To ναυάγιο του Χρυσή Αυγή [The loss of Chrysi Avgi]

[karystos]

Ο Κώστας Θωκταρίδης είχε εκδηλώσει πρόθεση να ερευνήσει το ναυάγιο αλλά τελικά μάλλον δεν έγινε τίποτα. Μου είχε πει μάλιστα ότι το είχε εντοπίσει λίγο βόρεια από την Κέα. Εγώ τουλάχιστον δεν έχω πληροφόρηση, ότι έκανε κάποια οργανωμένη κατάδυση ή βιντεοσκόπηση. Τα ρεπορταζ της εποχής στις μεγαλοεφημερίδες, π.χ. εκείνα που είχαν κάνει ο Χαρδαβέλας και ο Λιάνης, ήταν εφάμιλλα των τηλεδικών που γίνονται σήμερα. Για κλάματα. Γι αυτό προκόψανε οι άνθρωποι. Το συγκεκριμένο του ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ είναι μεν σαφώς καλύτερο, δεν το συζητάμε, αλλά κι αυτό αλλού τα λέει καλά κι αλλού κοιτάζει το συμφέρον του. Γιατί "Σκυλοπνίχτης" το ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ; Από που κι ως που δεν είχε καρίνα; Αφού το ναυάγιο δεν οφείλεται σε θαλασσοταραχή προς τι οι αναφορές περί κακής συμπεριφοράς στη φουρτούνα και μειωμένης ευστάθειας; Τι σχέση έχει ότι πριν από ένα μήνα το ΧΡΥΣΗ ΑΜΜΟΣ είχε ταξιδέψει με μία μηχανή; Γιατί πάντα η νοοτροπία είναι «τώρα που βρήκαμε παπά να θάψουμε πεντ’ έξη»; Ένα μικρό βαποράκι ήτανε, ούτε καλύτερο ούτε χειρότερο από τα άλλα, που βούλιαξε επειδή δεν ήταν φτιαγμένο για να μεταφέρει βυτιοφόρα και γι αυτό τινάχτηκε στον αέρα. Την ευθύνη δεν την έχει λοιπόν το βαπόρι αλλά εκείνοι που του έδωσαν την άδεια να τα μεταφέρει κι εκείνοι που εκμεταλλεύτηκαν αυτή την παράνομη άδεια. Και επίσης και ο πλοίαρχος που δέχτηκε να το ταξιδεύει ξέροντας ότι είναι ανασφαλές. Η ιστορία περί ανεργίας και εξαναγκασμού πρέπει κάποτε να τελειώσει. Δεν είναι «προνόμιο» μόνο των πλοιάρχων. Δηλαδή κι εγώ που είμαι μηχανικός μπορώ να βάλω την υπογραφή μου σε ένα κτίριο που δεν έχει σωστές κολώνες κι άμα πέσει και πλακώσει τον κόσμο να βγω να λέω «Δεν έχω ευθύνη επειδή με πίεσε ο εργοδότης»;

Αν το πλοίο είναι αναξιόπλοο για οποιονδήποτε σοβαρό λόγο, ο πλοίαρχος πρέπει να αρνηθεί να αποπλεύσει άσχετα με τις συνέπειες. Έχει ευθύνη απέναντι σε όσους είναι μέσα – είτε επιβάτες, είτε και μόνο πλήρωμα. Ας τον διώξουν και ας πάρει την ευθύνη εκείνος που θα τον αντικαταστήσει. Και επιτέλους οι πλοίαρχοι έχουν κι ένα σωματείο. Ας αναλάβει κάποτε κι αυτό την ευθύνη του κι ας πάψει να είναι καρεκλοκενταυρικό και διακοσμητικό. Να προστατέψει τα μέλη του. ¶μα το πλοίο είναι σούργελο να κατέβει το προεδρείο στον καταπέλτη και να πει «Εμείς απαγορεύουμε σε μέλος μας να το ταξιδέψει». Τέρμα. Ειδ’ αλλιώς ποιος ο λόγος να υπάρχει;

[Apostolos]

Καλά εδώ ταξιδεύουν τα Ro/Ro με τα βυτία μέσα και κανεις δέν ελέγχει αν μπορούν ή όχι και ειμαστε στο έτος 2009...
Απο τις εφημερίδες της εποχής τί περιμένουμε αξιοπιστία? Τότε ακόμα οι φάκελοι κοινωνικών φρονημάτων δέν ειχαν καει στην Χαλυβουργική...

