Σελίδα 2 από 7 ΠρώτηΠρώτη 1234 ... ΤελευταίαΤελευταία
Εμφάνιση αποτελεσμάτων σε εξέλιξη 11 έως 20 από 69

Θέμα: Ionian Glory [Queen Vergina, Compiegne, Freedom 1, Alamira]

  1. #11
    Εγγραφή
    Dec 2005
    Μηνύματα
    1.374

    Προεπιλογή

    Απο τα ομορφότερα βαπόρια που πέρασαν στην Αδριατική. Αν δεν κάνω λάθος, πρέπει να είχε περάσει και υπο τα σινιάλα της Seven Islands Lines έτσι δεν είναι??? Ευχαριστούμε Vinman

  2. #12
    Εγγραφή
    Apr 2008
    Μηνύματα
    634

    Προεπιλογή

    Η μετασκευή που έγινε το χάλασε πολύ το βαπόρι. Το Γκλόρυ προαναγγέλει το Δήλος με παρόμοιο τρόπο που το Αιγαίο προμήνυε το Γεώργιος. Ευτυχώς και στις δύο περιπτώσεις οι διάδοχοι ήταν πιο όμορφοι. Εύγε σε Μάνο, Ελληνίς και Α.Μώλο και Έσπερο!

  3. #13
    Εγγραφή
    Nov 2007
    Μηνύματα
    1.263

    Προεπιλογή

    Βλέπετε στις γραμμές του τον πρόγονο του ΕΓΝΑΤΙΑ;

  4. #14
    Εγγραφή
    Mar 2008
    Περιοχή
    Κεφαλλονιά
    Μηνύματα
    3.180

    Προεπιλογή


    Φωτογραφίες με πολύ μεγάλη ιστορική αξία φίλε Vinman!!!

    Θύμαμαι κάμποσα ταξίδια με το Ionian Glory μεταξύ Σάμης και Κέρκυρας στο μπαρ με τα καφετί/πορτοκαλί καθίσματα ;-)

    Ωραίοι καιροί τότε ...

  5. #15
    Εγγραφή
    Feb 2008
    Περιοχή
    East Med
    Μηνύματα
    1.091

    Προεπιλογή

    Το πλοίο έχει πινελιές που αναδεικνύουν την προσωπικότητα πολλών Γαλλικών σκαριών. Γεννήθηκε, όπως το Εγνατία, στη Γαλλική γιάρδα Dubigeon-Normandie της Νάντης;
    [B][COLOR="RoyalBlue"][I][U][URL="http://img132.imageshack.us/img132/6466/elliios1972sig.jpg"]Κυκλαδίτικο Ξαραθύμιο[/URL][/U][/I][/COLOR][/B]

  6. #16
    Εγγραφή
    Apr 2008
    Μηνύματα
    634

    Προεπιλογή Πολύτεκνη οικογένεια

    Αγαπητέ Έσπερε και Νίκο μου ανοίκσατε την όρεξη. Αν σας αρέσει η κολοκυθόπιτα, αγάντα λοιπόν. Υπάρχει όντως μία σχέση ανάμεσα στο Compiegne (Ionian Glory), το Villandry (Δήλος), το Valencay (Επτάνησος) και το Chantilly (Ολύμπια). Το Compiegne και το Εγνατία κατασκευάστηκαν στο ίδιο ναυπηγείο (Ηνωμένα ναυπηγεία Chantiers Reuins Loire-Normandie, όπως λέμε Ηνωμένα Ναυπηγεία Περάματος-ΙΤΕΑ ΑΕΒΕΕ -η ισχύς εν τη ενώσει) σύμφωνα με τον Σουηδό.Τα Δήλος και το Ολύμπια στο ίδιο ναυπηγείο με ένα χρόνο διαφορά και το Επτάνησος την ίδια χρονιά με το Δήλος σε τρίτο ναυπηγείο. Όλα πάντως στην ίδια γεωγραφική περιοχή. Ωστόσο πιστεύω ότι το Εγνατία είναι μάλλον μακρινός συγγενής του Compiegne.

