Έλληνες Ναυτικοί - Α' Μηχανικός

[mastrokostas]

Μια από τις ποιο αδικημένες ειδικότητες, είναι οι μηχανικοί. Είτε πρόκειται για εργοστάσιο είτε πρόκειται για βαπόρια .Στα βαπόρια όπως θα έχετε διαπιστώσει κανείς δεν τον αναφέρει .Ωραίος ο καπετάν τάδε στην μανούβρα ,ωραίος ο άλλος διότι έκανε αυτό εκείνο κτλ . Φίρμες όλοι .Κανείς δεν αναφέρει του μηχανικούς .Πως πανε αυτά τα ρημάδια , των είκοσι και βαλε ετών ? Ποιοι τα συντηρούν και τα κάνουνε να δουλεύουν ? κουβέντα ! Αλλά μήπως και ξέρει κανείς τι γίνεται εκεί κάτω . Όταν παμε σε κάνα βαπόρι όλοι την γέφυρα θέλουν να δούμε . Κάτω γλιστράει , έχει κάπνα , κάνει ζέστη .Ούτε επίσκεψη δεν θέλουμε να παμε .Και όμως εκεί κάτω δουλεύουν κάτι μάγκες Έλληνες μηχανικοί .Κάτι τύποι που άμα αλλάξει ο θόρυβος της μηχανής , πετάγονται από τον ύπνο τους και τρέχουν κάτω χωρίς ειδοποιήσει .Αλλά ο μηχανικός τι είναι ? Ένας τύπος μουντζούρης , που μυρίζει πετρέλαιο .Αυτό ξέρουν οι περισσότεροι .Ξέρει κανείς για πόσα πράγματα είναι υπεύθυνος ένας μηχανικός ?από που να πιάσουμε . Από το bow thruster , εργάτες , ηλεκτρομηχανές , κύριες μηχανές , κομπρεσέρ αέρος, νερά ,αντλίες , διαχωριστήρες , καζάνια ατμού , air condition ,stabilizer , υδραυλικές πόρτες , κτλ .Απλά ανέφερα μερικά .Ξέρετε ότι παρά πολλές ξένες εταιρείες έχουν μόνο Έλληνες ναυτικούς ( αξιωματικούς ).Ξέρετε ότι όλα αυτά τα βαπόρια που πήγαιναν για απόσυρση από τους ξένους πλοιοκτήτες , τα έπαιρναν οι δική μας και χάρη στην μαγκιά την μαστοριά και την πατέντα των Ελλήνων ναυτικών , ταξίδευαν αξιοπρεπέστατα για χρόνια .Βαπόρια που δεν εύρισκαν ούτε ανταλλακτικά, αυτοί τα έκαναν και ταξίδευαν . Η Εταιρεία (Νορβηγικών συμφερόντων )που είμαι τώρα, όταν επάνδρωσε το πρώτο εργοστάσιο εδώ στην Ελλάδα, ρωτήθηκαν τι background να έχουν οι τεχνικοί που θα προσλάβουμε για την συντήρηση αυτών των μηχανημάτων , απήντησαν, μηχανικούς του Ε.Ν . Υπήρχαν παλιά στην Αμερική εταιρείες με κρουαζιερόπλοια που είχαν Έλληνες μηχανικούς .Όπως η Premier , Dolphin , Ocean cruise line , και αρκετές άλλες που μου διαφεύγουν τώρα .
Παρ’ όλα αυτά είναι στην αφάνεια .Κανείς δεν τον αναφέρει .Μόνο στις αεροπορικές εταιρίες , τον μηχανικό τον εχουν διαφορετικά .Αν δεν υπογράψει ότι όλα είναι εντάξει , το αεροπλάνο δεν φεύγει με τίποτα .
.Οι μηχανικοί είναι που κρατούν τα βαπόρια ζωντανά .Αν η μηχανή δεν είναι εντάξει, μανούβρες δεν γίνονται που να ανέβει ο θεός στην γέφυρα .

[uddox]

Mαστροκώστα, γιατι με τσιγκλάς πρωινιάτικα?
Αντε να πούμε τι ωραίο αυτοκίνητο είναι αυτό, και τι άντρακλα οδηγό που το κουμαντάρει..
Για τον άγνωστο ναύτη . υπάρχει ο σταυρός στην Πειραική.
Εξυπακούεται ότι αν τα εργαλεία δεν δουλεύουν δεν κινείται τίποτα, και βεβαίως οι απο κάτω έσονται πρώτοι.

