Παραδοσιακά Σκαριά (Traditional hulls)

[ΑΣΤΥΠΑΛΑΙΑ]

Ενα μπαρ στη Κισσαμο τσι Κρητης με dj rooms ενα πλοιο ....
BLACK BEATY το ονομα του με λιμανι νηολογιου το ΠΟΡΤΣΜΟΥΘ blackbeaty.jpg

[Asterias]

Αγαπητοί φίλοι,

θα παρακαλούσα όσοι από τους κυρίους - κυρίες έχουν το χρόνο να μεταφέρουν τις υπέροχες φωτογραφίες σε αυτό το παρακάτω link....

http://forum.nautilia.gr/forumdisplay.php?f=115

άνοιξα το παραπάνω θέμα για να μην χάνονται οι φωτογραφίες μας κάτω από τεράστια κείμενα.

Ευχαριστώ πολύ
Στη διάθεση σας.

[Arthur]

Η photo με το ''μποτάκι με τάκο'' φίλε yapanta είναι όντως ''ειδική'' παραγγελία για συρτή στα τυρβώδη νερά της γέφυρας του Ευρίπου. Εχει την ξώκλαδη πλώρη του χαρακτηριστικού μπότη, αλλά λογω της χρήσης της για συρτή, κατασκευάστηκε με παπαδιά, παρέχοντας αρκετή άνωση στην πρύμη όπου κάθονται 2 επιβάτες και ευστάθεια κατά τις αναστροφές πάνω-κάτω στον πορθμό.

Φίλε kampouroglou . Την ίδια απορία του φίλου yapanta έχω και εγώ και θα προσθέσω ότι το ίδιο βιβλίο στο οποίο αναφέρθηκε ( στην σελίδα 48 ) γράφει ότι το σκαρί «Μπότης» έχει και δεύτερο όνομα ως «Κούτουλο».
Στο λεξικό του Κοτσοβίλη σελίδα 132 εξηγεί ότι «Κούντουλα» (βάρκα)…είναι η δίπρωρος. Δηλαδή αυτή που έχει δύο πλώρες…..είναι δηλαδή οξύπρυμνο σκαρί.
Ακόμη στην θέση : http://www.e-mykonos.gr/index.php?MO...14_S0000000411 θα βρείς αναφορά σε τοπικό σκαρί της Μυκόνου την "Κοντούλα" βάρκα με γενικά χαρακτηριστικά τρεχαντηριού δηλαδή και πάλι οξύπρυμνου σκαριού.
Εγώ ερμηνεύω λοιπόν ότι ο μικρός «βαρκαλάς» που φαίνεται στην φωτο (με τον χαρακτηριστικό «τάκο» στην πρύμνη) μάλλον δεν είναι «Μπότης»…Εκτός και εάν υπάρχει και άλλη ερμηνία.
Τι σημαίνει ξώκλαδη πλώρη? Αν εννοείς κάνει γωνία «έξω» τότε γιατί είναι χαρακτηριστική μόνο του «Μπότη».
Ευχαριστώ

[dkampouroglou]

Ανεβάζω 2 φωτογραφίες από το καρνάγιο μας στη χαλκίδα που δημοσιεύθηκαν στην εκδοση '' Οι θυσαυροί της Ελλάδας - Καίκια Ταρσανάδες '' του ΕΟΤ.
Το τελειωμένο καίκι είναι διχτιάρικο 14μ. και το τελευταίο που επιδοτήθηκε για την κατασκευή του από την Ευρωπαική ένωση.(δεν επιδοτείται πλέον η κατασκευή νέων σκαφών)
Ανώνυμο-1.jpg
Ανώνυμο-2.jpg

[vadim]

Τον τελευταίο καιρό προσπαθώ να βρω ζωντανά παραδοσιακά καρνάγια ξύλινων σκαριών στην ευρύτερη περιοχή της Θεσσαλονίκης, μπορώ να πω ότι είμαι απογοητευμένος γιατί αυτό που έμαθα είναι ότι όχι μόνο δεν υπάρχουν, τελευταία άκουσα για κάποιον που φτιάχνει ξύλινα κάπου στην Αρετσού αλλά δεν μπόρεσα να τον εντοπίσω, αλλά ότι η ναυτική μας παράδοση κινδυνεύει να χαθεί.