    Θεωρώ μετεξέλιξη του Compiegne τα τρία αδελφάκια Δήλος, Επτάνησος και Ολύμπια με το τελευταίο να το θεωρώ ελαφρώς πιο όμορφο (Νιόνιο μη με φας, τεκμηριώνω) και δουλεμένο από όλα (παραθέτω φωτογραφίες τους προτού υποστούν μαζικές μετασκευές, όπως ήταν ακριβώς στα πρώτα τους βήματα. Εκεί φαίνεται πόσο «αδελφάκι» και όχι ξαδελφάκι είναι το μικρό σε σχέση με τα δύο μεγάλα). Τα τρία αδελφάκια σε σχέση με το μπαμπά είναι ακόμα πιο επιθετικά και τσαμπουκαλεμένα (βλέπε πλώρη λεπίδα, καθρέφτης, γέφυρα). Δίνεται η εντύπωση ότι ο ναυπηγός που κρύβεται από πίσω είναι ο ίδιος και μετεξελίσσει το ίδιο θέμα με πιο επιθετικά στοιχεία.

    Στην περίπτωση του Εγνατία υπάρχουν κοινά στοιχεία με το Compiegne, αλλά εδώ ο ποιητής μένει μόνο σε κάποια κοινά στοιχεία που ακολουθούν την γάστρα μέχρι και τα μπούνια και μας δίνει ένα πλοίο με πιο «γλυκειές» γραμμές, πιο μοντέρνες, αλλά λιγότερο επιθετικές. Η υπερκατασκευή στο Εγνατία είναι αρκετά διαφορετική, πιο σαλονάτη. Το Εγνατία καταλήγει σε μία σαφώς πιο απαλή πλώρη και σου δίνει κάπως την εντύπωση ότι είναι κρουαζιερόπλοιο ενώ το Compiegne πολεμικό.

    Αυτήν την «τσαντίλα» και «αγρίλα» του Compiegne κληρονόμησαν και τα 3 αδελφάκια με το Ολύμπια να κάνει ένα βήμα πίσω σε επιθετικότητα, με λιγότερα «νεύρα» στους κυρτούς νομείς και περισσότερη χάρη στην υπερκατασκευή. Το ατύχημα που συνέβη στο Ολύμπια και οι κατοπινές μετασκευές του χάλασαν τον καθρέφτη της πλώρας, τα όκια της άγκυρας και την υπερκατασκευή. Όλες αυτές οι ασχήμιες προστεθήκαν συσσωρευτικά με αποτέλεσμα το φανταστικό αυτό πλοίο να έχει αποκτήσει μία γιαπωνεζοειδή γέφυρα, μία υπερκατασκευή στην πρύμνη μασκαρόνε αλά «γκρέκα» και μία τρισάθλια γκουμούτσα είς την πλώρην, κλπ κλπ κλπ

    Θεωρώ επίσης ότι σπέρματα του Εγνατία υπάρχουν στο αρκετά κατοπινό Ναϊάς ΙΙ και στο Γκόλντεν Βεργίνα. Υποκλίνομαι στην γαλλική φινέτσα και δικαιολογώ απόλυτα την λατρεία του Νιόνιου για το Δήλος. Δεν κατάλαβα όμως τί βρίσκει σε αυτό το Επτάνησος...!

    Και τα πνευματικά δικαιώματα των φωτογραφιών, παρμένα όλα από το http://www.faktaomfartyg.se


    1) © Foto Fotoflite.
    2) © Foto Fotoflite.
    3) © Foto Fotoflite.
    4) Vykort från Nicolas Levy samling
    Συνημένες Εικόνες Συνημένες Εικόνες

