Σταθερωτήρες πλοίου ή πηδάλια αντιδιατοίχισης ή περισσότερο γνωστά ως πτερύγια ευστάθειας (stabilizers) ονομάζονται οι υδραυλικοί μηχανισμοί που προσφέρει η σύχρονη τεχνολογία και ειδικότερα εκείνη των πλοίων, οι οποίοι περιορίζουν στο ελάχιστο τους κλυδωνισμούς από τον κυματισμό, διατηρώντας την ισορροπία και ευστάθεια του πλοίου.
Γενικά
Πρόκειται για οριζόντια πτερύγια που βρίσκονται αναδιπλωμένα στα΄ύφαλα του πλοίου ανά ζεύγη. Η λειτουργία τους είναι ηλεκτροϋδραυλική και λειτουργούν αντιθέτως προς τον εγκάρσιο, προς το πλοίο, νοητό κοινό άξονά τους. Έτσι όταν υφίσταται κυματισμός αυτά ανοίγουν σε οριζόντια υποβρύχια θέση και όταν το πλοίο αρχίζει να παίρνει κλίση, να διατοιχίζεται, κοινώς να "μποτζάρει" π.χ. δεξιά, τότε το δεξιό πτερύγιο (κατά πλευρά σκάφους) στρέφεται ελαφρά, έτσι ώστε όλη η πρωραία ακμή του να στρέφει προς την επιφάνεια της θάλασσας, αντίθετα και ταυτόχρονα κινείται το αριστερό πτερύγιο του ζεύγους στην αριστερή πλευρά του σκάφους, που η πρωραία αυτού ακμή στρέφεται προς τα κάτω. Με την ταχύτητα όμως που έχει το πλοίο ο διατοιχισμός διακόπτεται ακριβώς στην έναρξή του και το πλοίο επανέρχεται και διατηρείται συνεχώς σε θέση ισορροπίας. Θέση στην οποία και τα πτερύγια ισορροπούν οριζόντια παραμένοντα σε ετοιμότητα επανάληψης λειτουργίας των, ανάλογα, με την επόμενη έναρξη κλίσης του πλοίου (αριστερά ή δεξιά).
Με τέτοιους μηχανισμούς είναι εφοδιασμένα τα σύγχρονα επιβατηγά αλλά και όλα τα κρουαζιερόπλοια στα οποία η έννοια "άνεση" (των επιβατών) είναι κυρίαρχη.
Ιστορικό
Η πρώτη εφαρμογή τέτοιων πηδαλίων σε πλοία οφείλεται στον Ιάπωνα Μοτόρα (S. Motora) το 1920. Το 1936 ο αγγλικός οίκος Ντένυ Μπράουν (Denny Brown) επέφερε στην αρχή τη σημαντική βελτίωση της περιστροφής των πηδαλίων πέριξ του άξονά τους, που γινόταν στο τέλος εκάστης γωνίας ταλάντωσης, ενώ τα πηδάλια του Μοτόρα έστρεφαν στο τέλος της κάθε περιόδου. Αργότερα και κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου συμπληρώθηκε το σύστημα αυτών με τη περιστροφή όχι ολόκληρης της επιφάνειας αυτών αλλά μόνο του πρυμναίου τμήματος αυτών όπως ακριβώς των αεροπλάνων. Έτσι με την εφαρμογή αυτή ο χρόνος περιστροφής μειώθηκε μόλις στο 1 δευτερόλεπτο, γεγονός που πρόσφερε σημαντική ελάττωση της διατοίχισης στα πλοία με συνέπεια ν΄ αποτελέσουν για τα επιβατηγά πλοία στοιχείο διαφήμισης.
Πηγη : http://el.wikipedia.org
Ο Ξενοφώντας:
[B][I]« Σωστό και χρήσιμο είναι να τιμώνται οι καπεταναίοι και έμποροι με το να κάθονται στα πρώτα καθίσματα στο θέατρο και στους αγώνες.»[/I][/B]
Υπολογισμός ευσταθείας πλοίου
Δείτε το συνημμένο αρχείο
Σίγουρα όλο αυτό είναι θεωρητικό αλλά από την άλλη πρακτικός για να λάβει υπόψη κάποιος την μεταποίηση του φορτίου τα Stabilizer πως προσδιορίζονται ξέρει κανένας ?
Ο Ξενοφώντας:
[B][I]« Σωστό και χρήσιμο είναι να τιμώνται οι καπεταναίοι και έμποροι με το να κάθονται στα πρώτα καθίσματα στο θέατρο και στους αγώνες.»[/I][/B]
ναι βρε παιδιά καλά όλα τα θεωριτικά αλλά στα πιο πολλά πλοία δεν δουλέουν τα πτερύγια δεν αναφέρομαι στα νέα πλοία αλλά στα παλεότερα
Τα stabilizer κόβουν ταχύτητα όταν χρησιμοποιούνται και γι αυτό αποφεύγουν να τα βγάλουν. Στα κρουαζιερόπλοια τα χρησιμοποιούν συνέχεια όταν έχει κυματισμό ,και ιδίως μέχρι να πανε για ύπνο οι επιβάτες .Στην ακτοπλοΐα δεν δίνουν και μεγάλη σημασία στο αν ο επιβάτης ζαλίζετε η δεν νιώθει καλά λόγο θαλασσοταραχής .
Εσύ Νικόλα πως ξέρεις ότι τα περισσότερα δεν δουλεύουν ?
Σωστά Μαστροκώστα, ίσως στην μεριά της Αδριατικής να τα χρησιμοποιούν πιο συχνά, λόγω διεθνών πλόων και για να φανούν καλύτεροι.