Tα ιταλικά τετράδυμα: Μιαούλης, Κανάρης, Καραϊσκάκης, Κολοκοτρώνης [Miaoulis class]

[καπετάν αντρέας]

Κάτι καλύτερο σε εμφάνιση…

miaoulis83-5_0001.jpg

Συνέχεια του άρθρου της πρώτης σελίδας…
miaoulis83-3.jpg

[καπετάν αντρέας]

Και συνέχεια…. Προσέξτε τη φράση ενός επιβάτη "Πάντως είναι παμπάλαιο. Τίποτα δεν λειτουργούσε σωστά εκεί". Και, μετά, "Όταν ήρθαν τα καΐκια, οι γυναίκες στριμώχθηκαν ποια θα πρωτοπηδήξει..." Το τελευταίο με προβλημάτισε λίγο, εσάς; :?:


miaoulis83-4.jpg

[Nicholas Peppas]

Και συνέχεια…. Προσέξτε τη φράση ενός επιβάτη "Πάντως είναι παμπάλαιο. Τίποτα δεν λειτουργούσε σωστά εκεί". Και, μετά, "Όταν ήρθαν τα καΐκια, οι γυναίκες στριμώχθηκαν ποια θα πρωτοπηδήξει..." Το τελευταίο με προβλημάτισε λίγο, εσάς; :?:

Pampalaio? 31 etwn! Vrsikomaste se dhmosia selida kai then 0elw na ekrfasw thn pragmatikh mou gnwmh gia to legomeno...

[καπετάν αντρέας]

Pampalaio? 31 etwn! Vrsikomaste se dhmosia selida kai then 0elw na ekrfasw thn pragmatikh mou gnwmh gia to legomeno...

Μη ξεχνάς ότι το 1983 ο κόσμος είχε αρχίσει να καλομαθαίνει τα «καινούργια» σκαριά (όπως π.χ. «Νάξος», «Πάρος», «Σαντορίνη», και, φυσικά, «Χρυσή ¶μμος ΙΙΙ» - από Ραφήνα) που ήταν πιο γρήγορα και πιο καθαρά. Ο Αγαπητός είχε αφήσει τον Μιαούλη μας απεριποίητο στα τελευταία χρόνια της ζωής του… Έτσι, όποιος δεν είχε συναισθηματικό δέσιμο, όπως εμείς, κάπως έτσι θα το χαρακτήριζε, πολύ δε περισσότερο που ο Μιαούλης είχε ήδη από το 1980 αρχίσει να παρουσιάζει μηχανολογικά προβλήματα και να καθυστερεί στα δρομολόγιά του. Να σκεφθείς ότι η μητέρα μου ήρθε στην Αμοργό τον Αύγουστο του 1980 με …δώδεκα ώρες καθυστέρηση, γιατί το πλοίο χάλασε λίγο πριν την αναχώρηση και αντί για οκτώ το πρωί, ξεκίνησε οκτώ το βράδυ… Δηλ. κάτι σαν αυτά που έκανε πρόπερσι το Δημητρούλα… Νομίζω ότι και το 1980 κάτι πάλι έγραφαν και οι εφημερίδες…
Ακόμα, όπως φαίνεται και στα δημοσιεύματα, πριν τη σύγκρουση, ο Μιαούλης ερχόταν από Πάρο, Μύκονο και Τήνο. Εάν αυτός ο επιβάτης (ναυαγοσώστης, δήλωνε) ερχόταν π.χ. από Μύκονο, και είχε κάνει προηγουμένως το ταξίδι του πηγαιμού με καράβι της τάξης του «Ναϊάς», με τους 23 κόμβους, ή του «Παναγία Τήνου» (23 ή 24 κόμβους), είναι εν μέρει λογικό να χαρακτηρίσει έτσι τον Μιαούλη με τους 14 κόμβους του… Φαντάσου ότι θα πήγε προηγουμένως στη Μύκονο σε 4,5 ή 5 ώρες, ενώ το ταξίδι της επιστροφής θα του ήρθε 7,5 -8! Ενδεχομένως, να μέτρησε και το ότι θα θέλησε λίγο να εντυπωσιάσει και τους δημοσιογράφους, κάτι που είναι διαχρονικό!!

[Nicholas Peppas]

Good analysis of course. Especialy important for someone who "remained" with Kanaris, Miaoulis and Karaiskakis (see my Avatar) and never "tasted" the... big boxes (I am sorry my friends)... As for the delays, you are preaching to the wrong person... Last night, after a 10 hour Munich-Chicago flight with UA, we arrived over Chicago only to be diverted to Milwaukee for 3 hours fro refueling, etc.... So, my Madrid, Spain-Austin, TX return trip ended up being 30 hours!

