Tα ιταλικά τετράδυμα: Μιαούλης, Κανάρης, Καραϊσκάκης, Κολοκοτρώνης [Miaoulis class]

[Captain_Nionios]

Φιλε Μαιανδρε στο μπαρκαριζο που λες, που ηταν ενα ντεκ κατω απο αυτον τον κλειστο χωρο της τουριστικης, φαινεται στο πλανο του πλοιου οτι ειχε και αλλο ενα μικρο κοινοχρηστο χωρο τουριστικης θεσης περιτριγυρισμενο απο λιγες καμπινες τουριστικης των τεσσαρων ή των εξι ατομων. Απο αυτο το χωρο περνουσαν τα εμπορευματα και εμπαιναν στο κατω μερος του αμπαριου; Τελος ειχες παει ποτε ακομα ενα ντεκ πιο κατω; Εκει που δειχνει οτι ηταν σαλονι-ενδιαιτηση και μερικες ακομα καμπινες, ολα της τουριστικης θεσης, στα ορια της ισαλου ισως και κατω απο αυτη.

Τελικα σε αυτο το ντεκ ειχε μονο τετρακλινες καμπινες τουριστικης. Στο πιο κατω ειχε και τετρακλινες και εξακλινες.

[TSS QUEEN ANNA MARIA]

Φίλε Captain_Nionios, τουλάχιστον από το καλοκαίρι του 1974,που ταξίδεψα για πρώτη φορά με το ΜΙΑΟΥΛΗΣ, το σαλόνι της τουριστικής θέσης(ο χώρος κάτω από το κατάστρωμα της πλώρης),το θυμάμαι με καθίσματα αεροπορικού τύπου εκτός από το τμήμα που ήταν το στόμιο του αμπαριού. Τα "τοιχώματα",το περίβλημα εσωτερικά, δεν είχε κάποια επένδυση...ήταν σκέτη λαμαρίνα βαμμένη με λευκή μπογιά. Όπως έμπαινε κανείς μέσα,φάτσα προς την πλώρη,υπήρχε μπαρ που ήταν ζωγραφισμένο με μια παράσταση,αν θυμάμαι καλά.., κάτι σαν τα κύματα της Μυκηναϊκής σπείρας με χρώματα από μπλε,κόκκινο και λευκό....Στον χώρο αυτό,όταν το πλοίο έπιανε λιμάνι,ακουγόταν πολύ η αλυσίδα της άγκυρας που φουντάριζε,καθώς και ο μηχανισμός για τα βίντσια. Απολαυστικό θα έλεγα ήταν το θαλασσινό φρέσκο αεράκι που έμπαινε από το όποιο πλαϊνό παράθυρο,ανοιχτό με κάθετη ανάκλιση προς τα πάνω, όταν βέβαια ο καιρός το επέτρεπε...,καθώς και το να βλέπεις τα αφρισμένα απόνερα από τόσο χαμηλό ύψος. Ακριβώς από πάνω,στο ανοιχτό κατάστρωμα της πλώρης,είχε παραμείνει το στόμιο του αμπαριού,κουβερτωμένο στο ίδιο επίπεδο με την επιφάνεια του καταστρώματος,αλλά δεν το θυμάμαι και δεν νομίζω ποτέ να άνοιγε. Από το μπαρκαρίζο χαμηλά, θυμάμαι να φορτώνουν, με μια απλή μαδερένια "σκάλα"....είχα την τύχη μια φορά στον Πειραιά να μπω μέσα σ'αυτό το αμπάρι

Όπως γράφει ο φίλος Μαίανδρος, έχω και εγώ ταξιδέψει στον χώρο αυτόν του Μιαούλη τον Ιούλιο του 1979 για Σχοινούσα και έχω γράψει παραπάνω στο θέμα, πέρα από τα σπασμένα καθίσματα, τις σκουριές και την εγκατάλειψη, θυμάμαι την έντονη οσμή σκουριασμένης λαμαρίνας μαζί με τις οσμές των WC στον χώρο που μάλλον μία φορά καθαριζόντουσαν σε κάθε ταξίδι. Δεν ήταν από τις καλύτερες εμπειρίες μου από τα ακτοπλοϊκά της εποχής.