Ομως, αυτός που βλέπουμε, παίρνει όλη την μνεία.

Τώρα να πούμε και το δίκαιο??
Δηλαδή , όταν το βάζει με μια μηχανή και αυτή κουτσουρεμένη, σε ποιον θα πεις το μπράβο??

Αλλά, κάπως έτσι ήταν τα πράγματα, και μερικώς παραμένουν ίδια.

[mastrokostas]

Όλοι είναι σημαντικοί σε ένα βαπόρι Όλοι !Αλλά ξεχνάμε μερικούς . Η δουλεία στο μηχανοστάσιο είναι ζόρικη .Έχουν δει τα μάτια μου πολλά και έχουν ακούσει τα αυτιά μου περισσότερα . Μεγάλο Σαββάτο από Συγκαπουρη για Τζακάρτα , αλλαγή κουζινέτου στην αριστερή κύρια μηχανή με 60 βαθμού θερμοκρασεια . Τελείωσαν το βράδυ λίγο πριν την ανάσταση . Όταν ήρθαν στην τραπεζαρία στην μικρή γιορτή που κάναμε δεν μπορούσαν να κρατήσουν το αυγό από την κούραση .Το έχω σε βίντεο , με τον mastromarino στο κάρτερ να βαράει βαριοπουλα , και να είναι μαύρος από τα λάδια .Ποιο παλιά δεν υπήρχαν control rooms στα βαπόρια .Έκανε οκτώ ώρες βάρδια εκεί κάτω και τέσσερις ώρες υπερωρία .Οπότε καταλαβαίνεις .
Δεν έχω τίποτα με κανέναν , αλλά να αναφέρουμε και καμιά φορά και αυτούς εκεί κάτω .

[uddox]

Βεβαιώτατα, άλλως τε ακούς και αλήθειες απο εκει κάτω.

Αυτή η βαριοπούλα στο κάρτερ, και μην πειράξουμε και κάτι άλλο.. είναι πίκρα

[mastromarinos]

Βεβαιώτατα, άλλως τε ακούς και αλήθειες απο εκει κάτω.

Αυτή η βαριοπούλα στο κάρτερ, και μην πειράξουμε και κάτι άλλο.. είναι πίκρα

Δεν σε καταλαβαίνω με την τελευταία σου φράση τι θέλεις να πεις.
Ο φίλος μου Mastrokostas μου θύμησε για μια ακόμα φορά μία από τις πάρα πολύ δύσκολες στιγμές σαν Μηχανικό, σαν εργαζόμενο,αλλά και σαν άνθρωπο.
Σαν Μηχανικό γιατί όταν έχεις σοβαρή και αναπάντεχη ζημιά να αντιμετωπίσεις και όταν δεν ξέρεις πως θα την αντιμετωπίσεις, έχοντας να ξεπεράσεις πολλές δυσκολίες, είναι πραγματικά μια δύσκολη στιγμή. Σου αναφέρω για παράδειγμα μερικές άμεσες σκέψεις. Πόση σοβαρή είναι η ζημιά? Μπορώ να την αντιμετωπίσω με τις δικές μου δυνάμεις? Έχω την τεχνογνωσία? Έχω τα απαραίτητα ανταλλακτικά? Έχω βοηθούς που μπορούν πράγματι να με υποστηρίξουν? Έχω το χρόνο που χρειάζομαι? Μπορώ να τα καταφέρω χωρίς να δημιουργηθεί κάποιο πρόβλημα στο βαπόρι, στην εταιρεία και στους υπόλοιπους συναδέλφους?
Σαν εργαζόμενο γιατί ξεχνάς εκείνη την στιγμή δικαιώματα και υποχρεώσεις εργαζόμενου. Το μόνο που υπάρχει είναι να γίνει η επισκευή όσο γίνεται πιο γρήγορα, ακόμα και αν πρέπει να δουλεύεις συνεχώς μέχρι να πέσεις κάτω. (Το λέω και το εννοώ με όλη την σημασία των λέξεων). Σαν άνθρωπο γατί δεν έχει καμία σημασία εκείνη την στιγμή αν η ψυχική σου διάθεση είναι τέτοια που να μπορείς να ουδετεροποιηθείς και να σκέπτεσαι ψύχραιμα την αντιμετώπιση της βλάβης. Δεν σου επιτρέπεται να σκέπτεσαι αν είναι γιορτινές ημέρες, αν είναι είσαι μακρυά από την οικογένειά σου, αν θα πρέπεις να επικοινωνήσεις μαζί τους και να τους πεις το γνωστό "όλα καλά, περνάμε και εμείς εδώ πολύ καλά" και μετά επιστρέφεις στην δικιά σου πραγματικότητα.
Όταν βέβαια τελειώσεις από αυτό το μαρτύριο πρέπει γρήγορα να εναρμοστείς με το υπόλοιπο πλήρωμα και να ακούσεις και τα συγχαρητήρια από το γραφείο για την αντιμετώπιση του προβλήματος προς όλο το πλήρωμα.
Βέβαια όταν κάνεις αυτή την δουλειά συνηθίζεις και γνωρίζεις από πριν ότι έτσι είναι τα πράγματα.
Θα μπορούσα να αναφέρω πολλές ιστορίες και πίστεψέ με δεν είμαι άνθρωπος που λέω φαντασιώσεις.
Βέβαια δεν συμβαίνει πάντα σε όλους τους Μηχανικούς. Έχει σημασία με τι καράβι ήσουν και που έκανες ταξίδια.

