Προσέγγιση προβλήτας με πανιά μόνο

[jerry_p]

Γιατί να μην δέσεις τον ντίνκυ από πίσω, και να σπρώχνει το σκαφος?

Γιατί το dinghy θα δυσκολεύεται να ισοροπήσει στην περίπτωση αυτή και χρειάζεται πολύ ικανούς χειρισμούς στη λαγουδέρα της εξωλέμβιας, συχνότατα αποτυχημένους, ενώ με το δέσιμο στην πλευρά πλώρα πρύμα η εξωλέμβια δίνει μόνο πρόωση ανενόχλητα, οπότε μπορείς να έχεις full power και άνεση χειρισμών. Δοκιμάστε το και θα διαπιστώσετε πόσο εύκολο είναι σε σχέση με εναλλακτικές μεθοδολογίες.

[Κουμπαρος]

Παιδιά έτσι ενημερωτικά για τι τινγκυ μιλάμε; Δηλαδή εμένα το 2μετρο τεντερακι μου με την 2,3hp μηχανούλα θα μπορούσε να σπρώξει (στην μπουνάτσα) ένα 36άρι σκάφος 6+ τόνων; Φοβάμαι απλά και να το δοκιμάσω έτσι για την περιέργεια!

[jerry_p]

Παιδιά έτσι ενημερωτικά για τι τινγκυ μιλάμε; Δηλαδή εμένα το 2μετρο τεντερακι μου με την 2,3hp μηχανούλα θα μπορούσε να σπρώξει (στην μπουνάτσα) ένα 36άρι σκάφος 6+ τόνων; Φοβάμαι απλά και να το δοκιμάσω έτσι για την περιέργεια!

Φίλε Κουμπάρε,

δοκίμασέ το σε μια βόλτα για μπάνιο, για να ξέρεις όταν θα το χρειαστείς. Δεν διακινδυνεύεις τίποτα, άλλωστε η μηχανή τραβάει ανάλογα με την ιπποδύναμή της, άρα το tenderάκι ζορίζεται λιγότερο. Δένεις το πρυμνιό σχοινί επάνω στην εξωλέμβια και ζορίζεις ελάχιστα το βαρκάκι. Τώρα σε πόσο χρόνο μπορούν να επιταχύνουν οι 6+ τόνοι, θα το διαπιστώσεις ώστε να έχεις τη γνώση αυτή διαθέσιμοι. Μήν ξεχνάς ότι 2,3 hp είναι το 10% της ισχύος που θα μπορούσε να έχει σαν κύρια μηχανή χωρίς τις τριβές βοηθητικών συστημάτων (ψύξη - alternator - κ.λ.π.), άξονα κ.λ.π.

[synodigos]

Στα μαθηματα δοκιμασα την πλαγιοδετηση με πανια.Ειχαμε μονο μαιστρα.Χρειαζεσαι αρκετα ατομα,χωρο και τυχη.Επιλεγεις να πλαγιοδετησεις σε μερος που το σκαφος οταν θα φτασει στον ντοκο να ορθοπλωρισει οσο ειναι δυνατον.Ετσι μπορεις να ελεγχεις την ταχυτητα σου.Αμεσως λασκα το μανταρι να πεσει το πανι και σαλτο εξω κανα 2 ατομα να κρατησουν το σκαφος.Τωρα κατα ποσο μπορεις να βρεις μερος σε ντοκο αρκετο και ανεμο να ειναι παραλληλος σε αυτον αλλο θεμα.

[mangos]

Γιατί το dinghy θα δυσκολεύεται να ισοροπήσει στην περίπτωση αυτή και χρειάζεται πολύ ικανούς χειρισμούς στη λαγουδέρα της εξωλέμβιας, συχνότατα αποτυχημένους, ενώ με το δέσιμο στην πλευρά πλώρα πρύμα η εξωλέμβια δίνει μόνο πρόωση ανενόχλητα, οπότε μπορείς να έχεις full power και άνεση χειρισμών. Δοκιμάστε το και θα διαπιστώσετε πόσο εύκολο είναι σε σχέση με εναλλακτικές μεθοδολογίες.