[ΒΙΚΤΩΡ ΧΙΩΤΗΣ]

Απο αυτο το χωρο περνουσαν τα εμπορευματα και εμπαιναν στο κατω μερος του αμπαριου;

Σωστά,από το μπαρκαρίζο τα εμπορεύματα έμπαιναν εκεί.'Οσο θυμάμαι,σίγουρα μέχρι 1972 δουλεύανε το αμπάρι κανονικά με τις μπίγες.Δλδ στο άνοιγμα επάνω έφευγαν οι σανίδες της κουβέρτας κ εννοείται το κάλυμμα στο ντεκ της τουριστικής.Τα καράβια ήταν καλοτάξιδα κ εγώ που τα πρόλαβα στις καλές τους,πήγαιναν με 14 κόμβους,ταχύτητα ικανοποιητική γιά τα δεδομένα του καιρού εκείνου.
Γιά μένα ήταν οι πρώτες παραστάσεις που είχα από βαπόρι,παιδάκι τότε στη Χίο.Πλαγιοδέτηση κ απόπλους με την άγκυρα κ η καμπάνα να χτυπά τα κλειδιά,βίρα-λάσκα το σπρινγκ κ πάει λέγοντας...Ακόμα ηχούν στα αυτιά μου,σαν να ήταν χθες,ο χαρακτηριστικός ήχος των FIAT ζωντανές δίπλα μου κ το διαπεραστικό,βραχνό σφύριγμα της μπουρούς.
Στο μάθημα της ιχνογραφίας ζώγράφιζα καράβια με σαφή επιρροή από αυτά,με τη δασκάλα να μου λέει,εσύ θα γίνεις ναυπηγός;;
Στο κατάστρωμα περιπάτου,λίγο ήθελες να πιάσεις την θάλασσα που άμα αγρίευε,κατέβαζαν εκείνους τους μουσαμάδες γιατί ερχόταν μέσα...
Δεν είχαν πολυτέλειες αλλά OΛΑ ήταν σε ανθρώπινα μέτρα.

[Maiandros]

Σας ευχαριστω πολυ και τους δυο. Σαφεστατες και πολυ ωραιες περιγραφες.

Παντα μου αρεσουν οι λεπτομερειες που σε βαζουν νοητα αλλα με σαφηνεια μεσα σε ενα βαπορι. Ειδικα οταν μιλαμε για θρυλους των ελληνικων θαλασσων με χρωμα και χαρακτηρα αλλης εποχης ειναι ακομα πιο σημαντικες αυτες οι περιγραφες.

Φιλε Μαιανδρε στο μπαρκαριζο που λες, που ηταν ενα ντεκ κατω απο αυτον τον κλειστο χωρο της τουριστικης, φαινεται στο πλανο του πλοιου οτι ειχε και αλλο ενα μικρο κοινοχρηστο χωρο τουριστικης θεσης περιτριγυρισμενο απο λιγες καμπινες τουριστικης των τεσσαρων ή των εξι ατομων. Απο αυτο το χωρο περνουσαν τα εμπορευματα και εμπαιναν στο κατω μερος του αμπαριου; Τελος ειχες παει ποτε ακομα ενα ντεκ πιο κατω; Εκει που δειχνει οτι ηταν σαλονι-ενδιαιτηση και μερικες ακομα καμπινες, ολα της τουριστικης θεσης, στα ορια της ισαλου ισως και κατω απο αυτη.

Μου κάνει απορία που βλέπω στο πλάνο του Νομικού,που ανέβασε ο φίλος Τοξότης, ότι στον χώρο του αμπαριού δείχνει να υπάρχουν καμπίνες και σαλονάκι(στο PONTE 'B' με ροζ χρώμα).Εγώ μπήκα σ'αυτό το χώρο από το μπαρκαρίζο όταν το πλοίο το είχαν οι αφοί Αγαπητού και ήταν αμπάρι,αποθηκευτικός χώρος...όπως ήταν και από κατασκευής του.Να το άλλαξε ο Νομικός να το έκανε καμπίνες και σαλόνι και μετά ξανά αλλαγή σε αμπάρι;δεν νομίζω...Μήπως το πλάνο απεικονίζει μια αρχική ιδέα η οποία όμως δεν πραγματοποιήθηκε;Πάντως,είχα παρατηρήσει σε φωτογραφίες ότι επί Νομικού,κάποια στιγμή,είχαν ανοιχτεί επιπλέον από ένα φινιστρίνι εκατέρωθεν του μπαρκαρίζου(η διαφορά φαίνεται στις παρακάτω φωτογραφίες που έχουν ανέβει στο nautilia)το ίδιο έγινε και στο ΑΧΙΛΛΕΥΣ.Σε χαμηλότερο κατάστρωμα φίλε Captain_Nionios η χάρη μου δυστυχώς δεν έφτασε