[Espresso Venezia]

...Αλλά μήπως και ξέρει κανείς τι γίνεται εκεί κάτω . Όταν παμε σε κάνα βαπόρι όλοι την γέφυρα θέλουν να δούμε ...

Βέβαια όταν κάνεις αυτή την δουλειά συνηθίζεις και γνωρίζεις από πριν ότι έτσι είναι τα πράγματα...

''Έτσι πάει ο κόσμος, δεν μπορεί να πάει αλλιώς''. (Στίχος του μεγάλου μας ποιητή Νίκου Γκάτσου)

Συγκλονιστικές περιγραφές τόσο από τον mastrokostas όσο και από τον mastromarinos. Μας μεταφέρουν τόσο ζωντανά καταστάσεις, που εγώ ο άναυτος και ''ανάξιος εραστής των μακρυμένων ταξιδιών'' ούτε καν θα μπορούσα από μόνος μου να φανταστώ. Τους ευχαριστώ γι αυτό.

Θα ήθελα ωστόσο να πω ότι δυστυχώς ''έτσι πάει ο κόσμος...'' όπως λέει και ο μεγάλος μας ποιητής. Παντού και πάντα αυτό που έχει την μεγαλύτερη προβολή είναι η βιτρίνα. Και ισχύει παντού αυτός ο νόμος και όχι μόνο στα καράβια.

Και για να δώσω ένα παράδειγμα, πόσοι από τους 100 αγοραστές ενός καινούργιου αυτοκινήτου πιστεύετε ότι θα ανοίξουν το καπό για να δουν τον χώρο της μηχανής του ??? ¶ντε ένας, το πολύ δύο. Οι 98 θα απασχοληθούν με το να θαυμάζουν το τιμόνι του, τα όργανα ελέγχου στο καντράν, το δερμάτινο σαλόνι, την ηλιοροφή και το υπέροχο μεταλλικό του χρώμα. Και θα αφήσουν το ...προνόμιο του ανοίγματος του καπό στον μηχανικό του συνεργείου όταν θα το πάνε με το καλό για το πρώτο του σέρβις.

Καλώς, κακώς ??? Ειλικρινά δεν ξέρω. Πάντα όμως έτσι γινόταν και (μην γελιόμαστε) έτσι θα γίνεται. Όλοι οι μουτζούρηδες να εξαφανιστούν. Φόρα παρτίδα τα γαλόνια και οι απαστράπτουσες στολές.

[mastromarinos]

''Έτσι πάει ο κόσμος, δεν μπορεί να πάει αλλιώς''. (Στίχος του μεγάλου μας ποιητή Νίκου Γκάτσου)

Συγκλονιστικές περιγραφές τόσο από τον mastrokostas όσο και από τον mastromarinos. Μας μεταφέρουν τόσο ζωντανά καταστάσεις, που εγώ ο άναυτος και ''ανάξιος εραστής των μακρυμένων ταξιδιών'' ούτε καν θα μπορούσα από μόνος μου να φανταστώ. Τους ευχαριστώ γι αυτό.

Θα ήθελα ωστόσο να πω ότι δυστυχώς ''έτσι πάει ο κόσμος...'' όπως λέει και ο μεγάλος μας ποιητής. Παντού και πάντα αυτό που έχει την μεγαλύτερη προβολή είναι η βιτρίνα. Και ισχύει παντού αυτός ο νόμος και όχι μόνο στα καράβια.