Θα το δοκιμάσω.
Θα επανέλθω μετά την δοκιμή...

[jerry_p]

Στα μαθηματα δοκιμασα την πλαγιοδετηση με πανια.Ειχαμε μονο μαιστρα.Χρειαζεσαι αρκετα ατομα,χωρο και τυχη.Επιλεγεις να πλαγιοδετησεις σε μερος που το σκαφος οταν θα φτασει στον ντοκο να ορθοπλωρισει οσο ειναι δυνατον.Ετσι μπορεις να ελεγχεις την ταχυτητα σου.Αμεσως λασκα το μανταρι να πεσει το πανι και σαλτο εξω κανα 2 ατομα να κρατησουν το σκαφος.Τωρα κατα ποσο μπορεις να βρεις μερος σε ντοκο αρκετο και ανεμο να ειναι παραλληλος σε αυτον αλλο θεμα.

Φίλε synodigos

Δεν έχει σημασία, η εξάσκηση σε κάνει να αναγνωρίζεις τα χαρακτηριστικά του εφικτού και να οργανώνεις το αντίστοιχο πλάνο όταν θα χρειαστεί. Όσο περισσότερο εξασκείσαι τόσο λιγότερη τύχη χρειάζεσαι.
Εάν έχεις ορθοπλωρίσει καλά σε σταθερό άνεμο, το λάσκα μαντάρι μπορεί να γίνει πολύ αργότερα. αρκεί λάσκα σκότα και προσοχή στη μάτσα για κανένα κεφάλι.

[jerry_p]

Να λοιπόν που αυτό το καλοκαίρι μου έτυχε ακριβώς ότι συζητούσαμε. Έσπασε η βάση του alternator (ο τεντωτήρας συγκεκριμένα) και έσκασε επάνω στο φίλτρο λαδιού !!, το οποίο έσκισε και σε 1-1,5 λεπτό μέχρι να συνειδητοποιήσω στοιχειωδώς το πρόβλημα, άδειασε τα λάδια στο μηχανοστάσιο (και όχι μόνο).
¶ρα μηχανή πάπαλα.
Ευτυχώς, φύσαγε, 25-30 knots γεμάτα, οπότε μαζέψαμε στοιχειωδώς τα λάδια, κλείσαμε το μηχανοστάσιο, καθαρίσαμε καλά το χώρο που θα κινούμαστε (μην σπάσουμε κανένα πόδι από πατινάζ στο λάδι), και βιράραμε ένα μικρό φλόκο, μαζί με τη μαίστρα (2η μούδα) που ήδη είχαμε. Η ρότα μας ήταν για Σύρο από Δονούσα και συνεχίσαμε με πολύ καλές ταχύτητες, όρτσα, αλλά χωρίς τακ.
Φτάσαμε Σύρο σούρουπο και ευτυχώς διαβασμένοι. Είχαμε μάθει ότι δυτικά από τις δεξαμενές των ναυπηγείων υπάρχει ένας ωραίος ντόκος που κόβει αρκετά αέρα αλλά κυρίως τη ρεστία και δίνει και πλευρά παράλληλη στο βοριά για προσέγγιση όρτσα. Κατεβάσαμε μέσα στο λιμάνι μαίστρα γιατί αλλιώς ταξιδεύαμε με "χίλια" και αφήσαμε την Νο 4, με την οποία καταφέραμε να ρυθμίζουμε την ταχύτητά μας τόσο καλά, που πιστεύω ότι με τη μηχανή θα τα καταφέρναμε χειρότερα (τρόπος του λέγειν). Η προσέγγιση με τον καιρό στην πλώρη ήταν πολύ ήπια και το δέσιμο χωρίς προβλήματα, αφού το σκάφος βρέθηκε ακινητοποιημένο στο μώλο, χωρίς πίεση και με άφθονο χρόνο για οποιοδήποτε δέσιμο, ακόμα και για πιθανά λάθη. Η αλήθεια είναι ότι μας περίμενε ένας άνθρωπος από τον όμιλο της Σύρου στο μώλο, αλλά η βοήθειά του ήταν σε αυτό το στάδιο κύρια ψυχολογική. Η βασική του πολύτιμη βοήθεια ήταν η πληροφόρηση για το ιδανικό σημείο που προσεγγίσαμε.
Το μόνο πρόβλημα ήταν την επόμενη ημέρα το ολοήμερο καθάρισμα του σκάφους και της μηχανής από τα λάδια !! (πινέλα, διαλύτες, στουπιά, απορρυπαντικά, σφουγγάρια, δοχεία ..... ). Η επισκευή αποδείχθηκε αστεία μπροστά στο καθάρισμα.