Δεν αναφέρομαι στις επισκευές και κατασκευές πλαστικών και μεταλλικών αλλά στο ξύλο, αυτό που μαθαίναμε στην ιστορία δηλαδή ότι κάποτε προστάτεψε την Αθήνα απο του Πέρσες, αυτό που ταξίδεψε τον Οδυσσέα και τους συντρόφους του, αυτό που βοήθησε στην απελευθέρωση μας απο τους Οθωμανούς, αυτό που τάισε γενιές ψαράδων, καραβομαραγκών, εμπόρων, πλεόν δεν υπάρχει στη χώρα μας όπως υπήρχε παλιότερα. Η πολύ απλοϊκή αιτία είναι ότι πλέον τι να τα κάνουμε τα καΐκια, πολύ φασαρία, δύσκολη η αλιεία με αυτά, σε σχέση με τα σύγχρονα μεταλλικά.
Όμως δεν μπορώ να δεχτώ ότι έτσι πολύ απλοϊκά πετάμε στα σκουπίδια μια τόσο μεγάλη παράδοση, η ανάλυση που προδικάζει τη χρήση αυτών των σκαριών μόνο για αλιεία είναι τουλάχιστον απλοϊκή για να μην πω ανόητη, δεν μπορώ να δεχτώ τόσο απλά ότι πιο προηγμένες οικονομίες όπως των ¶γγλων και των Αμερικάνων έχουν εκατοντάδες σχολές και συλλόγους όπου ιδιώτες που έχουν αγάπη και μεράκι για αυτά τα σκάφη μελετάνε και κατασκευάζουν ξύλινα και εμείς που ακόμη έχουμε ζωντανούς μάστορες και τεχνίτες απο οικογένειες που γενιές δουλεύουν το ξύλο τους θεωρούμε άχρηστους, δεν μπορώ να δεχτώ ότι στη γείτονα Τουρκία ευημερούν ναυπηγεία που κατασκευάζουν ξύλινα σκαριά για ιστιοπλοϊά και τουρισμό για παράδειγμα, ακόμη και ταχύπλοα με κλασσικές γραμμές και εδώ κλαίμε τη μοίρα μας, ως γνήσιοι οθωμανοί.

Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί εδώ εμείς τα σπάμε και τα πετάμε όταν στο εξωτερικό ανακατασκευάζουν σκάφη 40 και 50 ετών τα οποία θεωρούν μέρος της ιστορίας τους.

Επιτέλους πόσοι ανόητοι χρειάζονται να καταστρέψουν όλα αυτά τα όμορφα πράγματα ;
Δεν υπάρχουν άνθρωποι που μπορούν να δούν την ομορφιά που υπάρχει σε αυτά τα ζωντάνα σκαριά ;

Δηλαδή πρέπει να εφαρμόσουμε παρόμοιες τεχνικές τσιμεντοποίησης και στη θάλασσα ; Δεν έχουμε χορτάσει ακόμη απο την ασχήμια, με γελοίες προφάσεις, που δημιουργήσαμε στις πόλεις μας και θέλουμε να κάνουμε το ίδιο και στις θάλασσες μας ; Γιατί δηλαδή πρέπει να γεμίσουμε το Αιγαίο και το Ιόνιο με ίδια πλαστικά καλουπαρισμένα σκάφη ; Δεν υπάρχει χώρος για το διαφορετικό ;

Στα Υπουργεία φυσικά δεν αφήνω καμμιά ελπίδα μου για τίποτα, εξάλου έχουν αποδείξει επί σειρά δεκαετιών την ανικανότητα τους να κάνουν οτιδήποτε, και αυτό το σχόλιο δεν το διαπραγματεύομαι, όμως δεν υπάρχουν ιδιώτες να πιστέψουν ότι μπορούν να κερδίσουν απο την παράδοση ;

Φίλε μου γειά σου
στην περιοχή της Θεσσαλονίκης κατασκευές ξύλινων σκαφών έπαψαν να γίνονται.Το κοντινότερο ναυπηγείο είναι στην Ιερισσό της Χαλκιδικής.Εγώ έχω ένα καΐκι του Ιωάννου.Επόμενο ναυπηγείο που γνωρίζω είναι στην Καβάλα

[ginam]

...να συγκριθούν, όπως :
κόστος κτήσης, κόστος συντήρησης, πάγια τέλη-τεκμήρια -εφορίες κτλ, μεταπωλητική αξία, ταχύτητα πλέυσης, δυνατότητες ενδιαίτησης επιβατών, κατανάλωση καυσίμων, ομορφιά.

Καλησπέρα και από μένα.
Μιας και αυτή η κουβέντα ( ξύλινα σκάφη) είναι που με έβαλε στον πειρασμό να γίνω μέλος αυτού του φόρουμ θα ήθελα να μάθω όλα όσα αναφέρονται παραπάνω από τον Κ. Καμπούρογλου
Η εμπειρία μου δεν έχει να κάνει καθόλου με τα ξύλινα σκάφη, καθότι "φουσκωτάκιας" χρόνια , αλλά η όλη ιδέα ( κατασκευή ξύλινου παραδοσιακού ιστιοφόρου ή άλλου σκάφους) με συγκίνησε αρκετά μπορώ να πω .