Και για να δώσω ένα παράδειγμα, πόσοι από τους 100 αγοραστές ενός καινούργιου αυτοκινήτου πιστεύετε ότι θα ανοίξουν το καπό για να δουν τον χώρο της μηχανής του ??? ¶ντε ένας, το πολύ δύο. Οι 98 θα απασχοληθούν με το να θαυμάζουν το τιμόνι του, τα όργανα ελέγχου στο καντράν, το δερμάτινο σαλόνι, την ηλιοροφή και το υπέροχο μεταλλικό του χρώμα. Και θα αφήσουν το ...προνόμιο του ανοίγματος του καπό στον μηχανικό του συνεργείου όταν θα το πάνε με το καλό για το πρώτο του σέρβις.

Καλώς, κακώς ??? Ειλικρινά δεν ξέρω. Πάντα όμως έτσι γινόταν και (μην γελιόμαστε) έτσι θα γίνεται. Όλοι οι μουτζούρηδες να εξαφανιστούν. Φόρα παρτίδα τα γαλόνια και οι απαστράπτουσες στολές.

Συμφωνώ μαζί σου, έτσι ακριβώς είναι και έχω συμβιβαστεί με αυτή την κατάσταση. ¶λλωστε αν δεν συμβιβαστείς θα έχεις μεγάλο πρόβλημα. Και το ίδιο βέβαια δεν ισχύει μόνο στην θάλασσα, αλλά και στην βιομηχανία.
Ξέρεις όμως πιο είναι το πιο σημαντικό, ότι μέσα από αυτές τις εμπειρίες που δεν ξεχνάς εύκολα, έχεις πλήρη αντίληψη που βρίσκεσαι και πιο είναι το περιβάλον γύρω σου. Διαμορφώνεις ένα χαρακτήρα διαφορετικό. Πιστεύω ότι προσωπικά εμένα οι εμπειρίες που είχα στα καράβια μου διαμόρφωσαν ένα διαφορετικό χαρακτήρα από αυτό που είχα σε νεώτερη ηλικία.

[Espresso Venezia]

...Και το ίδιο βέβαια δεν ισχύει μόνο στην θάλασσα, αλλά και στην βιομηχανία...

Εκεί και αν ισχύει φίλε μου mastromarinos !!!
Όπως μόνος λες, σε ένα πλοίο :

...και να ακούσεις και τα συγχαρητήρια από το γραφείο για την αντιμετώπιση του προβλήματος προς όλο το πλήρωμα...

Στην βιομηχανία σε ανάλογη περίπτωση, τα συγχαρητήρια (αν δοθούν) θα τα εισπράξει μόνο κανένας διευθυντής - ατσαλάκωτος χαρτογιακάς,
που ζήτημα είναι αν έχει κατεβεί από την γραφειάρα του έστω και μια φορά στον χώρο μηχανημάτων και παραγωγής.

Έχω δυστυχώς προσωπική εμπειρία από απίστευτο περιστατικό που είχε συμβεί στον πατέρα μου, που δεν το παραθέτω βέβαια γιατί δεν θα είμαστε
απλώς ''off topic'' αλλά ''off ...forum''. :mrgreen:

[mastrokostas]

. Το μόνο που υπάρχει είναι να γίνει η επισκευή όσο γίνεται πιο γρήγορα, ακόμα και αν πρέπει να δουλεύεις συνεχώς μέχρι να πέσεις κάτω. (Το λέω και το εννοώ με όλη την σημασία των λέξεων)..

Αυτό mastromarinο είναι δύσκολο να το περιγράψεις . Στα βαπόρια δεν υπάρχουν οκτάωρα ,και παμε σπίτι και τέλος .Αν έχεις ζημία .δουλεύεις μέχρι να πέσεις κάτω . Μέχρι να φτιάξεις την ζημιά

[nautikos]

Αν σε ενα πλοιο η μηχανη δεν γινει η δευτερη ερωμενη του μηχανικου, ο τελευταιος μαλλον θα την πατησει καποια στιγμη. Οπως λοιπον μια ερωμενη ζηταει απο τον δικο της αγαπη, φροντιδα, ωραια δωρα και συχνο ''εκαπνισμο":mrgreen:, ετσι και μια μηχανη πλοιου ζητα απο το μηχανικο της αγαπη για τη μηχανολογια, συνεχη επιτηρηση και επιθεωρηση, γνησια ανταλλακτικα και συχνη συντηρηση εις βαθος αντιστοιχα