Εντάξει
Αρχική Δημοσίευση από Nicholas Peppas
Υποπλοίαρχος
Εντάξει
Υποπλοίαρχος
I just discovered photographs of a German enthusiast of the Greek islands. See http://www.planet.vaovaoweb.de/2007/.../amorgos-1984/ They include some rare photos of Miaoulis I upload three particularly good ones (excluding of course the rust of my good ship of the 1950s) All three are from Aegiali Amorgou in 1984. You can see Capt Papadatos, I believe.
Miaoulis 1984 b.jpg
Miaoulis 1984c.jpg
Miaoulis 1984d.jpg
One more from http://www.planet.vaovaoweb.de/2007/...isen/miaoulis/ one year before the end...
Miaoulis 1984a.jpg
Administrator
Επειδή έχει μείνει παραπονεμένος ως προς την παρουσίασή του σε φωτογραφίες ο Κανάρης, ας δούμε μια φωτογραφία του, με σινιάλο στο φουγάρο ΣΜ (Σταθάκης-Μανούσος).
Πηγή: Αρχείο περιοδικού Εφοπλιστής.
O19b.jpg
Administrator
Για να μη μείνει με παράπονο ο ΚΑΝΑΡΗΣ, μια φωτο από τα δοκιμαστικά του πλοίου πριν την επίσημη παράδοση.
Παρατηρήστε κάτι που υπάρχει και στη φωτο της καθέλκυσης του ΜΙΑΟΥΛΗ. Το καράβι έχει πλώρα και πρύμα κλασσικά ψηλά κατάρτια με μπίγες, και αν βλέπω καλά στο πλωραίο έχει και καλαθούνα.
Σε όλες τις άλλες φωτο που έχουμε δει έχει από δύο κοντά κατάρτια με μια κατασκευή σαν τριγωνο να τα ενώνει. Σε αυτή τη φωτο του ΚΑΡΑΪΣΚΑΚΗΣ όμως (μάλλον από τα δοκιμαστικά) φαίνονται εξ'αρχής τα γνωστά χαμηλά κατάρτια.
kanaris on trials.JPG
Πηγή Ναυτικά Χρονικά
Ανθυποπλοίαρχος
Και όμως τα αρχικά σχέδια προέβλεπαν τα πλοία να έχουν δύο κατάρτια, τσιμινιέρα χωρίς το καπέλο και όκια άγκυρας σε υψηλότερη θέση απ' ότι μπήκαν τελικά.Για να μη μείνει με παράπονο ο ΚΑΝΑΡΗΣ
Παρατηρήστε κάτι που υπάρχει και στη φωτο της καθέλκυσης του ΜΙΑΟΥΛΗ. Το καράβι έχει πλώρα και πρύμα κλασσικά ψηλά κατάρτια με μπίγες, και αν βλέπω καλά στο πλωραίο έχει και καλαθούνα.
Σε όλες τις άλλες φωτο που έχουμε δει έχει από δύο κοντά κατάρτια με μια κατασκευή σαν τριγωνο να τα ενώνει. Σε αυτή τη φωτο του ΚΑΡΑΪΣΚΑΚΗΣ όμως (μάλλον από τα δοκιμαστικά) φαίνονται εξ'αρχής τα γνωστά χαμηλά κατάρτια.
kanaris on trials.JPG
Πηγή Ναυτικά Χρονικά
Αυτή ήταν και η έκπληξη που δοκίμασα όταν είδα το μακρυνό 1977 σχέδια του ΚΑΡΑΪΣΚΑΚΗΣ προερχόμενα από το ναυπηγείο ORLANDO του Livorno όπου ναυπηγήθηκε το πλοίο.
Administrator
Δηλαδή ήταν πιο "κλασσικό" το αρχικό σχέδιο, σωστά; Τα καράβια του Monfalcone φαίνεται πως κρατήσαν τα ψηλά κατάρτια ενώ τα δύο επόμενα τα έχασαν εξαρχής.
Ανθυποπλοίαρχος
Σωστά. Τα σχέδια φαίνεται να είναι εξέλιξη των προπολεμικών Ιταλικών πλοίων κλάσης BRIONI. Πάντως δεν γνωρίζουμε τι διαμεσολάβησε, από παρέμβαση δική μας ή Ιταλική και άλλαξαν την τελευταία στιγμή τα σχέδια. Πάντως θα ήταν ωραία και με δύο κατάρτια νομίζω.