[καπετάν αντρέας]

Σίγουρα δεν είναι ευχάριστο για κανέναν από εμάς να προσπαθεί να κρίνει τις πράξεις κάποιων που δεν βρίσκονται στη ζωή…..
Επίσης, είναι προβληματικό να προσπαθούμε να βγάλουμε συμπεράσματα για κάτι, όταν οι περισσότεροι από εμάς δεν το έχουμε ζήσει στο πετσί μας, και δεν έχουμε διαβάσει τη δικογραφία.
Από την άλλη, τα δύο πιο τραγικά θύματα της «Χρυσής Αυγής», ο Νικόλαος και η Ελένκω Λάβδα, δηλ. τα μοναδικά παιδιά του ναυαγίου, δεν έφταιγαν σε τίποτε. Δεν έφταιγαν που η μητέρα τους Ματίνα χρησιμοποίησε ως μέσον έναν ναύτη από το πλήρωμα, προκειμένου να ταξιδέψουν για την ¶νδρο, παρόλο που το πλοίο έκανε το συγκεκριμένο ταξίδι μόνο για φορτηγά…
Και σίγουρα, δεν έφταιγαν αυτά, ούτε και η μητέρα τους, για την εκτόξευση αλληλοκατηγοριών μεταξύ λιμενικού, ναυτών και εταιρείας!
Είναι δύο παιδιά που σήμερα θα μπορούσαν να ήταν μαζί μας στο naftilia και να συμμετέχουν στις συναντήσεις μας. Και, όμως, η ζωή τους κόπηκε έτσι ξαφνικά, εν μια νυκτί, χωρίς να μάθουν ποτέ το γιατί….. Εκτός από την απώλεια της ζωής τους, τρέμω στη σκέψη τι περάσανε τα παιδιά πριν καταλήξουν, δηλ. να βλέπουν το θάνατο να πλησιάζει σιγά - σιγά (νομίζω, ότι χειρότερο…βλέπε και περίπτωση Τιτανικού…), δηλ. τον τρόμο που ένοιωσαν από τις δύο εκρήξεις, και, φυσικά, το λεγόμενο μαρτύριο της σταγόνας, δηλ. να παρακολουθούν ένα πλοίο να τραντάζεται, να μπατάρει, και να κλίνει προς τη θάλασσα σιγά – σιγά. Η επαφή τους με το καταπαγωμένο νερό, και το λόγια που ακούγανε δίπλα τους, ασυνάρτητα λόγια πανικού, ταραχής και απόγνωσης. Ποιος, άραγε, γνωρίζει τι κουβέντες θα αντάλλαξαν τα δύο παιδιά με την τραγική μάνα τους, σε εκείνες τις τελευταίες στιγμές…. Ποιος μπορεί, άραγε, να διανοηθεί ακριβώς τη συναισθηματική και ψυχική τους φόρτιση, σε ένα ντεκόρ που, σίγουρα, ούτε στον κινηματογράφο δεν είχαν προλάβει να γνωρίσουν….Η μάνα, άραγε, πρόλαβε να τα αγκαλιάσει και να τα φιλήσει; Τουλάχιστον, ήταν όλοι μαζί μέχρι το τέλος, να ανταλλάξουν ίσως κάποιες κουβέντες αγάπης, να έχουν έστω αυτή την ελάχιστη παρηγοριά; Ή, μήπως στο γενικό χαμό (σπρωξίδια κλπ) χαθήκανε αναμετάξυ τους και βίωσε ο καθένας μόνος του το τραγικό τέλος του…. Ελπίζω, να έγινε το πρώτο….
