Banned
Καλα..εγω νομιζα πως ειναι απο το ..ορνες ..και καλα ορνες οι μηχανες!! Παντως στα πλανα του πλοιου που ειδα..και οσο μου ειπαν ,πως ο αξονας μπαινει σε διαφορετικη θεση απο οτι σε ενα κλασσικο πλοιο..δηλαδη..θεωρητικα στις συνηθισμενες μηχανες υπαρχει μια κλιση 5-10 μοιρων..ενω εδω ειναι ευθεια?
Administrator
To άτυχο βαπόρι στην Αλιάγα...
fairsky aliaga.jpg
πηγή
Υποπλοίαρχος
Ειχαν γραψει στον ΕΦΟΠΛΙΣΤΗ πριν 15 χρονια περιπου οτι ειχε σοβαρα προβληματα με τα ελασματα του και υπηρχε ενας προβληματισμος για το ποσο ανθεκτικα στον χρονο ειναι τα νεα,τοτε, κρουαζιεροπλοια.Προφανως δεν φταινε μονο τ αδιφαγα καζανια για πετρελαιο αλλα απο οτι εγραφαν πριν χρονια και η ιδια κατασταση του πλοιου
Δόκιμος Πλοίαρχος
Ειχα γραψει μολις "εν ολιγοις η αυξημενη καταναλωση κ τα μηχανολογικα του θεματα φταινε που παει για διαλυση η ειναι και κατι αλλο?" αλλα πανω που ημουν ετοιμος να το στειλω, ειδα το τελευταιο ποστ του BEN BRUCE και με καλυψε.
Υποθετικη ερωτηση μιας και δεν το κατεχω: Υπηρχε περιπτωση να παει για διαλυση λογω 100% αποκλειστικα υψηλης καταναλωσης?Ειναι πιο συμφερουσα η διαλυση του πλοιου απο το να αλλαχθουν οι μηχανες π.χ.??
Υποπλοίαρχος
Πριν μερικά χρόνια στην Αυστραλία είχε ξαφνικά εισροή υδάτων.'Εχουμε πει κ πιό πίσω ότι η αλλαγή από ατμό (τι αναχρονισμός εν έτει 1984!) σε ντήζελ είναι δύσκολη υπόθεση κ όχι πάντα επιτυχημένη.Νομίζω όμως κ με όλα αυτά το έφαγε η κρίση. Σε καλές εποχές κ γιά προβληματικά βαπόρια,όχι μεγάλης ηλικίας,κάποια απασχόληση βρισκόταν.Αρχική Δημοσίευση από Aquaman
Δόκιμος Πλοίαρχος
Ευχαριστω για τις πληροφοριες!Τελικα αυτη η κριση τρωει τα παντα σαν καρκινωμα.Και το χειροτερο ειναι οτι δεν ειμαστε στο ναδιρ ακομα.
Υποπλοίαρχος
Fairsky (II) {Sky Princess, Pacific Sky, Sky Wonder, Atlantic Star}
Μετά την λήξη του Βʼ Παγκοσμίου πολέμου η εταιρία του ρώσου πρόσφυγα Alexandre Vlasov Societa Italiana Transporti Maritima SpA με βάση την Ιταλία γνωστή ως SITMAR που έχασε τα δύο μικρά φορτηγά της κατά την διάρκεια του πολέμου, άρχισε να ανοικοδομείται με αγορές παλιών μεταγωγικών C3 του αμερικανικού πολεμικού ναυτικού τα οποία μετασκεύαζε σε επιβατηγά μεταναστευτικά πλοία. Η SITMAR εκτός από την μεταναστευτική γραμμή της Αυστραλίας και της Β. Αμερικής έκανε από την δεκαετία του 70 δυναμική είσοδο στην κρουαζιέρα της Αλάσκας, του Μεξικού και της Καραϊβικής και μετά από μεγάλη επιτυχία, στις αρχές του 80 αποφάσισε να προχωρήσει στην ναυπήγηση του πρώτου της νεότευκτου κρουαζιερόπλοιου. Το νέο κρουαζιερόπλοιο ήταν πολύ μεγαλύτερο από τα προηγούμενα καράβια του στόλου της και ένα από τα μεγαλύτερα κρουαζιερόπλοια που ναυπηγήθηκαν την δεκαετία του 80. Η καθέλκυσή του στα γαλλικά ναυπηγεία Chantiers du Nord et de la Mediterranee (CNIM) στην La Seyne κοντά στην Τουλόν έγινε τον Νοέμβριο του 1982 χωρίς να βαφτιστεί. Το εκτόπισμά του ήταν 46.087 τόνοι, είχε μήκος 240 μέτρα, πλάτος 28, χωρητικότητα 