....Σχετικά με το "επικίνδυνο", έχει τύχει να το ταξιδέψω με εννιάρι, τη μοναδική φορά στη ζωή μου που το ταξίδεψα, από Τήνο για Πάρο και τα είδα όλα !!!! Πήγαινε κομμένο, βουτούσε όλο μέσα στον Τσικνιά, ακούγονταν ένας πολύ δυνατός κρότος, κρότος - όχι αστεία, και σκοτείνιαζε η αίθουσα με τα καθίσματα, από το ΖΩΝΤΑΝΟ κύμα που έκλεινε και τα πλωριά αλλά και τα πλευρικά παράθυρα (και όχι αφρός, η σπρέι, ζωντανό κύμα - ξέρω τη διαφορά - πως δεν έγινε ότι είχε γίνει και στο louis majesty ειλικρινά δεν καταλαβαίνω, αλλά ευχαριστώ το θεό που φτάσαμε σώοι.... ).....Βαλίτσες κτλπ έπεφταν από ράφια, μωρά να ουρλιάζουν, κόσμος να ξερνάει, και γενικά ο χαμός......Αν και τότε γνώριζα καλά, ότι ναυπηγικά ένα καταμαράν είναι εξαιρετικά δύσκολο να αναποδογυρίσει ή να βυθιστεί, πρώτη φορά στη ζωή μου, και μοναδική, ένιωσα ΦΟΒΟ ν αναποδογυρίσει το πλοίο.....Είναι αυτό που έλεγε κάποιος καπετάνιος "κάρφωμα" , που μπαίνει όλο μέσα....ό,τι πιο επικίνδυνο πραγματικά !!
Είχα δίπλα μου έναν τύπο , δε θα ξεχάσω ειλικρινά το γέλιο που έριξα μέσα στον όλο χαμό, όταν ούρλιαζαν ένα σωρό κοριτσάκια (κοριτσάκια ηλικίας 19+ , εννοειται, μη φανταστεί κανείς τίποτα.... ) και πετάει την ατάκα που το θυμάμαι ωρες ώρες όταν το βλέπω στη Ραφήνα και γελάω μόνος μου, <<ουρλιαζετε ολες σας σαν χαζες, αλλα δε λιποθυμαει καμια σας να της δωσω κανα φιλι της ζωης>>
...εκείνες ξένες όλες δεν κατάλαβαν τι είπε, αλλά 2-3 έλληνες τριγύρω , ξερνούσαν και γελούσαν παράλληλα
....(δε μπορω να το περιγραψω αλλιως αυτό που έκαναν, καταλαβατε τι εννοω τελοσπαντων)....
Η πρώτη μου επιλογή για εκείνο το ταξίδι (από τήνο για Πάρο) ήταν το χαισπιντ 1, και όχι το seajet, δεν ήμουν τρελός να μπω σ αυτό με εννιάρι, και μαλιστα να βάλω μέσα και τους γονείς μου μαζί μου, αλλά το προηγούμενο βράδυ το χαισπιντ 1 ήρθε στο λιμάνι της Τήνου καμμένο και δεν υπήρχε άλλη λύση για να πάμε Πάρο
....
Εν τω μεταξύ έκανα και εγώ τη βλακεία στο ταξίδι και σηκώθηκα ν αλλάξω θέση, παρά το ότι έβλεπα ότι ήταν εξαιρετικά επικίνδυνο, επειδή με αηδίασε ο παραδίπλα που ξερνούσε, και έπεσα με δύναμη από το κούνημα σε ένα τοίχο προσπαθώντας να περπατήσω, μετά έκατσα στην πρώτη θέση που βρήκα καθώς ένας από το πλήρωμα μου έβαλε φωνές να καθίσω.....Στο λιμάνι μετά, ο ίδιος που φώναξε πριν να καθίσω μη χτυπήσω, με ρώτησε γιατί σηκώθηκα αφου εβλεπα τι γινεται, του είπα ότι αηδίασα που άκουγα τον μπροστινό να ξερνάει, και για να μην ξεράσω και εγώ έφυγα (γι αυτο ειχα σηκωθει) , και τότε μου λέει <<εσύ αηδίασες, εγώ τι να πω που τα σκουπίζω κάθε μέρα>> και άρχισε να περιγράφει με εξαιρετικά παραστατικό τρόπο τις εμπειρίες του....
....εκει δεν άντεξα, ξέρασα, αλλα τουλάχιστον δεν ήταν από το κούνημα.....τελικά μετά για Πάρο πήγε λιγάκι πιο ήσυχα, είχε τον καιρό πρύμα και δεν έκανε όπως πριν........πάντως τις προηγούμενες μέρες με λιγότερο καιρό είχε βγει απαγορευτικό και έφτανε ως Μύκονο, τώρα γιατί εκείνη τη μέρα που είχε πιο πολύ καιρό δε βγήκε απαγορευτικό δεν ξέρω.....
Εχω και να ρωτήσω κάτι , γενικό, όχι τόσο για το seajet II.....Έλεγε πριν καιρό ο καπτα-Μάκης Σκιαδάς από το Θεολόγος Π, για κάτι που υπογράφουν οι πλοίαρχοι από τέτοια πλοία - μικρά ταχύπλοα πριν τα δρομολόγια αν κατάλαβα καλά , κάτι έλεγε "τους βάζουν και υπογράφουν τη βλακεία με τα στίγματα" , κάπως έτσι το είπε....Τι ακριβώς είναι αυτό το πράγμα;; Ξέρει κάποιος;;; Είναι κάποιο έντυπο που έχει να κάνει με ταξίδεμα σε καιρό;;