Ποιος, άραγε, από εμάς μπορεί να σταθμίσει το μέγεθος της αγωνίας «θα ζήσω ή δεν θα ζήσω», πολύ δε περισσότερο όταν βιώνεται από μικρό παιδί…. :sad:
Τότε, ήμουν παιδί. Ανατρίχιασα, όμως, και νομίζω ότι έκλαψα, όταν κάποιες μέρες μετά από το ναυάγιο διάβασα στην εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ» ότι τα άψυχα σώματα της Ελένκως και του Νικόλα, βρέθηκαν σε παραλία της Τζιάς…. Την ίδια συγκίνηση ένοιωσα όταν, ένα χρόνο μετά, διάβασα το αγγελτήριο για ετήσιο μνημόσυνο.:cry:
Ο εφοπλιστής Πολέμης, πέθανε στο Λονδίνο το χειμώνα του 1984, και ο εισαγγελέας έπαυσε την κατ’ αυτού ποινική δίωξη. Ως προς τους λοιπούς κατηγορούμενους, δεν θυμάμαι τι έγινε…
Ανεξάρτητα, όμως, από τις όποιες ποινικές καταδίκες, ανεξάρτητα και από τις αποζημιώσεις που ενδεχομένως επεδίκασαν τα αστικά δικαστήρια, τώρα που συμπληρώθηκαν 25 και χρόνια από το πιο πάνω δράμα, και στη μνήμη κυρίως των δύο παιδιών, αξίζει να κρατάμε ζωντανό το thread, και να το ενημερώνουμε….:|
Όπως φαίνεται και στα δημοσιεύματα της Καθημερινής που ανέβασα πιο πάνω, ο πλοίαρχος του μοιραίου πλοίου δέχθηκε βολές και από τους ίδιους τους ναύτες του. Ο ένας τον χαρακτήρισε απερίσκεπτο, ο δε άλλος κατέθεσε ότι το πλοίο είχε αντιμετωπίσει ξανά πρόβλημα, λίγο καιρό πριν το ναυάγιο. Αναμφισβήτητα, το πλοίο είχε κάποιο χρόνιο σοβαρό πρόβλημα, και ο κάπτεν το ήξερε.
Δεν ξέρω εάν ήταν ριψοκίνδυνος ή καμικάζι. Δεν ξέρω εάν φοβόταν την εταιρεία του, ή εάν απλά πίστευε ότι πάντα θα ήταν τυχερός και θα έβγαζε κάθε φορά το ταξίδι, παρά τα προβλήματα του πλοίου.
Συμφωνώ και εγώ, όμως, Κάρυστος, ότι, ανεξάρτητα από το θέμα των άδετων φορτηγών στο γκαράζ, για την οποία επίσης είχε ευθύνη, τυπική και ουσιαστική, ο μακαρίτης Γαρδέλης έπρεπε να είχε αρνηθεί να εκτελέσει το ταξίδι, ακόμα κι’αν έχανε τη δουλειά του…..
Θα μου πείτε, ίσως, «όποιος είναι έξω από το χορό, λέει πολλά»; Τι να πω, αν μου το πείτε, μπορεί και να έχετε δίκιο….. :|

[Α/Τ ΝΕΑΡΧΟΣ]