Υποπλοίαρχος
To all: I am truly impressed how this thread of the "Italian ships" of teh 1950s has taken off. In the last months there have been at least ten more pages of messages (in the photo-inclusive mode). The four ships were truly loved by the Greek passengers... I am glad that the younger generations have an appreciation for them as well
Δόκιμος Πλοίαρχος
Διαβάζω αχόρταγα κάθε σελίδα του νήματος για τα 4 αδελφάκια και ομολογώ ότι είναι ένα από τα ποιοτικότερα του φόρουμ. Θα ανέβαζα μάλιστα και μία φωτογραφία του Μιαούλη στον Πειραιά -πρόσφατη πσαργιά από το flickr- αλλά είδα ότι ο μάγος την είχε ανεβάσει πολύ νωρίτερα. Για τον φίλο το Νικόλα Πέππα έχω να πω ότι τα πλοία αυτά είχαν κάτι το ξεχωριστό. Προσωπικά πιστεύω ότι η ναυπηγική (αναφέρομαι αμιγώς στη ναυπηγική και όχι στη ναυτική μηχανολογία) έπιασε κορυφή την περίοδο από τα μέσα της δεκαετίας του '60 έως τα μέσα εκείνης του '70. Αυτό όμως δεν αναιρεί τον τεράστιο σεβασμό για τα βαπόρια των πιο παλαιών εποχών. Οι λόγοι είναι δύο:
α) στα παλαιότερα πλοία, τόσο η σχεδιαστική φιλοσοφία όσο και η λειτουργία τους είχε έντονο το ανθρώπινο στοιχείο. Η επέμβαση των μηχανών σε καθημερινές εργασίες του ναύτη και του ναυτικού ήταν λιγότερες σε σχέση με σήμερα. Λ.χ., ένα μπαρκαρίζο που το βιράρουν με τα χέρια τους οι ναύτες ή μία μπίγα που σηκώνει μια παλέττα με σακιά την οποία όμως πάλι κουλαντρίζουνε οι ναύτες. Σήμερα σχεδόν τα πάντα είναι αυτοματοποιημένα, προτυποποιημένα και δυστυχώς τυποποιημένα.
β) τα παλαιότερα πλοία ήταν προϊόντα δημιουργικής συνύπαρξης της σχετικά πρόσφατης -για κείνους τους καιρούς- ναυπηγικής επιστήμης και της πανάρχαιας ναυπηγικής παράδοσης που οι ναυπηγοί εμπειροτέχνες μετεβίβαζαν από γενιά σε γενιά. Στα χρόνια πριν το '60 η επιρροή των εμπειροτεχνών, καλλιτεχνών και αξεπέραστων μαστόρων στην κατασκευή ενός πλοίου ήταν σημαντικότατη ιδιαίτερα στα πλοία μέσου και μικρού μεγέθους διότι αυτά μπορούσαν να παραχθούν από μικρομεσαία ναυπηγεία και καρνάγια στα οποία οι εν λόγω μάστορες δίνανε ζωή με το μεράκι και την τέχνη τους. Το σίγουρο είναι ότι όσο πιο πίσω στο χρόνο πηγαίνουμε ο παράγοντας παράδοση υπερτερεί σε σχέση με την επιστημονική γνώση.
Από κάποιο σημείο και μετά η επιστημονική γνώση, δυστυχώς εξετόπισε την παράδοση και το χειρότερο: τα πλοία πια δεν κατασκευάζονται πια με γνώμονα καθαρά τεχνικά κριτήρια, αλλά με αυτοσκοπό τη μεγιστοποίηση του κέρδους.
Κλείνοντας την τοποθέτηση, δυστυχώς στις μέρες μας δεν εκτιμώνται όσο θα έπρεπε τα πλοία του παληού καιρού. Αυτό οφείλεται στο ότι ο κόσμος έχει αλλάκσει (ή τον έχουνε «αλλάκσει»). Από τη στιγμή που τον επιβάτη τον έχουνε μάθει πια να υπολογίζει αποκλειστικά το μέσα του βαποριού και το πόσο γλήγορα θα φτάσει στον προορισμό του, τα πρώτα θύματα αυτών των απαιτήσεων είναι οι ναυπηγικές γραμμές, οι ελεύθεροι χώροι, η ναυπηγική αρχιτεκτονική και φυσικά η καραβολατρική εμπειρία ενός αληθινού ταξειδιού.
Ωστόσο επειδή υπάρχουν ακόμα τρελοί, τα βαπόρια αυτά (και αναφέρομαι σε ό,τι σχεδόν ναυπηγήθηκε πριν από τα τέλη της δεκαετίας του '70) υπάρχουνε στις μνήμες μας γιατί έχουν μπει για πάντα στις καρδιές μας. Φανταστικό νήμα, όλοι μαζύ στην τρέλλα μας.
Administrator
Δ/Π Μιαούλης, πρώτος κατάπλους του πλοίου στο λιμάνι του Πειραιά, 2 Ιουλίου του 1952.
Αρχείο περιοδικού Εφοπλιστής
miaoulis2.jpg
Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη T.S.S. APOLLON : 05-05-2009 στις 11:42
Δικαιώματα - Επιλογές
Απάντηση με παράθεση