Την αναφορά στο γεγονός έκανα, κύρια για να επισημάνω ότι όλα τα προβλήματα στη θάλασσα θέλουν ψύχραιμη αντιμετώπιση και μπορούν έτσι να έχουν αίσιο τέλος και γιατί όχι, να είναι ακόμα και διασκεδαστικά για το πλήρωμα, μέσα στην ατυχία τους.

[abraxas]

Εμείς το δοκιμάσαμε 2 ή 3 φορες, αποκλειστικά με τζένοα, την οποια τυλίγαμε σιγά σιγά μεχρι να δεσουμε.
Φυσικά αυτό έγινε εντελώς για την πλάκα μας, αλλά σε δυσκολο μερος της μαρίνας και οπωσδηποτε εαν κατι στραβο τυχαινε, ξεραμε οτι ειχαμε και τη μηχανη.
Η ψυχολογία οπωσδηποτε αλλάζει εαν ξερεις οτι δεν εχεις εναλλακτική επιλογη και εαν αποτυχεις με την πρώτη, την εκατσες (κυριολεκτικά).

[yorpapadopoulos]

Παιδιά εμένα μου έχει συμβεί 2 φορές το σκηνικό αυτό και τις δύο με 3-4 μίλια αέρα. Τη πρώτη φορά στα Μουδανιά χρησιμοποίησα μόνο τζένοα με το σκεπτικό ότι είναι εύκολη στο χειρισμό σε τακ, είναι μικρότερη της μαΐστρας και την απενεργοποιείς αμέσως με ένα λύσιμο του φρένου. (Τη λύση της άγκυρας από πρίμα δεν τη σκέφτηκα για φρένο). Το αποτέλεσμα ήταν να μου βγει η πίστη μέχρι να μπορέσω κατΆ αρχήν να κουμαντάρω το σκάφος και έπειτα να δέσω. Το πιάσιμο του αέρα πλώρα καταστούσε το πηδάλιο πολύ νωχελικό και σε περιπτώσεις ανύπαρκτο. Για να μπορέσω να επαναφέρω τον έλεγχο χρειάστηκε να κάνω κάποιες ριψοκίνδυνες μεταβολές προς την πλευρά της παραλίας. Τελικά έδεσα πλάγια αλλά κουράστηκα και δε το ξανακάνω.

Η επόμενη φορά ήταν στο λιμανάκι της Νέας Φώκαιας - πιάστηκε ένα σχοινάκι στη προπέλα και δε μου άναβε τη μηχανή. Ήταν νύχτα και είναι επικίνδυνο λιμάνι. Πριν μπεις έχει στο κέντρο ένα μεγάλο σκόπελο. Αυτή τη φορά μούδαρα τη μαΐστρα και κατέβασα τελείως τη τζένοα. Πολύ καλύτερος έλεγχος αλλά για να έχω γρήγορη απελευθέρωση του πανιού από τον αέρα κρατούσα τη μούδα με το ένα χέρι και με το άλλο το πηδάλιο. Στο μέρος που ήθελα άφησα το πανί να καταρρεύσει και λάσκαρα εντελώς Τη σκότα της μάτσας.

Αν μου ξανασυμβεί θα δουλέψω μόνο μαΐστρα. Βέβαια τεράστιο πλεονέκτημα για ασφαλές δέσιμο αποδείχτηκε το μήκος του σκάφους που είναι 20 πόδια. Στο μεταξύ έχω παραγγείλει μια καινούργια εξωλέμβια ultralong…

Γ.Α.Π.