Καπετάν Αντρέα επιβεβαιώνεις όσα ανέσυρα από τη μνήμη μου (στις 17/2) σχετικά με τα δύο παιδιά αναφέροντας και τα ονόματα τους. Οι αυτόπτες μάρτυρες έλεγαν τότε ότι παιδιά και μάνα ήταν στην καμπίνα τους την ώρα της έκρηξης, ωστόσο φαντάζομαι ότι θα πρέπει να βγήκαν έξω μετά, αφού όπως λες τα άψυχα σώματά τους είχαν βρεθεί στις ακτές της Κέας...
Φίλε Κάρυστος δυστυχώς στην Ελλάδα πάντα φταίνε οι νεκροί... Βούλιαξε καράβι και πνίγηκε ο καπετάνιος? Αυτός φταίει. Έπεσε αεροπλάνο και σκοτώθηκε ο πιλότος? Αυτός φταίει. Τράκαρε λεωφορείο και είναι νεκρός ο οδηγός? Αυτός φταίει... Δε λέω πως οι χειριστές είναι πάντοτε άμοιροι ευθυνών. Όμως δε φταίνε πάντα αυτοί! Στη συγκεκριμένη περίπτωση θυμάμαι ότι πολλοί είχαν ξεσηκωθεί τότε για τη μη άρνηση του καπετάνιου να ταξιδέψει. Ποιός ξέρει? Μπορεί να ήταν γραφτό τους όσων χάθηκαν...
Πάντως ειδικά για τα πλοία όπως έχει αναφερθεί από πολλούς φίλους εδώ, ο καπετάνιος φταίει για όλα... Από το ότι βούλωσε η τουαλέτα μέχρι το ναυάγιο ενός πλοίου. Αν πας σε μία υπηρεσία και υπάρχει κάτι στραβό, φταίει ο διευθυντής? Όχι βέβαια... Ο αρμόδιος υπάλληλος. Στα βαπόρια όμως φταίει πάντα ο captain. Ότι κι αν συμβεί!
Μακάρι να γίνει οργανωμένη προσπάθεια για τη βιντεοσκόπηση του ναυαγίου. Ίσως να δοθούν και κάποιες απαντήσεις...

[καπετάν αντρέας]

...
Φίλε Κάρυστος δυστυχώς στην Ελλάδα πάντα φταίνε οι νεκροί... Βούλιαξε καράβι και πνίγηκε ο καπετάνιος? Αυτός φταίει. Έπεσε αεροπλάνο και σκοτώθηκε ο πιλότος? Αυτός φταίει. Τράκαρε λεωφορείο και είναι νεκρός ο οδηγός? Αυτός φταίει... Δε λέω πως οι χειριστές είναι πάντοτε άμοιροι ευθυνών. Όμως δε φταίνε πάντα αυτοί! Στη συγκεκριμένη περίπτωση θυμάμαι ότι πολλοί είχαν ξεσηκωθεί τότε για τη μη άρνηση του καπετάνιου να ταξιδέψει. Ποιός ξέρει? Μπορεί να ήταν γραφτό τους όσων χάθηκαν...
Πάντως ειδικά για τα πλοία όπως έχει αναφερθεί από πολλούς φίλους εδώ, ο καπετάνιος φταίει για όλα... Από το ότι βούλωσε η τουαλέτα μέχρι το ναυάγιο ενός πλοίου. Αν πας σε μία υπηρεσία και υπάρχει κάτι στραβό, φταίει ο διευθυντής? Όχι βέβαια... Ο αρμόδιος υπάλληλος. Στα βαπόρια όμως φταίει πάντα ο captain. Ότι κι αν συμβεί!
...