1356046225.jpg 1457288 (2).jpg

[Captain_Nionios]

Φιλε Μαιανδρε νομιζω πως στο Deck B (Ponte B) το πλανο δειχνει την υπαρξη αμπαριου αλλα πρυμα απο το μικρο ροζ χωρο με τις τεσσερις καμπινες και το μικρο κατι σαν σαλονακι. Ειναι αυτο το μεγαλο ορθογωνιο παραλληλογραμο με τις χιαστι γραμμες στη μεση και ειναι συνεχεια των αντιστοιχων ενδειξεων των πιο πανω Deck που μαλλον συμβολιζουν τα ανοιγματα για τη φορτωση του.

Δηλαδη δε νομιζω οτι εκλεισε ο Νομικος το αμπαρι αλλα οτι αυτο ηταν απλα πιο πρυμα. Οποτε εχουμε τις εξης εκδοχες .
Ειτε επι Αγαπητου ειχαν κανει αυτο το χωρο ενιαιο με το αμπαρι, ειτε ναι μεν δε τον ενωσαν με το αμπαρι αλλα το χρησιμοποιουσαν σα δευτερο αποθηκευτικο χωρο με αμεση-ευκολη προσβαση απο το μπαρκαριζο, ειτε επειδη εχουν περασει τα χρονια ισως να μην θυμασαι με πληρη ακριβεια αν περασες απο αυτο το μικρο χωρο πριν μπεις-δεις στο-το αμπαρι.

Τωρα οσον αφορα τα δυο φινιστρινια που προστεθηκαν εκατερωθεν του μπαρκαριζου το παρατηρησα και εγω και πρεπει να ειχε γινει η αλλαγη απο τα πρωτα χρονια του βαποριου στην Ελλαδα.
Συμφωνα με το πλανο του πλοιου δεν θα επρεπε να βλεπουμε τα δυο τελευταια φινιστρινια πρυμα απο το μπαρκαριζο και το ενα πλωρα απο αυτο γιατι στο σχεδιο φαινεται οτι οι καμπινες X, 74 και 73 δεν εχουν. Ομως η λογικη και η θεση τους στο βαπορι μας δειχνει σχεδον με βεβαιοτητα οτι η καμπινα X ειχε τελικα φινιστρινι εξ'αρχης (που δεν το δειχνει στο πλανο) και οτι οι καμπινες 74 και 73 της τουριστικης απεκτησαν στη συνεχεια (που και παλι δεν τα δειχνει στο πλανο).

[Maiandros]

...δεν εννοούσα φίλε Captain_Nionios ότι μπήκα και είδα το αμπάρι που άνοιγε από το κατάστρωμα της πλώρης και εν συνεχεία από το σαλόνι της τουριστικής θέσης(το ορθογώνιο πλαίσιο με τις χιαστές γραμμές),εννοούσα ότι μπήκα στον χώρο με το ροζ χρώμα που στο πλάνο τον δείχνει με καμπίνες/ σαλονάκι,σε αυτό τον χώρο αναφέρομαι ως αμπάρι και μπήκα απ'εξω,από το μπαρκαρίζο για να πάρω με τον θείο μου κάτι πράγματα που περιμέναμε από το νησί. Το πλάνο μάλιστα δείχνει και στις δύο πλευρές συνεχόμενα καθίσματα-καναπέ εκεί που ουσιαστικά ήταν το μπαρκαρίζο,από κει που μπήκα...Αυτό το αμπάρι έλεγα μήπως ο Νομικός το έκανε όπως φαίνεται στο πλάνο(καμπίνες/καθιστικό) όχι το άλλο πρύμα του...Καμπίνες δεν θυμάμαι αν όντως υπήρχαν εκεί,στις γωνίες αλλά καθιστικό στην μέση με παράπλευρα καθίσματα δεν θυμάμαι,αυτό που θυμάμαι είναι ένας χώρος "αποθήκη"....Παρατήρησα ακόμα ότι τον χώρο που το πλάνο τον αναφέρει ως "second class dining room",από το 1974 που γνώρισα το πλοίο τον θυμάμαι ως απλό σαλόνι δεύτερης θέσης ενώ τον χώρο πιο πρύμα που το πλάνο τον αναφέρει ως "second class",τον θυμάμαι,τουλάχιστον όσες φορές ταξίδεψα, άδειο και κλειστό.Επί Νομικού βέβαια πιστεύω ότι ο καθένας από τους χώρους αυτούς θα λειτουργούσε με την ιδιότητα που αναφέρει το πλάνο