1.600 επιβατών (1.764 με τις αναδιπλούμενες κουκέτες), είχε τρεις ατμοστρόβιλους General Electric-CNIM 29.500 ίππων που κινούσαν δύο προπέλες με υπηρ. ταχύτητα 19,8 κόμβων (max. 22). Το παράδοξο με το κατά τʼ άλλα μοντέρνο καράβι αυτό ήταν ότι είχε ατμοστρόβιλους αντί δηζελομηχανών με την αιτιολογία του Vlasov και της SITMAR ότι επειδή οι μηχανικοί της ήταν εξειδικευμένοι σε αυτούς τους τύπους κινητήρων στα καράβια της θα εξασφάλιζαν καλύτερη οικονομία στην λειτουργία τους που επιπλέον δεν παρουσίαζαν κραδασμούς. Ιστορικά ήταν το τελευταίο επιβατηγό καράβι στον κόσμο που κατασκευάστηκε με ατμοστρόβιλους. Παραδόθηκε στην εταιρία του τον Απρίλιο του 1984, μετά από δίμηνη καθυστέρηση του ναυπηγείου, και κατά το ταξίδι παράδοσής του από την Μασσαλία στο Λος ¶ντζελες μέσω Γιβραλτάρ, Curacao και διώρυγας του Παναμά, πάνω στο πλοίο εκατοντάδες εργάτες του ναυπηγείου ολοκλήρωναν τα φινιρίσματα πριν ξεκινήσει την πρώτη κρουαζιέρα του. Στις 5 Μαίου έγινε η βάφτισή του στον παλιό επιβατικό σταθμό της Matson στο λιμάνι του Λος ¶ντζελες, και πήρε το όνομα Fairsky (II) με σημαία Λιβερίας και λιμάνι την Μονρόβια. Λίγα χρόνια πριν, η πρώτη σκέψη της εταιρίας ήταν η μετασκευή του πορτογαλικού Principe Perfeito σε κρουαζιερόπλοιο με το ίδιο όνομα αλλά η ιδέα εγκαταλείφθηκε και υιοθετήθηκε η λύση ενός νεότευκτου η οποία τελικά υλοποιήθηκε το 1984. Με την ολοκλήρωση της τελετής της βάφτισης ξεκίνησε την πρώτη 7ήμερη κρουαζιέρα του γύρω από λιμάνια και θέρετρα του Μεξικού όπως τα Puerto Vallarta, Mazatlan, και Cabo San Lucas με το χαρακτηριστικό ώχρα χρώμα στην τσιμινιέρα και το μπλε V σινιάλο από το πρώτο γράμμα του επιθέτου του ιδιοκτήτη του. Στη συνέχεια, έκανε ελάχιστες κρουαζιέρες γύρω από το Μεξικό 10ήμερης διάρκειας και μεταφέρθηκε στο Σαν Φρανσίσκο για να ξεκινήσει τις 7ήμερες καλοκαιρινές κρουαζιέρες της Αλάσκας μέσω Βανκούβερ Καναδά. Το καράβι πολύ γρήγορα έγινε περιζήτητο λόγω του καλού ονόματος της SITMAR και της γιορτινής ατμόσφαιρας στα καράβια της, την οποία ονόμαζαν Home Lines των δυτικών ακτών της Αμερικής, αλλά και λόγω της άψογης εξυπηρέτησης με επί το πλείστον άγγλους και ιταλούς αξιωματικούς και ιταλούς σερβιτόρους και σεφ της κουζίνας στα δύο εστιατόρια του πλοίου που θύμιζε τις παλιές καλές εποχές της Italian Line. Το 1987 άλλαξε βάση και από το Fort Lauderdale της Φλόριντας έκανε 8ήμερες κρουαζιέρες στην Καραϊβική. Την ίδια χρονιά, ο A. Vlasov απεβίωσε και σύντομα η SITMAR βγήκε προς πώληση. Το 1988 αγοράστηκε από την P&O και το καράβι εντάχθηκε στον στόλο της Princess Cruises με το όνομα Sky Princess. Με την παραλαβή του ξεκίνησε μία 28ήμερη κρουαζιέρα από το Σαν Φρανσίσκο μέσω Χαβάης προς νησιά του νότιου Ειρηνικού μέχρι το Σίδνεϋ της Αυστραλίας. Εκεί αντικατέστησε το Fair Princess (πρώην Carinthia της Cunard, Fairland, Fairsea της SITMAR) για κρουαζιέρες στον νότιο Ειρηνικό με βάση το Σίδνεϋ. Τα