Ναι φίλε Νέαρχε. Δεν μπορούμε εκ των προτέρων να τα φορτώνουμε συλλήβδην όλα στον καπετάνιο. Όμως, και βάσει του ΚΔΝΔ, ο πλοίαρχος έχει την τυπική ευθύνη για όσα συμβαίνουν στο πλοίο. Πάρα πολλές φορές, έχει αποδειχθεί ότι είχε και την ουσιαστική ευθύνη. Δεν έχει, φυσικά, σημασία για την απόδοση ευθυνών, εαν ο κάπτεν πνίγεται ή εαν επιζεί ενός ναυαγίου. Δίκιο, βέβαια, θα έχεις εαν μου πεις ότι ζωντανός ίσως είναι λίγο πιο ... επικίνδυνος για την εταιρεία του...
Στο παράδειγμα που αναφέρεις με τον υπάλληλο μια υπηρεσίας που δεν κάνει καλά τη δουλειά του, βεβαίως και έχει ευθύνη ο προϊστάμενός του να τον συνετίσει, να τον πειθαρχήσει, και να λάβει όλα εκείνα τα μέτρα που θα εξασφαλίσουν την εύρυθμη λειτουργία της υπηρεσίας που προΐσταται και την εξυπηρέτηση του κοινού. Εάν ο υπάλληλος δεν «τραβά» σε μια δουλειά, θα του ανατεθεί να κάνει κάτι που είναι στα μέτρα του, και θα επιλεγεί ένας πιο κατάλληλος για αυτή την δουλειά. Σε ακραίες περιπτώσεις, προβλέπεται παραπομπή σε πειθαρχικό όργανο με ευρείες εξουσίες. ¶ρα, η ορθή λειτουργία μιας οποιαδήποτε υπηρεσίας οπωσδήποτε και επηρεάζεται από το ποιος είναι προϊστάμενος. Ο τελευταίος μπορεί να εμπνεύσει τους υπαλλήλους, να τους κινητοποιήσει και να τους κάνει πιο παραγωγικούς, αλλά και το αντίθετο. Δεν είναι τυχαίο ότι όταν βλέπω αγενείς ή ανίκανους υπαλλήλους σε κάποιο πόστο, ξέρω περίπου και τι είδους προϊστάμενο θα αντικρίσω!
Ως προς το «Χρυσή Αυγή», η ευθύνη του συγχωρεμένου σίγουρα ξεκινά από τη φόρτωση των βυτίων στο γκαράζ. Καταλαβαίνω βέβαια ότι συνήθως με τη δουλειά αυτή ασχολούνται στο πλοίο άλλοι, πλην όμως ο πλοίαρχος οφείλει έστω στο τέλος να διαπιστώσει εάν η φόρτωση έγινε έτσι ώστε να μην διακινδυνεύσει η ευστάθεια και ο εν γένει πλους, πολύ δε περισσότερο όταν κάποιος γνωρίζει ότι θα συναντήσει θαλασσοταραχή, και μάλιστα κατά τον διάπλου ενός γνωστού σε όλους (ναυτικούς και μη) δύσκολου περάσματος, όπως είναι ο Καφηρέας.
Ως προς την κακή κατάσταση του πλοίου, τι άλλο να πω; Σε πιο πάνω μηνύματα αναφέρθηκε ότι το πρωί της ίδιας ημέρας έκανε …τέσσερις ώρες να ανεβάσει το πλοίο από Γαύριο στη Ραφήνα. Οι ναύτες του κατέθεσαν ότι το πλοίο είχε διαπιστωμένο πρόβλημα, και είχε ξανακινδυνεύσει μερικές εβδομάδες πριν το μοιραίο ταξίδι…
Δεν είμαι δικαστής και δεν μπορώ (ούτε και θέλω) να βγάζω αποφάσεις, καταδικαστικές ή μη. Τα ανωτέρω, όμως, με βοηθούν να βγάλω κάποια συμπεράσματα. Και θα τα έβγαζα ακόμα κι'αν ζούσε ο πλοίαρχος. Στις μέρες μας, όταν ένα πλοίο απλά προσκρούσει έστω και λίγο στο ντόκο, μπορεί να καθηλωθεί για ώρες έως ότου διαπιστωθεί ότι είναι αξιόπλοο. Οι επιβάτες, σε μια τέτοια περίπτωση βρίζουν, βεβαίως, αφού μπορεί έτσι να χάνουν π.χ. τη βραδινή αστακομακαρονάδα στην ψαροταβέρνα της Παροικιάς, αλλά δεν δίνουν καθόλου σημασία στο τι κακό μπορεί να γλυτώνουν με την καθυστέρηση. Καμία φορά, ο κόσμος έχει τη συνήθεια να θεωρεί κάποια πράγματα δεδομένα, όπως π.χ. ότι «όλα θα πάνε καλά», «τίποτε δεν θα συμβεί», «άντε βάλτε μπρος να φτάσουμε γιατί χάνουμε χρόνο από την άδεια», και άλλα. Κι’ αν, όμως, ο ταξιδιώτης δικαιολογείται να σκέπτεται έτσι, επειδή δεν γνωρίζει τι ακριβώς σημαίνει θάλασσα, ένας επαγγελματίας δεν επιτρέπεται να ενεργεί με βάση το τι ελπίζει ότι δεν θα συμβεί ή με βάση το τι ξορκίζει. Πρέπει να λαμβάνει υπόψη και την παραμικρή πιθανότητα αναποδιάς. Δεν ξεκινάμε ταξίδι με οδηγό … την τύχη και τις πιθανότητες, αγνοώντας άλλες καταστάσεις που είναι στο χέρι μας.
Εάν υπήρχε μια τέτοια ευαισθησία και στις 23, 24/2/1983 στο λιμάνι της Ραφήνας, τότε κάποιοι μπορεί σήμερα και να ζούσαν. … Και, φυσικά, το καμπανάκι δεν κτυπά μόνον για τον πλοίαρχο… :neutral:

ΥΓ Συμφωνώ και εγώ Νέαρχε ότι θα ήταν ενδιαφέρουσα η εξερεύνηση του ναυαγίου. Ύστερα, όμως, από τόσα χρόνια κάτι τέτοιο θα είχε για κάποιους ιστορική μόνον σημασία και, φυσικά, το κυρίως πρόβλημα, απ'οτι καταλαβαίνω, είναι ποιος θα χρηματοδοτήσει το εγχείρημα αυτό...

[Παναγιώτης]

Συμφωνώ και εγώ, όμως, Κάρυστος, ότι, ανεξάρτητα από το θέμα των άδετων φορτηγών στο γκαράζ, για την οποία επίσης είχε ευθύνη, τυπική και ουσιαστική, ο μακαρίτης Γαρδέλης έπρεπε να είχε αρνηθεί να εκτελέσει το ταξίδι, ακόμα κιΆαν έχανε τη δουλειά του….. Θα μου πείτε, ίσως, «όποιος είναι έξω από το χορό, λέει πολλά»; Τι να πω, αν μου το πείτε, μπορεί και να έχετε δίκιο….. :|

Το 1983 είχαμε μεγάλη κρίση στη ναυτιλία. Στα γραφεία των εταιρειών καπεταναίοι παρακαλάγανε μήπως υπάρχει κανα μπάρκο έστω και για ανθυπολοίαρχοι. Εκείνη περίπου την εποχή κθιερώθηκε η μέγιστη διάρκεια ενός μπάρκου στα ποντοπόρα το εφτάμηνο γιατί πολλοί δεν ξεμπάρκαραν από το φόβο μήπως δεν ξαναβρούνε βαπόρι. Και στην εύλογη απορία αν αξίζει να διακινδυνέψεις για να μη χάσεις τη δουλειά σου, να θυμίσω ότι πολλοί μπαρκάρανε σε βαπόρια με ταξίδια στον Περσικό ενώ εκέιν την εποχή μαινόταν ο πόλεμος Ιράν - Ιράκ.