  7. #17
    Εγγραφή
    Apr 2008
    Μηνύματα
    634

    Προεπιλογή

    Θεώρησα ανάξιο μνείας φίλε Έσπερε να ασχοληθώ με το Compiegne ως Ionian Glory ή Queen Vergina. Με τη μετασκευή που αυτό υπέστη, όντως παραπέμπει στο Εγνατία, αλλά η επέμβαση αυτή ήταν άλλη μία ατσούμπαλη καταπάτηση νόμων αρμονίας και αισθητικής στο βωμό της 'κονόμας. Και φυσικά δεν υπήρχε πρόθεση από την πλευρά του ναυπηγού και του πλοιοκτήτη να μοιάσει το σκαρί στο Εγνατία με τις διάφορες μετασκευές. Αντιθέτως, η μετασκευή στο Επτάνησος και το Δήλος δεν ήταν προκλητική, αλλά μάλλον πετυχημένη. Προσωπική γνώμη πάντα.

  8. #18
    Εγγραφή
    Feb 2008
    Περιοχή
    East Med
    Μηνύματα
    1.091

    Προεπιλογή

    Ντίνο, εύγε για τον κόπο και το ναυπηγικό μεράκι σου. Το μήνυμα σου ήταν κατατοπιστικό και επιβεβαίωσες τις υποψίες μου, μιας και δεν έιμαι ναυπηγός, ότι όντως πρόκειται για πολύτεκνη οικογένεια (ταιριαστός όρος). Τέτοιες δημοσιεύσεις λείπουν από το φόρουμ και ρίχνουν άπλετο φως στις κρυφές πτυχές της ναυπηγικής φιλοσοφίας. Πολλές φορές παρατηρώ τις γραμμές ενός σκαριού αλλά χωρίς ναυπηγικές γνώσεις είναι πολύ δύσκολο να ενώσω τις τελείες.

    Θα συμφωνήσω με την άποψη σου ότι τα Ολύμπια και Εγνατία έχουν μια εκλεκτική φινέτσα ενώ τα Compegne, Δήλος, και Επτάνησος βρίθουν από δυναμικότητα.
    Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη Haddock : 23-09-2008 στις 00:44
    [B][COLOR="RoyalBlue"][I][U][URL="http://img132.imageshack.us/img132/6466/elliios1972sig.jpg"]Κυκλαδίτικο Ξαραθύμιο[/URL][/U][/I][/COLOR][/B]

  9. #19
    Εγγραφή
    Apr 2008
    Μηνύματα
    634

    Προεπιλογή

    Δεν χρειάζεται να έχεις γνώσεις Νικόλα, αλλά ένστικτο, παρατηρητικότητα και πάνω απ' όλα μεράκι. Οι σημερινοί ναυπηγοί δεν έχουν σίγουρα το τελευταίο ή δεν τους αφήνουνε οι συνθήκες να βγάλουν το μεράκι που ενδεχομένως έχουν μέσα τους.

    Τα βαπόρια αυτά από την Γαλλία είναι αντικείμενο μελέτης, κάτι που δε μπορώ να πω λ.χ. για το Βενιζέλος ή ακόμη και για πολλά υπερπολυτελή κρουαζιερόπλοια και εγ/ογ τα οποία είναι κουτιά στο νερό φορτωμένα με ματαιοδοκσία. Τα πλοία αυτά δεν πρόκειται να βγάλουν συναισθήματα γιατί έχουν χτιστεί σε λάθος φιλοσοφική βάση. Και η βάση αυτή είναι το κέρδος. Αν και μόνο αν θυσιαζόσανται στην σχεδιαστική διαδικασία πσήγματα (αισχρού)κέρδους προς ώφελος της ασφάλειας, της ομορφιάς αλλά και της απόλαυσης ενός θαλασσινού ταξειδιού τα αποτελέσματα θα ήταν σίγουρα αλλιώτικα. Προβάλλεται λοιπόν ως αυτοσκοπός από την πλευρά του πλοιοκτήτη το κέρδος και από 'κείνη του επιβάτη ο χρόνος διαδρομής. Κι ενώ δεν είμαι νοσταλγός του Άτλας ΙΙ ως προς την ταχύτητα, παραδέχομαι ότι τα νέα βαπόρια απευθύνονται σε καταθλιπτικούς, μονόχνωτους ανθρώπους, ή ανθρώπους που βιάζονται να μεταφέρουν το άγχος της αστικότητας και της άχρωμης ζωής της πόλης στα άμοιρα νησιά που ποδοπατούνται από την παγκοσμιοποίηση, τη μόδα και το εφήμερο κέρδος. Το βαπόρι είναι πια ο ίδιος ο χρόνος αναμονής και ανίας.