επόμενα χρόνια μεταφέρθηκε πάλι στο Σαν Φρανσίσκο για τις καλοκαιρινές 11ήμερες κρουαζιέρες στην Αλάσκα και τον χειμώνα έκανε 17ήμερες κρουαζιέρες από το Σίδνεϋ και την Νέα Ζηλανδία προς τα εξωτικά νησιά του νοτίου Ειρηνικού μέχρι την Ταϊτή και την γαλλική Πολυνησία. Το 2000 μεταφέρθηκε στην P&O Αυστραλίας και άλλαξε πάλι όνομα, αυτή τη φορά σε Pacific Sky με νέα χρώματα και σινιάλα και με αντικείμενο πάντα τις κρουαζιέρες του νοτίου Ειρηνικού από το Σίδνεϋ. Η επιτυχία του εγχειρήματος ώθησε την P&O Αυστραλίας να εμπλουτίσει τον στόλο της με πολλά νέα καράβια και να καθιερώσει την κρουαζιέρα με βάση την Αυστραλία. Το 2005 το καράβι ξεκίνησε νέο πρόγραμμα 7ήμερων κρουαζιερών από την Σιγκαπούρη με δημοφιλείς προορισμούς όπως η Kuala Lumpur στη Μαλαισία και το Phuket στην Ταϊλάνδη, επεκτείνοντας την γκάμα κρουαζιερών στην νότιο Ασία. Στις 7 Μαρτίου του 2006 παρουσίασε βλάβη στις μηχανές του με αποτέλεσμα να παραμείνει ακυβέρνητο για 30 ώρες στα στενά της Malacca. Την ίδια χρονιά, με την παραλαβή όλο και περισσότερων νεότευκτων μεγαθηρίων της P&O κλάσης Grand και Sea, αποφασίστηκε η πώληση του Pacific Sky στην ισπανική Pullmantur Cruises η οποία το ονόμασε Sky Wonder με σημαία Μάλτας και νηολόγιο Βαλέτα. Η Pullmantur το έβαλε στην δυτική Μεσόγειο και Αδριατική, και για τον χειμώνα 2006/07 το ναύλωσε στην CVC της Βραζιλίας για κρουαζιέρες στη νότιο Αμερική από Βραζιλία μέχρι Αργεντινή και Ουρουγουάη. Λίγους μήνες μετά την αγορά του Sky Wonder, η Pullmantur πουλήθηκε στην Royal Caribbean Cruise Line χωρίς να αλλάξει κάτι στην διαχείριση του καραβιού. Στις 7 Ιανουαρίου του 2007 το καράβι κάθισε από λάθος υπολογισμό του πλοιάρχου του στα αβαθή του ποταμού Rio de la Plata, έξω από το λιμάνι του Μπουένος ¶ϊρες και αποκολλήθηκε την επόμενη ημέρα. Το καλοκαίρι του 2008 μετά από το χειμερινό πρόγραμμα στην νότιο Αμερική, έκανε επί το πλείστον 7ήμερες κρουαζιέρες στο Αιγαίο με βάση τον Πειραιά και την Κων/πολη εναλλάξ. Στις 25 Μαρτίου 2008 κατά την διάρκεια ελιγμών πρόσδεσης με την βοήθεια ρυμουλκού στο λιμάνι του Κουσάντασι, λόγω του ισχυρού αέρα το ρυμουλκό έχασε τον έλεγχο με αποτέλεσμα το καράβι να καθίσει στα αβαθή του λιμανιού μπλοκάροντας την είσοδο της μαρίνας με κίνδυνο να καταλήξει στα βράχια. Η επιχείρηση αποκόλλησής του κράτησε τρεις ημέρες μέχρι να βρεθεί ικανός αριθμός ρυμουλκών για να το απομακρύνει. Την ίδια χρονιά άρχισαν να φαίνονται πλέον σοβαρά προβλήματα με τους ατμοστροβίλους του, τον κλιματισμό και το αποχετευτικό σύστημα με αποτέλεσμα την μαζική δικαστική αγωγή των επιβατών του που ζητούσαν αποζημιώσεις για τις μεγάλες καθυστερήσεις στην εκτέλεση των κρουαζιερών με συνέπεια την ακύρωση του προγράμματος κρουαζιερών του για να παροπλιστεί στην Ελευσίνα μπροστά στις εγκαταστάσεις της Petrola. Τον Απρίλιο του 2009 με νέο όνομα Atlantic Star (πρώτη φορά χωρίς το συνθετικό Sky στο όνομά του), πιθανόν