[Α/Τ ΝΕΑΡΧΟΣ]

Φίλοι μου ανοίγουμε ένα θέμα που πονάει τους ναυτικούς (και όχι μόνο): Τους εκβιασμούς από τον εργοδότη και πολλές φορές από τα συνδικαλιστικά όργανα... Παρότι δεν είμαι ναυτικός (όπως έχω αναφέρει και αλλού) ωστόσο έχω ανθρώπους πολύ κοντά μου, που τη θάλασσα "την έφαγαν με το κουτάλι". Και όπως συμβαίνει και στο δικό μου χώρο (τράπεζες) έτσι και στη θάλασσα, τα "χτυπήματα κάτω από τη μέση" δεν είναι σπάνιο φαινόμενο...
Οι συνειρμοί που πολλές φορές γίνονται για τα διάφορα ατυχήματα ή δυστυχήματα είναι αναπόφευκτοι. Γιατί το "Σάμαινα" πέρασε από άλλη ρότα και χτύπησε το "Κωστάκος"? Γιατί συμβαίνουν συχνά πυκνά συγκρούσεις μες το λιμάνι σε άφιξη ή αναχώρηση? Γιατί να υπάρχει αυτό το ρημάδι "με ευθύνη του πλοιάρχου"? Γιατί η άδεια να μήν είναι άδεια αλλά απόλυση και επαναπρόσληψη όταν (και άμα) γυρίσεις στο βαπόρι? Μήπως όλα αυτά βολεύουν τους εφοπλιστές? Μήπως οι πλοιοκτήτες "έχουν και το μαχαίρι και το πεπόνι"?
Για να μην ξεφεύγώ από το θέμα μας όμως, εγώ δεν ρίχνω λιγότερη ή περισσότερη ευθύνη στον έναν ή στον άλλον. Αυτό που λέω είναι ότι άδικα όλα είναι ευθύνη του πλοιάρχου, είτε αυτός φταίει είτε όχι. Και, φίλε Κάρυστος, πίστεψέ με ότι στις υπηρεσίες τα πράγματα είναι πολύ πιο χαλαρά... Κι ούτε θα βρεις τον προϊστάμενο με την ίδια ευκολία που θα βρεις τον πλοίαρχο σε ένα καράβι. Συμφωνώ πως κανείς πολίτης δεν διακινδυνευσε τη ζωή του πηγαίνοντας σε μια υπηρεσία. Όμως και σε ένα βαπόρι, όταν όλα τα πράγματα γίνονται σωστά, κανείς δεν κινδυνεύει περισσότερο ή λιγότερο από όλους εμάς που μιλάμε εδώ...

[karystos]

Εγώ μίλησα για πολύ συγκεκριμένη ευθύνη του πλοιάρχου και όχι για "όλα". ¶ρνηση απόπλου όταν το πλοίο είναι για οποιονδήποτε λόγο ανασφαλές. Το ξέρω ότι δεν ήταν ο συγχωρεμένος ο Γαρδέλης μόνο που το έκανε, αλλά ότι το έχουν κάνει και πολλοί άλλοι πιθανότατα υποκύπτοντας σε πιέσεις. Ο επιβάτης ή το πλήρωμα όμως τι φταίνε; Μιας και το ανέφερες το ΣΑΜΑΙΝΑ δεν άλλαξε καμιά ρότα. Το ΚΩΣΤΑΚΟΣ πήγε και στήθηκε πάνω στη ρότα του ΣΑΜΑΙΝΑ συσκοτισμένο επειδή ο κυβερνήτης του ήθελε να κάνει το μάγκα.

[GREEN ARROW]

Εγώ μίλησα για πολύ συγκεκριμένη ευθύνη του πλοιάρχου και όχι για "όλα". ¶ρνηση απόπλου όταν το πλοίο είναι για οποιονδήποτε λόγο ανασφαλές. Το ξέρω ότι δεν ήταν ο συγχωρεμένος ο Γαρδέλης μόνο που το έκανε, αλλά ότι το έχουν κάνει και πολλοί άλλοι πιθανότατα υποκύπτοντας σε πιέσεις. Ο επιβάτης ή το πλήρωμα όμως τι φταίνε; Μιας και το ανέφερες το ΣΑΜΑΙΝΑ δεν άλλαξε καμιά ρότα. Το ΚΩΣΤΑΚΟΣ πήγε και στήθηκε πάνω στη ρότα του ΣΑΜΑΙΝΑ συσκοτισμένο επειδή ο κυβερνήτης του ήθελε να κάνει το μάγκα.