    Στους θιασώτες λοιπόν της μοντέρνας μετα-γκουμούτσειας εποχής, όπου το μπαούλο της γιαγιάς (χωρίς καν το δαντελωτό σεμεδάκι της να το σκεπάζει) έγινε φιρμάτο (ας πούμε Delsey™ ή Samsonite ® για να είμαστε και «in&#187, πλεούμενο και δακτυλοδεικτούμενο στην Ρωμαϊκή Αρρένα του πομπώδους και της κομπορημοσύνης του Καίσαρος, έρχονται βαπόρια όπως το Δήλος και το Επτάνησος να μας υπενθυμίσουν ότι εκτός του ότι κάποτε κουβαλούσαν καμιά 200άρα οχήματα, χτυπούσαν 21 μίλια (όχι στα γεράματα), σε αφήνανε επιπλέον με το στόμα ανοιχτό να λες «τί όμορφο βαπόρι». Και να το ματαξαναλές. Και ειδικά το Επτάνησος, το Δήλος και το Ολύμπια ήταν βαπόρια συναισθηματικά όπως πολλά της εποχής τους. Ναι, τα δύο αδερφάκια βγάζαν «τσαντίλα», ο Γεώργιος αυστηρότητα, οι Άτλαντες ραθυμία, το Ιονίς σκέρτσο, το Νάξος εκρηκτικότητα, το Σάμαινα νηφαλιότητα, οι Απόλλωνες εσωστρέφεια, η Αριάδνη αξιοπρέπεια, ο Ποσειδώνας στοιβαρότητα, η Έλλη μαλαγανιά, ο Νηρέας πονηριά, η Σαπφώ αρχοντιά, το Χίος και ο Αλκαίος εργατικότητα, ο Ίκαρος τιμιότητα, το Πάρος ευγένεια...

    Τα βαπόρια αυτά είχαν ψυχή λοιπόν. Είχαν συναίσθημα. Είχανε ψυχή. Ψυχούλα. Ψυχάρα. Ψάξτε σε όλο το φόρουμ και δείτε την διαφορά ποιότητας στα ποσταρίσματα... Δεν υποτιμώ κανένα φίλο, προς Θεού. Υπάρχει όμως μία διαφορά... Σε αυτούς που πιστεύουνε ότι είμαστε οι «τρελοί του χωριού» που κολλήσαμε με αναμνήσεις -και μόνο- κλείνω με το εξής:

    Όταν ήμουν νεώτερος, εκεί στη Νάξο, ήταν ένας «οπαδός» του Δήλος. Δημήτρη το λένε το παληκάρι, καλή του ώρα. Μόνο που δεν πλακωνόμασταν για τα καράβια... Εκείνος με το Δήλος, εγώ αρρωστάκι με το Νάξος. Γιατί; Γιατί τα βαπόρια είχανε ψυχή. Κι αυτή την ψυχή την βγάζαν παραέξω. Μας τη μετέδιδαν. Όχι οι γονείς, ή οι μπαρμπάδες, αλλά οι λαμαρίνες και οι κάβοι των πλοίων που αγαπήσαμε και που αγαπάμε ακόμα. Φανταστείτε τί γινότανε όταν ζωχαδιαζότανε ένα Δήλος απέναντι στην κοφτερή πλώρη του Νάξος. Λεπίδα έναντι σπαθιού. Σπινθήρες, κλαγγές, χαμός. Αν υπήρχανε εν έτει 2008 και τα δυό στην γραμμή και κάναμε τη «ϙϰϖϳϟϑ¬» να ανοίξουμε κουβέντα για τους βάπορες, τριαντάρηδες και βάλε σήμερα, θα γινότανε του Κουτρούλη ο γάμος. Όχι επειδή είμαστε καφρίμπιλες. Τουναντίον. Αλλά επειδή ο ψυχισμός ενός ναυπηγού, ενός καπετάνιου, μιας άλλης εποχής βρέ αδερφέ σε τελική ανάλυση μπήκε μέσα μέχρι τα δικά μας «μπούνια».

