Από το τεύχος του περιοδικού "ΕΦΟΠΛΙΣΤΗΣ" του Δεκεμβρίου του 2002 (τεύχος: 114) ένα μικρό απόσπασμα από το υπέροχο γράμμα του Παντελή Δ. Δεσποτίδη.
Το γράμμα αποτελεί μια σύντομη ιστορία της ελληνικής ακτοπλοΐας.
Για τα παλιά πλοία:
"...Όλα αυτά τα πλοία είχαν ανοιχτά καταστρώματα και διαδρόμους περιπάτου που, εκτός από τη συμβολή τους στην καλαισθησία, μας έδιναν την ευκαιρία απολαύσουμε ένα πραγματικό θαλασσινό ταξίδι. Ακούγαμε τον ήχο του νερού, καθώς απόνερα και κύματα συγκρούονταν μεταξύ τους. Κρατούσαμε σφιχτά την ξύλινη κουπαστή, παίζαμε με τον κίνδυνο να βραχούμε και να γευτούμε την αλμυρή υγρή σκόνη (...)".
Φανταστείτε ότι το γράμμα είναι κοντά στις τρεις σελίδες.
Ευχαριστούμε πάρα πολύ τον Παντελή Δεσποτίδη και το περιοδικό "ΕΦΟΠΛΙΣΤΗΣ" που δημοσίευσε τη σπάνια αυτή επιστολή.
Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη Roi Baudoin : 18-11-2008 στις 22:04
Σήμερα είναι Κυριακή, ας ξεκινήσουμε την ημέρα βλέποντας από την Πειραϊκή, να αναχωρεί από τον Πειραιά ο γέρο-ΜΙΑΟΥΛΗΣ.
MIAOULIS.jpg
Συμφωνω με το Μανο, μια πανεμορφη φωτογραφια ενος αυθεντικου βαποριου. Ευχαριστουμε παρα πολυ.
Ταξίδεψα με τον γερο-Μιαούλη τον Αύγουστο του 1979 επί Αγαπητών που έκανε την γραμμή της Παροναξίας (με επέκταση στις ανατολικές Κυκλάδες), για την Σχοινούσα. Πλέον ήταν σε παρακμή με πολύ αργή ταχύτητα και καπετάνιο τον Παναγή Παπαδάτο (?) τον γνωστό νέγρο καπετάνιο (από νέγρα μητέρα). Ομορφο ταξείδι αλλά ατελείωτο. Το πλοίο όμως είχε τα χάλια του πλην της 1ης θέσης που διατηρούσε ακόμα την πολυτέλεια των σαλονιών με την ξύλινη επένδυση στους μπουλμέδες. Η δεξιά βαρδιόλα, προφανώς από κάποιο "φίλημα" με άλλο πλοίο ήταν στραβωμένη με σπασμένη την ξύλινη κουπαστή της. Πλώρα είχε δημιουργηθεί, εκεί που παλιά ήταν αμπάρι, ένας χώρος με καθίσματα πούλμαν, αυτοσχέδιο μπαρ-καντίνα και WC όπου ο συνδυασμός της μυρωδιάς της σιδερίλας και των WC ήταν ανυπόφορος και πολλά από τα καθίσματα σπασμένα. Το ξαναείδα στην Ρόδο το 1985 σε χειρότερα χάλια με έντονα ίχνη σκουριάς παντού. Οι Αγαπητοί δεν φημιζόντουσαν για την συντήρηση και την καθαριότητα των πλοίων τους.
Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη TSS QUEEN ANNA MARIA : 15-04-2013 στις 10:56
Πολύ γλαφυρή και παραστατική η περιγραφή του ταξιδιού από τον TSS QUEEN ANNA MARIA. Μας έκανε να βρεθούμε μαζί του σ' αυτό το μακρινό ταξίδι του 1979.
Και τι δεν θα έδινα να ξανάκανα και πάλι ένα τέτοιο ταξίδι με τον γερο-Μιαούλη.
Για μένα, αλλά και για πολλούς ακόμα, είναι ένας από τους μεγαλύτερους θρύλους της ακτοπλοΐας μας.