[Hellenarc]

Φίλε μου γειά σου
στην περιοχή της Θεσσαλονίκης κατασκευές ξύλινων σκαφών έπαψαν να γίνονται.Το κοντινότερο ναυπηγείο είναι στην Ιερισσό της Χαλκιδικής.Εγώ έχω ένα καΐκι του Ιωάννου.Επόμενο ναυπηγείο που γνωρίζω είναι στην Καβάλα

Φίλε vadim
Έχω μείνει αρκετά χρόνια στη Όμορφη πόλη σας και την αγαπάω σαν την ιδιαίτερη πατρίδα μου την Αμοργό
Νομίζω σε ότι αφορά τους καραβομαραγκούς υπάρχει ακόμα κάποιος πολύ καλός θα έλεγα! ο Γ. Μιτσούδης και ο αδελφός του. στην Θέρμη λίγο μετά από του Κ. Παρμαξίδη υπάρχουν και άλλοι αλλά ποίος πληρώνει αυτά του πρέπει να αμειφθεί ο έλληνας τεχνίτης ώστε να ζήση άνετα και να εξελίξει την επιχείρηση του.
Χαιρετισμούς σε δυο τρελούς της μαρίνας της Αρεστούς Το θαλασσομάχο και τον Μεγακλή

[ginam]

Χαιρετισμούς σε δυο τρελούς της μαρίνας της Αρεστούς Το θαλασσομάχο και τον Μεγακλή

Ο θαλασσομάχος ( το αφεντικό του μπορεί και να μην ζει ακόμη μιας και ταλαιπωριόταν με την υγεία του απ ότι είχα μάθει ) βούλιαξε πριν από το καλοκαίρι στην Μαρίνα και τον βγάλανε πριν κανα δυο μήνες ρημάδι.
Που τον πήγαν δεν ξέρω αλλά τον έχω φωτο λίγο πριν πάει στον πάτο αλλά και βουλιαγμένο.
Ωραίο σκαρί αλλά ...
Τον Μεγακλή δεν το νε ξέρω

[dkampouroglou]

ginam ρώτα με ότι θες σχετικά με αυτά που σε απασχολούν για τα ξύλινα σκάφη.Αν γνωρίζω ευχαρίστως θα σου απαντήσω

[ginam]

Καλημέρα Κ Καμπούρογλου.
Νομίζω ότι μια γενικότερη τοποθέτηση σε όλα αυτά που αναφέρατε προηγουμένως ( κόστος κτήσης, κόστος συντήρησης, πάγια τέλη-τεκμήρια -εφορίες κτλ, μεταπωλητική αξία, ταχύτητα πλέυσης, δυνατότητες ενδιαίτησης επιβατών, κατανάλωση καυσίμων, ομορφιά) περαν ασφαλώς από την ομορφιά , που είναι κάτι πολύ σχετικό, θα με βοηθούσε αρκετά.
Σε μια μικρή δική μου "έρευνα αγοράς" που αφορούσε περισσότερο συζήτηση με ανθρώπους που έχουν ξύλινο σκάφος, διαπίστωσα ότι σε όλες αυτές τις παραμέτρους το παραδοσιακό σκάφος υπολείπεται!
Σε όλα εκτός φυσικά από το κόστος κτήσης που αυξάνεται σημαντικά έναντι ενός αντίστοιχου( σε χώρους , δυνατότητες πλεύσης κλπ) πολυεστερικού ιστιοπλοϊκού σκάφους.
Οι πληροφορίες μου αναφέρουν για ένα 13-15 μ σκαρί απαιτούνται περί τις 300000 ευρώ! Ο χρόνος δε της παράδοσης αυξάνεται δραματικά μιας και τα καρνάγια που ασχολούνται με το επάγγελμα σοβαρά ( Κοιλάδα Αργολίδας ναυπηγείο Λέκας αν δε με απατά η μνήμη μου κλπ) είναι ελάχιστα.
Να ξεκαθαρίσω ότι δεν γνωρίζω πολλά πράγματα και ενδεχομένως οι δικές μου πληροφορίες να είναι λάθος.
Θα ήθελα βέβαια να μου δείχνατε και κάποιες άλλες φωτογραφίες από το ξύλινο που δείξατε σε προηγούμενη τοποθέτηση σας ( αυτό που στοίχησε 300 χιλιάδες και ήταν παραγγελία ) αν σας ήταν εύκολο.
Και ρωτώ λοιπόν εγώ.
Είναι δυνατόν η παραδοσιακή μας τέχνη να χρειάζεται πολυεκατομμυριούχους για να την στηρίξουν?
Και πόσο εφικτό είναι αυτό?