    Χρόνια μετά, έχοντας κάποτε «θυμώσει» με το Δήλος που έκανε «κακό» στον πορτοκαλή μου βάπορα, εξιλεώνομαι με αυτά τα άρθρα αφενός για να υμνήσω τη τεράστια ναυπηγική του υπόσταση, αλλά κυρίως να σεβαστώ το όνομα που άφησε και να του ζητήσω να μείνει για πάντα φίλος. Θυμωμένος, αλλά φίλος.

    Αν ο Κισλόφσκι έκανε τα βαπόρια ταινίες, τότε το Μπλε-κόκκινο-λευκό θα ήταν σίγουρα το Δήλος, το Επτάνησος και το Ολύμπια.
    Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη Νάξος : 23-09-2008 στις 17:24

  10. 23-09-2008, 02:25


  11. #20
    Εγγραφή
    Apr 2008
    Περιοχή
    Boston
    Μηνύματα
    1.350

    Προεπιλογή

    Παράθεση Αρχική Δημοσίευση από vinman Εμφάνιση μηνυμάτων
    Aς δούμε και δύο ιστορικές φωτογραφίες απο το Ιόνιαν Γκλόρυ...
    Τότε που συμμετείχε και αυτό στον απεγκλωβισμό των Παλαιστινίων...
    Δεκέμβριος 1983 και πάνω απο δύο χιλιάδες μαχητές είναι έτοιμοι να επιβιβαστούν στο πλοίο..
    Ακριβώς δίπλα διακρίνεται η πλώρη του Νάξος...

    (κομμένες απο τον Εφοπλιστή)


    Συνημμένο Αρχείο 17165



    ...η επιβίβαση έχει αρχίσει...μαζί και η λύτρωση...



    Συνημμένο Αρχείο 17166





    Και μία φωτογραφία του απο την μπροσούρα της Strintzis Lines του 1985...



    Συνημμένο Αρχείο 17167




    Εξαιρετικά αφιερωμένες στους καλούς φίλους Captain Nionios,Leo,Roi Baudoin,Esperos,Ellinnis,Appia 1978,Paroskayak,Nikos,Trakman,
    Orion v,Skoufgian,marsant,Polykas,Rocinante,sea seranade,mastrovasilis,
    speedkiller,Νάξος,Αρης,και σε όλο το φόρουμ!!!
    Σ΄ευχαριστώ πολύ vinman. διαχρονικότατο και πανέμορφο σκαρί.
    [I][COLOR="Blue"][B]Πανί δερμάτινο, αλειμμένο με κερί,
    οσμή από κέδρο, από λιβάνι, από βερνίκι,
    όπως μυρίζει αμπάρι σε παλιό σκαρί
    χτισμένο τότε στον Ευφράτη στη Φοινίκη[/B].[/COLOR][/I]

Σελίδα 2 από 7 ΠρώτηΠρώτη 1234 ... ΤελευταίαΤελευταία

Δικαιώματα - Επιλογές

  • Δεν μπορείτε να αναρτήσετε νέα θέματα
  • Δεν μπορείτε να αναρτήσετε απαντήσεις
  • Δεν μπορείτε να αναρτήσετε συνημμένα
  • Δεν μπορείτε να επεξεργαστείτε τις αναρτήσεις σας
  •  
  • BB code είναι σε λειτουργία
  • Τα Smilies είναι σε λειτουργία
  • Ο κώδικας [IMG] είναι σε λειτουργία
  • [VIDEO] code is σε λειτουργία
  • Ο κώδικας HTML είναι εκτός λειτουργίας