Η βρωμιά, οι μυρωδιές, η εγκατάλειψη, αναμφίβολα, μια πραγματικότητα.
Από την άλλη, όμως, το ταξίδι με ένα καράβι σαν αυτό ήταν μια αλησμόνητη εμπειρία.
Πιστεύω, ότι ήταν από τα ωραιότερα που ταξίδεψαν ποτέ στα νησιά μας.
Και μάλιστα για πολλά χρόνια.
Ευχαριστούμε πολύ φίλε TSS QUEEN ANNA MARIA.
Μια διαφορετική οπτική γωνία της πλώρης του Μιαούλη. Προσέξτε το μοναδικό σκαραβαίο που είναι στο πλωριό κατάστρωμα! Φωτογραφία συλλεκτική, όχι μόνο για καραβολάτρες αλλά και για τους λάτρεις του θρυλικού αυτοκινήτου.
Photo Credit: Jan Willemsen
[B][COLOR="RoyalBlue"][I][U][URL="http://img132.imageshack.us/img132/6466/elliios1972sig.jpg"]Κυκλαδίτικο Ξαραθύμιο[/URL][/U][/I][/COLOR][/B]
I would like to add a few things about the contributions of the then brand new Miaoulis during the 1953 earthquakes of Kafalinia
Here is an article from Avgi of August 13, 1953
560 ΣΕΙΣΜΟΠΑΘΕΙΣ ΕΦΘΑΣΑΝ ΧΘΕΣ ΣΤΟΝ ΠΕΙΡΑΙΑ
Ανάμεσα τους 10 τραυματίαι. Αφηγούνται σκηνές αλλοφροσύνης και σπαραγμού. «Ο κόσμός χάνεται από στιγμή σε στιγμή». Ανύπαρκτη η μέριμνα.
Με το ατμόπλοιον «Μιαούλης», που προσήγγισε εκτάκτως στην Ιθάκη και Κεφαλληνία, προερχόμενο από το Βρινδήσιον, έφθασαν χθες το μεσημέρι στον Πειραιά 350 σεισμόπληκτοι από την Ιθάκην και την Κεφαλληνία και δέκα τραυματίαι οι οποίοι μετεφέρθησαν στο Γενικόν Κρατικόν Νοσοκομείον. Οι τραυματίαι είναι οι εξής: Μενετάτος Λεωνίδας, ετών 60 με κατάγματα πλευρών και αιμάτωμα δεξιάς θωρακικής χώρας, Χρηστάτος Σπύρος, ετών 35, με κάκωσιν δεξιού γόνατος, Καγκελάρης Παναγιώυης, ετών 68, με κάταγμα δεξιου άκρου ποδός, Στεφανάτος Δημήτριος, 36 ετών, με θλαστικά τραύματα γόνατος, Φλωράτος Νικόλαος, 26 ετών, με θλάσιν της λεκάνης, Μανέτα Ακριβή, 78 ετών, με πολλαπλά τραύματα στο κεφάλι και στο δεξιό ώμο, Αγαπίου Πηνελόπη, ετών 51, με κατάγματα πλευρών, Μανέτας Παναγιώτης, Ετών 49, με εκδοράς και θλάσεις αμφοτέρων των σκελών, Σταματελάρη Ελισάβετ, ετών 73, με κατάγματα δεξιού αγκώνος, δεξιού ημιθωρακίου και εγκεφαλικήν διάσεισιν, όλοι οι ανωτέρω από την Σάμην Κεφαλληνίας και ο Ραυτόπουλος Κωνσταντίνος, ετών 66, από την Ιθάκη. Δέκα άλλοι τραυματίαι απεβιβάσθησαν στην Πάτρα.
Επίσης με το ατμόπλοιον «Μιαούλης» διεκομίσθησαν και οι νεκροί της Σπυριδούλας Γιακουμάτου και της κόρης της, 2 ετών, από την Σάμη Κεφαλληνίας.
Εξ άλλου χθες στις 8.20΄π.μ. με το ατμόπλοιον «Τόγιας» απεβιβάσθησαν στον Πειραιά 220 σεισμόπληκτοι, μεταξύ των οποίων οι περισσότεροι ήσαν παραθερισταί στην Κεφαλληνία και Ιθάκη.