λόγω της δυσφήμισης από τις πολλαπλές βλάβες του, και με τα νέα σινιάλα και το κόκκινο χρώμα της Pullmantur ξεκινά πρόγραμμα 8ήμερων κρουαζιερών για την πορτογαλική αγορά στην δυτική Μεσόγειο, δυτική Αφρική και Μαδέρα με βάση την Λισαβώνα. Η αποτυχία όμως του προγράμματος ανάγκασε την Pullmatur να ακυρώσει το υπόλοιπο πρόγραμμά του και να το στείλει μέσα στην καλοκαιρινή σαιζόν για παροπλισμό στην Μασσαλία. Το 2010 ακούστηκε και γράφηκε στον Τύπο για την επικείμενη πώλησή του στην εταιρία Kyma Ship Management του Πάρι Κατσούφη για να ναυλωθεί, αφού αντικατασταθούν οι μηχανές του με δηζελομηχανές, στον γερμανικό tour operator Lord Nelson Seereisen με το όνομα Mona Lisa II. Μάλιστα, οι νέες μηχανές του θα προερχόντουσαν από το ημιτελές Zoe, πρώην Regent Sky του Λελάκη, που ποτέ δεν χρησιμοποιήθηκαν. Η πώληση αυτή μάλλον δεν προχώρησε ή τουλάχιστον δεν επαληθεύτηκε (λόγω του ασύμφορου κόστους αντικατάστασης των μηχανών και αποκατάστασης των άλλων προβλημάτων), και η μητρική RCCL το πούλησε τον Ιανουάριο του 2013 στα γαλλικά ναυπηγεία STX σαν μέρος της χρηματοδότησης της ναυπήγησης νέων καραβιών της κλάσης Oasis. Τον Μάρτιο του 2013 απέπλευσε από την Μασσαλία ρυμουλκούμενο και με το όνομα Antic και σημαία των νησιών Marshall, εν μέσω κριτικών και διαμαρτυριών προς την Γαλλία που επέτρεψε την αναχώρησή του με τον αμίαντο που περιείχε σε μεγάλη ποσότητα, για διάλυση στην Alang της Ινδίας. Ενώ κατευθυνόταν προς το Σουέζ το ρυμουλκό άλλαξε πορεία και στις 4 Απριλίου το καράβι οδηγήθηκε στην αμμουδιά της Aliaga στην Τουρκία για διάλυση. Έτσι άδοξα μετά από μόνο 29 χρόνια ζωής κατέληξε πρώιμα για σκραπ ένα όμορφο καράβι στο οποίο ποτέ δεν άλλαξε η αρχική του εμφάνιση παρά τις αλλαγές ιδιοκτησίας αλλά άτυχο κυρίως λόγω της επιλογής των ατμοστροβίλων για την πρόωσή του.
Με τα χρώματα και σινιάλα της SITMAR όταν μεσουρανούσε σαν Fairsky
Fairsky6.jpg
Με τα νέα σινιάλα της Princess Cruises σαν Sky Princess
Sky_Princess_17Jan1998.jpg
Με τα σινιάλα και χρώματα της P&O Australia σαν Pacific Sky
Pacific_Sky3.jpg
Πιο γνώριμο σε εμάς σαν Sky Wonder της Pullmantur
SkyWonder_0424.jpg
Στα τελευταία του σαν Atlantic Star
atlantic_star4.jpg
Πηγή shipsnostalgia
Υποπλοίαρχος
Αριστη παρουσιαση ενος κρουαζιεροπλοιου που περασε στην ιστορια απο τον φιλο TSS QUEEN ANNA MARIA
Υποπλοίαρχος
Ευχαριστώ τον φίλο Ben για τα καλά του σχόλια, και θα παρακαλούσα τους moderators να προσθέσουν και τα παλαιότερα ονόματα Fairsky, Sky Princess και Pacific Sky στην επικεφαλίδα του θέματος και να το μεταφέρουν στα RIP ιστορικά κρουαζιερόπλοια.
Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη TSS QUEEN ANNA MARIA : 19-07-2013 στις 15:09
Υποπλοίαρχος
Μία ακόμα αναλυτικότατη και ενδιαφέρουσα παρουσίαση ενός κρουαζιερόπλοιου με όμορφες γραμμές, που πραγματικά στάθηκε άτυχο και κατέληξε πολυ νωρις στα διαλυτήρια.
Δικαιώματα - Επιλογές
Απάντηση με παράθεση