[καπετάν αντρέας]

….και άλλο ένα….

miaoulis83-5.jpg

[Haddock]

Να σκεφθείς ότι η μητέρα μου ήρθε στην Αμοργό τον Αύγουστο του 1980 με …δώδεκα ώρες καθυστέρηση, γιατί το πλοίο χάλασε λίγο πριν την αναχώρηση και αντί για οκτώ το πρωί, ξεκίνησε οκτώ το βράδυ… Δηλ. κάτι σαν αυτά που έκανε πρόπερσι το Δημητρούλα…

Το ΜΙΑΟΥΛΗΣ και το ΝΗΡΕΥΣ δίκαια κέρδισαν τον τίτλο πλοία φαντάσματα απ' όπου κι αν πέρασαν. Αφενός οι ρότες τους ήταν «σιδηρόδρομοι» με τόσους «σταθμούς» στην άγονη γραμμή, αφετέρου τα πλοία ήταν στη δύση της καριέρας τους και είχαν αφεθεί στην τύχη τους με ό,τι αυτό συνεπαγόταν. Στις αρχές των 80s, τα νεότευκτα της εποχής που αναφέρει ο καπετάν αντρέας, ήταν δρομολογημένα στις κερδοφόρες γραμμές. Οι Μαυρογιαλούροι άφηναν τους απόμαχους της ακτοπλοΐας να υπηρετούν τα νησιά της άγονης γραμμής. Κι όπως σωστά τονίζεις, το ίδιο παρατηρείται στις μέρες μας.

Καπετάν αντρέα, χαίρομαι που οι κόποι σου ευοδώθηκαν. Πριν γίνει η αναφορά στο φόρουμ, δεν είχα ιδέα για το ατύχημα του ΜΙΑΟΥΛΗΣ. Η φωτογραφία του πλοίου με την έντονη κλίση είναι σοκαριστική. Αναρωτιέμαι το μέγεθος της ζημιάς και τον χρόνο αποκατάστασης (αναφέρεται ότι πλημμύρισε το μηχανοστάσιο). Εικάζω ότι το κόστος των επισκευών δεν ήταν απαγορευτικό, αφού το πλοίο φάντασμα αποδείχτηκε εφτάψυχο και συνέχισε να ταξιδεύει μέχρι το 1985.

[καπετάν αντρέας]

Πολύ καλά τα λες Νίκο. ¶λλωστε, δεν τολμώ να διανοηθώ ότι το πλοίο δεν θα είχε ασφαλιστική κάλυψη. Επίσης, αν όπως όλα δείχνουν, για τη σύγκρουση έφταιγε το «Φαέθων», όσο κιΆ αν στοίχισε η επισκευή, είτε στον πλοιοκτήτη είτε στην ασφαλιστική εταιρεία, το ποσό θα διεκδικήθηκε από πλοιοκτήτη και ασφαλιστή του «Φαέθων»… Βέβαια, θα πληρώθηκε κάποιο επιπλέον ποσό και για την ουσιαστική βοήθεια που προσέφεραν τα ρυμουλκά, το οποίο μπορεί και να μη καλύφθηκε από την αποζημίωση…
Ο χρόνος επισκευής πρέπει να ήταν και αυτός μεγάλος. Σίγουρα, το βαπόρι δεν έκανε άλλο ταξίδι για το υπόλοιπο του καλοκαιριού του 1983 (αντικαταστάθηκε σε μέρος των δρομολογίων του από τον ξιφία ¶γιο Γεώργιο), και υπολογίζω, με επιφύλαξη, ότι θα ξεκίνησε δρομολόγια είτε τέλη εκείνης της χρονιάς ή αρχές 1984. Πάντως, όντως από τότε και μέχρι την «απόσυρσή» του (Απρίλιο του 1986), ο Μιαούλης έδωσε αξιοπρεπή εμφάνιση και δεν νομίζω ότι ξαναπαρουσίασε προβλήματα, αφού οι μηχανές του είχαν ήδη επισκευασθεί επαρκώς…

[Nicholas Peppas]

I too want to thank paroskayak (Niko) and say that I had not heard before of Miaoulis' accident... Again, please realize that for me these four Italian people have remained in my memory as they were under Nomikos, clean, white, fast and glorious...

[Ellinis]

Ο καπετάν αντρέας μας θύμισε μια άτυχη στιγμή του ΜΙΑΟΥΛΗ, αλλά τώρα θα σας πάω πολύ πιο πίσω, συγκεκριμένα στις 14 Ιουλίου 1951 και στην Τεργέστη:
Εκεί ο ΜΙΑΟΥΛΗΣ έρχεται για πρώτη φορά σε επαφή με το υγρό στοιχείο

Miaoul1.jpg
Πηγή: Ναυτικά Χρονικά, 1951