ΤΙ ΑΦΗΓΟΥΝΤΑΙ
Οι αφιχθέντες χθες στον Πειραιά με το ατμόπλοιον «Μιαούλης» σεισμόπληκτοι και τραυματίαι αφηγούνται σκηνές αλλοφροσύνης που διεδραματίσθηκαν κατά την προχθεσινήν σεισμικήν δόνησιν στη Σάμη Κεφαλληνίας και στην Ιθάκη. Οι αυτόπτες αυτοί εξ άλλου εξέφραζαν την αγανάκτησίν των για την παντελή έλλειψιν κρατικής περιθάλψεως και μερίμνης για τους τραυματίας, άστεγους και πεινώντας κατοίκους των σεισμοπλήκτων περιοχών. Ο κόσμος παραμένει στο ύπαιθρο, χωρίς τροφή και νερό, χωρίς ιματισμό. ¶λλοι καταφεύγουν στις βάρκες. Οι τραυματίες παραμένουν χωρίς την παραμικρή περίθαλψιν κάτω από τα δένδρα, ενώ δεκάδες νεκροί μένουν θαμμένοι κάτω από τα ερείπια.
ΤΙ ΛΕΕΙ Ο ΛΟΓΙΣΤΗΣ ΤΟΥ «ΜΙΑΟΥΛΗ»
Ο λογιστής του ατμοπλοίου «Μιαούλης» μας αφηγήθηκε πως αντίκρυσε το θέαμα των κατεστραμμένων νησιώτικων λιμανιών όταν το πλοίο προσήγγισε για να παραλάβη σεισμοπλήκτους τη νύκτα της Τρίτης. «Ερχόμαστε από το Πρίντεζι με 130 επιβάτες. Στο δρόμο πήραμε τηλεγραφική εντολή να πιάσουμε στην Ιθάκη και Κεφαλληνία για να πάρουμε τραυματίες και σεισμοπλήκτους. Φθάσαμε στο Βαθύ της Ιθάκης στις 8 ½ το βράδυ. Ολόκληρη η περιοχή ήταν σκοτεινή. Ρίξαμε τους προβολείς και αντικρύσαμε το σπαρακτικό θέαμα. Το Βαθύ ήταν ένας σωρός από ερείπια. Οι κάτοικοι είχαν μπεί στις βάρκες και όσοι δεν εύρισκαν θέσι σε βάρκα ήταν όρθιοι μέσα στο νερό ή κολυμπούσαν. Ύστερα πήγαμε στη Σάμη. Κι εκεί η ίδια εικόνα. Ο περισσότερος κόσμος ήταν μέσα στη θάλασσα και στις βάρκες. Ούτε ένα σπίτι όρθιο δεν έμεινε».
Σε ευχαριστώ πάρα πολύ για τα αποκόμματα εφημερίδων που ανέβασες σήμερα σχετικά με τους καταστροφικούς σεισμούς του 53 στην Κεφαλλονιά και στο Θιάκι.
Πολλές φορές μου έχει διηγηθεί η γιαγιά μου, σπαραχτικές ιστορίες από τις δραματικές εκείνες μέρες του Αυγούστου ...
Θυμάμαι χαρακτηριστικά ότι μου διηγήθηκε, πως μετά τον κύριο σεισμό, επειδή πλημμύρισε το υπόγειο του τηλεγραφείου καθώς και τα παραλιακά σπίτια στο Αργοστόλι, στον πανικό πίστευαν ότι βουλιάζει το νησί και έτρεχαν να σωθούν σε οποιοδήποτε πλεούμενο βρισκόταν στα λιμάνια!
Πράγμα βέβαια αδύνατο, αλλά ποιος είχε τέτοιες στιγμές καιρό να συλλογιστεί ...
Από επιβατηγά δεν ξέρω δυστυχώς, αλλά θυμάμαι που συγγενείς μου που αναφέρανε, ότι το πρώτο πλοίο που έφθασε μετά τον κύριο σεισμό, ήταν του Ισραηλινού ναυτικού και μετά από λίγο φτάσανε και Αγγλικά πλοία.