[Maiandros]

Όπως γράφει ο φίλος Μαίανδρος, έχω και εγώ ταξιδέψει στον χώρο αυτόν του Μιαούλη τον Ιούλιο του 1979 για Σχοινούσα και έχω γράψει παραπάνω στο θέμα, πέρα από τα σπασμένα καθίσματα, τις σκουριές και την εγκατάλειψη, θυμάμαι την έντονη οσμή σκουριασμένης λαμαρίνας μαζί με τις οσμές των WC στον χώρο που μάλλον μία φορά καθαριζόντουσαν σε κάθε ταξίδι. Δεν ήταν από τις καλύτερες εμπειρίες μου από τα ακτοπλοϊκά της εποχής.

Για τις οσμές από τις τουαλέτες που υπήρχαν εκεί προς την πλώρη έχεις απόλυτο δίκιο,είχα μπει σε μια από αυτές στα τελευταία χρόνια της καριέρας του και κόντεψα να λιποθυμήσω!έλλειψη καθαριότητας,βουλωμένες σωληνώσεις....Ήθελα να το γράψω και αυτό στο προηγούμενο μήνυμά μου,επειδή ήταν έντονο βίωμα,αλλά μου ξέφυγε...

[Takerman]

pagota miaoulis.jpg

Παγωτατζής καραβολάτρης......

Off topic: Κάναμε ουρά στο δημοτικό όταν εμφανιζόταν το τρίκυκλο του παγωτατζή. (όχι του συγκεκριμένου).
Αξέχαστη γεύση προπαντός αν ήταν το παγωτό Παπασπύρου. Οι παλιότεροι θα θυμούνται. Άλλες εποχές, πιο αθώες, πιο αγνές.

[TSS QUEEN ANNA MARIA]

pagota miaoulis.jpg

Παγωτατζής καραβολάτρης......

Off topic: Κάναμε ουρά στο δημοτικό όταν εμφανιζόταν το τρίκυκλο του παγωτατζή. (όχι του συγκεκριμένου).
Αξέχαστη γεύση προπαντός αν ήταν το παγωτό Παπασπύρου. Οι παλιότεροι θα θυμούνται. Άλλες εποχές, πιο αθώες, πιο αγνές.

Και με δύο λ έτσι για να μην το μπερδεύει κανείς με το original... Να σου θυμίσω φίλε Takerman άλλες δύο παλιές μάρκες που έβλεπες στα ψυγεία των παγωτατζήδων με τρίκυκλα: ΑΣΠΡΟ (με τον τόνο στο Ο) και ΑΣΤΥ.

[ΒΙΚΤΩΡ ΧΙΩΤΗΣ]

Και με δύο λ έτσι για να μην το μπερδεύει κανείς με το original... Να σου θυμίσω φίλε Takerman άλλες δύο παλιές μάρκες που έβλεπες στα ψυγεία των παγωτατζήδων με τρίκυκλα: ΑΣΠΡΟ (με τον τόνο στο Ο) και ΑΣΤΥ.

Ήταν ΑΣΠΡΌ από το Ασπρόπυργος.Πολλοί από αυτούς με τα τρίκυκλα είχαν χειροποίητο παγωτό.