλλα '' αρμόζουν αποσπάσματα από βιβλία , και όχι οι εργασίες μου για ναυπηγοξυλουργικές τεχνικές που χρησιμοποιούνται αυτή τη στιγμή από νέους ανθρώπους.
Ζητώ συγγνώμη από τον moderator, admin. ή άλλον cyberεργασιομεταφορέασταιστορικακαιαλλα.