Συμφωνώ! Είναι ντροπή να μιλάμε για το ΚΩΣΤΑΚΟΣ και για ευθύνη του ΣΑΜΑΙΝΑ χωρίς να ξέρουμε τα στοιχειώση. Χρόνια πέρασαν, "τόμοι" γράφτηκαν για το πόρισμα του Ναυτοδικείου και τα αίσχη της κρατικής παρέμβασης για να μην ...τρωθεί το γόητρο του Πολεμικού Ναυτικού με το να ειπωθεί η αλήθεια. Και έρχεται σήμερα ένας άσχετος και νομίζει πως μπορεί να γράφει ό,τι του κατέβει για μια μελανή σελίδα του ελληνικού κράτους!

[Α/Τ ΝΕΑΡΧΟΣ]

Φίλε Κάρυστος, για το ΣΑΜΑΙΝΑ, συμφωνώ ως προς τη συσκότιση (είναι μία ανόητη τακτική του πολεμικού ναυτικού που κάνει τα πλοία "αόρατα"!!! και μάλιστα ούτε με ραντάρ πολλές φορές τα βλέπεις), ωστόσο άλλα θυμάμαι από τις εφημερίδες της εποχής (το έψαξα και δίνω σελίδες)
http://www.tovima.gr/default.asp?pid...id=83598&ct=75
http://www2.rizospastis.gr/wwwengine...=5&direction=1
Διευκρνίζω εδώ πως δεν ξέρω αν η αλλαγή του ΣΑΜΑΙΝΑ για την οποία μιλούσαν τότε, ήταν λογική ή όχι. Απλά, όσα είδαν το φως της δημοσιότητας μιλούσαν για αλλαγή ρότας... Ασφαλώς και η θέση του ΚΩΣΤΑΚΟΣ ήταν εντελώς λανθασμένη και συμφωνώ απόλυτα μαζί σου ως προς αυτό.
Green Arrow, έχω την εντύπωση ότι μιλώντας για "άσχετο" αναφέρεσαι σ' εμένα. Το μόνο που έχω να σου πω είναι πως δεν έχω κρίνει ποτέ κανέναν εδώ, απλά παραθέτω τις δικές μου απόψεις τις οποίες προσπαθώ να βασίζω στα όσα είδα ή άκουσα ή διάβασα για οτιδήποτε και αν γράφω. Ελπίζω αυτό να είναι και ο δικός σου κανόνας κι όχι να ασκείς κριτική για ανθρώπους που δεν σου δίνεται η ευκαιρία να κουβεντιάσεις μαζί τους και να τους γνωρίσεις καλύτερα (έτσι θα δεις και αν είναι ή δεν είναι άσχετοι!!).
Κάποιες φορές τα ΜΜΕ αναφέρουν ανακρίβειες ή μισές αλήθειες. Ωστόσο η κυριότερη πηγή πληροφόρησης του απλού πολίτη είναι -καλώς ή κακώς- αυτά τα ΜΜΕ! Αν λοιπόν το ΣΑΜΑΙΝΑ άλλαξε ή όχι τη ρότα του, εγώ δεν μπορώ να το ξέρω από πρώτο χέρι, όπως και όλοι μας εδώ εκτός κι αν κάποιος ήταν επιβάτης ή πλήρωμα το πλοίου...
Και για να γυρίσω στο θέμα του Χρυσή Αυγή (μην ξεχνιόμαστε)...
Αληθεύει ότι το ναυάγιο έγινε ενώ προσπάθησε να γυρίσει πίσω??? Ότι δηλαδή ο συγχωρεμένος ο καπετάνιος αποφάσισε τελικά να γυρίσει προς την Κάρυστο για να βρει απάγγιο αλλά μετά τη μανούβρα αυτή έγινε η έκρηξη?